Castratie is het volledig verwijderen van de teelballen en bijballen van een man of mannelijk dier. Vroeger lieten mannen zich castreren omdat zij niet langer de kans wilden lopen om kinderen te verwekken. Mannen werden destijds ook nog weleens gedwongen gecastreerd na een seksueel misdrijf (seksueel misbruik, aanranding, verkrachting, incest e.a.). Tegenwoordig wordt “klassieke” castratie bij mannen uitsluitend nog toegepast als daar acute medische gronden voor zijn. Wel wordt er nog steeds gebruik gemaakt van chemische castratie. Hieronder lees je meer over de 4 belangrijkste redenen voor (chemische) castratie bij mannen…
Castreren: vruchtbaarheid afkappen
Mannen die onveilige geslachtsgemeenschap willen bedrijven zonder daarbij de kans te lopen om kinderen te verwekken, hoeven zich niet langer “klassiek” te laten castreren. Tegenwoordig bestaat er namelijk mannensterilisatie. Sterilisatie is een definitieve vorm van anticonceptie. De mogelijkheid van transport van zaadcellen wordt weggenomen door het dubbelzijdig onderbinden van de zaadleider. Theoretisch gezien is herstel mogelijk na opheffing van de gemaakte afsluiting. In de praktijk worden er na de sterilisatie nogal eens antistoffen aangemaakt tegen de eigen zaadcellen, waardoor blijvende onvruchtbaarheid kan ontstaan.
Ter voorkoming van uitzaaiing teelbalkanker
“Klassieke” castratie van mannen komt in de westerse samenleving enkel nog voor wanneer er zeer dringende medische redenen voor zijn. De bekendste medische reden voor castratie is het voorkomen van uitzaaiing bij teelbalkanker. Heel soms wordt castratie overwogen bij zeer ernstige prostaatklachten.
Castratie als strafmaatregel
Chemische castratie is het toedienen van medicijnen die de werking van geslachtshormonen tegengaan. Meestal verliezen mannen na chemische castratie hun drang om seksueel gedrag te vertonen en neemt agressie af. Om die reden wordt chemische castratie opgelegd aan bepaalde zedendelinquenten, waaronder (serie)verkrachters en pedoseksuelen. Het effect van chemische castratie kan worden teruggedraaid en wordt daarom door sommigen als hét wondermiddel tegen zedendelinquenten gezien.
Castreren & homoseksualiteit
Vanaf de jaren ‘30 tot en met de jaren ‘60 werden in Nederland regelmatig homoseksuelen ’therapeutisch’ gecastreerd. De meeste castraties werden uitgevoerd op verzoek van de homoseksueel zelf of onder druk van de familie. Castratie vond plaats omdat homoseksualiteit destijds zwaar onderhevig was aan scepsis, taboe, afkeer en onwetendheid. Menig homoseksuele man worstelde destijds zodanig met zijn seksualiteit dat hij liever zonder testikels door het leven ging.
