Een vergroting van de schildklier staat ook wel bekend als struma. Een struma oftewel “krop” is een veelvoorkomende schildklierafwijking. Het is een ongevaarlijk oftewel “goedaardig” symptoom dat optreedt bij allerlei schildklieraandoeningen. We onderscheiden:
- Diffuus struma: de volledige schildklier is vergroot
- Lokaal struma: er zit één knobbel in of op de schildklier
- Multinodulair struma: er zitten meerdere knobbels in of op de schildklier
Afhankelijk van de exacte oorzaak en gevolgen, worden nog veel meer verschillende struma’s onderscheiden, waaronder de adolescente, aberrante, nodeuze, cystische en colloïde struma. Een struma door uitzetting van schildklierweefsel vanwege een jodium-tekort wordt ook wel ‘endemisch struma’ genoemd (zie plaatje). Een endemische struma komt in Nederland niet veel meer voor vanwege een toereikende jodium-inname.
In onderstaand artikel bespreken we de symptomen & behandeling van struma…
Struma symptomen
Hoewel struma een symptoom is van een achterliggende aandoening… Wordt ook een struma zelf gekenmerkt door een aantal opvallende verschijnselen. De belangrijkste symptomen van struma ofwel krop zijn als volgt:
- Gezwollen schildklier (dik & rond)
- De zwelling kan uiterst mild of zeer extreem zijn
- Gespannen gevoel van de hals
- Mogelijke uitbreiding van zwelling naar hals & borst
- Vergrote schildklier (qua afmetingen)
- Opgezette schildklier (hard & stug)
- Slikklachten, keelpijn & ademhalingsproblemen
- Eén of meerdere knobbels of nodules op de schildklier
Struma kan voorkomen bij o.a. ontstekingen of gezwellen in de schildklier, maar ook bij ingrijpende hormonale veranderingen, medicijngebruik en een tekort of overschot aan mineralen.
Gevolgen struma
Een struma kan ontstaan bij een te traag of te snel werkende schildklier, maar ook bij een normaal functioneren van de schildklier. Krop is dus niet per definitie een teken van gevaar. Wel moet worden vastgesteld of de verdikking daadwerkelijk van de schildklier zelf afkomstig is… En dus niet van bijvoorbeeld een lymfeklier, bijschildklieren of tumor.
Struma is meestal zichtbaar als een bobbel op het midden van je keel en kan zich uitbreiden waardoor je hele hals opgezwollen en misvormd kan zijn. Een extreme zwelling van de schildklier kan slikklachten en ademhalingsproblemen veroorzaken. Bovendien levert een misvormde hals verregaande esthetische en praktische complicaties op.
In sommige derdewereldlanden komt endemisch struma veelvuldig voor vanwege ernstige tekorten aan jodium in drinkwater en voedsel.
Struma onderzoeken
Om te bepalen of de veronderstelde struma afkomstig is van een opgezette schildklier, wordt meestal een aantal onderzoekjes uitgevoerd. Bij een struma wordt allereerst aan de schildklier gevoeld (palpatie). Bij vermoeden van een kwaadaardig gezwel kan echografie of een CT-scan worden toegepast. In zeldzame gevallen zit er een goedaardige cyste of een kwaadaardige tumor in de schildklier. In dat geval is verdere behandeling nodig.
In dit artikel kun je alles lezen over de behandeling van struma en andere schildklieraandoeningen…
Tot slot
Een struma is “goedaardig”. Als je zeker weet dat je opgezette hals en/of schildklier een struma betreft, dan hoef je je dus geen zorgen te maken. Een struma verdwijnt doorgaans vanzelf zodra de jodiumhuishouding en/of de hormoonproductie van de schildklier is hersteld.
Als een struma gepaard gaat met een functiestoornis van de schildklier, dan is soms behandeling met schildklierremmers (thyrostatica) of synthetische schildklierhormonen (thyromimetica) nodig. In ernstige gevallen kan zelfs een operatie noodzakelijk zijn om de hormoonproductie van de schildklier te herstellen, waardoor de struma zal verdwijnen.
Heb jij ervaring met “krop” oftewel struma van de schildklier? Hieronder kun je een berichtje achterlaten…
