De kans is vrij groot dat je nooit 41 weken zwanger zult zijn. Veel baby’s komen namelijk al voor die tijd ter wereld. Als moeder kun je er wellicht flink van balen als je 41 weken zwanger bent. Je bent je dikke buik beu en wilt je kindje vast kunnen houden. Bovendien voel je je “over tijd”…
41 weken zwanger – Tip 1: Over tijd & overdragen
Volgens de medische wetenschap is een bevalling tussen week 37 en week 42 echter volstrekt normaal, veilig en verantwoord. Kortom: als de bevalling zich 3 weken voor of 2 weken na de uitgerekende datum voltrekt, dan is je baby ‘voldragen’ en komt hij/zij medisch gezien “op tijd”. Pas als week 42 zonder bevalling is verstreken, ben je officieel ‘overdragen’ en is er sprake van medische / klinische seroniteit.
41 weken zwanger – Tip 2: Inleiden & weeën opwekken
Inleiden is het principe van kunstmatig weeën opwekken om de bevalling op gang te brengen. Dit gebeurt doorgaans eerst d.m.v. strippen. Strippen is het losmaken van de vliezen bij de baarmoedermond, zonder ze te scheuren. Als strippen niet werkt worden de weeën doorgaans opgewekt m.b.v. een hormooninfuus. Een inleiding wordt enkel overwogen als de situatie voor de baby buiten de baarmoeder naar alle waarschijnlijkheid gunstiger is dan in de baarmoeder. De kans dat je zwangerschap in week 41 wordt ingeleid is dan ook niet groot. Inleiden in week 41 vindt o.a. plaats in geval van:
- Ernstige gezondheidsklachten van het kind
- Ernstige gezondheidsklachten van de moeder
- Langdurig gebroken vliezen
- Groeivertraging van het kind
- Kwaliteitsverslechtering van de placenta
41 weken zwanger – Tip 3: Voorbereiden op kraamvisite
Als je 41 weken zwanger bent, dan kan de bevalling elk moment beginnen. Tot die tijd is het verstandig om veel te rusten en regelmatig afleiding te zoeken die niet intensief is. Zo kun je alvast wat dingetjes klaarzetten voor als de eerste kraamvisite komt. Laat een tafeltje neerzetten waar je de kraamcadeautjes op neer kan zetten en laat een kaartenslinger ophangen waaraan je de geboortekaartjes kan hangen.
6 Reacties
pfff… ik heb ook hier last van precies het zelfde
Hey, Ik zit ook met hetzelfde probleem… ik ben nu 40 + 5 en ik ben ook in mijn hoofd verdergegaan. Het lijkt echt net alsof de baby nooit meer gaat komen. Sinds week 30 heb ik al extreme voorweëen en harde buiken gehad. Ik heb 3 maanden met een flinke blaasontsteking rondgelopen en ik had regelmatig bloeddrukvallen. En nu… is er gewoon niets… ik voel ze nog af en toe bewegen, maar ik heb geen harde buiken meer of niets. Net alsof mijn lichaam heeft besloten dat ze er niet meer uit moet komen. Daarbuiten ben ik ook nog heel erg teleurgesteld in mijn omgeving omdat ze zoveel druk op mij leggen. Iedereen lacht er wat mee en zit mij wat op te jagen. Ongevraagd komen mensen over de vloer en komen ze over de poort kijken om te zien of er nog een auto staat. Ik ben mentaal en fysiek op en ik ben helemaal niet meer klaar voor de bevalling. Doordat niemand precies begrijpt hoe zwaar dit wel niet is heb ik ook helemaal geen zin meer om iemand in het ziekenhuis te ontvangen. Ik ben het zo beu dat mensen niet snappen dat ik echt op ben… Als ik niet terugbel of reageer, beginnen ze mijn man op zijn werk lastig te vallen. Ik vind het over tijd gaan verschrikkelijk en ik kijk gewoon niet meer uit naar de bevalling… Al het mooie hieraan is voor mij gewoon weg.
Pfff… Ik heb precies hetzelfde. Ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben die zich zo voelt. Ben nu net 41 weken en ben ’t goed zat. Dan zit ik ook nog te midden van een hittegolf, OMG! Ook begin ik steeds meer op te zien tegen de bevalling terwijl ik al twee mooie kindjes heb. Ik ga maar proberen te slapen. Vandaag was ze erg druk en ik had dan ook vaak pijn in m’n buik, maar ook op m’n borst en rug, dus maar ff m’n rust pakken. ;) Sterkte allemaal!
Hallo girls,
Morgen ben ik 41 weken zwanger. (Nu 40+6 dus). En ik voel me heel anders als een paar weken geleden.
Mijn tweelingzus is 29 april bevallen haar zoontje, en ik kan me nog herinneren dat ik die dag in het ziekenhuis was en dacht, jaja, ik ook elk moment!, en de spanning die ik daarbij voelde..
Morgen istie een maand. En ik ben nog steeds zwanger..
Ergens had ik er gewoon op gerekend dat ie mijn baby te vroeg zou komen, ook al kun je daar niet van op aan.
Ben inmiddels de uitgerekende datum voorbij, en de spanning die ik voelde is helemaal weg.
Ik doe meer als in week 39. Denk ook niet heel erg meer aan de baby. Ergens geloof ik niet meer dat ie komt. En hoe onrealistisch die gedachte ook is, ik kan het niet veranderen. Het plezier is weg. Heb er minder zin in. Net alsof ze had moeten komen, niet is gekomen, en ook niet meer komt. Ook voelt het raar om mensen te zeggen dat ik over de uitgerekende datum heen ben. Het lijkt wel of het magische ervan af is. Vraag me af of dat nog terug kan komen.
“het kan nu elk moment ‘ is wat omstanders tegen me zeggen. Jajaa!! Denk ik dan. De dagen gaan voorbij en er gebeurt niks hoor anders. Ik heb geen weeen, geen ontsluiting zelfs.
Ik voel me schuldig dat ik niet meer zo enthousiast ben over de komst van de baby. In mijn hoofd ben ik verder gegaan. Zonder de baby..
Maandag gyn, kijken wat daar uitkomt.
Iemand die dit herkent??????
Groetjes, Amber
heb hetzelfde gevoel
Hallo Amber, Ik ben nu 40 weken en 2 dagen en ik herken je verhaal precies! Maar goed, het is inmiddels eind juni, dus al het goed is ben jij al heerlijk aan het genieten van je baby en alle tutten en bellen die er bij horen. Je hebt het misschien ook wel zo druk dat je niet eens meer de tijd hebt om dit berichtje te bekijken. Ik hoop dat je een goede bevalling hebt gehad en dat je achteraf terug kunt kijken op een lange maar wel een goede zwangerschap. Dat hoop ik ook voor mezelf, ik probeer er maar wat van te maken, want het wachten duurt erg lang…