Het grote nadeel van gezond voedsel is dat veel mensen het veel minder lekker vinden dan ongezond voedsel. Dat is natuurlijk al een triest gegeven op zich. Uit recent onderzoek blijkt echter dat onze hersenen nog veel verder gaan op dit gebied.
Het onderzoek concludeert namelijk dat onze maag minder voldaan is na het eten van voedsel dat wordt gezien als “gezond”… Ongeacht het daadwerkelijke vetpercentage en calorie-aantal. Daar staat tegenover dat voedsel waarvan mensen denken dat het ongezond en vetrijk is, juist zorgt voor een voldaan gevoel.
Hieronder lees je meer over het verband tussen je perceptie en je voldaanheidsgevoel…
Details onderzoek
Een groep Yale psychologen vertelde 46 deelnemers dat ze meewerkten aan een onderzoek naar de lichamelijke reactie op twee verschillende milkshakes. In werkelijkheid waren beide milkshakes echter exact hetzelfde. Bij de ene milkshake werd het volgende vermeld:
- vetrijk
- 620 calorieën
- lekkernij & een traktatie die je verdient
Terwijl bij de andere milkshake het volgende werd vermeld:
- vetarm
- 140 calorieën
- verstandige keuze
De deelnemers proefden beide milkshakes met een tussenperiode van een week, zodat ze hun ervaringen niet rechtstreeks konden vergelijken.
Onderzoeksresultaten
Tijdens het onderzoek werd bloed afgenomen bij de deelnemers om de aanwezigheid van het hormoon ghreline te meten. Dit hormoon neemt toe bij een hongergevoel en af bij een voldaanheidsgevoel. Uit de resultaten blijkt dat het niveau aan ghreline snel daalde op het moment dat de deelnemers dachten dat ze de vet- en calorierijke milkshake consumeerden. Op het moment dat de deelnemers een gezondere milkshake dachten te drinken, bleef het ghreline-niveau echter vrijwel stabiel. Dit betekent dat het lichaam geen seintje voor voldaanheid gaf na het drinken van de “gezonde” milkshake.
Conclusie
Dit onderzoek draagt een mogelijke oorzaak aan voor het feit dat veel dieetpogingen mislukken. Als je door het eten van “gezonde voeding” door een psychologisch effect minder voldaan raakt, dan is dat natuurlijk funest voor je dieet. Je leest tegenwoordig dan ook steeds vaker dat afvallen “tussen de oren” zit en dat het (uitsluitend) een mentaal proces is. Hoewel ik dat persoonlijk weer een stapje te ver vind gaan, zetten deze onderzoeksresultaten me wel aan het denken.
Wat vind jij van dit onderzoek? Heb jij in de praktijk weleens gemerkt dat je inderdaad minder voldaan raakt van “gezond” voedsel?
Ik vraag me af of perceptie ook invloed heeft op andere variabelen, zoals je verbranding?
Ik heb dat nog nooit echt gemerkt, en ik eet/drink toch wel veel natuurlijke, vetarme, gezonde dingen.
Het enige wat ik weet te bedenken, is dat ik van het eten van een appel soms trek krijg. M’n moeder heeft dat ook vertelde ze pas. Maar dat is alleen als ik een appel eet, bij een banaan of ananas ofzo heb ik daar geen last van.
Nou, dan ben ik daar extra gevoelig voor. Als ik eenmaal begin met eten kan ik bijna niet stoppen. Heb dan ook bijna nooit het voldane volle gevoel. Het valt me nog mee dat ik niet vierkant ben
Vanwege de vele onduidelijkheden over synthetische toevoegingen (chemische E-nummers) eet ik bijna volledig biologisch. Sinds ik uitsluitend nog de natuurlijke E-nummers eet, heb ik geen last meer van aften, maagpijn, hoofdpijn e.a. Ik heb ook al anderhalf jaar geen griep of verkoudheid meer gehad. Ik zal niet zeggen dat dit per se komt door biologisch eten, maar voor mijn gevoel speelt het in ieder geval een rol.
Ik heb soms het idee dat er in ongezonde voedsel verslavende middelen zitten, net zoals met sigaretten. Eenmaal begonnen blijf je doorgaan. Het is neit zo dat ik van ongezond eten eerder voldaan ben, maar juist door blijf eten. Maar dat heb ik ook met gezond eten, de drang naar ongezond eten blijft bestaan.
Dat is ook zo. Synthetische smaakversterkers zoals mononatriumglutamaat (E621 of Ve-Tsin ) hebben geen andere functie dan eten lekkerder maken waardoor je er meer van eet. Ze zijn misschien niet verslavend zoals een harddrug, maar ze hebben wel degelijk een verslavende werking.
Ik heb dat ook: als ik een klein bakje Ben & Jerry’s heb leeggegeten, voel ik me voldaan. Als ik een appel eet, ervaar ik dat veeleer als praktisch dan als lekker. Als ik er echter achteraf bij stilsta, is een appel veel lekkerder (natuurlijk lekker van smaak) dan heftig chocolade-ijs.
Het enige wat je proeft van chocolade-roomijs is namelijk een intense suikersmaak met een noot van cacao. Vooral de romigheid en koelte maken het plezierig om te eten. Op het moment zelf behaag je je smaakpapillen, maar eigenlijk is er niet echt veel aan.
Ik heb bovendien de neiging om te eten totdat alles op is. Als ik een klein bakje leeg eet voel ik me voldaan. Als ik echter een twee keer zo grote bak ‘half’ leeg eet, voel ik me veel minder voldaan. Misschien is dat weer gerelateerd aan deze vorm van perceptie (hersenen en hormonen).