Magnesium is een macromineraal en elektrolyt dat in alle cellen van je lichaam aanwezig is. Magnesiumsupplementen worden alsmaar populairder, want dit magnifieke mineraal zou allerlei lichamelijke processen positief beïnvloeden. Zo worden onder meer de volgende gezondheidsclaims toegeschreven aan ’t mineraal magnesium:
- Essentieel voor een gezonde hersenontwikkeling
- Werkzaam tegen spierkramp & spierverzuring
- Goed voor hart & bloedvaten
- Helpt bepaalde hartritmestoornissen voorkomen
- Essentieel voor een optimale schildklierwerking
- Helpt bij bepaalde huidklachten zoals zonneallergie, psoriasis, netelroos, acne & constitutioneel eczeem
- Bevorderlijk voor een goede slaapkwaliteit
- Helpt bij de vrijmaking van brandstof & bouwstoffen uit je voeding
- Betrokken bij de aanmaak van allerlei hormonen, dus cruciaal voor je hormoonhuishouding
- Medeverantwoordelijk voor de algehele productie + transport van energie
- Draagt bij aan de replicatie van DNA
Maar wat is magnesium nu eigenlijk, wat doet dit element precies, hoeveel heb je er dagelijks van nodig, welke voedingsmiddelen zijn rijk aan magnesium en wat gebeurt er bij een overschot of tekort aan magnesium? Hierbij de nodige uitleg…
Wat is magnesium?
Magnesium is een essentieel macromineraal; dat houdt in dat iedere mens magnesium nodig heeft om in leven te blijven. Magnesium behoort tot de meest voorkomende mineralen op aarde en in je lijf; in een mensenlichaam komt gemiddeld 24 à 25 gram magnesium voor; met name in de beenderen (+/- 60%), maar ook in de spieren (+/- 20%) en zachte weefsels (+/- 20%). Plusminus 1% van het lichaamseigen magnesium bevindt zich als ionen/elektrolyten opgelost in je bloed.
Welke functies heeft magnesium in je lijf?
Magnesium is een bestanddeel van talloze enzymen en een activator binnen ruim 300 –al dan niet enzymatische– stofwisselingsreacties! Hierbij valt te denken aan celgroei, celdeling, energieproductie, eiwitsynthese en celmembraanbescherming.
Magnesium is de tegenhanger c.q. antagonist van calcium; samen reguleren ze talloze neurotransmitters. Dit zijn signaal-overdragende stofjes die zenuwimpulsen overdragen tussen zenuwcellen. Zodoende is magnesium ook van cruciaal belang voor je spieren; zowel skeletspieren als hartspier, longspieren, maagspier, darmspieren etc. Waar calcium zorgt voor het samentrekken van de spieren, is magnesium verantwoordelijk voor spierontspanning. Ook voor een optimaal hartritme, gezonde bloeddruk en hersenfunctionaliteit is magnesium dus onmisbaar.
Elke lichaamscel heeft magnesium nodig; zonder magnesium kunnen je zenuwen, spieren, hersenen en hart niet functioneren.
Magnesiumbronnen: Welke voeding is rijk aan magnesium?
Magnesium zit van nature in de meest uiteenlopende voedingsmiddelen en er zijn dan ook erg veel producten die bioactief magnesium kunnen leveren aan je lichaam. De volgende voedingsmiddelen bevatten (relatief) veel magnesium:
- Cacao!
- (Volkoren)tarwebrood & roggebrood
- Graanproducten, waaronder zilvervliesrijst & hele ontbijtgranen
- Schaaldieren, weekdieren & schelpdieren (alikruiken, wulken, garnalen, mosselen, sint-jakobsschelpen, oesters, mosselen, krab, kreeft, garnalen e.a.)
- Groenten, en dan met name donkergroene bladgroenten
- Spruitjes, postelein, snijbiet(blad), spinazie, brandnetel, broccoli, rucola, zuring, peterselie, rammenas, asperges, artisjok, kardoen, selderij, dille, basilicum, groene peper, aardappel, bloemkool, aubergine, bietjes & tomaat
- Melk & zuivel, met name comté-kaas, Parmezaanse kaas & emmentaler
- Bonen & peulvruchten: sojabonen, pinda’s, kikkererwten, linzen, witte bonen, rode + groene kidneybonen e.a.
- Sojaproducten zoals tofoe, sojameel & edamame
- Vlees & vleeswaren (vooral niet te grondig ontvet rund/kalf, lam/schaap, geit en paard)
- Banaan, framboos, ananas & avocado (bron)
- Gedroogde vruchten: dadels, vijgen & abrikozen
- Noten, zaden & pitten (zonnebloempitten, kastanjes, amandelen, cashewnoten, hazelnoten, walnoten, pijnboompitten, pecannoten, paranoten, kokos, lijnzaad, chiazaad, hennepzaad, sesamzaad, pompoenpitten e.a.)
- Zeewier & algen (kelp, dulse e.a.)
- Bepaalde vissoorten (in het bijzonder makreel en heilbot)
- Rietsuikermelasse
- Authentiek, ongeraffineerd zout (o.a. Himalayazout & Keltisch zeezout)
- Water (afhankelijk van het opgeloste, ionische magnesiumgehalte)
Hoewel magnesium voorkomt in talloze producten, zijn niet alle magnesiumleveranciers even rijk aan magnesium. Vooral het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, ongediertebestrijdingsmiddelen en kunstmest tasten magnesium in grond en grondwater aan. Over het algemeen zijn biologisch c.q. organisch geteelde producten dus rijker aan magnesium dan de ‘gewone’ varianten.
Let op: ongebonden magnesium gaat gemakkelijk een binding aan met fytaat (o.a. in granen), oxalaat (o.a. in rabarber), fosfaten (o.a. in melk) en methylamines (o.a. in voedingsadditieven), waardoor het niet meer geabsorbeerd kan worden door je lijf. Vooral een overmatige consumptie van geraffineerde granen kan een optimale magnesiumstatus in de weg staan.
Waarschijnlijk wil je gewoon weten waar véél magnesium in zit. De beste bronnen van magnesium zijn groene groenten, zeevruchten, granen, zuivelproducten, gedroogde vruchten en zeegroenten.
De gevolgen van een magnesiumtekort…
Het moge duidelijk zijn dat een tekort aan magnesium verregaande gevolgen kan hebben voor lichaam en geest. Hoe groter en langduriger een magnesiumtekort, des te ernstiger de fysieke en psychische gevolgen ervan zullen zijn. Een magnesiumtekort kan zeer ingrijpend zijn op je dagelijks leven; je lichaam gaat simpelweg disfunctioneren. Dit kan zich uiten in onder andere:
- Aritmie van je hartslag: abnormaal hartritme
- Trombo-embolische aandoeningen: bloedstollingsproblemen en/of vaatafsluiting door bloedstolsels
- Allerhande afwijkingen binnen de stofwisseling (qua spijsvertering, transport van voedingsstoffen, opbouw van cellen etc.)
- Verzwakt immuunsysteem: minder weerstand, dus extra vatbaar voor ziekteverwekkers zoals pathogene virussen, bacteriën & schimmels
- Aandoeningen van het autonome zenuwstelsel, welk verantwoordelijk is voor inwendige orgaanfuncties zoals ademhaling, hartslag, spijsvertering, schildklierwerking en bloeddrukregulatie (bron)
De symptomen van een magnesiumtekort kunnen sterk variëren qua aard en omvang; soms blijven ze nagenoeg onopgemerkt, maar op den duur kunnen ze ze levensbedreigend worden.
Tip: je kunt een eventueel magnesiumtekort oftewel magnesiumdeficiëntie aanvullen door meer bronnen c.q. voedingsmiddelen uit bovenstaande lijst met magnesiumrijk voedsel te eten.
Symptomen van een magnesiumtekort
Aangezien het mineraal magnesium aanwezig is in iedere cel van je lichaam en een rol speelt binnen nagenoeg ieder fysiologisch proces, is de lijst met symptomen van een tekort aan magnesium nagenoeg eindeloos. Toch kun je een magnesiumtekort het beste herkennen aan o.a. de volgende verschijnselen:
- Algehele vermoeidheid, prikkelbaarheid, energieloosheid & lusteloosheid c.q. futloosheid of zelfs uitputtingsverschijnselen (maar ook mentale onrust)
- Spierkramp, spierverzuring, spierzwakte & spierstijfheid
- Hartritmestoornissen (extrasystolen, palpitaties, fibrillaties, flutters, tachycardie e.a.)
- (Drukkend/bonzend) hoofdpijnen of zelfs migraine
- Schildklierproblemen (o.a. verminderde aanmaak van schildklierhormonen)
- Hart- & vaatziekten t.a.v. bloedstolling, hartpompfunctie, bloeddruk, beroertes e.a.
- Huidklachten: puistjes, huidallergieën, uitslag etc.
- Slechte slaapkwaliteit + gebrekkig slaapritme (slecht inslapen & niet doorslapen)
- Uiteenlopende menstruatieproblemen
- Tintelingen en gevoelloosheid van de huid
- Verstoorde vochtbalans (oedeem c.q. ‘vocht vasthouden’)
- Darmproblemen zoals darmverstopping (obstipatie/constipatie) & PDS-achtige buikklachten
- Botontkalking (indien het magnesiumgehalte niet in verhouding is tot fosfor, calcium, borium, koper, mangaan, zink, silicium en/of molybdeen)
- Maagkramp, darmkramp & hartkramp
- Verslechtering van je gebit (gebitsproblemen zoals cariës en tanderosie)
- Gebrekkige eiwitsynthese en daardoor spierverlies
- Spijsverteringsproblemen door verminderde enzymproductie + gebrekkige enzymreacties, waaronder enzymatische afbraak
- Gebrekkig geheugen + concentratievermogen, evenals verwardheid + duizeligheid
- Misselijkheid, verminderde eetlust & braken
- Angsten, fobieën & dwangstoornissen
- Verminderde stressbestendigheid en verhoogde kans op overspannenheid, depressiviteit & burn-out
- Mogelijkerwijs testosterontekorten bij mannen (bron)
- Geïrriteerde + gespannen zenuwen in al dan niet verharde spieren
- hypersensitiviteit voor lawaai en/of fel licht
- Chronische vermoeidheid + zwakte en toevallen
- Uiteenlopende slaapstoornissen, meestal gepaard gaande met nare dromen
- Kouwelijkheid, als gevolg van verslechterde doorbloeding (of juist benauwdheid)
De opname van magnesium via de darmvlokken in de darmwand is essentieel voor de lichamelijke magnesiumhuishouding. In geval van darmproblemen kan magnesiummalabsorptie optreden en in geval van een magnesiumtekort kunnen opnamestoornissen t.a.v. andere essentiële nutriënten ontstaan.
Oorzaken magnesiumtekort
Ernstige magnesiumtekorten zijn meestal het gevolg van medicijngebruik of overmatige uitscheiding van magnesium via urine, ontlasting of transpiratie. Onderliggende oorzaken van magnesiumdeficiëntie zijn onder meer:
- Verhoogde magnesiumbehoefte door ongezonde leefstijl (junkfood, suikers, frisdrank, alcohol, cafeïne e.a.)
- Gebruik van maagzuurremmers, calciumantagonisten of hartglycosiden (bron)
- Het slikken van de anticonceptiepil (‘de pil’)
- Aanhoudende diarree
- Onbehandelde en/of ongecontroleerde diabetes of insulineresistentie
- Intensief sporten
- Nieraandoeningen of gebrekkige nierfunctie
- Darmaandoeningen (ziekte van Chrohn e.a.)
- Gebruik van diuretica (plastabletten) of laxantia (laxeermiddelen)
- Verminderde activiteit van de bijschildklieren (hypoparathyreoïdie)
- Zwangerschapsvergiftiging c.q. pre–eclampsie of gerelateerde zwangerschapscomplicaties
- Overmatig alcoholgebruik c.q. alcoholmisbruik
- Overmatige mentale & psychosomatische stress door zorgen, pijn, verdriet, frustraties etc. (bron)
- Magnesium-malabsorptie (bron)
- Algehele ondervoeding
- Inname van bepaalde zware metalen (fluoride e.a.)
- Overmatige consumptie van vlees & zuivel
- Stelselmatig saunabezoek
Al met al kán een tekort aan magnesium ontstaan door onvoldoende inname, maar in veruit de meeste gevallen is er sprake van een verstoorde magnesiumregulatie. Dit kan het gevolg zijn van intestinale hypoabsorptie, verlies via urine, verminderde botopname, insulineresistentie, stress etc.
Een tekort aan magnesium wordt meestal onderzocht nadat er een tekort aan calcium of kalium is vastgesteld. Vaak wordt een magnesiumtekort dus pas ontdekt ná een calcium- of kaliumtekort.
Magnesiumoverschot
Een gezond lichaam loost overtollig magnesium via de urine. Een overschot aan magnesium komt dus niet snel voor en ontstaat in principe alléén bij de inname van magnesiumtabletten en voedingssupplementen waarin óók magnesium zit. Ook bij de overmatige consumptie van natuurlijk mineraalwater en magnesiumzouten waarin veel magnesium zit, kan hypermagnesiëmie optreden, evenals bij uitscheidingsproblemen. Een verhoogd magnesium komt in uitzonderlijke gevallen voor bij:
- Nierfalen
- Overactieve bijschildklieren (hyperparathyreoïdie)
- Diabetes & diabetische acidose
- Slecht werkende schildklier (hypothyreoïdie)
- Uitdroging (door hitte, sporten, te weinig drinken e.a.)
- Ziekte van Addison
- Verzuring (te lage pH) van het bloed
- Gebruik van magnesiumhoudende laxeermiddelen
Magnesiumsupplementen bevatten gemiddeld rond de 400 milligram magnesium. Er is geen gevaarlijke bovengrens voor magnesium vastgesteld, maar supplementen kúnnen een magnesiumoverschot veroorzaken. Een magnesiumoverschot door overmatige magnesiumsuppletie kan leiden tot een verhoogde darmperistaltiek, buikpijn, diarree en/of braken. Zodra je de magnesiumintake terugschroeft zullen de klachten verdwijnen.
Pas op: bij een dagelijkse inname van 250 milligram éxtra –magnesium, dus bovenop je voeding– kunnen darmklachten zoals diarree en soms braken ontstaan.
Bloed laten testen op magnesiumgehalte!?
In je bloed komt magnesium voor 95% intracellulair –dus ín de bloedcellen– voor. De magnesiumconcentratie in de rode bloedlichaampjes is zelfs driemaal zo hoog als die van het bloedserum. Desalniettemin wordt bij een klassieke magnesiumanalyse van het bloed het extracellulaire magnesiumgehalte gemeten… terwijl intracellulair magnesium indicatief is voor de magnesiumstatus. Voor het vaststellen of uitsluiten van een magnesiumtekort of magnesiumoverschot is dit dus een achterhaalde en mogelijkerwijs zinloze methode…
Voor een accuratere bepaling van de magnesiumstatus dient het magnesiumgehalte in de rode bloedcellen en de urine te worden bepaald. Een “Magnesium Loading Test” betreft een 24-uurs urinetest; dit is naar alle waarschijnlijkheid de meest nauwkeurige magnesiumdiagnose. Helaas is deze ‘load test’ ook relatief lastig hanteerbaar. Overigens kan ook de bepaling van het calcium- en kaliumgehalte in bloed en urine bijdragen aan inzicht in de magnesiumstatus. (bron)
Al met al zal een reguliere bloedwaardebepaling geen nauwkeurig beeld geven van jouw lichamelijke magnesiumwaarde. Sterker nog: omdat men over het algemeen te veel vertrouwt op analyse van het serummagnesium, blijft een magnesiumtekort maar al te vaak onopgemerkt.
Dagelijks aanbevolen hoeveelheid magnesium
De dagelijks aanbevolen hoeveelheid magnesium volgens de ‘Nordic Nutrition Recommendations 2012’ (bron) is als volgt:
- Kinderen, 2 tot 5 jaar: 120 milligram
- Kinderen, 6 tot 9 jaar: 200 milligram
- Jongens, 9 tot 13 jaar: 280 milligram
- Mannen,14 jaar en ouder: 350 milligram
- Vrouwen, 9 jaar en ouder: 280 milligram
Eventuele zwangerschap of borstvoeding zou de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid magnesium voor vrouwen niet per se beïnvloeden, maar in theorie zou men meer magnesium kunnen gebruiken. Er wordt nog weleens beweerd dat zwangere en/of zogende vrouwen tot wel 450 milligram magnesium per dag nodig hebben, maar op welke autoriteit men zich hierbij berust, is onduidelijk.
De dagelijks aanbevolen hoeveelheid magnesium in Nederland bedraagt 300 milligram, maar de werkelijke magnesiumbehoefte kan sterk variëren. Deze is onder andere afhankelijk van geslacht, leeftijd, lichaamsgewicht, lichaamsbouw, beroep/sport, voedingsgewoonten en medicijngebruik. Onder extreem ongunstige omstandigheden kan de magnesiumbehoefte oplopen tot boven de 600 milligram per dag.
Als standaard veilige bovengrens wordt tussen de 300 en 400 milligram elementair magnesium per dag aangehouden; bij acute inname 400 milligram en bij chronisch gebruik 300 milligram. Voor kinderen van 1 tot 3 jaar geldt een bovengrens van 65 milligram, voor 4 tot 8 jaar 110 milligram en voor 8+ 350 milligram.
Wat is het beste magnesiumsupplement?
Bij een ernstig of stelselmatig magnesiumtekort kun je een magnesiumsupplement innemen. Organisch gebonden magnesium zoals magnesiumcitraat, magnesiumgluconaat, magnesiumlactaat en magnesiumaspartaat wordt beter opgenomen dan anorganische magnesiumvormen zoals magnesiumchloride, magnesiumhydroxide en magnesiumsulfaat. Het anorganische magnesiumoxide –wat nog altijd veelvuldig gebruikt wordt in magnesiumsupplementen– is onoplosbaar en zodoende niet of nauwelijks opneembaar!
Magnesiumchelaten zijn de best opneembare vormen van magnesium. Een magnesiumchelaat bestaat uit 1 molecuul oplosbaar magnesiumzout en bij voorkeur 2 moleculen van een aminozuur, liefst glycine. Een covalente binding van 2 moleculen glycine met 1 molecuul magnesiumzout wordt beschouwd als het meest nuttige magnesiumsupplement; dit hoogwaardige magnesiumsupplement wordt door verscheidene producenten verkocht onder de noemer magnesium-bisglycinaat.
Let op: Bij een verminderde nierfunctie, geleidingsstoornissen van hartprikkels (hartblok e.a.), bradycardie (trage hartslag), myasthenia gravis (ernstige spierzwakte) of andersoortige neuromusculaire aandoening dient eventuele magnesiumsuppletie uitsluitend onder medisch toezicht te geschieden. Gelijktijdige gebruik van tetracycline, digoxine, penicilline, ijzer of ciprofloxacine kan de absorptie/resorptie van magnesium remmen. Overigens duurt het doorgaans een tijdje voordat de effecten van magnesiumsuppletie worden opgemerkt.
Tip: Sommigen hebben beduidend meer baat bij vloeibaar, ionisch magnesium oftewel ‘Liquid Ionic Magnesium’. Het worden verkocht in de vorm van magnesiumolie en magnesiumdruppels. Hierin is magnesium opgelost in de vorm van magnesium-ionen.
Magnesium versus andere elektrolyten
De lichamelijke magnesiumstatus is gerelateerd aan andere mineralen c.q. elektrolyten. Een ernstig tekort of overschot aan het één kan een gebrek of teveel aan het ander in de hand werken. Bij tekorten of overschotten aan magnesium, kalium, calcium en/of natrium in de bloedbaan spreekt men ook wel van een elektrolytstoornis; men onderscheidt:
- Hypermagnesiëmie (te veel magnesium)
- Hypomagnesiëmie (gebrek aan magnesium)
- Hyperkaliëmie (overschot aan kalium)
- Hypokaliëmie (tekort aan kalium)
- Hypercalciëmie (teveel aan calcium)
- Hypocalciëmie (te weinig calcium)
- Hypernatriëmie (natriumoverschot)
- Hyponatriëmie (natriumtekort)
Magnesium is nodig voor activering van de natrium-kaliumpomp die natrium de cel uitpompt en kalium erin; magnesium zorgt zodoende voor de opname van kalium in het bloed. Bij een tekort aan magnesium daalt het kaliumgehalte in de cel, terwijl het natriumgehalte en calciumgehalte stijgt. Anderzijds kan een overschot aan magnesium (door activering van natrium-calcium-uitwisselaars) zorgen voor een verminderde opname en distributie van calcium.
Bij een magnesiumtekort is er dus ook onvoldoende kalium in de cellen aanwezig en een tekort aan magnesium kan dus een kaliumtekort in de hand werken. Ook kan een verlaagde magnesiumwaarde in eerste instantie leiden tot een verlaagde calciumwaarde; er is dan aanvullend vitamine D en bijschildklierhormoon (PTH) nodig om de regulatie van deze mineralen te herstellen, waarna de calciumwaarde sterkt stijgt. Magnesium zorgt overigens ook voor de omzetting van vitamine D in zijn bioactieve D3-vorm, dus dat maakt magnesium extra belangrijk, om een vitamine D-tekort te voorkomen…
Al met al gaat een magnesiumtekort vanzelfsprekend gepaard met een algehele onevenwichtige elektrolytenbalans. Elektrolytenstoornissen zijn gevaarlijk en ontregelen op zeer korte termijn de vochthuishouding, bloeddruk, hartslagfrequentie en hartritme.
Tot slot
In een gezond lichaam wordt de hoeveelheid magnesium in bloed en cellen constant gehouden. Dit gebeurt hoofdzakelijk door het aanpassen van de opname via de darmen en de uitscheiding via de nieren. In bepaalde gevallen kan een tekort of overschot aan magnesium ontstaan. Te weinig magnesium kan onder meer sloomheid en spierzwakte veroorzaken, evenals een verhoogde prikkelbaarheid van de zenuwen en depressies. Ook te véél magnesium kan o.a. spierzwakte, sloomheid en verwardheid in de hand werken.
Een gezond gehalte aan magnesium bevordert de energiestofwisseling, de zenuwprikkeloverdracht en de spierfunctionaliteit. Ter afsluiting nog enkele praktische tips en wetenswaardigheden m.b.t. het mineraal magnesium:
- Je lichaam kan zelf geen mineralen aanmaken, dus magnesium dient per se uit voeding te worden verkregen.
- Bij een normaal magnesiumgehalte wordt 40 tot 50% van het magnesium uit voeding geabsorbeerd door je lichaam, maar er zijn diverse lichamelijke en nutritionele factoren die de magnesiumabsorptie negatief kunnen beïnvloeden.
- Een mens heeft gemiddeld 5 milligram magnesium per kilogram lichaamsgewicht per dag nodig.
- Bij het koken van voedsel gaat veel magnesium (tot wel 50%) verloren via het kookvocht.
- Met het huidige westerse eetpatroon is de kans op een magnesiumtekort aanwezig; via een gemiddeld westers eetpatroon krijg je dagelijks maximaal 250 milligram magnesium binnen.
- Van de volwassen Nederlanders heeft 16 tot 35% een gebrekkige magnesiuminname, dus lager dan de gemiddelde magnesiumbehoefte; voor jongeren is dit 57 tot 72%; voor kinderen tussen de 13 en 19 jaar 10 tot 19%. (bron)
- Bij een magnesiumtekort kan een magnesiumsupplement dienstdoen; bij voorkeur magnesiumglycinaat of magnesium-bisglycinaat.
- Een belangrijke cofactor voor magnesium is vitamine B6; deze vitamine helpt om magnesium de lichaamscellen in te transporteren. (bron)
- De concentratie van magnesium in het bloed is afhankelijk van o.a. je darmen, nieren en beenderen; nierproblemen, botaandoeningen of darmafwijkingen kunnen zodoende een rol spelen bij magnesiumdeficiëntie oftewel een magnesiumtekort.
- Vlees en zuivel bevatten over het algemeen minder magnesium dan groene bladgroenten; dat komt omdat magnesium het centrale component is van bladgroen oftewel chlorofyl.
- Door intensieve verbouwing en inzet van magnesiumarme en vaak zelfs magnesium-rovende kunstmest raakt landbouwgrond uitgeput, waardoor het magnesiumgehalte in plantaardig voedsel afneemt.
- Hoe harder je water, des te meer hardheidsmineralen; hard kraanwater bevat tot wel 50 milligram magnesium per liter.
- Magnesiumtekort manifesteert zich vaak als kramp in de spieren + vermoeidheid; andere vroege symptomen zijn misselijkheid, verminderde eetlust, braken, zwakte, tintelingen, gevoelloosheid, toevallen, een abnormaal hartritme en hartkrampen.
- Magnesium is voor zowel mensen als dieren als planten essentieel; dit mineraal is betrokken bij zo’n beetje alle aspecten van leven. Elke cel in het lichaam vereist voldoende magnesium; zonder magnesium zal de cel vergaan. (bron)
- Dunne, brijige ontlasting na inname van een magnesiumsupplement kan betekenen dat je lichaam het magnesium niet goed opneemt of dat je lichaam verzadigd is geraakt; in dat geval functioneert magnesium als laxeermiddel. Gebruik in zulke gevallen minder magnesium of verdeel de intake over meerdere momenten.
Heb jij vragen over het mineraal magnesium of over magnesiumtekorten? Deel hieronder jouw vraagstukken, opvattingen, ervaringen en bevindingen omtrent magnesium!
