Mensen maken zich vaak druk om wat er in het verleden is gebeurd en dragen hun afkomst met zich mee als een loodzware rugzak… Dit is zonde, want aan het verleden kan niks meer worden veranderd. Alleen leren van het verleden is constructief. Maar in het verleden blijven hangen – en je er druk om blijven maken – is destructief en bovendien zonde van je energie. Daarom hierbij 3 tips om te leren accepteren en het verleden te laten rusten…
1. Zie je verleden als een vaststaand feit
Veel mensen behandelen hun verleden als iets dat nog niet is beslist. Het verleden is echter een aaneenschakeling van vaststaande feiten. Zie je verleden als een abstract geschiedenisboek: je kunt er niks meer aan veranderen en je kunt het niet overdoen. Kortom: gedane zaken nemen geen keer. Probeer de dingen die je hebt gedaan en meegemaakt daarom te laten rusten, ook al hebben ze nog zoveel invloed gehad en indruk gemaakt. Accepteer dat je het verleden niet kunt veranderen.
2. Benut je leermomenten
De ervaringen uit je verleden hebben je gevormd tot wie je bent. Dit is confronterend, maar onveranderlijk. Probeer in te zien dat iedereen een verleden heeft en dat iedereen zich op deze manier ontwikkelt… Bovendien heeft elke ervaring een lichtpuntje: hoe meer je meemaakt, des te groter je levenservaring. Zonder de fouten die je hebt gemaakt, zou je niet hebben geleerd hoe het wel moet. Zo helpen begane fouten en nare ervaringen je om toekomstige fouten te vermijden en nare situaties uit de weg te gaan. Kortom: ervaring maakt wijs!
3. Richt je op de toekomst
Achteraf weet je het altijd beter. Dat is precies de reden waarom veel mensen ontevreden zijn met hun verleden. Probeer je verleden niet te veranderen, maar te accepteren en te laten rusten. Probeer te leren van je verleden en de geleerde lessen toe te passen in de toekomst. Denk bij elke fout die je maakt: ‘Dat ga ik de volgende keer beter doen!’. Leef met je blik op de toekomst, want daar komen jouw aandacht, energie en invloed wel tot hun recht. Gevoelens van spijt en schaamte brengen je nergens. Ze leiden enkel tot stress, onzekerheid, zwakte, wrok, verdriet en depressie. Het moment waarop je sterft zul je geen spijt ervaren van de dingen die je hebt gedaan en meegemaakt, maar van de dingen die je niet hebt gedaan en meegemaakt omdat je je hebt laten remmen door je verleden.
Heb jij aanvullende tips om het verleden te laten rusten en gedane zaken als zodanig te accepteren? Deel hieronder jouw tips, adviezen, ervaringen en bevindingen!
12 Reacties
het verleden opeens opnieuw in mijn hoofd. probeer het te vergeten maar ik denk telkens weer opnieuw aan deze nu vrouw. ze woonde vroeger niet zo erg van mij vandaan nu op een dag ging ik naar de GB om iets te zoeken en indien ze het hadden het te kopen. terwijl ik daar aan het kijken was stond er opeens een jonge vrouw voor mij en ze bekeek mij zo raar dus denk ik dat het deze vrouw is waar ik ooit een relatie mee heb gehad. en sinds die dag spookt ze telkens opnieuw in mijn hoofd.ik moet ze niet meer want ik heb er zeer slechte ervaring mee gehad. ze was toen nog maar 17 jaar ze ging vaak bij andere manen. de laatste keer wilde ze een kind van mij dan zou ze blijven maar ik wist wie ze was want ze had ook al iets gehad met iemand die haar vader kon zijn. dus daarom zei neen ze is dan met die man getrouwd en verwachten een kind van hem. ik heb het erg zwaar als ik van iemand houw omdat ik deze ook trouw blijf de relatie en geen andere partner wil maar zei doen het jammer wel. ik ben een goede vent geef wat ik kan maar telkens word ik bedrogen. jaren maanden van pijn heeft het mij gekost. ik heb weinig ervaring met vrouwen dat komt door mijn jeugd. ik heb het ook niet gemakkelijk om iemand te vinden want ik heb er nog weinig vertrouwen in want ik heb reeds twee maal het deksel op mijn neus gehad zoals ze zegen. het was vergeven en vergeten maar het bleef steeds het zelfde ik was gewoon kapot. toen ze opnieuw naar die man ging de laatste keer en weer terug kwam naar mij heb ik de deur voor haar neus dicht gesmeten en zei ga maar terug bij u vent. ik was kapot van verdriet dagen ben ik niet uit mijn huis gegaan. ik heb ze vermeden als ik haar tegen kwam. ik ben uit dat huis weg gegaan en verhuisd. ik ging gaan werken en er kwam niets van haar terug ik dacht geen moment aan haar. en nu opeens weer wel wat kan ik doen om de rust in mijn hoofd en gedachten weer weg te krijgen. hartelijk bedankt. a fool
Ik ben met een fantastische lieve vrouw getrouwd. Maar sinds enkele weken krijg ik dwanggedachten over een intense jeugdliefde van 4 jaar die fout liep. Ik brak toen de relatie omdat zij op een feestje iemand kuste. Ik heb altijd spijt gehad van die beslissing, maar ik was jong, verward, zag spoken, en beeldde me dingen in. Ik heb haar en mezelf veel verdriet gedaan. Wij zijn elk onze eigen weg gegaan en met anderen getrouwd. Maar de gedachten aan de jeugdliefde en mijn fout beheersen mijn leven. Ik weet niet hoe ik die gedachten moet stoppen en het ondermijnt mijn relatie.
Beste Lukas, Ik surf net even op deze site en las je verhaal. Ik begrijp je gevoel en je verdriet om wat er toen is gebeurd. Je had het gevoel dat je haar niet meer vertrouwen kon en beëindigde de relatie. Daar heb je nog altijd spijt van en je neemt het jezelf kwalijk. Dat mag je niet doen. Het heeft geen zin. Besluit het voor jezelf te aanvaarden dat dit is gebeurd. Je vermijdt nieuwe problemen hiermee en je kiest dan ook bewust je huidige vriendin trouw te zijn in je gedachten, want trouw zijn aan iemand begint in je gedachten. Soms denken wij dat het anders beter zou zijn geweest, maar dat is helemaal niet zeker… En wanneer wij nu het geluk hebben gevonden in een goede partner waar we onszelf bij kunnen zijn, dan zijn we gezegende mensen. Daarmee kunnen we verder, begrijp je? Wees bemoedigd… Lieve groeten, Deborah
Ik heb moeite om het verleden te laten rusten… na een scheiding een verhuizing van een groot naar een klein huis enz enz. hierdoor ben ik dus ook boos geweest op mijn opa en oma… Ik snap nu echt niet waarom ik heb het gelukkig nog goed gemaakt toen oma leefde. In 2016 ben ik er volop naartoe geweest.. nog steeds heb ik spijt dat ik er in de jaren 2014, 2015 zo weinig er ben geweest. Want oma was dement… nu is ze ingeslapen. En toch heb ik spijt dat ik in die 2 jaren boos op hun ben gebleven… ik zou het zo nooit gedaan hebben het liefst wil ik die 2 jaren overdoen… ik lig er soms gewoon wakker van… :S waarom gewoon spijt
Ik heb erg veel aan jullie advies gehad.
Leuk om te lezen! :D
Beste, Ik heb het ook moeten leren om het verleden te laten rusten en op mezelf lukt dit echt aardig. Echter heb ik sinds kort weer een nieuwe relatie en ik draag “100% eerlijkheid” hoog in het vaandel. Nu zit ik met het volgende dilemma: Moet ik zaken uit het verleden waarvoor ik me oprecht schaam (maar wel een plaats heb kunnen geven), tegen d’r vertellen of niet? Als ik het vertel gaan er enorme wonden van jaren terug opengereten worden en niet alleen bij mezelf. Als ik het haar niet vertel ben ik niet “100% eerlijk” tegen haar… Ook belangrijk om te weten is, dat mijn geheim geen rechtstreeks verband heeft met mijn huidige relatie. Neem ik “100% eerlijkheid” dan iets te letterlijk? In dit geval vind ik “het verleden laten rusten” wel een moeilijke keuze.
Dat zijn inderdaad extreem lastige kwesties. Persoonlijk denk ik dat iedereen te kampen heeft met bepaalde geheimen en schaamten. Iets verzwijgen is natuurlijk niet helemaal eerlijk, maar ik vind het ook niet per definitie oneerlijk. Zo vind ik “iets niet vertellen wat in een ver verleden is gebeurd aan iemand die je tijdens dat verleden nog niet eens kende” nog altijd heel wat anders dan opzettelijk liegen of bedriegen. Ik pretendeer absoluut geen moraalridder te zijn, dus ik ben ongetwijfeld niet de aangewezen persoon om hierin te adviseren, maar ik heb mijzelf in elk geval voorgenomen om naar beste weten en kunnen goed te zijn voor anderen en zo open en eerlijk mogelijk in het leven te staan. Persoonlijk gewin ten koste van anderen zie ik als een verlies. Ik probeer de Gulden Regel te hanteren: “Doe niemand datgene aan, waarvan je niet wil dat het jou wordt aangedaan” en “Behandel anderen zoals je door hen behandeld wil worden”. Ik ken de aard en strekking van je ‘geheim’ niet, maar misschien dat je je af kunt vragen wat je ervan zou vinden als zij dit geheim voor jou zou bewaren…
Goedemorgen, In 2009 leerde ik mijn vriendin kennen en er is in het verleden best wel veel gebeurd wegens mijn eigen dochter en mijn ex. Door mijn dochter moet ik contact met m’n ex houden op zakelijk vlak, maar mijn huidige vriendin heeft het gevoel dat ik haar terug wil. Ik kan praten wat ik wil, maar ze gelooft me niet. Mijn dochter is in 2010 bij ons komen wonen omdat het bij mijn dochter thuis ook niet goed zat. Mijn vriendin vond het geweldig want mijn ex mocht geen contact opnemen met mij en haar dochter, maar dat was voor korte duur want er werden weer bezoeken aangevraagd en mijn ex mocht haar dochter weer zien. Nu zijn we 4 jaar verder en mijn dochter woont weer bij haar moeder omdat ze het redelijk goed doet. Maar ik moet voor mijn dochter wel contact houden met mijn ex. Nu denkt mijn huidige vriendin dus dat ik m’n ex terug wil omdat ik met haar sta te praten, alleen dat is helemaal niet waar. Mijn huidige vriendin is sinds 31 oktober 2014 bij me weggegaan en nu kom ik erachter dat ze haar verleden moeilijk achter zich kan laten. Vanwege heel haar verleden, dat weet ik ook wel een beetje van haar. Van haar geboorte tot nu. Mijn huidige vriendin wil dat ik alles goed maak wat er in het verleden met haar is gebeurd, maar dat kan niet. Ik moet toegeven nu dat we bijna 6 jaar samen zijn en dat het niet allemaal van die superleuke tijden zijn geweest, maar ik hou heel veel van die vrouw en ik wil haar graag terug en haar helpen, alleen ik weet niet hoe als ze niet accepteert om geholpen te worden. Want zij vindt dat ik veranderd ben en dat ik alleen maar met andere vrouwen bezig ben. Daar is helemaal niks van waar want na mijn werk ga ik naar huis en de andere morgen ga ik pas weer om naar mijn werk te gaan. Ik doe volgens mij niks verkeerd, maar mijn huidige vriendin denkt dat ik omdat zij veel te laat naar bed gaat en ik juist vroeg dat ik geen liefde en intimiteit of gemeenschap met haar wil. Maar door ’t tijdsverschil kan er maanden overheen gaan, juist omdat mijn huidige vriendin ruzie gaat maken over intimiteit. Uiteindelijk is alles rustig en we gaan toch weer samen naar bed en dan gaat het weer een tijdje goed, maar ik wil haar helpen. Ik kwam gisteren met toeval een brief tegen uit 2009 van de BAVO en las dat ze nogal in de war kan zijn. En uit die brief bleek dat ze eigenlijk nooit mocht stoppen met haar behandeling. Ze mankeert best wel een hoop, maar ik hou nog steeds heel veel van haar en hoe kan ik haar helpen als ze dat niet wil? De tips hierboven heb ik gelezen en het geeft mij op zich goede moed om haar te helpen. Alleen ik weet niet hoe… Ik hoop dat er meer mensen zijn die dit meemaken en weten hoe ermee om te gaan. Ik heb het te laat gezien en ik wil d’r helpen om haar verleden te laten rusten. Ik hou zo veel van die vrouw, waarom twijfelt ze daaraan? Groetjes, Willem
Ik denk dat hier niet alleen sprake is van problematiek uit het verleden, maar ook van huidige problemen, waaronder jaloezie, onzekerheid en wantrouwen. Misschien een idee om eens met een psycholoog om de tafel te gaan zitten? Vaak komt zo iemand een heleboel objectieve inzichten op de proppen.
Goedemiddag, Goed stuk, klopt helemaal. En het is ook zeker waar dat je het verleden moet laten rusten, maar als je omgeving, lees echtgenoot, dat niet doet, dan valt dat niet mee. Als je dag in dag uit moet accepteren dat je man doet waar hij zin in heeft (op relationeel gebied), zonder ergens rekening mee te houden, valt dat niet mee. Bovendien krijg je dan de opmerking: als je het niet kan accepteren, moet je maar gaan… Hoe kan je dan iets laten rusten? En hoe moet je dan verder? Want het accepteren dat het een ‘vrij’ huwelijk is, is niet mijn sterkste kant. :-(
Acceptatie en iets respecteren zijn 2 verschillende zaken m.b.t. de vrije relatie die je momenteel hebt. Als je het niet kan accepteren, laat staan respecteren dat je man met anderen een relatie heeft e.d is het een teken dat het niet bij je past en wees blij! Bij de meeste mensen niet met normen en waarden. Wees geen kind van de wereld en neem hier radicaal afstand van; geef je grenzen aan of verlaat hem. Makkelijk gezegd, dat weet ik wel, maar misschien beter voor je als je je eigen respect wilt behouden. Denk hier goed over na, het wordt immers niet voor niets als reactie gegeven op uw verhaal. Je man moet hiermee stoppen anders moet je de relatie stoppen, je bent immers geen hoopje vuil.