Vrijwel iedereen weet wat anorexia is. Kenmerkend voor anorexia is o.a. een vertekend zelfbeeld waarbij iemand negeert dat hij of zij te dun is. Het tegenovergestelde van anorexia is “fatorexia”. Deze term werd geïntroduceerd door de Britse schrijfster Sara Bird. Ze schreef op basis van haar ervaringen een boek getiteld ‘Fatorexia: What Do You See When You Look in the Mirror?‘ (Fatorexia: Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?). Kort samengevat houdt fatorexia in dat je overgewicht hebt, maar dit niet onderkent.
Steeds meer mensen zien niet in dat ze te dik zijn
Het is algemeen bekend dat vrouwen zichzelf te gemakkelijk als dik bestempelen en mannen hun overgewicht juist onderschatten. Maar in hoeverre is dit veranderd in een tijd waarin steeds meer mensen obesitas krijgen?
Onderzoekers van de Universiteit van Londen gingen op zoek naar het antwoord. Door de resultaten van twee onderzoeken uit 1997 en 2007 met elkaar te vergelijken, kwamen ze tot de conclusie dat 25% van de mensen niet weten dat ze overgewicht hebben. Tien jaar eerder was dit nog geen 20%. Bovendien is in die periode het aantal mensen met obesitas ook nog eens gestegen van 11% naar 19%.
Het lijkt er dus op dat we onze kop in het zand steken als het gaat om het herkennen en erkennen van overgewicht bij onszelf. Misschien komt het omdat we onszelf vergelijken met anderen, en dan tot de conclusie komen ‘dat het nog wel meevalt, want hij/zij is veel dikker’. Maar wat als iedereen dikker wordt? Dan kun jij ook dikker zijn geworden, maar nog steeds minder dik zijn dan anderen. Een vicieuze cirkel dus…
Toch een opvallende uitkomst, want je leest overal dat iedereen zich juist zo bewust is van ‘het perfecte lichaam’, dat je er depressief van zou kunnen worden omdat je zelf niet aan deze ‘lichaamseisen’ voldoet. Heeft iemand een idee?
Fatorexia: vertekend zelfbeeld
Net zoals bij anorexia is er bij fatorexia sprake van een vertekend zelfbeeld. Sara vertelt er zelf het volgende over:
“Ik wist dat ik niet de dunste was, maar ik zag mezelf beslist niet als te dik. In werkelijkheid was ik echter zwaarlijvig. Ik gebruikte overigens allerlei mooie kleding en accessoires om de aandacht van mijn gewicht af te leiden en bekeek mezelf uitsluitend in kleine handspiegeltjes.”
Sinds de uitgave van haar boek heeft Sara Bird duizenden e-mails ontvangen van mensen met eenzelfde ervaring. Zo stuurde iemand het volgende bericht:
“Ik zeg al jaren dat ik aan het tegenovergestelde van anorexia lijd. Mijn vriendinnen hebben maat M tot L, terwijl ik maat XXL heb. Ik denk altijd dat we dezelfde maat hebben, totdat ik foto’s van ons samen zie. Dan zie ik tot mijn grote schrik dat ik veel zwaarder ben.”
Fatorexia – Onderzoek
Een onderzoek dat werd gepubliceerd in the British Medical Journal concludeert dat een kwart van alle zwaarlijvige volwassenen zichzelf niet als dik beschouwt. Experts stellen dat deze illusie o.a. wordt veroorzaakt door de kledingindustrie. Er komt namelijk steeds meer kleding op de markt die lichaamsvet op een subtiele manier verbergt.
Fatorexia – Wat betekent het in de praktijk
Hoewel veel mensen juist te negatief zijn over hun gewicht, denk ik dat fatorexia inderdaad bestaat. Ik denk dat er veel mensen zijn die slechte excuses en smoesjes verzinnen m.b.t. hun overgewicht. Ik denk bovendien dat de gevolgen van overgewicht door veel mensen onderschat en/of genegeerd worden.
Wat denk jij? Bestaat “fatorexia” echt, of is het gewoon de zoveelste hippe term om een dieetboek te verkopen?
