Een gastroscopie is een maagonderzoek waarbij de dokter je slokdarm, maag en het bovenste gedeelte van je dunne darm bekijkt. Dit gebeurt met behulp van een endoscoop, een flexibele slang met aan het uiteinde een camera met lampje. Deze slang wordt via je keel in je maag gebracht. De dokter heeft tijdens het onderzoek een soort van live feed en kan de camerabeelden met behulp van een monitor direct bekijken. Er worden doorgaans tijdens een maagscopie ook wat kleine hapjes weefsel (genaamd ‘biopten’) uit je maag, slokdarm en darm genomen voor verder onderzoek.
Toen mijn dokter me onlangs vertelde dat hij bij mij een gastroscopie wilde uitvoeren, reageerde ik ongeveer zo:
Ik zal maar gewoon eerlijk zijn: ik ben niet zo’n held als het op onderzoeken aankomt en een maagscopie klinkt nou niet bepaald prettig. Inmiddels heb ik mijn gastroscopie (gelukkig!) achter de rug en deel ik in dit artikel mijn ervaringen, bevindingen en tips betreffende het ondergaan van een maagscopie. (Spoiler: het viel reuze mee!)
Ik heb gekozen voor een gastroscopie met roesje. De keuze tussen een gastroscopie met of zonder roesje was voor mij persoonlijk snel gemaakt. Ik heb epilepsie en krijg snel last van aanvallen indien ik me niet lekker voel. De kans dat ik me tijdens een maagscopie super fijn zou voelen, achtte ik niet aanwezig. Vandaar dat ik direct om een roesje heb gevraagd. Mijn arts leek dit overigens ook de beste optie en was zo beleefd om me te vertellen dat het onderzoek meestal niet als prettig wordt ervaren. Zie ook het artikel ‘Gastroscopie: met of zonder roesje?” voor meer informatie daarover.
Voorbereiding gastroscopie
Als je een gastroscopie moet ondergaan, dan krijg je van je arts wat informatie mee naar huis. In mijn geval was deze informatie vrij beknopt. Het was een A4’tje met een korte omschrijving van het maagonderzoek, vergezeld door een papier dat ik diende te ondertekenen waardoor ik instemde met het onderzoek en verklaarde dat de dokter mocht ingrijpen indien nodig en dat ik voldoende informatie had ontvangen over het onderzoek. Ik was in eerste instantie nogal verbaasd dat ik hiervoor moest tekenen.Ik had mijn maagscopie overigens in het Universitair Ziekenhuis Antwerpen in België, dus ik weet niet zeker of je in Nederland ook dient te tekenen.
Hoe dan ook, ik was nog steeds een beetje geschrokken dat ik überhaupt een gastroscopie moest ondergaan en nog enigszins in de ontkenningsfase. Ik heb dus eerst een tijdje mijn dokter gestalkt met aanvullende vragen over het onderzoek. Er stond in mijn papieren namelijk dat de gastroscopie werd uitgevoerd om coeliakie (glutenintolerantie) uit te sluiten, terwijl ik al eens een maand glutenvrij heb gegeten. Moest er dan überhaupt wel met zo’n slang in mijn maag worden gepord?! Dit brengt me direct bij mijn eerste tip:
Vragen stellen
Lees de informatie die je van het ziekenhuis krijgt goed door, en stel vragen indien je iets niet snapt. Een gastroscopie is geen grapje, dus het is logisch dat je vragen hebt en goed voorbereid het ziekenhuis in wilt gaan. Ik heb mijn arts vijf keer moeten mailen en drie keer moeten bellen voordat ik een reactie kreeg (helaas ook geen grapje), maar uiteindelijk kreeg ik gelukkig een antwoord. Het bleek dat glutenintolerantie ook mogelijk is zonder dat je daar verder iets van merkt, dus de gastroscopie had in mijn geval toch wel zin. Kortom: wees nooit bang om iets te vragen, het gaat tenslotte om je gezondheid.
Tip: google niet te veel naar ervaringen
In aanloop op het maagonderzoek schieten je vast vragen te binnen. Kan het pijn doen? Wat kan er misgaan? Een belangrijke tip: google niet te veel! Wees je bewust van het feit dat iedere medische ingreep risico’s met zich meebrengt en dat er een kans is op complicaties, maar besef je ook dat juist de verhalen waarbij het fout gaat veruit het meest gedeeld worden op internet. Door het lezen van horrorverhalen kun je alleen maar extra nerveus raken en dit draagt niet bij aan een soepel verloop van het onderzoek. Je weet toch niet hoe jouw gastroscopie precies zal gaan totdat je het ervaart. Je voorbereiden is prima, maar er is een grens. Heb je inhoudelijke vragen? Leg ze dan aan je arts voor. Ik heb vooraf wel wat informatie over een maagscopie opgezocht op internet, maar ben ook snel weer gestopt met surfen toen ik te veel rampscenario’s tegenkwam.
Nuchter voor onderzoek
Voor een gastroscopie dien je volledig nuchter te zijn. Dit betekent dat je niets meer mag eten of drinken (dus ook geen water) na 12 uur ’s nachts voorafgaand aan de maagscopie. Het kan dus prettig zijn om de gastroscopie zo vroeg mogelijk op de dag te plannen, dan zit je minder lang met een rommelende maag.
Inname van medicatie voor gastroscopie
Aangezien je volledig nuchter moet zijn voor het ondergaan van een gastroscopie, wist ik niet precies hoe het zat met de inname van medicatie. Daar heb je immers water bij nodig. Ik slik zelf epilepsiemedicatie op zeer gezette tijden en wilde deze medicatie liever echt niet overslaan of later nemen omdat dit de kans op epileptische aanvallen juist vergroot. Ik heb in eerste instantie naar de receptie van de maag-, lever- en darmafdeling gebeld om te vragen of ik toch een klein beetje water mocht gebruiken voor het innemen van mijn medicatie. Hier kreeg ik een vrij lompe ‘nee’ op terug. Ik was dus alweer half in paniek omdat ik nu een gastroscopie moest ondergaan zonder epilepsiemedicatie.Paul, mijn man, heeft vervolgens nogmaals gebeld en kreeg iemand aan de lijn van de uitvoerend afdeling gastroscopie. Deze verpleegster zei dat het geen enkel probleem was als ik mijn medicatie een paar uur voor het onderzoek met een klein beetje water innam. Toen ik bij aankomst vermeldde dat ik mijn medicatie inderdaad met een klein slokje water had ingenomen, werd daar ook helemaal niet raar op gereageerd. Inname van medicatie is indien noodzakelijk dus wel gewoon mogelijk.
Voorbereiding in ziekenhuis
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, werd ik begeleid naar een ruimte voor korte opnames. Paul mocht gelukkig ook gewoon mee. Er stonden zo’n 20 verrijdbare stoelen in de ruimte, waarvan ik er eentje toegewezen kreeg. Vervolgens kreeg ik eerst een infuus in mijn arm. Dit kun je vergelijken met bloedprikken waarbij de naald na het prikken wordt vervangen door een flexibel buisje waardoor je je arm vervolgens weer vrij kunt bewegen.
Daarna kwam er een zuster bij me zitten voor een korte voorbespreking. Ze vroeg wanneer ik voor het laatst had gegeten en gedronken en vroeg nogmaals toestemming voor het uitvoeren van de gastroscopie. Ze noteerde mijn gewicht en wilde weten of ik allergieën, hart- en/of longproblemen heb. Vervolgens heb ik nog even moeten wachten voordat ik werd geroepen voor de daadwerkelijke gastroscopie.
Tijdens het gastroscopie onderzoek
Toen de zuster me kwam halen voor de maagscopie, werd ik met stoel en al naar een onderzoeksruimte gebracht. Daar wachtte de arts op me. De zuster vertelde me dat ik op het bed in het midden van de ruimte mocht gaan liggen. Zo gezegd zo gedaan. Vervolgens sloot de zuster wat apparatuur aan om mijn hartslag, bloeddruk en zuurstofgehalte te kunnen meten en vertelde ze dat ze nu ook het infuus aan ging sluiten zodat ze het roesje konden toedienen zodra het onderzoek begon. Dit roesje werkt vrijwel direct na het toedienen, binnen een minuut.
Keelverdoving
De zuster vertelde me dat het vervelendste stukje van het onderzoek is wanneer de endoscoop de keel passeert. Slikken moest ik beslist alleen doen op het moment dat het werd aangegeven, anders niets. Het was verder voornamelijk heel belangrijk om zoveel mogelijk te ontspannen en goed op de ademhaling te letten. Ik kreeg eerst een verdovende spray voor mijn keel. Ik werd gewaarschuwd dat deze erg vies was, maar dat viel allemaal wel mee. Ik kreeg eerst twee spraytjes in mijn mond en moest toen slikken. Vervolgens werd dat herhaald. Het is op dat moment belangrijk om echt goed te slikken. Op die manier wordt de verdovende spray goed verdeeld en kan hij optimaal werken.
Het onderzoek zelf
Ik moest vervolgens op mijn linkerzij gaan liggen en ik kreeg een kussen onder mijn hoofd waar ook nog een doek op werd gelegd. “Voor het kwijlen”, aldus de zuster… Ik vroeg me nog af of dat nou wel nodig zou zijn (antwoord: ja). Ik lag overigens met mijn rug naar de monitor waarop de dokter je maag bekijkt en zag zelf dus niets. Vervolgens kwam ook de dokter bij het bed staan en gingen ze aan de slag. Het licht werd gedimd en ik kreeg een bitje in de vorm van een ring tussen mijn tanden. Ik had vooraf gedacht dat het bitje vervelend zou zijn, maar dat viel alles mee. Je hoeft dan in ieder geval niet na te denken over of je je mond wel goed open hebt en of je tong niet in de weg zit.
Vervolgens kreeg ik te horen dat ze van start gingen met het onderzoek en ging de slang in mijn keel. Ik heb me ondertussen vooral goed op mijn ademhaling gefocust. Ik had vooraf gelezen dat je moet doen alsof je in een heerlijk geurend bloemenveld staat, dus daar ging ik voor. Twee tellen inademen, drie tellen uitademen…
Ik voelde het moment dat de slang mijn keel passeerde wel. Het voelt onwennig en een beetje vervelend, maar het deed geen pijn. Voor de rest heb ik weinig van het onderzoek gevoeld en het was binnen een mum van tijd voorbij.
Hoe voelt een roesje bij een maagscopie in de praktijk?
Ik wist vooraf niet zo goed wat ik me nou precies bij een roesje moest voorstellen. Een narcose is echt iets anders, maar wat is een roesje dan wel?! Het middel dat voor mijn roesje is gebruikt heet Dormicum (werkzame stof Midazolam) en werd via een infuus (naaldje) toegediend.
Midazolam werkt rustgevend, vermindert angstgevoelens, ontspant de spieren en maakt suf. Verder stopt het epilepsie-aanvallen.
Ik ben door het roesje niet echt in slaap gevallen en kreeg alles (volgens mij) gewoon mee. Tegelijkertijd merkte ik achteraf wel dat ik dingen net wat minder gedetailleerd heb onthouden. Zo kan ik me bijvoorbeeld nog prima herinneren dat ik na het onderzoek vanaf de behandeltafel moest opstaan en in een rolstoel moest gaan zitten (ik kon dus gewoon zonder problemen opstaan en een paar stappen zetten ondanks het roesje). Ik kan me echter niet specifiek herinneren dat de zuster me vervolgens met de rolstoel uit de behandelkamer heeft gereden.
Kortom: standaard zou je tijdens een maagscopie waarschijnlijk hyper alert zijn en alles extra bewust meemaken. Met een roesje was bij mij het tegendeel waar.
Afronding onderzoek
Tot slot vertelde de arts dat ze de slang weer gingen verwijderen. Dit was snel gebeurd en voelde ik nauwelijks. Daarna mocht ik weer in de verrijdbare stoel gaan zitten en werd ik teruggebracht naar de ruimte voor korte opnames. Daar werd mijn stoel achterover gezet zodat ik kon ‘uitslapen’. In de praktijk was ik niet slaperig en kon ik gewoon kletsen met mijn man. Ik was wel een klein beetje duizelig. Na een half uurtje kwam de dokter nog even langs om de uitslag van het onderzoek kort te bespreken. Uiteraard krijg je niet direct de uitslag van de biopten die ze afnemen. Ik had er vooraf rekening mee gehouden dat mijn maag flink naar, opgeblazen en pijnlijk kon aanvoelen na de gastroscopie, maar ik heb werkelijk nergens last van gehad. Na zo’n 45 minuten mocht ik wat drinken en direct daarna mocht ik met mijn man mee naar huis en zat de gastroscopie er op.
Na het maagonderzoek
In de kantine van het ziekenhuis heb ik wat kleins te eten gekocht en dat viel prima. Mijn keel was nadat de verdoving was uitgewerkt een heel klein beetje gevoelig, maar pijn zou ik het zeker niet noemen. Al met al is de gastroscopie met roesje mij enorm meegevallen. Als ik dit vooraf had geweten, dan had ik me echt niet zo’n zorgen gemaakt. Overigens blijft het een onderzoek dat ik liever niet dagelijks meemaakt, maar van pijn of paniek heb ik geen enkele minuut last gehad terwijl ik dat wel had verwacht. Al met al denk ik dat je zelf eigenlijk je grootste vijand bent tijdens een gastroscopie. Lukt het je om rustig te blijven en je te concentreren op je ademhaling, dan is het echt zo voorbij. Overigens is het wel goed om te vermelden dat de uitslag van mijn gastroscopie helemaal in orde was; er was geen sprake van bloedingen of bijvoorbeeld een maagzweer.
Hopelijk heb je iets aan dit verslag over mijn ervaringen met een gastroscopie gehad. Heb jij ook een gastroscopie gehad en hoe is het bij jou gegaan? Of heb je vragen over een gastroscopie met roesje? Laat dan gerust hieronder een reactie achter!
Hallo bedankt voor je verhaal ik moet ook een gastroscopie ondergaan over 2 weken ik heb ook ernstig astma en epilepsie ik heb maaginfectie ik heb kuur afgemaakt helpt maar nog steeds maagpijn me huisarts zegt dus ik ben ook erg angstig nu voel me door jou verhaal rustiger dank je wel!
Hallo Sabrina. Afgelopen december heb ik mijn eerste gastrocopie met een roesje gehad. Toen ze de vloeistof inspoten was ik gelijk weg, wel herinner ik me dat ik heel erg moest boeren en dat ik het bitje uit wilde halen. Vrijdag 16-02 heb ik er weer 1 gehad. Nu bleef ik voor mijn gevoel bij en beleefde ik het ook, maar achteraf weet ik er niets er niets meer van. Heel apart, ik voelde me ook niet angstig of zo. Na beide keren een gevoelige keel. De laatste x zijn er poliepen weggehaald en biopten genomen.
Bedankt voor het delen van jouw ervaring! Hopelijk was dit voorlopig de laatste gastroscopie voor je, maar wel fijn dat het relatief goed is verlopen. :)
ik moet over enkele weken een gastroscopie ondergaan en hoor komende week of dat met een roesje mag… ik heb 3 jaar geleden een bijna dodelijke ruiterembolie / longembolie gehad en ben echt als de dood voor dit onderzoek omdat ik bang ben dat alle trauma’s van toen dan weer naar boven komen… jullie berichten hebben me wel iets gerustgesteld… maar het blijft spannend…
Hopelijk is een roesje inderdaad mogelijk. Alvast heel veel sterkte en succes met het onderzoek!
Ik aankomende woensdag darmonderzoek krijg ook een roesje ben benieuwd.
Jouw verslag heft mij iig gerust gesteld. Zo kan ik iets rustiger het onderzoek in. Een vraagje: weten mensen hier of je in Nederland ook een verdovende keelspray kunt krijgen? Lijkt mij wel fijner dan een keelprik.
In veel Nederlandse ziekenhuizen wordt inderdaad ook met verdovende keelspray gewerkt. Ik ben persoonlijk niet bekend met een keelprik tijdens een gastroscopie. Een roesje wordt wel toegediend met behulp van een infuus (een soort prik). Dit is echter niet in je keel, maar in je arm. Hoe dan ook heel veel succes met het onderzoek. Hopelijk sta je snel weer buiten!
Ik heb een maltlymfoom in mijn maag. (Vorm van kanker- non hodgkin) Ik vraag me af of er tijdens het nemen van een bioptie geen kankercellen kunnen versprijden wegens de wondjes. Ik zit er al een jaar mee en heb reeds 6 gastroscopies achter de rug met telkens 5 biopties. Heeft iemand een antwoord. Merci.
Beste Guido, Wat een vreselijk verhaal… Een MALT-lymfoom van de maag (‘Mucosa-Associated Lymphoid Tissue’) is inderdaad een zeldzaam type non-hodgkinlymfoom. Er zijn mensen die beweren dat puncties en biopsieën (waaronder astroscopieën) die IN carcinogene tumoren doordringen, kunnen zorgen voor verspreiding van kankercellen en zodoende voor uitzaaiingen oftewel metastasen. Deze mensen beroepen zich grotendeels op verkennende analyses en soms ook op gevoel en intuïtie. In theorie is het immers logisch dat een gat kan zorgen voor een lekkage… Maar het geheel van lichaamscellen is ZOOOOOOO veel complexer dan een ballon gevuld met water… Verkennende analyses suggereren dat het afnemen van biopten ervoor kan zorgen dat kankercellen zich verspreiden, maar recent onderzoek suggereert juist het tegendeel. (bron + bron) Al met al denk ik niet dat iemand je absoluut uitsluitsel kan geven hieromtrent; zeker niet t.a.v. jouw individuele situatie. De meningen zijn verdeeld, zowel onder leken als onder medici. :( Hoe dan ook, ontzettend veel sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul
Wat fijn om alle ervaringen te lezen. Heb in december het onderzoek te gaan. Zie daar best tegenop. Ben er nu wel van overtuigd dat het mét roesje gaat worden! Bedankt voor jullie tips.
Heel erg bedankt voor je heldere eerlijke verslag. Ik hoor net een uur geleden dat ik zo een onderzoek moet ondergaan en ik ben in paniek. Je verslagje maakt me wat rustiger dank je wel. Groet Mary
Hoi Mary. Heb gisteren een maagonderzoek gehad, was zo bang en nerveus vanwege braakfobie, maar ze waren allemaal superlief, na drankje en spray direct roesje en helemaal niets gemerkt. Weet niet eens dat ik daar boterham gegeten heb. In mijn tas vond ik een afspraakbriefje dar er biopten zijn genomen, nu dus nog even afwachten. Veel succes binnenkort en echt geen zorgen maken!!!
Mary, niet op datum gelet, je hebt de gastroscopie waarschijnlijk al gehad!!!
Vandaag heb ik een maagonderzoek (maagscopie / gastroscopie) en darmonderzoek (darmscopie / colonscopie) gehad achter elkaar. Ik kreeg een diepe sedatie, dus heb er totaal geen seconde van meegekregen! Het ergste is dat je laxeermiddel moet innemen de dag van te voren en je de hele dag door naar de wc moet met nogal wat pijn. Het onderzoek op zich voel je dus helemaal niks van, dus nadat je klaar bent met laxeren heb je het zwaarste gehad. :) Mijn tip: Vraag altijd naar diepe sedatie en het zal je super meevallen!
kom net van ziekenhuis gastroscopie zonder roesje gedaan, spray was super vies, en dan de onderzoek is absoluut maar dan absoluut niet prettig hoe dieper ze met de slang naar binnen gaat hoe vaak ik moest boeren etc. onprettig! Maar gelukkig geen problemen en dergelijke in me maag.
Eergisteren heb ik een gastroscopie ondergaan in de Isala Kliniek in Zwolle. Mijn huisarts had geschreven dat ik erg tegen het onderzoek opzag. Aan die opmerking werd ruimschoots aandacht besteed. De dokter gaf aan dat er geen verplichting was dat het onderzoek moest lukken. Dat gaf me ook wat meer rust. Ik kreeg een roesje toegediend via een infuus in mijn hand. Daarna 2 spuitjes in mijn keel voor de keelverdoving. Ik moest op mijn linkerzij gaan liggen en kreeg een bitje tussen mijn tanden. Daarna heb ik niets meer gemerkt en werd wakker in de uitslaapruimte. Ik heb dus op geen enkele manier hinder ondervonden vanuit het onderzoek. Als het nog een keer nodig zou zijn, doe ik het op dezelfde manier.
Hallo, ik heb net mijn maagonderzoek gehad. Ik zag er enorm tegenop. Ze hebben mij het roesje toegediend. Eerlijk gezegd heb ik het slangetje niet eens meer gezien zo snel sliep ik. Heb helemaal niets gemerkt van het onderzoek. Werd wakker toen alles klaar was in de bijkomkamer. Infuus was er toen ook al uit…
ik heb gisteren een gastroscopie ondergaan. Na het roesje niets meer gemerkt! Fantastisch. Beetje rauwe keel, meer niet. Ik heb alleen een vraag. Gister toen ik na de behandeling thuis in de spiegel keek, bleek dat mijn ogen rood doorlopen waren en ik kleine bloeduitstortingen had op mijn gezicht. Ook rondom mijn mond lijkt het grauw / blauw van waar het instrument zat om de slang in te brengen. Iemand daar ervaringen mee?
Ik heb hier persoonlijk geen ervaring mee. Wellicht goed om even na te vragen in het ziekenhuis? Hopelijk trekt het snel weg in ieder geval!
Hallo, man 63 gisteren 28/12/16 slokdarm maag onderzoek gehad. Isala Meppel. Bij consult MDL-arts. Zei hij kan met en zonder roesje, hij zag dat ik nadacht en zei, ik zou adviseren met. Dat gedaan. Ondanks dat ik meestal hoge dosering nodig heb om o.a te slapen, kreeg ik eerst een dopje met vloeistof moest ik doorslikken, zat nog smaakje aan ook. Toen via infusnaaldje denk 5 mg dormicum dat ze zeiden, ik wachten, de arts en 2 verpleegsters stonden ook te wachten, ik dacht voel niets, wordt niet duf o.i.d, volgend moment wakker op uitslaapkamer, was voorbij. Weet er niets van te herinneren. Ik zou iedereen adviseren neem roesje, waarom alles zo bewust meemaken? Ik zou het zo weer doen als dat zou moeten. Aardige arts en verpleegsters, duidelijk in uitleg etc. Plus *****
Ik moet aankomende dinsdag voor een gastroscopie met roesje vanwege al maanden maagklachten zuurbranden etc. Medicatie werkt elke x maar 2weken. Ik heb een verleden (en heden) van paniek en braakfobieën en maakte me erg zorgen. Maar van jouw verhaal knap ik iets op. Hoop vooral dat ik begrepen en goed begeleid word…
Het roesje dat je krijgt voor de maagscopie heeft een kalmerende werking, dus ik hoop dat je weinig angst zult ervaren. Heel veel succes!
Vanmorgen heb ik een gastroscopie gehad in het MMC in Veldhoven. Iets waar ik erg tegenop zag na alle horrorverhalen op internet. Ik werd op een erg prettige manier opgevangen door het verplegend personeel en ook de arts was zeer vriendelijk. Dat heeft me al enigszins gerustgesteld. Het onderzoek werd uitgevoerd zonder roesje of keelverdoving. Het was uiteraard niet prettig, zeker in het begin als de slag door je keel moet leverde wat kokhals reacties op. Daarna ging het wel. Proberen te ontspannen en goed doorademen heeft mij erg geholpen. Het onderzoek duurde ook maar kort. Achteraf gezien viel het eigenlijk reuze mee. Eigenlijk heb ik me voor niets veel zorgen gemaakt.
Ook voor mij is de gastroscopie 100% meegevallen, zelfs zonder roesje. Ik was vooraf heel nerveus door alle enge verhalen, van internet maar ook van collega’s. “Ah moet je een gastroscopie ondergaan? Aiiiiii, da’s geen pretje!” Daar word je alleen maar angstiger door. Vanochtend was het zover, bij het sint-Lucas ziekenhuis in Gent. De ontvangst was zeer prettig, de arts en verpleegkundige hakken iedere dag met dit bijltje en wisten precies wat ze tegen me moesten zeggen om me gerust te stellen. Ik moest op mijn linkerzij gaan liggen, waarna ik een verdovende spray ingespoten kreeg. Dit voelt een beetje gek maar je kan nog gewoon slikken. Daarna kreeg ik die ring in mijn mond, die voorkomt dat je op het instrument bijt. De eerste keer dat die slang in mijn keel verdween moest ik zo hard kokhalzen dat ik uit paniek het instrument er weer uit trok. De tweede keer lukte het goed. Wel vond ik het beter om met mijn ogen dicht te liggen, zo zie je tenminste niet wat er allemaal in je keel verdwijnt. Toen ik even gluurde zag ik de verpleegster staan met een hele lange soepele ijzeren draad. Ik had geen idee waar die goed voor was maar ik had zoiets van, laat maar komen maar ik wil niet zien hoe en wanneer, dus heb ik mijn ogen gauw weer dicht gedaan. Tussendoor pompt de arts wat lucht in de maag, dat boer je direct weer uit en ook voel je dat instrument daarbinnen, maar pijn deed het niet. Het onprettigste was die slang in de keel, in mijn maag voelde ik niet zo heel veel. Toen ik tien minuutjes later bij mijn fiets stond was de keelverdoving al bijna weer uitgewerkt. Conclusie: Ontspanning is key. Rustig en diep ademhalen, ogen dicht en het boeren en kokhalzen over je heen laten komen. Succes voor iedereen die dit onderzoek moet laten doen en hierop heeft gegoogeld!
Leuk dat je je ervaring hebt gedeeld Alice. En wat moedig om het zonder roesje te doen! Applaus! :-D
Wie kan mij vertellen wat het betekent als de dumpingtest uitslag positief is. Graag een reactie van mensen die ervaring en of kennis hiervan heeft.
Ik vraag me af door wie het woordje ‘positief’ is gebruikt, en in welke context… Heeft men gezegd dat alles er goed oftewel positief uitzag? Of heeft men daadwerkelijk gesproken over een positieve uitslag van de dumpingtest? In het tweede geval is er namelijk sprake van te snelle lediging van de maag richting de darmen. Dit kan ervoor zorgen dat maagsappen onvoldoende tijd krijgen om op je voeding in te werken, waardoor de bacteriologische en enzymatische spijsvertering tekortschiet en er te weinig voedingsstoffen aan de voedselbrij worden onttrokken. De maag krijgt dan dus niet genoeg tijd om je eten voor te bewerken…
Hallo ik moet maandag voor een maagonderzoek krijg gelukkig een roesje maar ben toch best wel bang groetjes sandra
Veel succes met de maagscopie, hopelijk valt het mee!
Hallo Sandra, Je hoeft echt niet bang te zijn. Met een roesje heb je niets in de gaten. Ik was van te voren ook ontzettend nerveus, maar ik het zou het nu zo weer laten doen.
Mijn maagband moet eruit maar van tevoren moet ik ook de maagslang ben er zo bang voor. Ik krijg wel een roesje maar toch vind ik het eng wie kan me vertellen of je er echt niks van merkt met een roesje?
Sommige mensen die een roesje krijgen tijdens een maagonderzoek, vallen echt in slaap en merken helemaal niets. Anderen (zoals ik) krijgen alles wel gewoon mee. Een roesje werkt sowieso kalmerend waardoor je het onderzoek heel anders ervaart. Hopelijk valt het voor jou ook mee. Veel succes!
Vandaag me 2de gastroscopie gehad, poeh wat was ik nerveus. Helaas liep de afspraak erg uit en was pas een half uur later aan de beurt waardoor ik echt paniekerig was. Werd even gerustgesteld in de behandelkamer, en toen kreeg ik het drankje en daarna de spray, omdat ik nogal paniekerig ben schrok ik even van het effect van de verdoving… maar dat was al snel gewend. Toen moest ik gaan liggen, de arts vertelde me alles wat hij ging doen, en ik kon ook nog meekijken op het beeldscherm, echt cool!!! Kreeg zo’n bitje in waar de slang doorheen past en de slang ging naar binnen, dieper in me keel was even vervelend en onnatuurlijk, maar het wende wel, ik bleef wel af en toe kokhalsen, en die boeren die je dan moet laten waren echt waanzinnig. Maar ook wel vervelend gevoel. Ik had veel steun aan de verpleegster die me (niet lachen) handje vast heeft gehouden en me vertelde hoe ik moest ademen als ik bijna in paniek schoot, zij is echt mijn held. Hierdoor viel het al met al erg mee. Na het onderzoek nog wel een beurs gevoel in me buik gehad en een rauwe keel… maar dat is alles.
Wat leuk dat je je ervaring hier deelt! Fijn dat alles (relatief) goed is verlopen, maar ik kan me voorstellen dat het extra lange wachten voor flink wat stress heeft gezorgd. Super slim om je goed op de verpleegster te focussen, zo te horen heeft ze je er mooi doorheen geholpen. Dat zit er maar mooi weer op. :)
Net terug van een gastroscopie in het MST Enschede (eind van de middag). Prettige ontvangst, duidelijke uitleg en ruimte om vragen te stellen. Thuis ook al duidelijke uitleg op papier ontvangen. Ik had van tevoren verhalen gelezen op internet maar aangezien ik vrij nuchter van aard ben dacht ik van “ik ga het meemaken, iedereen reageert anders”. Bij binnenkomst eerst een voorstelrondje en meteen uitleg hoe alles in zijn werk ging. Ik mocht meteen plaats nemen op de rand van het bed. Ik kreeg een drankje om schuimvorming in de maag te voorkomen en hier krijg je standaard een keelverdoving, bijtringetje in en gaan liggen met de kin op de borst…niets geen naar gevoel o.i.d. alleen het doorslikken van de scoop even onaangenaam maar goed te doen. Geen kokhals neigingen of braakgevoelens en ook niet opboeren. Je voelt de scoop wel in de maag maar doet geen pijn. Er werd keurig verteld waar de scoop zat en ook wanneer die weer terug ging. Bij het naar buiten trekken de melding “pas op, hij komt zo naar buiten en dat is even een onprettig gevoel” en toen was het klaar. Overtollig slijm in het blauwe zeiltje spugen en alles wordt meteen opgeruimd. Nadien met de arts de foto’s bekeken en uitleg gekregen hoe nu verder. Ik kon meekijken op een scherm maar had mij thuis ten doel gesteld te focussen op de ademhaling…dus ogen dicht en door de neus de buikademhaling op gang houden. Dit ging echt super!! Binnen 10 minuten stond ik monter en wel weer buiten. Dat halfuurtje daarna eerst geen drinken of eten, dat is het ergste niet. 100 procent meegevallen.
Ik moet vanmiddag voor zo’n maagonderzoek en ik ben ook echt een held op sokken op medisch gebied. Ik ga helaas alleen omdat niemand in mijn vriendenkring mee kan. Maar overleef het vast wel hihi. Dank je wel voor je verhaal. Het haalt niet alle zenuwen weg maar het verlicht wel. Groetjes, Frances
Heel veel succes, voordat je het weet heb je het achter de rug! :)
Hoi, ik moet vrijdag naar het ziekenhuis voor een gastroscopie en echo van mijn buik. Ik ben ontzettend bang, omdat ik niet weet wat te verwachten, dus heb ook een ‘roesje’. Ik hoop dat ik tussen de gastroscopie en de echo niet te lang moet wachten, ik wil er snel mogelijk van verlost zijn en thuis uitrusten. Waarschijnlijk ga ik naderhand ook denken: was het dit? Maar momenteel komen er allerlei rampscenario’s in mijn hoofd. Komt wel goed!
Hoi Lindsy, dat klinkt super herkenbaar want ik had precies echt hetzelfde voordat ik naar het ziekenhuis ging. Probeer je alsjeblieft niet teveel zorgen te maken. Achteraf gezien is dat voor mij in ieder geval reuze zonde van mijn tijd geweest. :) Veel succes en hopelijk sta je snel weer buiten!
Heb 2x een maagonderzoek gehad. 2e x met roesje. Helaas ging het toen ook niet goed. Zelf heb ik er niets van meegekregen. Mocht ik weer 1 moeten hebben, dan moet ik onder narcose.
Ik begrijp uit de diverse verhalen dat het sterk afhankelijk is van de persoon of hij last heeft van een paniekaanval, maar mijn ervaring na de derde maagscopie (ook om dat ik totaal niet snel in paniek raak en mij ook goed kan ontspannen) is dat er ook mensen zijn met een zeer heftige kokhalsreflex, die bij mij (ook nadat de slang binnen was) gewoon doorging. En deze kon ik met de beste wil niet onderdrukken… Bij de tweede gastroscopie waarbij ze de keel hadden verdoofd, zijn ze dus gelijk gestopt en hebben ze een roesje gegeven en had ik geen enkele last meer. Helaas zul je de eerste keer moeten ervaren (als men geen roesje wil geven) hoe het gaat…
Ik heb de gastroscopie ondergaan zonder roesje en dat is niet aan te raden. Ik was aan het werk en ging tussendoor ‘even’ naar het ziekenhuis hiervoor, om daarna weer verder te werken, maar het was verschrikkelijk. Zonder jullie bang te maken, ik zou dit noooooit meer doen. Als het nog een keer zou moeten (problemen zijn niet verholpen) dan zeker met een roesje. ;-)
Beste Cassandra, Dankjewel voor je berichtje! Toevallig had ik het afgelopen zaterdag op een feestje nog met enkele mensen over gastroscopieën en coloscopieën… :P De strekking van de discussie was dat het eigenlijk heel vreemd is dat men in Nederland niet standaard een roesje geeft bij een maagscopie, terwijl men wel standaard een roesje geeft bij een darmscopie… Terwijl een kijkonderzoek van de maag (via neus of keel) naar mijn mening beduidend ingrijpender is dan een kijkonderzoek van de darm (via de anus), aangezien je een verstikkingsgevoel ervaart als er iets in je keel / slokdarm wordt ingebracht. Sterker nog: als je voorafgaand aan een maagscopie om een roesje vraagt, krijg je niet altijd een even begripvolle reactie. Ik heb al zeker 4 mensen gesproken die heel graag een slaapmiddel (midazolam) toegediend zouden krijgen, maar dit niet (of niet zonder een serieuze discussie) voor elkaar kregen. Ik snap dat er ook nadelen en gevaren aan een roesje kleven, maar als je vooraf aangeeft dat je gespannen of zelfs (doods)bang bent voor een maagscopie, dan zou men in ieder geval met je mee moeten willen denken… :( In veel andere landen krijg je overigens wel standaard een roesje bij een gastroscopie… Hopelijk was dit sowieso de laatste keer voor je. Mocht dat niet zo zijn, dan hoop ik dat met de volgende keer meelevend en meewerkend is! Groeten, Paul
Ik kom net terug uit t ziekenhuis van een maagonderzoek!!! En ga je eerlijk zeggen dat het eigenlijk niks voorstelde, goed luisteren naar de lieve verpleging, ik hoefde zelfs niet te kokhalzen… 😊
Hoi hoi, wat een “fijn” verslag om te lezen. Ik moet 4 april voor een gastroscopisch onderzoek met roesje. Word morgen gebeld voor doorspreken van het roesje. Ben zo benieuwd, en vind het mega spannend!
Ik sta ook op t punt om een maagonderzoek te krijgen en zie er ook erg tegenop. Maar ik heb zeker wat aan je verslag gehad. Over de voortgang en wat er allemaal bij komt kijken. Fijn om te lezen. Ik wil je daarvoor bedanken. Ik kijk er nu toch niet meer zo tegenop. Vriendelijke groet, Marianne
Dank voor je leuke berichtje, heel veel succes met het maagonderzoek! Voordat je het weet is het weer achter de rug. :)
Heel erg bedankt! Ik ben blij , aan jou te danken.
Graag gedaan, fijn om te horen! :) Moet je binnenkort een maagscopie ondergaan? In dat geval veel succes. Mocht je het onderzoek wellicht al hebben gehad, hoe is het bij jou gegaan?
Bedankt!