Met ‘koliek’ wordt hevige, krampende pijn in één van beide flanken bedoeld. Met ‘flanken’ bedoelen we de beide zijkanten van je buik, direct boven beide heupen. Koliekpijn houdt in veruit de meeste gevallen verband met je nieren, lever, milt, galblaas, urineblaas en urinewegen en wordt heel vaak veroorzaakt door zogenaamde “stenen”. Hieronder lees je alles over krampachtige koliekpijn door toedoen van o.a. nierstenen & galstenen…
Koliekpijn door o.a. galstenen, nierstenen & urinewegstenen
Koliek oftewel koliekpijn uit zich in één van beide zijkanten van je buik. Hier bevinden zich onder andere de nieren, galblaas en lever. In al deze organen kunnen mineralen en mineraalzouten samenklonteren, waardoor stenen ontstaan. We onderscheiden de volgende soorten stenen die koliekpijn kunnen veroorzaken:
- Nefrolithiasis (nierstenen)
- Urolithiasis (blaasstenen & urinewegstenen)
- Cholelithiasis (galstenen, leverstenen & miltstenen)
Vooral galstenen, nierstenen & urinewegstenen zijn in veel gevallen verantwoordelijk voor koliekpijn en koliekaanvallen. In zulke gevallen wordt er ook wel gesproken van galkoliek, nierkoliek of urinewegkoliek. Daarnaast bestaan er leverkolieken urineblaaskolieken, darmkolieken, maagkolieken, alvleesklierkolieken en miltkolieken…
Stenen kunnen overigens ook in het spijsverteringskanaal ontstaan. We onderscheiden maagstenen en darmstenen die ook wel bezoars worden genoemd.
Wanneer veroorzaken stenen kolieken & flankpijn?
Zolang stenen niet groter zijn dan een kleine zandkorrel, plas je ze uit en merk je er niet of nauwelijks iets van. Stenen kunnen echter zodanig groot worden dat ze vast blijven zitten in de urinewegen, nierbuisjes of galbuis. In dat geval ontstaat de hevige, stekende en krampende pijn die ook wel bekendstaat als koliek of koliekpijn.
In extreme gevallen kunnen nierstenen en galstenen zo groot worden als een kastanje. Er zijn zelfs gevallen bekend van nierstenen die meer dan een kilo wegen. Ook grote nierstenen hoeven niet altijd problemen te veroorzaken… Zolang ze zich binnen een orgaan bevinden en geen verstopping veroorzaken van een afvoersysteem.
Symptomen van koliekpijn door galstenen & nierstenen
Koliekpijn begint achter in de flank, altijd maar aan één kant. Hoewel de kant van de koliekpijn gemakkelijk kan worden gelokaliseerd, is de exacte bron moeilijk aan te wijzen. Kolieken zijn duidelijk op de voorgrond en kunnen nimmer worden genegeerd. De pijn zelfs kan zo hevig zijn dat je op handen en voeten over de grond kruipt. Koliekpijn wordt gekenmerkt door de volgende symptomen:
- Moeilijk te lokaliseren pijn
- Uitstraling naar de onderbuik & lies
- Verdwijnt zodra je spieren moe worden & verslappen
- Zal altijd weer in volle hevigheid terugkeren
- Misselijkheid & braken
- ’s Nachts wakker schrikken van de pijn
- Bewegingsdrang (niet stil kunnen staan of zitten)
Als een steen de urinewegen of galbuis afsluit, kan een opgesloten infectie ontstaan met hoge koorts en koude rillingen tot gevolg. In dat geval is acute behandeling noodzakelijk!
Hoewel koliekpijn extreem hevig kan zijn, leidt koliek zelden tot blijvende gezondheidsschade.
Koliek door galstenen & nierstenen behandelen
Kolieken worden meestal veroorzaakt door een niersteen, blaassteen of uretersteen die is afgedaald in de urineleider en daar klem zijn komen te zitten. Deze indicatie staat daarom ook wel bekend als “niersteenkoliek”.
Niersteenkolieken worden meestal vastgesteld met behulp van een röntgenfoto. In ongeveer de helft van de gevallen zijn nierstenen en urinewegstenen zichtbaar op röntgenfoto’s. Daarnaast kunnen stenen worden opgespoord met ultrageluid. Een steen die de urinewegen of nierbuisjes blokkeert, kan op 3 manieren worden verwijderd, namelijk:
1. Vergruizing van nierstenen met shockwave-behandeling
Nierstenen en ureterstenen kunnen in veel gevallen worden vergruisd met behulp van ultrasone geluidsgolven en schokgolven. Deze behandeling wordt ook wel niersteenvergruizing oftewel lithotripsie genoemd. Een apparaat waarmee nierstenen worden vergruisd, wordt ook wel niersteenvergruizer oftewel lithotriptor genoemd. Door het vergruizen van de steen, kunnen de mineraalzouten worden uitgeplast, waardoor de koliek verdwijnt.
2. Koliekpijn door nierstenen behandelen via kijkoperatie
Een arts kan stenen verwijderen door met een piepklein hol buisje de plasbuis oftewel urineleider in te gaan. Via dit buisje kan met speciale instrumenten (ureteroscoop, sialendoscoop e.a.) worden getracht de niersteen of uretersteen vast te grijpen en te verwijderen. Men maakt hierbij gebruik van een speciaal pincet-achtig grijpertje. Deze kijkoperatie staat ook wel bekend als Retrograde Ureteroscopie (URS) en vindt plaats onder lokale of algehele verdoving.
3. Operatieve ingreep tegen koliek bij nierstenen & galstenen
Als stenen te groot zijn of niet “gunstig” gelokaliseerd zijn, dan kan een operatieve ingreep nodig zijn om koliek te verhelpen. In dat geval wordt een endoscoop via de huid in je nierbekken gebracht, om de aanwezige stenen te verguizen en op te zuigen. Als een grote galsteen de galbuis of galwegen blokkeert, dient in veruit de meeste gevallen zelfs de volledige galblaas operatief te worden verwijderd.
Scopolaminebutyl (Buscopan®) kan worden gebruikt om de pijnlijke koliek-samentrekkingen te verminderen. Scopolaminebutyl werkt heel snel, maar ook heel kort. Tegen aanhoudende koliek wordt doorgaans een zware pijnstiller voorgeschreven zoals een injectie met diclofenac (Cataflam®) of een zetpil met indometacine (Indocid®). Als je deze medicijnen niet mag of niet verdraagt, wordt doorgaans morfine (Kapanol®) of pethidine (Demerol®) gebruikt.
Tot slot
Koliekpijn kan in zeldzame gevallen ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen. Enkele voorbeelden hiervan zijn tumoren (o.a. darmkanker), cysten (o.a. in eierstokken), hartinfarct, ribfracturen, longembolieën of extreem hevige urineweginfecties. Desalniettemin is er in de meeste gevallen van hevige koliek & flankpijn sprake van stenen.
Heb jij ervaring met koliekpijn door nierstenen, galstenen of ureterstenen? Laat hieronder je reactie achter m.b.t. koliek & flankpijn!
134 comments
Jacky
2 maart 2021Ik ben er na jaren eindelijk achterlaten mijn pijnaanvallen koliekpijnen zijn ik heb 2 dochters en mijn zwangerschappen waren een hel helaas is er niets aan gedaan. Dus ik heb het verdragen. Net op Google Scholar een beschrijving gelezen van een zwangere met koliekpijn en wat ze hebben gedaan. Zal even proberen of ik dat stuk hier in kan plakken. Lukt niet. Het is NTOG 2019 pagina 400.
Rieni
1 juni 2022Hallo, zijn koliekpijnen ook weg of zijn ze er continu
Tes
10 december 2020Hi Paul, hoe weet je of het een galsteen of niersteen is? Heb deze week een eerste aanval gehad en de diagnose van de huisarts was galsteen. Nu lees ik erover en vraag me af hoe je zonder echo etc weet dat het niet om nierstenen gaat? Ik was niet misselijk, niet braken. Alleen heftige krampen in buik tussen middenrif, ribben en navel. En uitstraling naar wervelkolom en ribben. Moet er bij nierstenen iets anders gedaan worden? Want nu heb ik verder geen follow up onderzoek: Gewoon wachtend tot wen eventuele volgende aanval en dan pijnstillers nemen.
Moon
6 mei 2019Hoi ik heb net een echo laten nemen van mijn nieren. Er blijken op allebei mijn nieren microsteentjes, en mijn linker nier vertoond een verdikt echogene cortex. Een maand geleden was mijn nierfunctie verslechterd maar nu hersteld. Ik heb pas binnen een maand een afspraak met de uroloog. Heb soms pijn in de flanken en rug en net onder de ribben.Wat zou dit nu kunnen zijn?
Chantal
4 april 2019Hoi hoi. Ik ben eerder onderzocht voor veel pijn, dachten galstenen maar op echo was niks te zien. Nu ben ik net bekomen van een koliekaanval. Darmen zetten in korte tijd enorm op en ineens begon het van buikpijn aanvalsgewijs naar rugpijn aanvalsgewijs. Spieren trokken enorm samen, zo erg dat ik de pijn aan het weg puffen was. Na 10 minuten zakte de pijn langzaam af en nu ben ik enorm moe. Zou ik toch wat aan het ontwikkelen zijn? Dit is de 2e keer in een paar maanden tijd. Heb ook een GBP.
Moon
6 mei 2019Wou nog even vermelden dat ik geen infectie heb en er was geen waternier te zien op de echo.
bijtje
2 augustus 2020En ben je er al achter wat het is?
Kelly
5 april 2018Inmiddels is mijn vader al 12 jaar lang nierpatiënt, hij heeft tot op vandaag de dag nog steeds last van niersteenkolieken. Zou het ook mogelijk kunnen zijn dat dit vanuit de galblaas komt? Wij dienen bij elke koliek een pethidine injectie toe, dit gaat mij steeds meer tegenstaan… Iemand die hier mee bekend is en een alternatieve optie heeft?
Paul
5 april 2018Nierkolieken oftewel niersteenkolieken (dus koliekaanvallen door toedoen van nierstenen) worden veelal gekenmerkt door pijn in de liesstreek / schaamstreek en vooral ook pijn bij het plassen en het uit plassen van niergruis. Galkolieken oftewel galsteenkolieken (dus koliekaanvallen door toedoen van galstenen) worden veeleer gekenmerkt door pijn in de galblaasregio. Zie desgewenst ook:
Over pethidine lees ik overigens overal het volgende: “pethidine is niet geschikt voor chronisch gebruik vanwege risico op bijwerkingen door cumulatie van de toxische metaboliet norpethidine”. En “voor de behandeling van chronische hevige pijn is geen plaats meer voor pethidine.” (bron)
Michael
26 juli 2018Beste heer, mevrouw. Ik geef u de gouden tip. Ga naar een kruidenwinkel, en koop een zakje kattensnor (Kumis-kucing / Kumis Kutjing), en maak er een paar liter Javaanse nierthee van. Geef de Indonesische thee aan uw vader, en hij zal er nooit meer last van hebben. Wel om de paar weken gebruiken. Leg wel altijd eerst over met de huisarts. Kattensnor is een plantje die de vorm heeft van een snor van een kat, vandaar de naam. Ik en mijn hele familie gebruiken deze kruid al jaren en hebben onze niersteen perfect onder controle. Succes. Voor meer info mag u mij gerust bellen.
Soes
21 oktober 2018Bij mij ruim 3 jaar weg gestuurd met een “prikkebare darm” totdat ik een nacht over de grond rolde van de pijn. Wat bleek na een echo….. galstenen 1cm groot…. operatie gehad en alles over gelukkig.
Jeanne
28 oktober 2017Drie jaar geleden, na lange tijd regelmatig koliekpijnen te hebben gehad, is mijn galblaas alsmede een galsteen verwijderd..Tijdens de operatie bleek de galblaas geperforeerd. Daardoor een week in ziekenhuis moeten blijven aan de antibiotica. Na die tijd heb ik af en toe dezelfde pijn onder mijn borstbeen ,als voordat de galblaas eruit was. Een maand geleden ben ik met de ambulance in het ziekenhuis beland, omdat men dacht dat ik een (dreigend) hartinfarct had. Naast de hevige pijn had ik namelijk. Ook last van pijn in m’n kaken. ECG etc. was allemaal goedkoop weer naar huis. Heb inmiddels weer twee keer dezelfde heftige pijn gehad. Kan dit nog steeds iets met de gal te maken hebben? Ook al is ie eruit?
Charlie1
12 februari 2018Hoi Jeanne, Hoe is het afgelopen? Ik heb zelfde en in ziekenhuis staan ze voor een raadsel! Laat het alsjeblieft even weten!
Marian
13 juli 2018Hoi ik heb precies hetzelfde al jaren geleden de galblaas helemaal verwijderd en flinke klachten. Soms maanden niks dan dagen of weken achter elkaar wel. Dacht ook eerst hartklachten maar niks te vinden. Huisarts zei dat er toch gruis (galgruis) in de galwegen kan zitten die dezelfde klachten geven. Hier is ook niks aan te doen verder. Succes!
Marion
3 februari 2020Dat heb ik dus ook, galblaas vol stenen is verwijderd. Kolieken jarenlang 3 per dag zijn er niet meer. Maar ik heb evengoed zo een paar keer per maand een heftige krampende pijn op dezelfde plek… Geen idee hoe dat kan. En dat komt die kramp/spasme wel een aantal keer achter elkaar soms met halve minuut tussenpozen tot het weer weg is. Wel merk ik dat ik in tegenstelling Tot de galkoliek, t liefste moet gaan plat liggen om een soort van ruimte te maken voor de krampende spieren die dan meedoen. Ik heb geen idee wat dat is…. soms denk ik dat er nog gruis zit in de galgang en dan vraag ik me af of het de darm is of pancreas… Als de pijn daar is voel ik t hard worden onder m’n huid als ik mijn hand erop leg. De pijn score ligt dan tussen de 8-10
An
15 mei 2017Hi, Vraagje… Gistermiddag met heftige pijnen in mijn linkerflank naar de Huisartsenpost gegaan. Zij constateerden dat het om een niersteen ging. Gelijk een diclofenac-injecties gekregen en extra zetpillen voor thuis. Anderhalf uur later kwam er weer een heftige koliekaanval, dus gelijk een zetpil genomen. Vervolgens werd het eindelijk een beetje rustig, maar om 20 uur weer een aanval van nierkolieken, dus weer een zetpil genomen. Vervolgens gaan slapen en tot nu toe (9.30 uur) geen aanval gehad. Het rommelt wel allemaal in mijn buik en flank. Kan het zijn dat de steen weg is? Hoeveel uur zit er normaal tussen dergelijke aanvallen? Hopelijk kunnen jullie mij verder helpen. Ik wil graag de kinderen weer van school halen vanmiddag, maar dan wel zeker zijn dat ik niet zo’n aanval op het schoolplein krijg… Dank voor de reactie.
Paul
15 mei 2017Beste An, Helaas is hieromtrent geen uitsluitsel te geven. Als je de niersteen hebt uitgeplast, dan is deze logischerwijs verdwenen. Heb je de niersteen niet uitgeplast, dan zit deze er nog. De niersteen kan permanent verschoven zijn naar een plek waar hij geen klachten veroorzaakt. Maar het kan evengoed zo zijn dat de steen tijdelijk ‘goed zit’ en op een gegeven moment weer naar een ongewenste plek verschuift waar hij tot pijnklachten of zelfs nierkolieken leidt. Hierover zijn helaas geen voorspellingen te doen. De enige manier om zekerheid te krijgen is zien dat de steen uit je lichaam is gekomen, en dan nog kan er sprake zijn van meerdere nierstenen…
Sarina
29 maart 2019Hoi ik gebruik twee eetlepels appelazijn met warm water in de avond en s morgens gekookt water met uitgeperste citroen. Ik heb gal en nierstenen tegelijk en vergruizen de stenen. Wel ff bikkelen want ze gaan er natuurlijk via urinewegen eruit soms doet het zeer. Bij donkere urine weet je al dat er beetje bloed bij zit en bij heldere urine ben je weer even verlost. Maar het werkt echt paardenmiddel succes!
Pamela
11 mei 2017Goedemorgen, ik heb afgelopen dinsdag weer een nierkoliek gehad die overigens niet erg lang duurde en vanzelf overging. Nu ben ik echter nog steeds zo verschrikkelijk moe is dat normaal? Kan het me van eerdere kolieken niet herinneren… Vriendelijke groeten, Pamela
Paul
11 mei 2017Of een bepaalde gezondheidsklacht “normaal is”, is altijd moeilijk te zeggen. Dit is sterk afhankelijk van individueel referentiekader, context en randvoorwaarden. Dat iemand moe is na een koliekaanval vind ik persoonlijk niet per definitie gek. Pijn kan immers een flinke uitputtingsslag leveren op het lichaam. Bovendien kunnen de vermoeidheidsklachten het gevolg zijn van de onderliggende oorzaak van de nierkolieken: bijvoorbeeld een vastzittende niersteen in de urinewegen, al dan niet met een urinewegontsteking (blaasontsteking / cystitis of nierbekkenontsteking / pyelonefritis) tot gevolg. Ik beweer overigens NIET dat er sprake is van een dergelijke ontsteking, maar ALS dat het geval is, zou dit zowel de koliekpijnen als de vermoeidheidsklachten kunnen verklaren. Is je bloed eigenlijk weleens gecontroleerd op ontstekingsindicatoren? En wat hebben je artsen tot nog toe ondernomen tegen je nierkolieken?
Len
4 augustus 2020Hallo allen, ik heb 2x een soort aanval gehad in de nacht waarbij ik een soort algeheel onwel gevoel in m’n buik/maag kreeg, pijn tussen m’n schouderbladen en hoge hartslag erbij. Ze dachten hart. Maar niks van dat. Na een echo zagen ze wel galgruis. Maar dat werd wat weggewuifd. Ik heb ook regelmatig opeens een onwel gevoel in m’n maag als ik naar t toilet ben geweest. Allerlei bloedonderzoek gehad en vorig jaar nog (preventief) darmonderzoek gehad. Verder echo van hele bovenbuik. Ze zagen wel een grote cyste in m’n eileider van 5 cm. Als die groter wordt moet die eruit. Kan het galgruis en/of de cyste deze aanvallen veroorzaken? Weet iemand dat? Ik vind het traumatische aanvallen……
Lutie
23 april 2017Hey Paul, zal het wat inkorten, had net mijn verhaal getypt en foetsie, ergens verkeerd op geklikt denk ik! Ik kom uit het hospitaal i.v.m. 2 niersteentjes, ene zit in nier en zal pas met de jaren komen en kan geen kwaad zei hij, andere kon hij niet pakken en urineleider zat gezwollen dus er zit hiervoor een stent. Die mag er binnen een maand uit. Nu, na ongeveer 1 week voel ik me futloos en moe en is mijn temperatuur 37,2° – niet erg hoog dus, maar wel veel zweten of kou en algemeen mottig. Na het plassen voel ik soms steken op het laatst of bijna op het laatste van urineren. Is dit een teken dat de steentjes afkomen of van de stent zelf? En de rest v/d symptonen? Ik had geopperd voor géén stent, maar achteraf zei hij dat hij niet anders kon omdat het op plaats van steentje gezwollen zat, en hij hem alzo ook niet kon wegzuigen, het moet eerst genezen met die stent. Klopt zijn theorie? En wat i.v.m. mijn symptonen, reden tot ongerustheid of niet? Alvast erg bedankt voor je antwoord!!! Groeten, Lutie
Paul
26 april 2017Beste Lutie, Ik ken je exacte inwendige situatie niet, dus het is voor mij onmogelijk om de noodzaak van jouw stent te beoordelen. Als een arts aangeeft dat een stent noodzakelijk is, neem ik toch aan dat hij daar niet over liegt… Als ik het goed heb dan zijn je symptomen als volgt: vermoeidheid / futloosheid, overmatig zweten (zonder verhoging of koorts), kouwelijkheid en pijnsteken bij het plassen. De meeste van deze symptomen zouden het gevolg kunnen zijn van een ontsteking (al dan niet gerelateerd aan de steen OF stent), maar dat is moeilijk te bepalen. Hoe dan ook kan zowel een niersteen als een stent leiden tot een ontstekingsreactie, dus het is onmogelijk om op voorhand de boosdoener aan te wijzen en/of een ontstaansfactor uit te sluiten. Hieromtrent kun dus je het best contact opnemen met je arts. Sterkte, beterschap en groeten, Paul
Siham
7 april 2017Bedank Paul! De onderzoeken die ik allemaal heb gedaan was eigenlijk gewoon een echo of scanner met contrast das al. Ze hebben me geen andere onderzoeken gedaan. De uroloog van de 2e ziekenhuis heeft de laatste keer enkel een paar bonken aan de nier gebonkt. Het was zelfs beter geweest als hij dat niet deed. Ik heb die nacht geen oog dicht gedaan. En voor hem hoefde ik dus geen afspraak meer te nemen bij hem. Maar hij gaf me een afspraak bij de fysio. Volgens hem was het de spieren. En de fysio zegt ga maar kine volgen. Ik word er zo kwaad van. Ik heb pijn en de ene arts duwt me naar de andere arts. Ik word niet meer serieus genomen en de uroloog zegt dat het normaal is dat je soms bloedcellen in de urine hebt. Als ik dat aan mijn huisarts vertelde keek hij me verbaasd aan hij zij dat kan niet. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Soms denk ik zelfs dat de eerste arts die de steentje heeft verwijderd of geprobeerd heeft het te verwijderen, mijn nier heeft beschadigd of zo… En dat ze dat allemaal niet willen toegeven. Ik word nog paranoïde van deze gedachte. Misschien toch nog eens naar een 3e ziekenhuis??? Ik wil niet meer naar Antwerpse ziekenhuizen.
Paul
7 april 2017Ja, ik zou met zulke nierproblemen absoluut een second opinion aanvragen in een ander ziekenhuis!
Lutie
26 april 2017Beste Paul, Dank voor het antwoord! Ondertussen zag ik dat mijn temperatuur ongeveer tot 37.2 ging maar niet hoger, alzo neem ik aan dat er niet een echte ontsteking is, gezien hij alweer aan het dalen is nu. Ik merkte ondertussen ook ademhalingsproblemen, versnelde hartslag, hoest en pijn in luchtpijp, longen en schouderbladen. Ik had toevallig nog een Flexotide puffer liggen (met cortizone) en heb dit een paar dagen gebruikt (2x 2 puf per dag) en is ook al aan het beteren. Ik denk dat dit eerder dus een gevolg is v/d narcose, want ik weet nog dat ik bijna stikte en moest hoesten na 1e x wakker worden. Verder ook algemene spierpijnen, maar als je Fibromyalgie / CVS hebt kan je blijkbaar na een narcose een opstoot krijgen die griepachtig aanvoelt + de symptomen in vorige mail enz… Dus ja, zal uiteindelijk wel overgaan, gezien het aan het beteren is. Ik vraag me af hoelang een narcose duurt bij het plaatsen van een stent – alsook bij het uithalen ervan? Hopelijk is dit bij het uithalen iets korten en is er dus minder narcose nodig (gezien de gevolgen)! Dank voor uw begrip en antwoord alvast Paul. Groeten, Lutie
Paul
26 april 2017Hoelang het duurt om een stent te plaatsen of verwijderen, durf ik echt niet te zeggen. Sowieso zal men de tijdsduur van een narcose altijd ruim aanhouden met het oog op eventuele uitloop. Overigens sluit het ontbreken van koorts een ontsteking geenszins uit. En als je klachten krijgt na een narcose met lachgas (N2O) zou je ook kunnen denken aan vitamine B12-tekort…
Cdude
25 maart 2018Misschien eens in Marokko proberen?
Paul
27 maart 2018Wat zou men in Marokko moeten proberen? :?
Siham
6 april 2017Hallo, Bijna een jaar geleden had ik een zeurende pijn aan mijn rechterflank en was heel snel moe maar algauw bleek uit onderzoek dat ik een niersteentje had. Er was afgesproken dat het operatief verwijderd moest word ik ging er mee akkoord, ja ik wou gewoon dat dat zeurende pijn weg was. Na de operatie ik was nog half slaperig zeg ik tegen de verzorgster in de zaaltje is het steentje eruit ze zij neen die had je waarschijnlijk al uitgepraat. Wat gaar is ik plas altijd in dat zeefje dat ik had gekregen maar ik heb nooit een steentje gezien. Ik had die dag zo’n pijn voor dat operatie. Na 2 dagen voelde ik me nog slechter ik wist niet wat me bezielde ik kon niet stilzitten en ook niet stil staan ik had verschrikkelijk pijn dus ben ik teruggekeerd naar het spoed ze deden me gewoon infuus en een foto ik voelde me wel na die infuus wat beter ’s avonds mocht ik naar huis. Terug na 2 dagen voelde ik me juist weer hetzelfde of zelfs nog erger ik was zo bleek mijn moeder had zelf schrik van me, weer moest ik mijn 2 kinderen achterlaten en naar spoed gaan. Ze namen me niet serieus terwijl ik daar aan het sterven was na zoveel gewacht en gehuild van de pijn mocht ik naar de onderzoekskamer gaan, maar er was geen dokter. Na zoveel weer te moeten wachten kwam ze. Ik moest een scan doen en daar bleek dat mijn nier enorm opgezet was. Ze deden me weer infuus en werd opgenomen in het ziekenhuis. De volgende dag moest ik naar de afdeling urologie voor een echo van die onderzoek bleek dat mijn nier nog meer opgezet was dan gisteren ik had verschrikkelijk pijn de infuus deed het na een tijdje niet meer echt. Er werd vas gesteld dat ik operatief een stent moest laten plaatsen. Ik ging weer akkoord zolang de pijn maar weg is. Na de stent mocht ik de volgende dag naar huis, ik had er wel veel last van die stent en zeker als je jonge kinderen hebt maar ik deed het rustig aan. Na zolang volgehouden te hebben zoals afgesproken mocht het over 6 weken eruit. Op de 6e week er werd een echo gedaan en ik zag dat de uroloog schrok omdat mijn nier nog steeds was opgezet en ik zij tegen haar en wat nu moet dat stent er nog in? Ze zij neen die halen we er meteen uit, ik mocht dus in de gang wachten. Ze waren alles aan het klaarzetten, in de gang voelde ik met plots niet goed. Ik zij tegen de verzorgster die daar rondliep ik voel me niet goed ze zij de stent gaat weg dan ben je ervan verlost. Voilà de stent was eruit, maar ik voelde me nog steeds heel slecht of slechter zelfs. Ik was de bus aan het wachten om naar huis te gaan, maar ik was precies mezelf niet meer, en toen ik uit de bus moest afstappen werd het maar nog erger. Ik ging huilend op straat naar huis. Er waren wel sommige mensen die me raar aankeken, maar ik had zo’n pijn dat het even me niet kon schelen. Thuis had ik zo’n koud ik deed de radiator aan en 2 dikke dekens en ik had het nog steeds koud. Mijn man kwam eerder van het werk omdat het echt niet meer ging met mij, en het was dus terug tijd voor spoed. Maar ik wou niet meer naar het zelfde ziekenhuis dus gingen we naar een totaal andere ziekenhuis. Er waren zoveel mensen op het spoed, ik voelde me heeeeel suf en moe. Ik ging naar de balie en vroeg hen of het lang ging duren ik heb ’s morgens een stent uit laten halen en heb verschrikkelijk koliekpijn. Ze zag dat het niet goed met me ging ik kon amper meer op mijn benen staan. Na 5 minuutjes te wachten in de wachtzaal riepen ze mij. Na heel mijn situatie uit te leggen hadden ze mijn temperatuur gemeten ik had 40 graden koorts. En toen ging alles snel, maar ik voelde me nog sufferd en moe dat ik van alles begon te brabbelen. Na een scanner bleek dat ik een serieuze nierontsteking had. Daar werd ik ook opgenomen, die nacht in het ziekenhuis had ik rillingen, ik bibberend met gans mijn lichaam de verpleger had me meer dekens op me gezet. En de koorts steeg maar zo is dat 3 dagen gegaan. Erna bleek dat er een totaal andere bacterie was, waardoor het antibiotica-infuus dat ze me gaven me niets deed. Dan pas hebben ze me de juiste antibiotica gegeven en gelukkig voelde ik me elke dag wat beter en beter, tot ik naar huis mocht. Maanden later heb ik weer pijn aan mijn nier, onderrug en buik. Weer op het spoed, ik ben weer opgenomen geweest, na 5 dagen mocht ik naar huis. Nu weer na 4 maand heb ik weer last van mijn nier, onderrug en onderbuik. Maar de uroloog zegt je hebt niets aan je nier. En dus doen ze ook geen moeite meer. Ze zeggen je nier heeft veel meegemaakt, maar nu is alles normaal. Maar ik heb er nog steeds zo’n last van. En ben ook wel heel kwaad op hen opdat ze me gewoon de deur uitzetten. Waarom heb ik nog altijd zo’n pijn?! Waarom blijkt er altijd uit onderzoek dat ik rode en witte bloedcellen in de urine heb?! Ik voel me zo slecht erbij!
Paul
7 april 2017Beste Siham, Middels welk onderzoek heeft men het oorspronkelijke niersteentje ontdekt? Persoonlijk zou ik naar een ander ziekenhuis gaan, aldaar een second opinion aanvragen, en nogmaals dit onderzoek laten doen… Om te zien of de niersteen inderdaad niet meer te zien is… Overigens vind ik het extreem slordig van het eerste ziekenhuis!!! Als iemand met nierklachten, koorts en mogelijke hallucinaties bij de spoedeisende hulp aanklopt, moet er mijns inziens direct worden gedacht aan een sepsis / urosepsis (een bloedvergiftiging door een urinewegontsteking) t.a.v. nierbekkenontsteking! Ik ben GEEN arts, maar mij zou het echt niet verbazen als er ‘gewoon’ nog ergens een niersteen vastzit… Bij urolithiasis (urinesteenlijden) bestaat immers een verhoogd risico op bacteriegroei in de urine. Het gevolg hiervan is in veel gevallen een nierbekkenontsteking (pyelonefritis)… In 90 procent van de gevallen is de verwekker van een nierbekkeninfectie de bacterie Escherichia coli / E. coli, maar in sommige gevallen gaat het inderdaad om een totaal andere bacterie, en hier dient rekening mee te worden gehouden bij het selecteren van antibiotica. Ikzelf heb ook een keer een extreem heftige sepsis / bloedinfectie / bloedvergiftiging gehad (overigens niet door een urineweginfectie), en de symptomen komen me maar al te bekend voor… Laat je in ieder geval niet zomaar afschepen, want inderdaad: bloedcellen in de urine in combinatie met pijn nabij de nieren is naar mijn persoonlijke mening een duidelijk teken dat er wel degelijk (nog steeds) iets aan de hand is… :( Heel veel sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul
Anita
10 december 2018Laat je eens onderzoeken op UPJ-stenose, dat is een aangeboren nierafwijking. Heeft bij mij 5 jaren geduurd voordat ze dit ontdekten.
Luna
19 februari 2017Ben inmiddels bij de huisarts geweest en opnieuw doorverwezen naar de MDL. Moet nog 6 weken wachten voor ik daar terecht kan, maar ja. Wilde je nog bedanken voor je advies!
Paul
20 februari 2017Heel graag gedaan; enorm veel sterkte en beterschap toegewenst! Ik hoop dat de MDL-arts de onderliggende oorzaak van je klachten achterhaalt en een passend behandelplan instelt!
Linda
8 februari 2017Hallo Paul, of andere lezers. Ik ben 12 weken zwanger en heb nu 3 keer een koliekaanval gehad (links boven in de buik), met tussenpozen van 3 weken. De eerste keer was de pijn onafgebroken 12 uur lang en kroop ik al overgevend over de grond. De huisartsenpost gaf aan dat het buikgriep was. Toen ik na 11 uur vreselijke pijn bij de huisarts zat stuurde ze me terug naar de EHBO en hier is niks ontdekt na bloedonderzoek en urineonderzoek en echo’s van totale buik en ook gynaecologische echo van eileiders, eierstokken, baarmoeder etc. Toen ik aankwam in het ziekenhuis was de pijn (toevallig?) na een half uur over (na dus 12 uur in totaal) maar ik heb toch alles onderzoeken laten doen. 3 Weken later kreeg ik precies dezelfde pijn, met braken erbij, zelf bij de huisarts en daar nog op de grond gelegen van de pijn. Ze gaf me morfinepillen en die hielp na een uur (langdurige werking van 12 uur). Ik heb die pillen nog steeds en vorige week, bij de 3e pijnaanval weer moeten nemen. Een kleine dosis werkt goed maar dit is natuurlijk niet ideaal zo, ook omdat ik zwanger ben. Nu heb ik op verzoek een verwijzing gekregen voor de uroloog. Die deed gisteren bloed- en urineonderzoek en bekeek de echo van 2 weken terug. Daar zag hij iets op maar het was geen niersteen, want ‘er zat geen scahduw om het object heen’. Hij dacht sowieso niet aan nierstenen want ‘de pijn zat niet ook in de rug’, er zat geen bloed in de urine, en de nier was niet gezwollen op de echo. Het was vanwege mijn zwangerschap niet mogelijk om een CT scan te maken dus dit zou pas na de zwangerschap kunnen. Hij verwees me terug naar de huisarts en binnen 5 minuten stond ik weer buiten. Heeft iemand een advies of tip hierin?
Paul
8 februari 2017Beste Linda, Een buikgriep lijkt me zeeeeeer onwaarschijnlijk… Daarnaast biedt het ontbreken van een slagschaduw geen garantie voor het ‘geen niersteen zijn’. Hoe schaduwrijk een niersteen naar voren komt op een echo, is afhankelijk van allerlei factoren, waaronder stofsamenstelling (struviet, cystine, calciumfosfaat, calciumoxalaat, ammoniumuraat e.a.). Het zou me dan ook nier per se verbazen als er wel degelijk sprake is van een niersteen. Een CT-scan biedt inderdaad veel meer duidelijkheid en detail, maar dat is i.v.m. zwangerschap risicovol. Bij zwangere patiënten wordt nadrukkelijk overwogen wat de voordelen en nadelen van een CT-scan zijn; ik weet niet of het vermoeden van een niersteen het maken van zo’n scan tijdens de zwangerschap rechtvaardigt. Dat de pijn niet doorstraalt naar de rug en het ontbreken van bloed in de urine biedt overigens ook geen definitief uitsluitsel van nierstenen. Is er urine op kweek gezet en is er getest op ontstekingsparameters in bloed en urinemonsters? Dus zijn er wel of geen verhoogde ontstekingswaarden ontdekt? Al met al komen je pijnaanvallen op mij over als koliekpijnen / koliekaanvallen, en lijkt een vastzittende niersteen of galsteen meniet onwaarschijnlijk. Ik zou alleen echt niet weten wat je hier op het moment tegen kan doen, in verband met je zwangerschap. Ik verwacht dat veel diagnostische onderzoeken en behandelingen met het oog op je zwangerschap momenteel niet uitvoerbaar zijn. :( Persoonlijk zou ik aandringen op doorverwijzing naar een internist(-nefroloog), al is het maar om –ik weet echt niet hoe, maar misschien hij/zij wel…– een niersteen uit te sluiten en zodoende de daadwerkelijke oorzaak te achterhalen. Hoe dan ook lijk dit me geen houdbare situatie, zeker niet tijdens een zwangerschap. Onwijs veel beterschap toegewenst; groeten, Paul
Jacky
2 maart 2021Ik ben er na jaren eindelijk achterlaten mijn pijnaanvallen koliekpijnen zijn ik heb 2 dochters en mijn zwangerschappen waren een hel helaas is er niets aan gedaan. Dus ik heb het verdragen. Net op Google scholar een beschrijving gelezen van een zwangere met koliekpijn en wat ze hebben gedaan. Zal even proberen of ik dat stuk hier in kan plakken. Lukt niet. Het is NTOG 2019 pagina 400.
Luna
2 februari 2017In 2013 is mijn galblaas verwijderd na 2 lange jaren met urenlange koliekaanvallen. Daarna ging het een tijdje goed. Nu krijg ik eens in de zoveel weken weer een heftige koliekaanval. Begint tussen me schouderbladen en trekt vervolgens door mijn hele buik. Je weet van ellende niet meer wat je moet doen. Het verschil met voor de operatie is dat het binnen een half uur weer over is, soms volgt dan nog een tweede. Die pijn is vreselijk en ik snap ook niet dat het weer terug is gekomen. Er is ook geen pijl op te trekken wat betreft eten. Het gebeurd steeds onder verschillende omstandigheden. Heeft iemand advies wat ik kan doen?
Paul
2 februari 2017Dat je geen galblaas meer hebt, biedt (helaas) geen garantie tegen galstenen. Galstenen ontstaan namelijk (ook) in de lever… :( Het zou dus best zo kunnen zijn dat er opnieuw ergens een galsteen vast is komen te zitten… Persoonlijk zou ik hier dan ook mee langs de huisarts gaan. Heel veel sterkte toegewenst!
Bennie
25 januari 2017Mijn moeder van 75 heeft sinds 15 jaar last van pijn wat, zoals ik dit nu lees, op koliekpijn lijkt. Als ze een aanval krijgt voelt ze het aankomen lijkt op weeën heeft dan ook bewegingsdrang en wrijft met de rug van haar had achter op de rug net onder de ribben, vaak rechts, maar soms ook links. In eerste instantie dacht men aan nierstenen maar die waren niet te zien op echo en MRI. Ook is er darmonderzoek gedaan en maagonderzoek, wervelonderzoek, massages etc. Omdat ze er niet achter kwamen wat het was heeft ze Tramadol gekregen en daar kan ze nu aardig mee leven 1 of 2 per dag. Daarnaast gebruik ze 3 tot 6 Finimal per dag. Haar nierfunctie zit op 30% en staat sinds 10 jaar onder behandeling van een nefroloog. De nierfunctie blijft constant. Daarnaast heeft ze 15 jaar geleden ernstige bloedarmoede gehad. Toen is Ferrogradumet 105mg gaan slikken. waardoor de HB waarde op pijl blijft. Wat de bloedarmoede veroorzaakt is een raadsel, ook weer alles getest, ontlasting, maagzweer etc. Mergpunctie, niets kunnen vinden. Het zou Heyde’s Syndrome kunnen zijn omdat ze aortaklepstenose had. Vorige week heeft ze een aortaklep vervangen via TAVI, de arts zei dat dit misschien effect zou kunnen hebben op de bloedarmoede. Toen ze uit de narcose kwam, verging ze weer van de rugpijn. Ze hebben haar toen morfine gegeven, dan wordt de pijn dragelijk. De nieuwe aortaklep werkt goed en ze voelt zich beter, nu heeft ze zoiets van ik wil nu weten waar die rugpijn vandaan komt. Heeft iemand een idee wat dit kan zijn?
Paul
25 januari 2017Zijn de ontstekingsindicatoren in je moeders bloed al eens onderzocht? Mogelijkerwijs is er sprake van vastzittende galstenen, al dan niet met een galblaasontsteking, galwegontsteking en/of alvleesklierontsteking tot gevolg…
Bennie
25 januari 2017Ik denk het wel want haar bloed wordt voor de nierfunctie elk kwartaal getest. Maar zeker weten doe ik het niet. Maar kan een ontsteking ook al 15 jaar aanhouden? En zijn vastzittende galstenen minder goed zichtbaar op echo of MRI. Bedankt voor de informatie!
Paul
25 januari 2017Ja, een chronische ontsteking kan in theorie oneindig lang aanhouden, zolang de aanstichter maar blijft bestaan. Dat men periodiek bloed controleert met het oog op nieraandoeningen wil helaas niet zeggen dat men dan preventief alle relevante ontstekingswaarden checkt… En op zich zijn galstenen net zo goed zichtbaar als nierstenen (enigszins afhankelijk van de samenstelling van de betreffende steen), maar men moet wel op de goede plek kijken en bovendien niets over het hoofd zien. Sowieso kom ik verhalen te over tegen van mensen wiens galstenen en nierstenen simpelweg over het hoofd zijn gezien op grafische scans.
Bennie
26 januari 2017Hartelijk dank, ik ga hiermee aan de slag en zodra we nieuwe inzichten hebben geef ik hier een update.
Anneke
10 januari 2017Heb een hele grote galsteen koliekpijn huisartsenpost zegt spoedoperatie eigen huisarts doet niets vanwege verkeerde verstandhouding hij heeft eed afgelegd geeft niet eens pijnstillers wat te doen?
Paul
12 januari 2017Allereerst een second opinion aanvragen en naderhand een andere huisarts zoeken… Althans, dat is wat ik in jouw situatie zou doen. Sterkte!
Soezen
18 januari 2017Beste Anneke, Ik wil je sterk adviseren een operatie te ondergaan. Een vergelijkbaar iets is mij overkomen en omdat ik te lang met de galkolieken rond liep heeft dat geresulteerd in een alvleesklierontsteking. Iets wat zeer ernstig is. Probeer dat te voorkomen. Veel beterschap gewenst!
Jurgen
12 november 2016Hallo allemaal, Als ik dit schrijf lig ik in het ziekenhuis te herstellen van een galblaas (kijk)operatie. 5 dagen geleden wordt ik geconfronteerd met steken rond het middenrif. Het is dan 22:30. Pijn in mijn rug komt opzetten en in mijn rechterzij. Kruipen, liggen, staan geen enkele houding zorgt voor verlichting. Ik loop de hele nacht door het op zoek naar verlichting die ik niet kan vinden. Om 7:00 maak ik, totaal afgemat, voorover gebogen van de pijn mijn kinderen wakker. Ik voel een beetje verlichting op komen en maak van de kans gebruik om wat slaap in te halen, kinderen en mijn vrouw gaan naar beneden en later naar school en werk. Langer dan 1 uur krijg ik niet en alle pijnen komen weer in alle hevigheid terug, en ik begin nu boven een route te lopen om verlicht te zoeken. Om 15:00 (16,5 uur later) kan ik terecht bij de huisarts in het dorp, en deze verwijst me na een tijdje naar de spoedeisende hulp. Hier wordt ik geholpen d.m.v. pijn bestrijding en wordt ik door de medische molen gehaald. CT scan, röntgenfoto’s, MRI scan. Uitslag 40 graden koorts, galstenen, ontstoken galblaas. Na liters vocht, pijnstillers vloeibaar en pilvorm, antibioticum en andere infuus vormen ben ik pijn vrij en blij dat ik ervan af ben. De galblaas zelf is een orgaan waar we goed zonder kunnen. Dus als je veel last hebt van koliekpijnen en je weet dat het van de galblaas komt, bespreek met je huisarts de mogelijkheden. Sterkte aan iedereen.
Angela
12 september 2016HELP! Ik heb sinds vanmiddag koliek pijn in mijn buik. Ik ben bekend met nierstenen en ben hier ook 4 maanden geleden voor geopereerde. Maar deze pijn lijkt niet van mijn niet vandaan te komen. De kramp zit rond mijn navel. Iets meer rechts dan links. Het gaat tussendoor prima maar om de paar minuten krijg ik vreselijke krampen waar ik echt van dubbel gevouwen lig te kermen. Zijn dit mijn darmen of moet ik me echt zorgen maken over galstenen of blindedarmontsteking???
Dennis
1 april 2016Hallo, ik heb 2 dagen een koliekaanval ’s ochtends gehad, in 1 week tijd. Ik weet niet zeker of het koliekpijn is, want mijn symptomen komen niet overeen met deze aandoening. Ik kom op prikkelbare darm, maar of dat zo is weet ik dus niet zeker. Ik heb geen bloed in mijn ontlasting of plas, maar wel een erg ondraaglijke pijn gepaard met ontlasting, meestal normale ontlasting. Misschien geen koffie en veel slechte dingen zoals cake eten. Vroeger heb ik het ook wel zulke ‘kolieken’ gehad toen ik nog een jaar of 12 was. Weet iemand wat het is?
Van de sijpe
8 maart 2016Hallo, ik heb 14 dagen geleden een niersteen laten verwijderen via blaas en urineleider. Er werd een dubbel J-katheter geplaatst en na 5 dagen weer verwijderd. Bleek te vroeg te zijn dus opnieuw koliek. Nadien enkele dagen redelijk goed en nu weer koliek, minder heftig. Weet iemand hoelang het duurt voor de nier volledig herstelt is en die kolieken weg blijven, ook voel ik mij moe en geen energie. Kent er iemand dat gevoel?
Yd4ever
3 maart 2016Goedendag, Ik zit echt met mijn handen in het haar en weet echt even niet meer wat ik moet doen… Ik loop al bijna 3 maanden met hevige koliekpijnen. Ben ook 4 weken lang thuisgebleven van mijn werk. Hondsberoerd, altijd moe, geen zin meer om te eten, misselijk en vooral pijn in mijn buik, rug en zij. Een paar weken geleden had ik zon buikpijn. Flinke bloed door mijn ontlasting (moeite met poepen) en bloed in mijn urine. Ging gepaard met misselijkheid en duizeligheid zo erg dat ik een paar keer per dag flauwviel. Durfde ook niet meer te werken aangezien ik met paarden werk en dat dan een gevaarlijke situatie is. Eerst dacht de dokter dat ik zwanger was. Ik lachte haar bijna uit. Ik heb al 2 jaar geen relatie en heb daarbij ook geen gemeenschap. Dus daardoor wist ik 100% dat ik niet zwanger kon zijn. Toen gooide ze het op mijn menstruatie die vanaf mijn 14de al uitblijft sinds ik een Implanon-hormoonimplantaat heb tegen heftige menstruaties. Toch maar op advies van de huisarts de Implanon laten vervangen en wat denk je na 2 dagen stopt het bloeden. Even was ik opgelucht dat de hel die ik niet meer zag zitten opgelost was, maar nu begint alle ellende weer opnieuw en er is nog steeds geen echte diagnose… Ik zie momenteel 4x in de week de huisarts. Eerst antibiotica gekregen. Daarna nog een keer omdat ik een blaasontsteking zou hebben. Ik heb al vaker een blaasontsteking gehad, maar daar werd ik niet zo beroerd van als nu. Momenteel heb ik mijn blaas ook niet onder controle en sinds vorige week schrik ik wakker van de pijn in mijn buik en plas ik in bed hoe ernstig ik het ook probeer tegen te houden, het is een wanhopige situatie. Twee weken Geleden naar het ziekenhuis gestuurd en een röntgenfoto laten maken. Zeiden ze dat het middelste gedeelte van mijn darm verstopt was. Dus aan de zakjes vezel gegaan. Ik eet bijna niets meer en normaal zou je afvallen, maar ik val niet af en ik kom niet aan… Wel voel ik me opgezwollen. Eerst had ik ook alleen maar koliekaanvallen als ik dingen af waar ook melk en dat soort dingen in zaten, dus ik dacht aan lactose-intolerantie. Maar sinds 3 weken is het bij alles wat ik eet. Ik durf eigenlijk niet eens meer te eten. 21 maart heb ik een darmonderzoek. Maar ik weet zeker dat er iets is dat mijn darmen en zeker ook mijn blaas blokkeert. Het lijkt wel of ik over de Rocky Mountains heen moet plassen en poepen, zo moeilijk gaat dat. Mijn buik geeft aan dat ik ontzettend nodig moet poepen en dan zon gevoel alsof je een olifantenkeutel eruit moet, maar dan is het maar een m&m grootte waar je een halfuur over doet. Vannacht om 1 uur schrok ik wakker en werd ik opeens misselijk. Zweten (dat doe ik de laatste tijd vaker, hè, en ook zon bedplashoes voor mijn bed gekocht en 4 keer in de week mijn beddengoed in de was)… en opeens flink overgeven. Gewoon een hele emmer met gal. Niet meer kunnen stoppen en ik kon ook gewoon niet meer doorademen. Hoewel ik rustig probeerde te blijven kon ik gewoon niet regelmatig ademen en had ik ademnood. Met neus snuiten na het overgeven precies hetzelfde. Maar nu zitten er in mijn gal van die rare witte stukken het lijkt wel amandelschaafsel zeg maar. Alles wat mij de laatste maanden overkomt verontrust me heel erg. Ik word over en weer gestuurd en ze proppen me steeds maar vol met antibiotica. Denk dat ik sinds 2016 al aan mijn zevende kuur ben als het niet al meer is. Ik kan het niet meer aan. Ze hebben een spoedafspraak gezet bij het ziekenhuis, maar ik kon pas 21 maart terecht, niet eens in mijn eigen woonplaats want die zat vol tot begin april. Ik weet niet meer wat ik nog moet doen. Ik ben slap en futloos. Alleen geestelijk ben ik gewoon super actief, maar lichamelijk voel ik me echt alsof er een vrachtwagen over mij gereden is. Ik heb het idee dat ik nierstenen heb of dat ik misschien iets ergers heb dan dat. Ik wil mijzelf geen angst aanpraten. Maar ik merk dat ik echt heel erg begin af te takelen steeds meer en erger. Heeft iemand misschien tips, want lief en aardig zijn tegen de huisarts dat er gewoon echt wat mis is helpt niet. Ben zelfs veranderd in een pitbull en dat had ook geen nut.
Paul
5 maart 2016Wat een verhaal!!! Ik zou echt niet weten wat er precies met je aan de hand is, maar (onder andere) een galblaasontsteking, alvleesklierontsteking en/of leverontsteking (al dan niet door vastzittende galstenen) zou me geenszins verbazen. Persoonlijk zou ik direct contact opnemen met een ziekenhuis of desnoods de spoedeisende hulp raadplegen en aandringen op ziekenhuisopname. Dit lijkt me namelijk totaal geen houdbare situatie. :( Onwijs veel sterkte en beterschap toegewenst!
Natlak
21 augustus 2019Heb al jarenlang bijna dezelfde symptonen. Nu is bij een CT scan met contrastvloeistof gebleken dat ik een vernauwing in de urineweg van de nier naar de blaas heb. Als ik een koliekaanval heb ga ik zo gauw mogelijk naar de huisarts die me morfine geeft of meld me bij de SEH.. Binnenkort heb ik een gesprek met de uroloog die adviseerde me om dien vernauwing operatief weg te halen.
Nicole
8 februari 2016Hoi allen! Ik ben begonnen met het verhaal van Jeroen (die op 5 december een koliekaanval kreeg) en zo heb ik inmiddels meerdere reacties gelezen. Het is wel ‘prettig’ om te lezen dat je niet de enige bent met kolieken, sterker nog, ik lees niets anders dan over nierstenen, koliekpijnen en dubbel J katheters!!! Ik moest op 18 december jl voor de uitslag van de CT scan naar het ziekenhuis, inderdaad traject begon met urine zo rood als wijn en vervolgens bloedonderzoek naar nierfunctie, echo en vervolgens een CT scan. Om half 11 moest ik voor de uitslag, om kwart voor 4 lag ik op de operatiekamer omdat er ook bij mij een steen van 9 mm vastgegroeid zat in de wand van de urineleider. De operatie (via de blaas) heeft meer dan 2 uur geduurd, de uroloog kreeg er met geen mogelijkheid het dubbel J katheter in omdat de steen heel de urineleider blokkeerde op die plaats. Hij wilde eerst het katheter plaatsen en bij een vervolgingreep de steen er verder uithalen. Ik kreeg een antibioticakuur en ben een nacht in het ziekenhuis gebleven. Toen ik terugging denken, had ik ruim twee jaar geleden mijn eerste koliekaanval gehad, mijn dochter (destijds 11 jaar) zei me later dat ze dacht dat ik misschien doodging… ? Ik heb pijnstillers genomen en in eerste instantie ook nog gedacht aan een blindedarmontsteking, je gaat van alles bedenken op zo’n moment… Later had ik in de gaten dat het om een koliekaanval ging en ik best weleens een niersteentje zou kunnen hebben. Maar omdat ik verder niet meer zo’n heftige pijnen kreeg dacht ik ‘ik heb ‘m vast uitgeplast’. Nog een keer dezelfde aanval, op vakantie en weer heb ik me volgestopt met pijnstilling en weer bleef het daarna bij beduidend minder helse pijnen alhoewel ik steeds niet lekker in m’n vel heb gezeten. Ik tob ook al jarenlang met PDS het prikkelbaar darmsyndroom. Dat is vastgesteld na een uitgebreid onderzoek d.m.v. een endoscopie. Ook dan kamp je met pijnaanvallen en krampen. Vaak gaf ik dan ook mijn darmen de schuld van alle pijn. Wekelijks worden gezellige avondjes verpest door dit ellendige darmprobleem en dagelijks zit ik net als Al Bundy met mijn broek open omdat m’n lijf bijna uit elkaar knalt, zo lijkt het!!! Pas in de ochtend, na een uur of 8 plat liggen en ontspannen, heeft mijn lichaam weer normale vormen. En dan nu DE niersteen! Hij was 9 mm en zeer grillig van vorm. Door die grilligheid heeft ie zich vastgeklemd in de wand van de urineleider en zat daar dus nu een jaar of twee in omvang toe te nemen. Maar… op 28 januari mocht ik terug, tweede poging om de niersteen los te krijgen, dat is dus gelukt. Oude katheter eruit, steen eruit, nieuw katheter erin, voor 6 weken. Zodat de urineleiderwand kan genezen, blijkbaar is deze geperforeerd tijdens de ingreep. Ik stopte met het slikken van Tamsulosine omdat mijn bloeddruk zakte, maar ik ga er maar weer mee beginnen denk ik. Heb nog een volle doos en heb het idee dat mijn darmen ook baat hebben bij dat pilletje. Na de operatie kon ik 4 dagen niet naar de wc… niks voor mij! Plassen oftewel het gevoel dat ik moet plassen, is heel de dag aanwezig door dat ding. Maar wat gebeurde er afgelopen zaterdag??? Ik kreeg een koliekaanval, net als toen zo heftig… en dat terwijl de steen eruit is?!?!? Ben weer over de grond gekropen alsof ik weeën moest opvangen en uiteindelijk anderhalfuur in een heet bad gaan liggen en daarna met behulp van Ibuprofen en Paracetamol nog eens anderhalf uur geslapen op de bank. Ook zondag voelde alles beurs, opgezet, gevoelig en vreemd in de streek van buik, zij en rug rechts. Daarom ben ik maar weer gaan googelen en kwam op jullie forum terecht. Jeroen, al een super heftig verhaal!!! Maar nu lees ik ook dat er bij een van jullie het katheter dubbel bleek te zitten!!! Ik begrijp namelijk niet hoe ik weer zo’n aanval heb kunnen krijgen, de operatie is nu 11 dagen geleden… Ik voel me minder goed dan in de eerste week erna. Bedankt dat jullie misschien ook mijn verhaal lezen, ik ben thuis. Heb helemaal geen puf om te gaan werken en ben steeds bang dat er weer een pijnaanval komt opzetten. Tips zijn super welkom! Iedereen sterkte en beterschap en een steenloos 2016!!! Gr. Nicole uit Eindhoven
Paul
8 februari 2016Beste Nicole, Ik heb je verhaal gelezen en als ik in jouw schoenen stond, zou ik absoluut even het ziekenhuis contacteren en vragen hoe het zo kan zijn dat je opnieuw zo’n extreem heftige aanval van koliekpijn te verduren hebt gekregen… en misschien voor de zekerheid ook Jeroens probleem over de dubbel geklapte / gevouwen katheter voorleggen… Gelukkig heb ik geen persoonlijke ervaring met zulke hevige nierkolieken, wat betekent dat ik je helaas niet van aanvullende inzichten kan voorzien. Hopelijk wordt er heeeeeel snel een oplossing gevonden en ben je snel van je koliekpijnen verlost! Heel veel sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul
Maas
8 december 2015Ik heb al twee jaar last van nierstenen, maar in mijn bloed is daarvan niets terug te zien. Ook op een echo was er maar 1 niersteen te zien. Heb uiteindelijk CT-scan gehad en daarop was te zien dat ik links twee nierstenen had en rechts drie, maar ook nog galstenen. Dus laat je niet afschepen met alleen een bloedonderzoek of echo, want daar hoeft niets uit te komen, terwijl je wel degelijk last van nierstenen of galstenen hebt!!!
Faar
13 december 2015Maas had jij ook last van bloed in je urine? Ik heb dezelfde klachten maar huisarts zegt dat het geen nierstenen kunnen zijn omdat er geen bloed in mijn urine te zien is.
Jeroen
20 januari 2016Hallo, Ik heb op 5 december 2015 mijn eerste koliekaanval gehad. Voelde me eigenlijk niet geheel lekker in de ochtend. Vreemd ongemakkelijk gevoel in mijn buik. Dit begon direct na de ochtendmaaltijd om te slaan in een pijn in de rechterflank, die op korte tijd steeds heviger werd. Ik dacht eerst nog dat ik gewoon wat krampen had en naar het toilet moest. Echter werd snel duidelijk dat dit niet het geval was. Ik heb gekropen, gelegen, gezeten, geleund, maar niets hielp. Moest op gegeven moment verschillende keren braken en wist niet meer waar ik het moest zoeken. Zo’n pijn had ik nog nooit gehad… verschrikkelijk. Ik dacht dat ik flauw ging vallen van de pijn, was door de knieën gezakt. Ambulance heeft me toen uiteindelijk naar ziekenhuis vervoerd. Daar meteen injectie tegen de pijn gekregen, bij de tweede begon het te werken. Bloed afgenomen, scan gemaakt, urine afgenomen. Ja, nierstenen. Ben naar huis gestuurd toen de uitslagen bekend waren en de pijn weer gezakt. Met een verwijzing voor de week erop voor de uroloog. Die zelfde avond begon het feest weer van voor af aan en ben ik weer in het ziekenhuis beland. Zelfde recept en toen heb ik extra buikprik gekregen om de nacht door te komen. Tot aan eerste week januari verschillende bezoekjes gebracht aan uroloog om te kijken wat de steen deed. Tevens MRI. De uroloog wilde wachten en de niersteen de tijd geven om eruit te komen. In de tussentijd nog 2x milde kolieken gehad. Ik voelde ze aankomen. Kreeg heel warm, beetje nijpend gevoel in de teelballen, of dat de onderbroek super strak getrokken was, uitstraling naar linkerbovenbeen en druk op de linkerflank die uiteindelijk overging in stekende pijnen. Die kreeg ik met veel lopen en pijnstillers weg. Ruim uur tot anderhalf uur gelopen voor ze weg waren. Die scherpe koliekpijnen van het begin had ik niet meer gevoeld en daar keek ik ook zeker niet meer naar uit. Uiteindelijk samen met uroloog besloten om begin januari een uretheroscopie te doen en de neersteen te gaan halen. Tevens werd er een dubbel J-katheter geplaatst. Ben daarvoor 1 dag in ziekenhuis geweest en toen mocht ik weer naar huis. Had heel ongemakkelijk gevoel met plassen en idee van volle blaas. Er zat ook iets, dat voelde ik duidelijk. Mijn penis was flink opgezwollen en was wat paarsblauw. Mijn linkerzij was flink opgezwollen. Tevens plaste ik veel bloed. Ik na paar dagen weer contact opgenomen met ziekenhuis, maar daar werd aangegeven dat het bloed plassen vrij normaal was bij deze operatie. De kleur was zoals een glas wijn. Dus vrij donkerrood, niet licht gekleurd of zo. Een goede dag later, dus inmiddels 4 dagen na de ingreep, kreeg ik tijdens het slapengaan een hevige pijnaanval. Meteen terug naar eerste hulp in ziekenhuis. Daar kreeg ik toen weer pijnmedicatie en werd ik opgenomen. Na de nodige, ditmaal nog hevigere en langdurigere pijnaanvallen, ongeveer 2,5 tot 3 uur per keer, werd er weer een MRI gedaan en werd geconstateerd dat de dubbel J-katheter dubbelgevouwen zat in de nier. Dus het krulletje was dubbel gaan zitten terug de uretherleiding in. Die hebben ze toen verwijderd. Een nare ervaring, want dat ging niet echt goed. Men kreeg hem niet te pakken. En van al dat gefriemel was ik inmiddels klets en kletsnat van het zweet. Maar goed hij was eruit. Dat was het belangrijkste. En een dag later zou ik weer naar huis mogen. De kolieken zouden immers veroorzaakt zijn door het het dubbel zitten van de stent. Helaas, ik heb uiteindelijk een week in het ziekenhuis gelegen. Waar ik gemiddeld 1-2 koliekaanvallen per dag heb gehad en ze waren lang en hevig. Ben wederom letterlijk door de knieën moeten gaan. Ik kon niet meer na 2,5 – 3uur. Uiteindelijk paar dagen aan buscopan pomp gelegen, daarbij paracetamol 4x per dag en 3x diclofenac en antibioticakuur gestart Als ik dan een koliekaanval kreeg dan kreeg ik eerst een buscopan-injectie. Maar die trok er me niet doorheen. Kort daarna dan altijd een morfine-achtige buikspuit. Die hielp ook niet en dan ruim half uur later weer een buikspuitje… die begon dan na 20 minuten zijn werk te doen. Dit ging allemaal vergezeld van braken, verhoogde temperatuur tijdens een aanval tot 39,5 en een bloeddruk van 190 over 135. Na de aanval zakte alles vrij snel weer terug naar acceptabele waarden. Inmiddels ben ik 1 dag uit ziekenhuis. Heb ik nog steeds gevoel van druk op de blaas, pijn met plassen en heb ik ongeveer 1 keer per dag een milde koliek, die ik met diclofenac, paracetamol en eventueel een zetpil buscopan en rondlopen weg krijg. Ze duren ongeveer een uurtje..en daar kan ik voor nu mee leven. Toen ik in ziekenhuis was had ik totaal geen eetlust. Kreeg de kolieken ook vaak laat in de middag of begin van de avond na het warm eten. Dus ik ben op gegeven moment nog maar 2x halve boterham per dag gaan eten, en litertje water op hele dag. Bang dat er druk zou ontstaan van binnen door te volle maag op alles in gebied van de nier. Die was namelijk flink gezwollen van de ingreep. Dat kon je ook aan buitenkant zien, mijn linkerzij was behoorlijk dikker dan de rechter. Maar goed ben nu dus weer thuis en heb mijn eetlust weer terug. Ben alleen heel erg bang dat ik die heftige koliekpijnen weer terugkrijg. Uit de MRI kwam namelijk naar voren dat ik rechts een steentje of 8-10 heb zitten. Die liggen te rusten in de nier… geen fijn vooruitzicht.
marilva b
15 oktober 2015Beste mensen, Ik heb 2 dagen ook via een kijkoperatie een niersteen laten verwijderen. Toen ik na de narcose bijkwam had ik een katheter in maar hevige pijn in buik en onderrug (steen zat rechts). Gisteren is de katheter verwijderd en mocht ik naar huis na zelf te kunnen plassen (met beetje bloedverlies). Heb als medicatie cotrimoxazol voorgeschreven gekregen. Maar is het normaal dat ik vervolgens zo een hevige pijn blijf hebben in mijn onderrug aan de rechterkant? Heb er niet van kunnen slapen. Weet iemand hoe dat zit? Alvast bedankt!
Donja
11 oktober 2015Ik ben in 2007 6x geopereerd om 1 niersteen weg te krijgen die zat vast in me urinebuis het was een ontstekingssteen en kon niet vergruisd worden dus via onder terug m’n nier ingeduwd en via m’n rug eruit gehaald… Sindsdien nog een paar nierstenen gehad, kan moeilijk plassen, dus catheteriseer ik mezelf 1x per dag en slik Alfuzosine voor de nierstenen en ben net 2 maanden gestopt met de Oxybutynine een krampremmer voor de blaas… Nou ben ik gisteren met hevige kolieken via de huisartsenpost bij spoedeisende hulp beland, maar na bloedonderzoek en urineonderzoek weer naar huis gestuurd met Diclofenac en dat ik over 2 weken een afspraak moet maken met m’n uroloog. In het bloed geen ontsteking te zien en urine was schoon. Vannacht was een hel aan kolieken. Ik heb geen koorts, maar dat had ik bij m’n vorige stenen ook niet… Maar ik had wel altijd bloed in de urine, maar nu dus niet… Wat ik me afvroeg… Ik ben echt verschrikkelijk veel pijn gewend met al die nierstenen… Maar het zou toch niet kunnen dat ik zo veel pijn heb van alleen blaaskrampen?! Diclofenac helpt niet echt, ik moet echt overgeven van de pijn, trillen… Weet gewoon niet waar ik het moet zoeken. In 2007 zat m’n niersteen vast en was m’n nier gescheurd. Toen zakten de kolieken niet meer af. Nu gelukkig wel, maar ze komen terug en dat nu nog 2 weken?! Ben radeloos en vraag me dus af of iemand ervaring heeft met zo veel pijn van alleen blaaskrampen… Groetjes, Donja
Nicole
8 februari 2016Wat heftig zeg!!! Maar ook klote dat je vaak wordt afgescheept met een doosje Diclofenac, alsof dat maar weer een oplossing is, bovendien is het heel slecht. Je kunt beter Naproxen of Ibuprofen nemen volgens mij. Ik vind het echt erg dat je dan weer naar huis wordt gestuurd ondanks je kolieken, je weet als geen ander hoe het voelt en je hebt bovendien in het verleden een super heftige ervaring gehad met je steen die via de rug verwijderd moest worden uiteindelijk! Een echo geeft niet duidelijk weer of er wel of niet iets zit, een CT scan veel beter. Sterkte zeg met alles!!!
Vanity
21 september 2015Sinds drie weken heb ik verschrikkelijke pijn rechtsboven in de buikregio. Mijn huisarts dacht aan galstenen. Ik moest bloedprikken, maar niets te zien, behalve verhoogde ontstekingswaarden. Ik bleek wel een blaasontsteking te hebben, dus ik kreeg daar antibiotica voor. Na het weekend nog ergere pijn en ook aan de linkerkant. Dokter had het te druk en ik kreeg morfine en moest weer bloedprikken. Ondertussen was mijn ontlasting wit geworden en mijn urine bruin. Het bloed wees weer niets uit en ik moest maar een afspraak maken voor een echo. Heb vorige week de echo gehad en er was niets gevonden. Op dezelfde dag een afspraak bij de huisarts gehad en die begreep er niets meer van, maar wilde weten wat er dan wel was. Ik moest mijn urine inleveren en weer bloedprikken. In mijn urine blijkt wel galvloeistof te zitten, maar weer niets in mijn bloed. We zijn nu drie weken verder, ik kan nog niets eten zonder pijn en zit nog steeds aan de morfine. Kan het alsnog galstenen zijn, ondanks het niet in mijn bloed of op de echo te zien is? Ik kan pas weer woensdag naar de dokter toe en heb het gevoel dat ze mij hier nu mee willen laten lopen. Ik hoop dat er meer mensen zijn, die galstenen hadden, maar het niet te zien is in het bloed of op de echo. Groetjes, Vanity
Maas
8 december 2015Vraag om een CT-scan! Bij mij was er ook niets in het bloed gevonden en ook met de echo niets te zien, maar met een CT-scan wel. Ik heb vijf nierstenen en ook nog galstenen en al die tijd werd er gezegd, raar we zien niets afwijkends… tot de CT-scan.
wendy
6 augustus 2015Een week geleden heb ik via de blaas een niersteen laten verwijderen (steen zat vast in de urineleider). Operatie is goed verlopen. De uroloog heeft nadien een stent geplaatst die er volgende week maandag uit mag. de eerste dagen na de operatie heeft de stent me veel last bezorgd (blaasirritatie). Sinds vandaag heb ik eerder pijn in de onderbuik. Mijn buik voelt gespannen aan en doet pijn als ik erop duw (precies een soort spierpijn). Kan dit de stent zijn?
Paul
6 augustus 2015Beste Wendy, Een ‘Dubbel-J-katheter’ oftewel ‘JJ-stent’ is een dunne inwendige katheter die tussen nier en blaas in de urineleider wordt aangebracht. Een dergelijke stent kan door het lichaam als lichaamsvreemde indringer worden aangemerkt, vooral als ‘ie niet helemaal correct wordt aangebracht. Dit heeft veelal irritatieve, inflammatoire of infectieuze reacties tot gevolg… Een beetje vergelijkbaar met het ontstaan van een aderontsteking (flebitis) door een intraveneus infuus. De kans bestaat al met al dat de stent/katheter tot een urineleiderontsteking (ureteritis) of aanverwante urinewegontsteking heeft geleid. Persoonlijk zou ik hieromtrent contact opnemen met je huisarts. Heel veel sterkte ermee! Groeten, Paul
wendy
9 augustus 2015Beste Paul, Bedankt voor je reactie! Maar ik ben al antibiotica aan t nemen tegen een eventuele ontsteking. Ik heb ook niet echt last met het wateren (alleen een irriterend gevoel, maar daar hebben ze me in het ziekenhuis voor verwittigd dat dit de stent zou zijn). Vandaag is de buikpijn minder, maar heb een “vervelend” gevoel in de blaas, vooral als ik op de blaas duw of mijn buik intrek. Het geeft dan het gevoel van een “volle” blaas, terwijl dit niet zo is. Soms ook steken in de blaas. Morgen wordt de stent verwijderd zonder narcose. Hopelijk doet dit niet teveel pijn?
Paul
10 augustus 2015Beste Wendy, Antibiotica werken uitsluitend tegen bacteriële infecties (waar infectieuze bacteriën mee gemoeid zijn) en dus niet bij steriele, irritatieve ontstekingsreacties en ook niet bij virusinfecties of schimmelinfecties. Bovendien is niet ieder antibioticum voor iedereen even effectief, afhankelijk van de behandelde persoon en de betrokken infectieuze bacterie. Ik verwacht dan ook dat er sprake is van een steriele, niet-infectieuze ontstekingsreactie door toedoen van de stent. In dat geval is een totaal ander soort ontstekingsremmer vereist… Maar ik ben GEEN arts, dus dat durf ik echt niet met zekerheid te zeggen. Neem dus contact op met je arts. Sterkte ermee! Groeten, Paul
vandevelde wendy
27 juli 2015Ik heb sinds maart last van blaasproblemen (pijn bij het plassen, bloed in de urine, druk in de onderbuik, pijnlijke steken in de plasbuis…). Verschillende onderzoeken ondergaan, zoals cytoscopie, flow-meting, echo’s… Kwam eigenlijk nooit iets uit. Nu ben ik vorige week op spoed opgenomen wegens hevige pijn in de rug. Ze hebben dan een steen van 6 mm gevonden die vastzit in de urineleider. Mogelijk wordt deze operatief verwijderd als ik hem niet spontaan kan uit plassen. Mijn vraag is: kan dit de oorzaak zijn van mijn blaasproblemen die begonnen zijn in maart?
Paul
28 juli 2015Dat kan ABSOLUUT! Nierstenen/urinewegstenen worden wel vaker over het hoofd gezien op foto’s en scans. Hopelijk verdwijnen je klachten zodra de steen is weggevloeid of verwijderd. Sterkte & beterschap toegewenst!
Erik
31 mei 2015Afgelopen maandag stond ik ’s ochtends zonder probleem op en liep naar het aanrecht om een broodje te smeren. Terwijl ik bij het aanrecht stond, begon er in mijn linkerzijde een kramp te ontstaan. Eerst mild en toen steeds heftiger. Het voelde alsof mijn spieren zichzelf extreem aantrokken tot aan helse pijn toe. Deze pijn kwam in golven terug… Sowieso willekeurig, maar ook als ik heel diep inhaleerde of een zekere houding aannam (van zitten naar staan, of ietwat draaide). Er was geen houding waarin ik me gemakkelijk voelde. Op een zeker moment kreeg ik de rillingen over mijn hele lichaam en voelde het alsof ik zou moeten braken van de pijn. Ik had geen bloed in mijn urine. In het ziekenhuis hebben ze mijn bloed en urine onderzocht, maar niks gevonden wat duidde op een niersteen. Qua symptomen herken ik dus een hoop wat duidt op deze koliekpijn en mogelijk nierstenen, maar er zijn geen sporen van gevonden. Na 2 dagen en een nacht in het ziekenhuis met een hoop pijnstillers ben ik weer een paar dagen thuis. Ik heb niet meer die golvende pijnkrampen. Wel heb ik nog steeds een ongemakkelijke pijn in mijn zij als ik niet op mijn rug lig. Ik vermoed dat dit mijn middenrif / diafragma spier is (?). Dat lijkt de locatie te zijn van het ongemakkelijke gevoel. Ik denk dat dat een nasleep is omdat deze spier een hoop te verduren heeft gehad met die constante verkramping… Maar dit is dus giswerk. Zou dit kunnen? Is één en ander in mijn verhaal te verklaren? Kan het zijn dat de niersteen zonder spoor uit mijn lichaam is gegaan? Hoort die ongemakkelijke nasleep pijn in de zij er ook te zijn?
simone
12 juli 2015Hoi Erik, Als het een verdenking van niersteen is, dan gaat al je urine door een zeef, zodat de zusters de niersteen kunnen ontdekken. Zelf moest ik twee nachten blijven afgelopen dinsdag 7 juli, ben ik ’s nachts opgenomen van de pijn. Ik kreeg meteen morfine via infuus, en toen na een dag het steentje was uitgeplast, mocht ’s avonds de morfine eraf. Toen nog 1 nachtje blijven, en als ik pijnloos bleef kon ik huiswaarts. En inderdaad, dat is gelukt. Wel over drie maanden terug voor 24-uurs urine-onderzoek en bloedprikken en uitslag steenanalyse. Maar zo’n pijn wil je nooit weer. Sterkte jij!
Ellen
16 september 2015Hoi Erik, Dit is een exacte kopie van mijn toestand op dit moment, morgen voor een echo naar het ziekenhuis. Nu wil ik graag weten hoe het verder is verlopen bij jou. Ik hoop uiteraard dat je inmiddels hersteld bent! Groet, Ellen
Roberto
21 mei 2015Kun je nierstenen vergruizen als je cystenieren hebt? Ik ben onlangs geopereerd i.v.m. een grote niersteen, maar ze hebben in het ziekenhuis de nodige stenen gemist. Bij eerdere foto’s keek men niet naar nierstenen die bestaan uit urinezuur. Nu zijn de overgebleven stenen een stuk kleiner (grootste is 1 centimeter in doorsnee) en hoop ik dat vergruizen van de nierstenen mogelijk is. Alleen kan ik niet vinden of dat bij cystenieren kan. Iemand ideeën daarover? Aan mijn ‘arts’ vraag ik het maar even niet, die verwijst me toch altijd naar de internet. Alvast bedankt! Groeten, Roberto
Paul
21 mei 2015Beste Roberto, In geval van lithotripsie, de vergruizing van stenen (waaronder nierstenen) worden nierstenen met behulp van gerichte ultrasone schokgolven verpulverd tot kleinere steentjes/stukjes, die vervolgens langs de natuurlijke weg (nieren –> blaas –> urinebuis) dienen te worden geloosd. Sowieso verliest (nier)steenvergruizing (lithotripsie) al sinds enige jaren terrein aan ureteroscopie (operatieve niersteenverwijdering middels een kijkoperatie via de plasbuis, waarbij een ureteroscoop naar de vastzittende niersteen wordt geleid) ter behandeling van nierstenen. Althans, in Europa en Amerika. Dit ondanks dat lithotripsie volgens internationale richtlijnen de behandelmethode is die de voorkeur verdient. Met name bij nierstenen die zich relatief laag in de nieren bevinden, wordt de voorkeur gegeven aan ureteroscopie, aangezien de resultaten van lithotripsie in dat geval slechter worden geacht. Artsen uit Oxford menen weer dat deze aanname terecht is… Omdat de schokgolven bij lithotripsie er niet voor zorgen dat nierstenen verdwijnen (enkel dat ze kleiner worden), is een belangrijk nadeel dat de kleinere stukjes niersteen kolieken kunnen veroorzaken. Koliekaanvallen kunnen zich voor blijven doen totdat de vergruisde niersteenstukjes zijn uitgeplast. Het nadeel van ureteroscopie is dat er niet IN het lichaam hoeft te worden gewroet, maar het voordeel hiervan is weer dat er geen nierkolieken c.q. niersteenkolieken optreden door stukjes vergruisde niersteen. De Oxfordse artsen in kwestie behandelden 50 patiënten met laag gesitueerde nierstenen van maximaal 1,5 centimeter qua doorsnee met behulp van lithotripsie. Bij 81% van de patiënten die slechts een enkele niersteen hadden, was deze behandeling succesvol. Bij patiënten met meerdere stenen lag het succespercentage iets lager, maar nog altijd zeer hoog. Al met al zijn de onderzoekers van mening dat lithotripsie nog steeds de eerst aangewezen methode is om OOK lager gesitueerde nierstenen te behandelen, mits de stenen niet groter zijn dan 1,5 centimeter in doorsnede. De onderzoeken die ik gelezen heb, suggereren dat ook het verwijderen van nierstenen uit cystenieren (dus in de aanwezigheid van niercysten) mogelijk is, maar dat er per individu dient te worden gekeken in hoeverre de cysten (qua omvang en locatie) invloed kunnen uitoefenen op het uitscheiden van de vergruisde nierstenen. Dit geldt des te meer in geval van een polycysteuze nieraandoening oftewel ‘Polycystic Kidney Disease’ (PKD). Zowel in geval van Autosomaal-Dominante Polycysteuze Nierziekte (ADPKD) als Autosomaal-Recessieve Polycysteuze Nierziekte (ARPKD). Ik ben overigen geen arts en schrijf enkel wat ik zelf heb gelezen. Wellicht kun je lithotripsie/niersteenvergruizing bespreken met je nefroloog en biedt het aanknopingspunten. (bron + bron + bron) Sterkte met het verloop van de cystenieren en met het verwijderen van de niercysten! Groeten, Paul
Janna
24 maart 2015Goedenavond, Sinds 2 weken heb ik bij het uit bed komen hevige pijn in de rechterflank. Ik loop voetje voor voetje. Ook word ik in de nacht wakker van een akelige pijn. Ik heb geen pijn met plassen. Het is een vreselijke pijn. Als ik wat langer op ben, zakt de heftige pijn af. Heel de dag voel ik het rechts wat zeuren, net of er iets zit. Er is een foto gemaakt, maar daar is niets op te zien. Huisarts adviseerde fysio, zij dacht aan spierpijn. Vanmorgen geweest, maar de fysiotherapeut kon niets bijzonders vinden. Maar ze denken aan een niersteen. Wie heeft ervaring… met deze heftige pijn bij het uit bed komen? Groeten, Janna
Devin
25 februari 2015Hallo allemaal, Ik heb afgelopen november mijn eerste hevige pijnaanval gehad, ik kon niet plassen, had ontiegelijke en ondraaglijke koliekpijnen in mijn zij (meer aan de klant van mijn rug dan mijn buik), ook had ik flinke pijn in mijn teelbal. Bij de eerste hulp wisten ze niet direct wat het was, maar er werd al heel snel gedacht aan nierstenen. Omdat ik ook niet kon plassen. Toen ik een heel klein beetje kon plassen hebben ze urine opgevangen. Hierin was bloed te zien, maar voor de rest geen steengruis of iets dergelijks. Aan de hand van de klachten en de plek van de klachten was de uroloog er vrij zeker van, het waren nierstenen. Op de echo ook niks te zien, maar goed. Misschien was de steen er intussen al uit geplast (heb al weer een keer kunnen plassen). Koliekpijn was inmiddels niet meer voelbaar i.v.m. de morfine. Maar toen deze uitgewerkt was ook niet meer… Naar huis dan maar weer en veel drinken… Dit heb ik uiteraard ook gedaan, zo af en toe nog flinke koliekpijn gehad maar niet zo lang en het ging over als ik veel dronk. In een hele korte tijd (1 liter in tien minuten) nadat ik toen geplast had, was het weg. Echt, vorige week maandag nacht weer een hele heftige koliekaanval gehad, toen weer naar de eerste hulp geweest en weer morfine gehad, had inmiddels al weer een liter water op, dus de pijn werd steeds erger omdat ik in het begin ook weer niet kon plassen. Inmiddels begon de morfine en Diclofenac te werken en trok de pijn weg. Naar huis en hopen dat het weer weg was, echter heb ik van vorige week woensdag- op donderdagnacht en afgelopen dinsdagochtend weer koliekaanvallen gehad, waarbij de pijn heel erg was.
shalayla
14 april 2015Hoi! Mag ik vragen welke morfine soort je hebt gehad? Bij mij zijn er juli vorig jaar galstenen ontdekt. November zou ik geopereerd worden, maar door verhuizing kon dit niet doorgaan. Afgelopen zaterdagnacht weer met spoed naar 1e hulp door koliek-aanvallen… Dit keer nog heftiger dan eerst. Maar er werd wéér 75 milligram diclofenac voorgeschreven, terwijl de pijn blijft… De diclofenac helpt voor even om de koliek te onderdrukken, maar ik kan heel moeilijk in slaap komen. Dit omdat er een combinatie is van galstenen en obstipatie. Groetjes, Shalayla
Maaike
20 april 2020Beste Devin, het advies is juist om niet te veel te drinken tijdens of kort na een koliekaanval. Extra vocht lijdt tot extra urineproductie. Dit verhoogt de druk in de urinewegen en verergert de pijn. Check hiervoor de informatie op de website van verschillende ziekenhuizen.
m
23 december 2014Hoi, Ik heb vandaag een koliekaanval gehad. En dit was voor mij niet de eerste, vanaf augustus 2013 heb ik ze al regelmatig en worden ze steeds heftiger en pijnlijker. Ook helpt er niks meer tegen de kolieken. Ik heb een tijd lang pas na de koliekaanval contact opgenomen met de huisarts en dan werd er iedere keer gezegd, het zal wel meevallen, of dan kreeg ik medicijnen mee die er niks mee te maken hadden. Gelukkig voel ik de kolieken inmiddels aankomen en nu ben ik gelijk naar de huisarts gegaan op het moment dat de koliek het heftigst was. Daar zat ik dus bij de huisarts en nadat de koliekpijn (na een injectie en inmiddels anderhalf uur verder) minder werd krijg ik een verwijsbrief mee voor een echo. Ziekenhuis gelijk gebeld en morgen mag ik een echo laten maken. Nu na 6 uur (sinds de pijn begon) voel ik het nog steeds, maar kan tegelijk uit de voeten. Hoop morgen op nieuws waar de koliekpijn vandaan komt.
Lau
19 december 2014Ik ben 28 weken zwanger van mij eerste kind en heb last van hevige koliekachtige aanvallen. Bij de eerste koliekaanval heeft de verloskundige ons direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Eerst paracetamol gehad. Dat hielp niks, maar we moesten eerst de bloedonderzoeken afwachten. Ze waren eerst bang voor zwangerschapsvergiftiging. Dat bleek gelukkig niet zo, dus toen een infuus met pijnstilling gehad en tot slot na 6 uur een dikke morfinespuit. Daarna was de koliekpijn nog hevig, maar de bewegingsdrang was wel weg en het werd enigszins draaglijk. Het heeft 11 uur geduurd voordat de pijnaanval weg was. Onderzoeken gehad, geen galstenen, geen nierstenen lever, milt, alvleesklier… alles lijkt goed te zijn. Nog geen week later weer opgenomen met dezelfde klachten. Alleen toen zakte de pijn gelukkig sneller af. Ze kunnen niks vinden, maar de pijn is ondragelijk en ik moet er niet aan denken dat dit een wekelijks tafereel gaat worden. Als er iemand is die enig idee heeft?…
Paul
19 december 2014Beste Lau, Ik ben GEEN arts, maar je klachten doen mij sterk denken aan nierstuwing. Nierstuwing is een fenomeen dat optreedt als de doorstroom van urine binnenin de urinewegen wordt belemmerd, waardoor de druk op je nieren aanzienlijk toeneemt. Stijgende druk op je nieren KAN het gevolg zijn van nierstenen, maar dat hoeft geenszins per se het geval te zijn. Verdrukking van de nieren door zwangerschap is bijvoorbeeld ook een bekende oorzaak van nierstuwing, die eveneens kan leiden tot hevige koliekpijnen. In de 28e week van je zwangerschap is je ongeboren kindje van een aanzienlijk formaat; tezamen met je baarmoeder en het vruchtwater neemt je kindje behoorlijk wat ruimte in beslag, waardoor omringende organen en weefsels (waaronder je nieren, blaas en urineleiders) in de verdrukking kunnen komen. Nierstuwing kan extreem intense pijnklachten veroorzaken, zelfs met algehele immobiliteit tot gevolg. Indien de nieren een overmaat aan druk ervaren en onder veel te hoge spanning komen te staan, kan de (relatief diepe) koliekpijn vanuit de nieren in bepaalde gevallen uitstralen naar zij en rug. Koliekpijn kan overigens ook het gevolg zijn van galstuwing, bijvoorbeeld door een vastzittende galsteen nabij de alvleesklier. Ook galstuwing kan het (loutere) gevolg zijn van een zwangerschap. Helaas kan ik geen uitsluitsel of concreet advies geven, want nogmaals, ik ben GEEN arts, maar wellicht kun je nierstuwing en galstuwing bespreekbaar maken met je arts. Heel veel sterkte toegewenst, zowel met de koliekpijnen als met de zwangerschap! Groeten, Paul
D
8 december 2014Een maand geleden had ik ook last van kolieken en dus van een niersteen. De aanvallen waren iedere 6 dagen ongeveer, en daartussen een drang om te plassen, constant. Toen heb ik op ergens gelezen om een citroen uit te persen en met 1 of 2 eetlepels olijfolie in te nemen, daarna een groot glas water drinken. Bij mij hielp het, de aanvallen verdwenen en ik heb nu geen last meer, ook geen plasdrang. Aanvankelijk pijn bij het plassen, maar dat is nu ook verdwenen, dus ik hoop dat ik m kwijt ben. Toch dus wel een goede tip geweest, die citroen met olijfolie, baat het niet, schaadt het niet.
linda
27 oktober 2014Hallo, ik heb vrijdag een koliekaanval gehad met spoed naar het ziekenhuis, 2 nachten in het ziekenhuis gelegen, maar de niersteen is er nog niet uit. Nu voel ik weer plasdrang en pijn in de blaas bij de pijn die ik al had in m’n flank recht. Kan het nu weer zo heftig terugkomen? Ik ben er namelijk erg bang voor want ik heb nog nooit z’n pijn gehad.
Simone
12 juli 2015Hoi Linda, Zelf ben ik afgelopen dinsdag 7 juli naar spoedeisende hulp gegaan voor een ongelooflijke pijn (doe nog liever een bevalling) en meteen morfine via infuus gehad. De arts zei ook, wij gaan u goed helpen vrouwtje, en inderdaad, na twee dagen opname, niersteentje eruit kunnen plassen. De urine werd ook steeds gezeefd om eventuele steentjes en stukjes gruis te kunnen opvangen en aantonen. Nu wachten op uitslag steenanalyse en 24-uurs urine- en bloedonderzoek. Over 3 maanden uitslag pas. Maar vreselijk dat je weer naar huis gestuurd bent. Met diclofenac zeker, wat een troep is dat! Ik had er twee geslikt, was zo beroerd als wat… Nee, ik hield het wel bij de pijnstillers die door het infuus zaten, perfect gewoon. Sterkte!
Helma
22 oktober 2014Hoi. Ik ben Helma, 49 jaar. Afgelopen vrijdag (17 okt. ’14) ben ik geholpen aan een vernauwing van mijn urineleider (tussen blaas en nier, rechterkant). Ik had hiervoor heel veel rugpijn, maar deze was na de operatie vrijwel verdwenen. Echter, 3 dagen daarna kreeg ik hele heftige pijn in mijn onderbuik en lies. Volgens de uroloog op de spoedeisende hulp waren dit kolieken. Nu is mijn vraag: hoe kan dit NA een URAS behandeling optreden?
D
11 oktober 2014Hallo ik ben D en ik heb sinds 2 maanden buikpijn. Het zit aan de rechterkant en het trekt van rechtsboven naar rechtsonder. Mijn blinde darm heb om niet meer. De pijnaanvallen beschrijf ik als hevige buikkrampen waardoor ik helemaal in elkaar moet kruipen om de pijn tegen te houden. Ben al wel bij m’n huisarts geweest en deze vermoedde de galblaas en heb donderdag hiervoor een echo. Ben gister i.v.m. de pijn toch ingestuurd naar het ziekenhuis, maar deze deden niks. Ook ’t bloed komt niks uit. Wie o wie kan mij advies geven?
Rene (49)
11 oktober 2014Het begon met veel aandrang om te plassen, ik heb toen een urinetest laten doen en daar zat bloed in, geen ontstekingswaarden dus het was geen blaasontsteking. De aandrang was niet meer normaal, ik heb hele nachten op de WC doorgebracht en er kwamen maar kleine beetje urine uit. Zes dagen later kreeg ik de eerste niersteenaanval en 3 dagen verder nog eens 1 keer. Toen is er bloed gevonden, de teststrip was donkergroen. Er is een echo gemaakt, maar geen nierstenen. Ik zit nu aan de Tamsulosine en voor de pijn een zetpil Diclofenac. Ik herken de klachten van voorgaande niersteenaanvallen en dan vooral de aandrang om te moeten plassen en natuurlijk de hevige pijn in de zij (linkerzijde bij mij). Nu heeft de arts een uroloog om advies gevraagd en die kwam met een overactieve blaas. Ik vind dit een beetje vreemd dat je pijn in je zij krijgt op nierhoogte en je niet meer weet waar je het moet zoeken met regelmatig bloed in de urine of dit iets te maken heeft met een overactieve blaas? Ik denk zelf dat de overactieve blaas het gevolg is van nierstenen of niergruis of irritatie van de blaas. Graag jullie advies. Groeten, Rene
Jolanda
8 september 2014Sinds 12 dagen heb ik, met name in de nacht, koliekpijn. Echo wees niets uit. Afgelopen nacht bij de dochterspost geweest en zij heeft urine onderzocht. Er zat bloed in. In combinatie met mijn klachten en het algehele beeld was haar conclusie: nierstenen. Ze gaf me het advies (na een heerlijke pijnstillende spuit) om urine op te vangen en te filteren. Ik vang nu inderdaad kleine zwarte korreltjes op, ter vergelijk met een koffiekorreltje. Mijn huisarts reageert vrij laconiek en ik moet maar doorgaan met de pijnstilling. Ik vraag mij af hoelang het duurt voordat het gebruikelijk is om verder onderzoek te doen? Het kan toch niet de bedoeling zijn dat ik weken zo met die pijnen loop en we alleen maar de symptomen bestrijden? In mijn beleving zou toch onderzocht moeten worden waar ze precies vandaan komen en of er ook grotere stenen zijn en of er niet iets geblokkeerd (bijv. urineleider) wordt?
Anita D
22 augustus 2014Hallo, Ik wilde mijn verhaal ook eens kwijt. Een paar jaar geleden wakker geworden van hevige pijn, wist niet wat ik moest doen om te verlichten. Naar spoed geweest en onder scanner gelegen: galstenen. Maar de pijn van de nacht kwam niet daardoor. Ondertussen 6 jaar later en nog altijd zeurende pijn en af en toe hevige pijn, ik denk kolieken. Dokter zei moest dat alle dagen zo zijn, galstenen laten verwijderen. Ondertussen heb ik nu ook nierstenen, worden woensdag vergruisd. Ben heel bang, heeft iemand daar ervaring mee? Maar nu een aantal dagen voor vergruizen, heb ik al een nacht of 3 hevige pijn, denk kolieken. Maar weet niet waar ze vandaan komen, gal of nieren. Doet wel verschrikkelijk veel pijn om na pijnstillers weg te trekken, voel dan de dag nadien nog altijd waar het zo pijn deed. Is zeer gevoelig op die plaatsen, bij mijn rechterflank en onder schouderblad. Weet iemand of ervaring waarom kolieken meer ’s nachts opkomen? Hoop dat iemand dit leest die al een niervergruizing heeft gehad en mij kan geruststellen, maar de vraag blijft zijn het mijn nieren of gal? Dokters weten het precies ook niet goed. Met vriendelijke groeten, Anita
Paul
22 augustus 2014Beste Anita, De reden dat kolieken zich vooral ’s nachts voordoen, is volgens mij dat urine ’s nachts het meest geconcentreerd is, waardoor de kans op kristallisatie c.q. kristalvorming het grootst. Ook de kans dat er extra druk komt te staan op een reeds versperde urineweg of urineleider is zodoende groter. Het zou ook te maken kunnen hebben met je liggende positie; als je staat trekt de zwaartekracht je lichaamssappen als het water richting je voeten (dus richting blaas & plasbuis); als je daarentegen ligt, verandert de drukverdeling en kan er juist meer druk komen te staan op nier, nierbekken, urineleider etc. Wat zou kunnen helpen is extra veel water drinken na je maaltijden om je urine te verdunnen, waardoor de concentratie aan hardheidsmineralen afneemt en de kans op kristallisatie wordt beperkt. En bovendien meer drinken voordat je naar bed gaat, al kan dat de druk en pijn in bepaalde gevallen (afhankelijk van de locatie van de nierstenen, ureterstenen, blaasstenen en galstenen) ook weer verergeren en daarnaast onprettig zijn ten aanzien van nachtelijk toiletbezoek. Heel veel sterkte in ieder geval; hopelijk geraak je snel van je stenen af! Groeten, Paul
hennie
15 augustus 2014Ik ben Hennie Pronk, een vrouw van 60 jaar. Ik ben zo al 2 jaar bezig met dokteren; het begon met wartaal praten… waardoor me vriendin besloot om me kinderen te bellen… Ikzelf had niks door, bloed geprikt, de uitslag was een te langzaam werkende schildklier. Medicatie gehad, ik werd er dikker en dikker van, toen ging me ontlasting raar doen, ik had niet in de gaten dat ik weinig ontlasting had, naderhand bijna niks meer. Een darmonderzoek gehad, de uitslag was ontlasting in me dikke darm… dat werd weer zakjes en pillen voor de ontlasting. Daarnaast werd me schildklier in de gaten gehouden. Twee keer blaasontsteking gehad, ben met de medicatie getopt en prompt me ontlasting weer langzaam op gang. Volgende week, echo van me buik, maar de vreselijke pijn blijft, niet om uit te houden. Dat is mijn verhaal, dus ben er nog lang niet, wel wil ik weten waar de pijn vandaan komt. Vriendelijke groet, Hennie
Paul
16 augustus 2014Beste Hennie, Ik heb geprobeerd je verhaal te verduidelijken door het te redigeren, maar het blijft nogal complex en een tikkeltje onsamenhangend. Het spraakvermogen (praten/spreken) wordt niet zomaar beïnvloed door een traag werkende schildklier; al komt het volgens mij weleens voor bij een schildklier die niet of nauwelijks meer werkt. Door een mild/gematigd vertraagde schildklier gaan mensen nog weleens langzamer praten; toch duiden verregaande spraakproblemen (dubbele tong, wartaal, niet op bepaalde woorden kunnen komen, niet meer uit je woorden komen etc.) veeleer op een neurologische aandoening, maar ook dat hoeft geenszins het geval te zijn. Obstipatie is doorgaans geen bijwerking van schildkliermedicatie (levothyroxine: Thyrax/Euthyrox), maar veeleer het gevolg (dus een symptoom) van een traag werkende schildklier. Tot slot zou de pijn te maken kunnen hebben met een ontsteking van blaas, darmen, galblaas enzovoort; dat is van een afstand niet zomaar te bepalen… Ik zou bij je artsen blijven aandringen op vervolgonderzoek en desnoods second opinions aanvragen. Groeten & sterkte, Paul
carin
15 augustus 2014Hoi hoi, Ik ben een vrouw van 52 jaar en heb afgelopen december de eerste koliekaanval gehad waardoor ik niet meer wist waar ik het moest zoeken. Zitten, lopen, hangen over de bank, dokterspost gebeld, ambulance ingeschakeld en naar het ziekenhuis overgebracht. Daar volgespoten met morfine (omdat ik geen Diclofenac mag en het andere middel was maar van korte duur werkzaam). De volgende dag een echo gehad van m’n galblaas, maar niks te zien. En de heftige pijn was ook weer weg. “Ja, sorry mevrouw, we kunnen nu niks meer voor u doen; misschien is het de endometriose die opspeelt”. Endometriose voelde echter totaal anders, maar goed… naar huis en een andere arts in een ander ziekenhuis bezocht. Maagonderzoek gehad en zodoende werd een hernia evenals een klein vleesboompje ontdekt, waar ook de klachten niet van konden zijn. “Volgende aanval maar afwachtte en dan zien we u wel weer.” Pffff, om moedeloos van te worden, alsof ik daar op zit te wachten, maar goed… Nu 10 augustus weer zo’n vreselijke koliekaanval; ’t begon midden onder de borst, maar trok al gauw door heel m’n bovenbuik en was overal te voelen. Ik wist het niet meer… rugpijn, vreselijk overgegeven, helemaal bekaf (was al dagen moe), weer ambulance gebeld, vreselijk rit, was nog heftiger als de eerste keer, weer aan de morfine en gelukkig zakte de pijn toen. Alleen de witte bloedlichaampjes waren verhoogd. De volgende dag waren deze ook weer gezakt. Weer naar huis… “We weten het niet”. Nierstenen waren het ook niet, want de urine was schoon, dus weer naar een andere chirurg alhier in het ziekenhuis. Alles zou doorgestuurd worden. Gisteren daar geweest en die man nam echt de tijd voor me, maar wist het ook niet zo te zeggen. Dinsdag krijg ik een echo van m’n galblaas en nu is er een zeurende pijn die blijft in m’n rug, lies en bovenbuik. Dus afwachten en hopelijk komen ze achter de oorzaak van m’n pijnklachten. Wilde dit even hier neerzetten dat ze er tot nu toe nog steeds niet achter zijn… En maar zeggen “Ja, als u een aanval krijgt, zien we u wel weer…” Echt om radeloos van te worden, je voelt dat er iets mis is, maar wat!?
Heleen
15 december 2014Hallo Carin, Ook ik word regelmatig wakker van een koliekpijn in mijn middenrif die doortrekt naar mijn rug… misselijk, etc. heel herkenbaar. Meestal is het nadat ik gezellig uit eten ben geweest en meer heb gegeten dan mijn maag aankan, ik heb vooral last van koliekpijn na tortilla’s of couscous… raar hè?
nelleke
14 maart 2015klinkt toch richting galsteen. Ikzelf loop er al jaren mee rond, helaas verkeerd beoordeeld. Werd aangezien voor psychosomatisch, terwijl ik 5 jaar gelden voor mijn klachten een echo heb gehad die een galsteentje aantoonde. Inmiddels regelmatig pijnaanvallen gehad, ernstig moe en uitgeput van het proberen opvangen van de regelmatig terugkerende koliekpijnen. Afgelopen week was ik het spuugzat en ben ik naar de Huisartsenpost gegaan. Daar ben ik gelukkig serieus genomen! En er blijkt dus inmiddels een flinke steen in mijn galblaas te zitten. Mijn galblaas is ernstig ontstoken en in een ver gevorderd stadium. Ik heb nu antibiotica, want zoals het er nu naar uitziet is het niet langer operabel. Gelukkig slaan de antibiotica aan. En zodra het rustig is, zal mijn gehele galblaas worden verwijderd. Ik ben ervan overtuigd dat ik dan heel veel van mijn inmiddels chronische klachten kwijt zal zijn. De pijn en de plaatsen van de pijn die jij beschrijft komen erg overeen met die van mij. Soms is een galsteen simpelweg niet op een echo te zien (helaas). Heb je al eens een MRCP gekregen? Ik zou terug naar de huisarts gaan en laat je niet afschepen!
nelleke
14 maart 2015En voor Heleen… Als jij koliekaanvallen krijgt na het eten van tortilla’s of couscous, kan het ook zomaar zijn dat je daar allergisch voor bent. Wie weet heb je een intolerantie voor iets wat daarin zit. Er zijn mensen die niet tegen gluten en zo kunnen. Gluten zitten in veel producten en daar kan je dus ook een soort vergelijkbare pijnaanvallen van krijgen. Het hoeven dus niet per se galstenen of nierstenen te zijn. Succes!
Hans
28 juli 2014Veel dingen zijn hier al beantwoord, ben nu bijna 51 jaar en weet dat ik vanaf mijn 16e al problemen heb. Afgelopen nacht (28-07-2014) weer een koliekaanval gehad, maar ik vind niet altijd wat terug in mijn plas (komt ook misschien omdat ik soms zit, zie verderop…). Symptomen bij mij zijn: pijn in onderrug, dan weet ik dat er weer wat aankomt. Het rare is dat ik ook naar de wc moet voor ontlasting, onderweg naar de wc misselijk, bijna flauwvallend, klam zweet, plots kletsnat van ’t zweet. Alleen ik beweeg zo weinig mogelijk. Begin dit jaar huisartsenpost gebeld voor dezelfde symptomen, die vond het zeer vreemd dat ik zelf de deur opendeed (ik zal wel moeten, leef alleen) en dat ik gewoon kan lopen, zij het langzaam en voorzichtig. Toen 2 injecties gehad, 1 in de been, later 1 in de arm, 1 uur later werd het draaglijk en is de huisartsenpost weer vertrokken (die vond het ook vreemd dat ik tegelijk koliek en last van mijn darmen heb en dus ontlasting heb, maar ja vanaf je 16de…). Dan weet ik dus wel wat er gebeurt, maar wennen doet de koliek helaas niet. Maar is hier een verklaring voor, dat de darmen ook opspelen? Laatste toevoeging, het heeft mijn leven best wel in de war geschopt; reizen doe ik niet, vakantie dus ook niet, moet er niet aan denken dat het me onderweg gebeurt. Ook een keer op het werk een koliekaanval gehad, ben ik zelf naar huis gereden, halverwege kon ik door de koliekpijn het koppelingspedaal niet meer intrappen. Toen maar ff uitgestapt, geen goede beslissing zelf naar huis rijden dan! Toen de pijn iets was afgezakt vlug naar huis gereden…
Paul
29 juli 2014Wat een vreselijke situatie… en zo lang al! Misschien heb je behalve met nierstenen ook te kampen met galstenen? Indien een galsteen de galgang naar de darm blokkeert, kan dit ook gepaard gaan met een vorm van koliekpijn. Meestal kan de galvloeistof dan niet meer vanuit de galblaas bij het te verteren voedsel in de darmen komen, waardoor de ontlasting licht van kleur (ontkleurd) wordt. Is je weleens iets opgevallen aan de kleur van je stoelgang? Ik ben overigens GEEN arts, dus dit is volkomen speculatief en er zou ook iet totaal anders aan de hand kunnen zijn. Misschien herkent iemand anders je situatie als zodanig… Heel veel sterkte in ieder geval!
Roger
24 juli 2014Hallo, Ik ben een man van 41 en heb erfelijke cystenieren. Twee weken geleden kreeg ik op zondagmiddag ineens heftige buikpijn. Zomaar uit het niets en bevond zich LI boven mijn navel. Ik dacht aan verstopping, maar dat werd de dagen erop uitgesloten. De pijn kwam en ging in periodes van uren en na drie dagen ben ik naar de huisarts gegaan. Die heeft Chirurgie mee laten kijken. Zij vonden echter niets en ik werd met informatie over gasvorming naar huis gestuurd. Daags erna nog eens het bloed laten controleren en het enige dat zij vonden was een heel lichte verhoging qua witte bloedcellen. De pijn ebde heel langzaam weg en dagen heb ik er nog last van gehad. Vannacht werd ik om vier uur wakker van exact dezelfde pijn in mijn buik. Rollend in bed de tijd zien verstrijken en ’s morgens vroeg de HA gebeld. Ik mocht direct komen, zij liet weer bloed prikken en gaf me Diclofenac 100mg zetpillen. Op weg naar het ziekenhuis om te laten prikken veranderde de pijn. Ik begon een drukkend gevoel in mijn rug en zij te krijgen met steken daarbij. Uiterst onprettig, maar anders dan aan de voorzijde en al met al voelde ik me toen wel op de top van ellendigheid. De Diclofenac begon echter ook te werken en ondanks dat dit meer dan welkom was, had ik ok wel iets meer over de pijn in mijn rug en zij willen weten. Nu wordt de pijn fors onderdrukt, maar wat gebeurd er nu eigenlijk? Ik twijfel of ik de volgende pil even zal laten wachten om te zien wat de status is, maar als ik zo af en toe de pijn een beetje door voel schemeren, weet ik niet of dat een van de betere plannen is die ik ooit heb gehad. Toen ze belde met de uitslag van het lab (alles goed alleen nog steeds een heel lichte verhoging witte bloedcellen) vertelde ik haar over de bijkomende pijn in mijn zij en rug en ze wilde mijn urine testen op bloed. Gedaan, maar niet aanwezig. Nu heeft ze een spoedafspraak bij de Nefroloog gemaakt voor me en moet ik de 8e zijn. Dat was de eerste spoedmogelijkheid… Nu mijn vraag: zit er in een niersteensituatie ALTIJD bloed in de urine? Ik vind het vrij hopeloos dat er tot op heden nog geen antwoord is op de vraag waar die enorme pijn toch vandaan komt. Nierstenen lijkt een redelijke verklaring, maar wordt naar het lijkt uitgesloten op basis van het feit dat er geen bloed in mijn urine zit. Groet en dank, Roger
Paul
24 juli 2014Wat een nare situatie. In geval van nierstenen is er lang niet altijd bloed in de urine aanwezig; dit is eigenlijk alleen het geval als een scherp randje of spits puntje van een steentje de wand van bijvoorbeeld blaas, urinewegen of urinebuis beschadigt. In het overgrote merendeel veroorzaakt de aanwezigheid van nierstenen overigens überhaupt geen klachten. Heel veel sterkte en beterschap toegewenst!
Buuf
15 juli 2014Hallo, Ik heb een nierinfarct gekregen; vanaf die tijd zit ik in de medische molen. Op mijn vraag of nierstenen dit veroorzaakt kon hebben werd duidelijk nee gezegd. Het nierinfarct zit hoger in de nier dan waar nierstenen gevormd worden. Nu heb ik na het infarct al 3 pijnaanvallen gehad waarbij ik weer verschrikkelijke pijn kreeg bij aandrang bij het plassen. Iedere keer na zo`n aanval zit mijn urine vol met bloed. Nu gebruik ik bloedverdunners, dus dat zou kunnen verklaren waarom er geen spoortjes bloed in mijn urine zitten, maar echt helemaal verzadigd is. Er is nu een CT-scan gemaakt om te kijken of ik nierstenen heb. Weet iemand of je nierstenen kan krijgen na aanleiding van een nierinfarct?
jason
14 december 2014Hallo Buuf, Ik heb zelf 3 weken geleden een nierinfarct gehad, maar heb helaas geen antwoord voor je. Zelf zit ik nu nog in de medische molen. Ik ben wel benieuwd naar jouw ervaringen. Ik zoek me suf naar antwoorden, maar zeker over de herstelperiode is weinig te vinden. En van de artsen krijg ik ook geen antwoord.
Buuf
11 juli 2015Hallo Jason, Sorry, ik zag je reactie veel te laat. Ik heb ongeveer een half jaar aan de bloedverdunners gezeten. Dit was in de tijd dat ik in de medische molen zat. Toen het onderzoek afgerond werd met “geen medische verklaring voor het nierinfarct” werd ook de medicatie bloedverdunners gestopt. Voor mij een hele heftige periode omdat ik bang was dat ik weer een infarct zou krijgen, maar dan op een plaats waar de schade niet te overzien zou zijn. Ik ben nu een hele tijd verder en nog steeds heb ik pijnaanvallen en word regelmatig weer terug gestuurd naar het ziekenhuis voor verder aanvullend onderzoek, maar steeds komt er niets uit naar voren. Afgelopen week ben ik nog onder een CT-scan geweest omdat ik weer pijnaanvallen had, maar wederom niets te vinden. Voor ik het nierinfarct kreeg liep ik al ruim 2 jaar met drukklachten aan mijn rechterkant…ter hoogte van mijn nier en ook toen konden ze niets vinden. Ik zeg mijzelf dat ik door moet gaan met leven en dat gaat ook…tot dat ik weer een pijnaanval krijg. Ik ben benieuwd hoe het jou vergaan is in de tijd! Zijn ze er bij jou achter gekomen wat de oorzaak was van het nierinfarct? Mijn artsen zeggen dat het vrij zeldzaam is, en ik heb daarom het idee dat er ook niet verder naar gekeken word. Groetjes, Buuf
Patrick lieberwirth
21 mei 2014Ik heb van maandag op dinsdag een koliekaanval gekregen; echt kruipend en kermend over de vloer. Dienstdoende arts is langs geweest en deze dacht aan een niersteen. Gister naar eigen huisarts gegaan en urine onderzocht, maar geen niersteen volgens hem. Op ’t moment geen pijn of last, maar wel heel erg moe.
frederika
6 mei 2014Hallo allemaal. Ben vanaf afgelopen september al aan het dokteren en had keer op keer een blaasontsteking. Verschrikkelijk moe en veel last van beide zijkanten. Nadat ik bloed begon te plassen heeft de HA mij doorgestuurd naar de uroloog. Na verschillende onderzoeken bleek er een klein steentje in mijn rechter nier te zitten die ik uitgeplast heb na een vergruizing. Nu 4 weken later krijg ik weer last en weer die ontzettende moeheid… Wie herkent dit? Ook heb ik veel last van mijn bovenrug en een brandende pijn onder mijn oksels…
Jessica
2 maart 2014Ik ben een jaar geleden geopereerd aan nierstenen rechts. Sindsdien heb ik, met name in de ochtend bij het wakker worden, pijn in mijn rechterflank. Meestal als ik eet en drink gaat het weer over. soms blijft het lang nazeuren. De uroloog heeft weer echo’s gemaakt maar er is niks te zien. De nier ziet er goed uit. Maar ik blijf pijn hebben. Kan het met mijn darmen te maken hebben of zal er iets beschadigd zijn tijdens de operatie?
Chantal Munro
17 januari 2014Voor de volledigheid… Het is nu vrijdag. Afgelopen zaterdagochtend vreselijke krampen in onderbuik. Een aantal dagen daarvoor had ik lage rugpijn, waardoor ik dacht dat ik weleens spit kon gaan krijgen bij een verkeerde beweging. De vreselijk pijnlijke kramp hield zo’n halfuur aan. Tijdens de kramp kon ik zowat geen adem krijgen. De pijn was als een bevallingswee die continu aanhield. Een uur later opnieuw die kramp, terwijl ik in de auto zat. Mijn vriend is toen snel naar de HAP gereden, terwijl ik met een medewerker van hen aan de telefoon bleef. Het was een vreselijke pijn en ik kon ook niet meer gaan zitten. Eenmaal daar aangekomen kon ik niet eens lopen, alleen wat schuifelen. Na onderzoek (ook van urine waarin minimaal bloed aangetroffen werd) zijn we doorgestuurd naar de SEH waar opnieuw onderzoek gedaan werd. X-foto en scan werden gemaakt waarop de radioloog niets zag, maar de uroloog dacht een niersteen te zien. Ik werd opgenomen en kreeg pijnstilling (diclofenac en paracetamol + 2x daags morfinespuitjes in mijn bil. Tevens een pomp Buscopan). Pijn werd de dagen erna minder, maar verdween niet helemaal. In de nacht van zondag op maandag voelde ineens mijn linker bovenbeen vreemd: gevoelloos, doch stevig prikkend aan. Ook was er een pijnlijke uitstraling vanuit mijn linker onderrug/buik via mijn bil naar het linker been. Het hele bovenbeen was aan de bovenkant (tot aan de knie) gevoelloos en overgevoelig tegelijkertijd. Ik had ook veel moeite om mijn linkerbeen te gebruiken, op te tillen. Dit was zwaar en pijnlijk vanuit de lies. De neuroloog werd op dinsdag geconsulteerd, maar die stelde geen diagnose. Om trochanteritis (?) [red: slijmbeursontsteking van de heup] uit te sluiten, kwam ook de orthopeed langs die een röntgenfoto liet maken van LWK en bekken. Ook hij wist het niet, alhoewel hij wel een lichte slijtage van het heupbot waarnam. Diezelfde middag ontsloeg de uroloog mij uit het ziekenhuis omdat het waarschijnlijk om een niersteen zou gaan die ik thuis wel zou uit plassen. Ik kreeg pijnstilling mee en medicatie die ervoor zou zorgen dat het steentje een laatste zetje zou krijgen om vanuit de nier in de urineleider te schieten. Verdere begeleiding zou de HA moeten doen. A.s. maandag heb ik een controleafspraak met de uroloog. Het is nu vrijdag en er is niets veranderd de afgelopen dagen. Nog steeds een weeïge pijn, links in de onderbuik en vanuit de lies de pijnlijke uitstraling naar de onderrug en mijn linker bovenbeen. Ik kan niet zitten (mijn been vliegt in brand lijkt wel), liggen zeer beperkt, maar wel hele kleine stukjes lopen/schuifelen. Ik heb veel vertrouwen in de medici, maar ik weet me nu echt geen raad meer. Kan ik zo het weekend door? Moet ik toch contact opnemen met de huisarts i.v.m. de aanhoudende klachten? Zou één van de morfinespuitjes verkeerd gezet kunnen zijn in mijn bil? Wat adviseert u mij?
Paul
17 januari 2014Beste Chantal, Van medisch advies kan ik je niet voorzien, maar als ik in jouw schoenen stond, zou ik absoluut bij mijn huisarts aandringen op vervolgonderzoek. Het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat een niersteentje (dat niet of nauwelijks zichtbaar is op foto’s of scans) zulke verregaande pijnen teweeg kan brengen. Misschien zijn er dan toch nierstenen, urineweg- c.q. ureterstenen of galstenen over het hoofd gezien? Als er in het bloed en/of de urine geen ontstekingsparameters of antistoffen aangetroffen zijn, lijkt een ontsteking of infectie onwaarschijnlijk, maar de pijn doet daar wel aan denken… Of misschien een probleem (cyste, verkleving o.i.d.) van eierstokken en/of baarmoeder? Hoe dan ook lijkt het me, met het oog op de pijn die je beschrijft, niet overbodig om aan te dringen op aanvullend onderzoek. Of desnoods ’s weekends terug naar de SEH. Afwachten tot na het weekend lijkt me in ieder geval niet per se raadzaam. Nogmaals: ik ben niet de aangewezen persoon voor medisch advies, maar dit is wat ikzelf zou doen in jouw situatie. Heel veel sterkte! Groeten, Paul
Frank
1 april 2014Hoi Chantal, Ik heb een vergelijkbaar verhaal. Koliekpijn in de linkerflank en een week daarna een gevoelloos, stekende, brandende sensaties in mijn linker bovenbeen. Ik ben nu onder behandeling bij een uroloog. De uroloog ziet geen verband tussen sensaties in het bovenbeen en de nieren. Is er bij jou nog iets uitgekomen? Groetjes, Frank (40 jaar)
joke hoek
9 januari 2014Ik ben op vijfjarige leeftijd geopereerd aan nierstenen. Twee stenen verwijderd. Tot ongeveer 13 jaar veel stenen gehad met vreselijke kolieken. Zeker 40 jaar geen last meer gehad, maar sinds drie jaar weer kolieken. Eén sten zat vast in de urineleider en één in mijn nier. Deze zijn weggelaserd onder plaatselijke verdoving. Prima bevallen! Maar nu heb ik weer niersteenkolieken. Zou het mogelijk zijn dat hormonen hierin meespelen? Met 13 jaar werd ik namelijk ongesteld en 3 jaar geleden kwam ik in de overgang terecht. Graag een reactie. M.v.g. Joke
Paul
9 januari 2014Beste Joke, Er zijn heel veel theorieën rondom de invloed van hormonen op niersteenvorming, maar geen harde wetenschappelijke bewijzen. Wel is inmiddels bekend dat hormoonvervangingstherapie tijdens de menopauze (maar ook pre- of postmenopauzaal) de kans op nierstenen vergroot. (bron) Daarnaast zijn er heel veel mensen die klagen dat ze nierstenen hebben gekregen na de verwijdering (ectomie) van een endocriene klier zoals de schildklier, een bijschildklier, een nier of bijnier. Ook een te snel werkende schildklier is in verband gebracht met een verhoogd kalkniveau (calcium): hypercalciëmie en zodoende met een verhoogde kans op nierstenen. (bron) Daarnaast bestaat er al heel lang in theorie dat nierstenen +/- 4 keer zo vaak voorkomen bij vrouwen dan bij mannen omdat vrouwelijke hormonen de vorming van nierstenen zouden tegengaan. (bron) Dit zijn eigenlijk de enige hormoon-gerelateerde oorzaken die mij bekend zijn, maar nogmaals: een groot deel ervan berust (vooralsnog) op theorieën. Maar om je vraag te beantwoorden: het is zeker niet uitgesloten dat het ontstaan van nierstenen te maken heeft met schommelingen in je hormoonhuishouding c.q. oestrogeenhuishouding. Heel veel sterkte! Groeten, Paul
Pedro
25 december 2013Hallo, Ik ben een man, 38 jaar. Nu 1 maand thuis vanwege een hernia, maar het gebeurt nu al 2 maal op 1 week dat ik ’s nachts wakker wordt van van pijn. De pijn manifesteert zich in beide flanken en ik moet ervan overgeven; 2 of 3 uur later heb ik geen pijn meer. Is dit van de nieren of iets anders? Misschien nog personen met dit serieuze probleem? Pijnstillers helpen niet. M.v.g. Pedro
Marjolein Wijnands
14 november 2013Ik ben op dit moment 31 weken zwanger en ze hebben bij mij een nierstuwing geconstateerd. Eerst heb ik een dubbele J katheter gehad, maar mijn lichaam kon die niet verdragen, dus nu heb ik sinds 2 weken een nefrodrain. Alleen mijn probleem is dat ik dus niet kan slapen met dat ding. Als ik naar bed ga, dan word ik na 2 uurtjes wakker en vanaf dat moment ga ik liggen draaien omdat ik op geen enkele manier langer dan 2 minuten kan blijven liggen. Ben ondertussen totaal uitgeput… Heeft iemand tips voor mij, want ik kan niet meer!?
Wilfred Hoogendoorn
2 oktober 2013Bij mij is een agressieve vorm van blaaskanker ontdekt. Ik moet zo snel mogelijk aan de chemo en alles is in gang gezet. Mijn pijngrens is verschrikkelijk laag geworden en ik kan niet veel meer hebben. En nu vertelde de uroloog dat er bij mij eerst een nefrostomie-katheter geplaatst moet worden waarbij dus je nier aangeprikt wordt. Een nier levert de urine niet goed af, vandaar de katheter. Helaas doet het ziekenhuis bij mij het pertinent niet onder algehele narcose en moet het gewoon via een plaatselijke verdoving gebeuren. Een nier kan je uiteraard niet verdoven, dus mijn vraag is, doet het aanprikken van de nier echt schreeuwende pijn (dat het bijna niet te houden is), of valt het in de praktijk toch een beetje mee. Ik stel deze vraag omdat mijn pijngrens erg laag is geworden en ik er geen extra pijn bij kan hebben, want ik heb al 24 uur per dag hevige pijn wat men o.a. met morfine probeert te onderdrukken. Iemand zei tegen mij dat het aanprikken van de nier ongeveer te vergelijken is met bloedprikken, maar ik kan me dat bijna niet voorstellen. Want een nier is toch een erg gevoelig orgaan? Een ander zegt weer dat het zo veel pijn doet dat het bijna niet te houden is… Nu weet ik wel dat pijn voor ieder mens weer anders ervaren wordt, maar ben nu op moment (misschien kinderachtig) erg bang voor het aanprikken van de nier. Ben al zo verzwakt en geen pijngrens meer en ben bang dat ik het aanprikken totaal niet kan verdragen.
Jansen
22 oktober 2013Hi, Ik ben 29 weken zwanger en heb aankomende vrijdag 4 weken een nefrostomie [red: katheter t.b.v. urinewegdrainage]. Het plaatsen viel mij reuze mee. In het Radboud is het gebeurd. Daarvoor had ik een dubbele jj [red: dubbel-J-katheter c.q. JJ-katheter]; wat een rot ding, elke dag pijn en na 9 dagen verstopt en opnieuw nierstuwing. Mail mij anders, dan leg ik je het een en ander uit!
Yvonne Mol
14 januari 2014Mijn partner heeft onlangs met spoed een nefrodrain gekregen. Dat aanprikken stelde weinig voor. Ze werd plaatselijk verdoofd en onder doorlichting prikten ze de nier aan, inmiddels is de drain alweer opgeheven middels een operatie voor nierstenen. Heb hier veel steriel materiaal liggen: nefrodrainzakken, alles steriel van quota, been- en nachtzakken, skaterfix, nefrodrainpleisters met verlengstukjes, alles in steriele verpakking. Wil er graag iemand mee plezieren. Als ik het retour apotheek breng wordt het vernietigd. Ik wens u sterkte met uw gezondheid. Gr. Yvonne Mol (Wognum)
Freya
14 augustus 2013Gisteravond kreeg ik plots hevige pijn in mijn zij. Ik wist niet waar ik moest kruipen van de pijn. Na een halfuur verdween de pijn en kreeg ik koude rillingen. Ben naar de dokter geweest; hij sprak van nierstenen. Nu, de dag erna, heb ik geen last meer. Kan het zijn dat ik plots weer zo’n hevige pijn krijg? Wat moet ik dan doen?
Paul
14 augustus 2013Beste Freya, Als die niersteen nog steeds vastzit, kan het theoretisch best zo zijn dat de pijn weer opnieuw opspeelt. Heeft de huisarts geen advies, medicament of doorverwijzing gegeven?
patty
8 augustus 2013Ikzelf loop al weken met een galsteen. Hij wordt gelukkig aankomende dinsdag verwijderd. Ik heb nu ook elke dag aanvallen. Vandaag is het wel heel extreem; het is vanaf vorige nacht 3 uur niet gestopt. Heb medicatie: Diclofinak 100mg en Morfine. Beide slaan niet aan. Huisartsenpost gebeld, maar zolang ik geen koorts heb, moet ik maar tot dinsdag wachten en m’n dosis medicatie verhogen. Heel fijn met een kindje van 8 weken…
astrid
27 augustus 2013Hallo Patty, Hoe is de operatie gegaan en heb je nu nog last ergens van? Ik heb twee weken na de bevalling last gekregen van koliekaanvallen (mijn zoon is nu 10 weken). Mijn huisarts weet niet zeker of het de galstenen zijn omdat ze zo klein zijn als een zandkorrel en tijdens de aanval ik juist stil wil liggen i.p.v. bewegen en ik ook aan de linkerkant last heb. Ik las je verhaal en vroeg me af of het ook iets zou kunnen zijn door de bevalling of zwangerschap?
Martha Brandsma
8 mei 2013Vannacht werd ik wakker met pijn/druk op mijn maag (uitstralend naar rechts) die steeds erger werd. Er ontstond een enorme pijnlijke druk rondom mijn maag naar achteren toe en de pijn werd zo heftig dat ik heel hoog moest ademhalen (net zo pijnlijk als een fikse wee voor de vrouwen). Heb zeker vijf aanvallen achter elkaar gehad van ieder vijf minuten met zo’n drie minuten ertussen en zweette enorm. Heb deze aanvallen in de laatste 12 jaar vier keer gehad en weet niet wat dit is… Zouden het nierstenen kunnen zijn (galblaas is jaren terug al verwijderd)? De vorige keer kroop ik over de grond van de pijn en was erg misselijk, maar lees hier dat de pijn meer naar beneden zit en bij mij juist onder de ribben, maag/lever. Wie herkent dit!?
Paul
8 mei 2013Beste Martha, In mijn omgeving zijn er ook een paar mensen wiens galblaas is verwijderd. Toch hebben ook zij nog altijd klachten (koliekpijn e.a.) die gerelateerd is aan stenen en ontstekingen in de buizen en leiders rond de nieren, voormalige gal en blaas. De exacte locatie is vaak moeilijk aan te wijzen. Zo loopt een vriendin van me sinds haar galblaasverwijdering (inmiddels anderhalf jaar geleden) nog altijd met enorme pijnklachten, zweetaanvallen, nachtzweten en algehele vermoeidheid en malaise. Blijkbaar worden stenen niet altijd opgemerkt op scans en foto’s en blijft er vaak iets achter. Of er ontstaan toch weer nieuwe. Het enige wat je naar mijn weten kan doen is naar je huisarts en specialist blijven gaan en aandringen op (nog meer) onderzoeken… Net zolang totdat de achterliggende oorzaak gevonden en verholpen is. In ieder geval heel veel succes, sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul
johan
1 september 2013Mevrouw, Bij mij is enkele jaren geleden ook mijn galblaas weggehaald. Ik heb ook af en toe hevige koliekpijn (heel erg). Telkens moet er een dokter bijgehaald worden en een spuit met buscopan brengt verlichting. Na jaren (en verschillende onderzoeken in UZ Gent) is gebleken dat ik ernstig reageer op alle medicatie waar paracetamol en/of codeïne in zit. Enkele uren na het innemen van deze medicatie reageer ik telkens met zeer hevige krampen. De dokters hebben vastgesteld dat dit een verschijnsel is dat bij zeer weinig mensen, na een galblaas-operatie, voorkomt. In uw geval zou het misschien raadzaam zijn eens na te denken als de aanvallen bij u ook niet het gevolg zijn van een allergische reactie op medicatie. Groeten, Johan
Danielle Swinnen
31 maart 2013Mijn galblaas is verwijderd in 2006. Nu heb ik sinds enkele dagen precies weer hetzelfde knagende gevoel in het middenrif. Kunnen er terug galstenen zitten in de galbuizen?
jaco
6 maart 2013Hallo, Ik ben nu al ruim drie maanden thuis vanwege een hernia. Na de MRI scan en de röntgenfoto niets bijzonders te zien. Wel dat 1 wervel ietwat scheef staat. Ik ondervind veel pijn in mijn linkerheup en links onder bij de L2 wervel. Meerdere fysiobehandelingen gehad, “dry needling”, manuele therapie, maar niets mocht baten. Het wordt steeds slechter, dus ik afgelopen maandag weer naar de huisarts. Hij vond me erg onrustig en wilde mijn urine controleren op bloedsporen. Dit bleek zo te zijn en ik moest vandaag de ochtendurine nogmaals laten testen. Ook hierin weer spoortjes bloed. Nu moet ik naar de uroloog, maar de pijnklachten die ik nu ondervind, hebben niets te maken met de klachten die voor nierstenen staan. Ik vraag me af of dat het wel is. De pijn zit daarvoor veel te laag in de heup/bil. Iemand ideeën?
deborah
27 augustus 2013Beste Jaco, Ook bij mij zei mijn dokter eerst dat het een hernia zou zijn. Geen foto’s, niks werd er gemaakt. Het werd gewoon gezegd en je kon weer gaan. De pijn die ik heb zit ook in mijn onderrug/heup.
Adjudant
3 maart 2013‘k Had 2 jaar geleden rechts opeens verschrikkelijke pijn waar je niet bij kon (niet weg te drukken of anderszins). Ik kroop a.h.w. over de grond. De huisarts vond na enige tijd dat ik naar het ziekenhuis moest. Toen ik daar net was opgenomen en aan de Buscopan was gelegd, schoot de niersteen door en plaste ik ‘m uit. Onvoorstelbaar dat zo’n klein rot-steentje een volwassen vent onderuit haalt! Begin februari had ik opeens weer zo’n gruwelijke buikkramp waarvan je in eerste instantie nog denkt dat het een darmkronkel o.i.d. is, maar al rap herkende ik de koliek: deze keer aan de linkerkant in een zeer hevige vorm. Wederom de huisarts op visite. Zetpillen Buscopan hadden geen effect, morfine maakte me alleen maar misselijker en ik rende door het huis. De huisarts bestelde een ambulance die me weer naar de SEH bracht. Ik werd opgenomen op de afdeling urologie, net als 2 jaar geleden. Deze keer echter bleef ik die verschrikkelijke pijn houden. Omdat ik Diclofenac en Naproxen niet verdraag, kreeg ik een injectie met atropine en betadine; hemels spul(!): na 10 minuten was ik aan het dromen. Op enig moment kreeg ik zo’n spuit om de 4 uur. Na ruim 3 dagen op deze wijze wachten op een spontane lozing van de niersteen besloot men een drain in de linker nier aan te brengen: wat een opluchting! De nierstuwing was meteen over en de steen had men nog steeds niet kunnen lokaliseren. Vier dagen na het plaatsen van de drain ging ik door de MRI. Hier stelde men vast dat er een niersteen vast zat in de urineleider op ca. 1 cm voor de blaas; het bleek een steentje van ongeveer 2,7 mm te zijn dat echt muurvast zat in de linker urineleider. Ik ben naar huis gestuurd met de drain i.a.v. de vergruizer. Met de drain valt te leven. De pijn is helemaal weg. Op naar de volgende niersteen…
Vonnetje
14 november 2012Ik ben drieënhalve week geleden geholpen aan mijn galblaas omdat ik al jaren last had van kolieken van nieren en galblaas. Nu sinds 3 dagen veel last van krampen op de plek waar de galblaas zat. Wie heeft hier ervaring mee (gehad)? Gr. Vonnetje
Danielle Huibregtse
13 november 2012Gisternacht werd ik wakker vanwege hevige pijn in mijn buik; een stukje onder mijn navel aan de linkerkant. Ik wist niet hoe ik het had; kon niet liggen, zitten, staan… Na een kwartiertje werd ik er misselijk bij, maar ik heb niet echt gespuugd. Na een halfuur zakte de pijn. ’s Morgens naar de dokter geweest. Die constateerde dat mijn buik nog niet helemaal rustig was, maar kon verder niets vinden. Aan het eind van de ochtend had ik geplast en zag ik in mijn urine soort bruin/grijzig gruis liggen. Zou ik last kunnen hebben gehad van nierstenen? En zo ja, moet ik daar iets mee doen? Met vriendelijke groet, Danielle
Paul
13 november 2012Beste Danielle,
Gruis in je urine zou inderdaad op stenen kunnen duiden. En dat zou direct ook de hevige pijn verklaren. Als het hier om een of enkele kleine steentjes ging (die je dus reeds hebt uitgeplast), dan hoef je daar verder niks mee te doen. Maar mocht je nou vaker last hebben van gelijksoortige klachten, dan zou ik contact opnemen met je huisarts. Grote hoeveelheden stenen in je nieren, gal, lever of tussenliggende wegen kunnen namelijk verregaande gezondheidsklachten en pijnklachten teweegbrengen. Echter hoop ik natuurlijk dat het iets eenmaligs betreft. Groeten en sterkte, Paul
Jeanne Commeren
28 augustus 2012Maandenlang had ik steeds een zeurende pijn in mijn rechterflank en was gauw moe. Dan ging ik even door het huis lopen terwijl ik over mijn flank wreef, ging even zitten en als het over was hervatte ik mijn werkzaamheden weer. De pijn straalde uit naar mijn darmen, had zeer dunne en zeer vies-ruikende ontlasting, soms wel 10 tot 12 keer op een dag en ik was inmiddels 20 kg afgevallen. Er werd een spoedafspraak gemaakt met de Maag-, Darm- en Lever arts in het ziekenhuis en ik zou binnen 14 dagen een gastro-duodenoscopie krijgen (darm- en maagscopie), maar een paar dagen daarvoor werd ik opgenomen met nierbekkenontsteking, heel veel pijn en hoge koorts. Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik regelmatig eerst koude koorts gevolgd door hoge koorts tot 40.7. Langzaam zakte de koorts dan, was ik erg moe en ging het weer een paar dagen goed tot de laatste koortsaanval op zaterdagmiddag, waarna de koorts niet meer wilde zakken. Snel (weer) een echo en Röntgenfoto’s gemaakt, waarbij ze zagen dat de nier flink vergroot was en dat er een niersteen vastzat op de overgang van mijn nier en urineleider. ’s Zondags heeft men een chirurg en een laborant laten komen en zij hebben een nefrodrain bij me ingebracht en tijdens die ingreep is er heel veel pus uit mijn nier verwijderd. Eindelijk bleef de koorts weg. inmiddels ben ik 1 keer onder de niersteenvergruizer geweest. Morgen een nieuwe röntgenfoto maken en naar de uroloog die mij dan zal vertellen of ik nogmaals onder de vergruizer zal moeten of niet. Mijn ontlasting is inmiddels weer normaal, heb geen uitstraling meer naar mijn darmen of onderbuik, waar ik wel blij om ben. Natuurlijk zit ik nu thuis met de drain in mijn nier om mijn urine eruit te verwijderen, maar daar is mee te leven. Ik hoop dat de vergruizer zijn werk goed zal doen, want na 3 maal de vergruizer zonder resultaat zal ik toch een operatie moeten ondergaan, wat natuurlijk niet mijn voorkeur heeft. Dit was tot nu even mijn verhaal over koliekpijn en niersteen. Ben benieuwd wat de toekomst brengt. Met vriendelijke groet, Jeanne
Inge B.
8 november 2011Ik heb al een hele tijd last van pijnlijke steken in de liesstreek. Ik dacht eerst aan een blaasontsteking, maar dat heb ik eerder al eens gehad en dat voelde echt anders. Ik durf niet zo goed naar mijn huisarts (is een man) vanwege de plek. Weten jullie misschien wat het kan zijn?
Paul (Redactie)
8 november 2011Beste Inge, Er staat inmiddels een tekst online over (de oorzaken van) pijn in je lies. Ik denk dat je er iets aan hebt. Sterkte & groeten, Paul