Altijd zin in zoetigheid? Suikerverslaving behandelen!

Heb jij ook altijd zin in zoet na het eten of laat in de avond? Of misschien wel de hele dag door? Het is een groot probleem voor heel veel mensen in de westerse wereld, want als je eenmaal gewend bent aan suiker, dan is het lastig om er van af te blijven. Herkenbaar? Dan is de kans groot dat je een suikerverslaving oftewel hebt. Suiker zit niet alleen in snoep, gebak en frisdrank, maar zit verstopt in meer producten dan je zult denken. Ik geef je in dit artikel ook niet alleen een paar simpele tips om van je suikerverslaving af te komen, maar vertel ook waarom het echt een verslaving is. Ook leg ik uit waarom het eigenlijk een zoetverslaving is in plaats van een suikerverslaving. Want hoe beter je snapt hoe het zit met suiker en zoetigheid, des te beter je snapt waarom de tips die daarop volgen zo goed werken…

Wat gebeurt er met je lichaam als je veel zoet & suiker eet?

Als je suiker eet of eigenlijk alle simpele koolhydraten (lees daarover meer in dit artikel: Koolhydraten: Wel of niet goed in een dieet), dan reageert je lichaam hierop: zodra de suikers opgenomen zijn in je lichaam via je spijsverteringsstelsel stijgt je bloedsuikerniveau, wat niets anders is dan de hoeveelheid glucose (= suiker) in je bloed. Je lever, die verantwoordelijk is voor het zuiveren van je bloed, probeert het bloedsuikerniveau naar normale waarden te krijgen door de suikers in je bloed om te zetten in vet. Vandaar dat je dik wordt van suiker.

Het effect van zoet & suiker op je hersenen

Maar het probleem in je hersenen is nog groter; je hersenen reageren op de smaak van zoet door veel dopamine aan te maken. Deze stof is verantwoordelijk voor het gevoel van plezier en blijdschap. Daarom voel jij je dus blij als je zoet eet. Ik zeg zoet, omdat niet alleen suiker verantwoordelijk is voor dit gevoel: ook suikervervangers zoals Sacharine zorgen hiervoor. Daarom is het eigenlijk ook geen suikerverslaving, maar een zoetverslaving.

Zoals elke stof die zorgt voor een verhoogd dopamine niveau (zoals cocaïne!), is ook zoetigheid erg verslavend. Als het dopamine niveau in je hersenen weer normaal is, wil je meer. Zo krijg je het gevoel dat je zoet moet blijven eten, want je wilt je weer blij en vrolijk voelen. Een verslaving aan zoet en suiker lijkt dus heel erg op een drugsverslaving.

Krijg je die dopaminekick niet snel genoeg, dan gaat je lichaam reageren met ontwenningsverschijnselen. Je wordt onrustig, kunt nergens anders meer aan denken en je begint te trillen door toedoen van je zoetverslaving. (bron)

De grote vraag is dan natuurlijk: wat kun je aan een zoetverslaving of suikerverslaving doen? Het antwoord is langzaam afbouwen. ‘Cold Turkey’ afkicken is erg moeilijk en zorgt er vaak alleen maar voor dat je jezelf na een tijdje volpropt met allerlei dingen die niet goed voor je zijn, met alle gevolgen van dien…

Suikerverslaving: wat maakt suiker zo verslavend!?

Suikers zijn verslavend en dat is niet zo mooi, want suikers zijn slecht voor je. Een suikerverslaving is geen oncontroleerbare ziekte zoals een alcoholverslaving. Suiker heeft desalniettemin een verslavend effect omdat het inwerkt op je plezier- en beloningssysteem. Hieronder lees je de meest recente bevindingen op het gebied van suikerverslaving…

Suikerrijke producten zijn niet alleen verslavend, maar ook dik-makend. Suikers zorgen namelijk niet alleen voor een prettig gevoel… Een overschot aan suiker zorgt óók voor vetopslag.

In Frankrijk wordt 75 procent meer boter en 50 procent meer volvette kaas gegeten dan in Amerika. In Frankrijk heeft echter “maar” 12 procent van de bevolking te kampen met overgewicht; in Amerika is dit ruim 40 procent. Opvallend is dat de Fransen gemiddeld slechts één vijfde van de suikers gebruiken die de gemiddelde Amerikaan nuttigt. Het vetmesten van koeien gebeurt bovendien met maïs, dat voor slechts 5% uit vetten bestaat en voor maar liefst 90% uit koolhydraten!?

Over suikers & insuline…

Suikers worden in je bloedcellen opgenomen als glucose. Hoe meer glucose er in je bloed komt, des te meer van het hormoon insuline er wordt vrijgemaakt door je alvleesklier. Zonder insuline kunnen spiercellen en orgaancellen namelijk geen suiker opnemen uit je bloed, waardoor je bloedsuikerspiegel gevaarlijk hoog kan worden. Hoewel de aanmaak van insuline van levensbelang is, heeft insuline ook een paar bijkomstige nadelen…

Omdat er bij de inname van suiker een noodzaak aan insuline ontstaat, is je insulineniveau extra hoog direct na iedere maaltijd. Je insuline zakt weer als de suikers zijn opgeslagen als glycogeen in o.a. je lever en spiercellen. Hoe “simpeler” de suikers zijn, des sneller ze worden verwerkt. En hoe meer suikers je eet, des te groter de schommelingen. Hoe groter de schommelingen, des te meer honger & vetopslag!

1. Wat doen suikers met je vetopslag?

Insuline zorgt ervoor dat je spieren en organen een seintje krijgen dat het “teveel” aan suikers moet worden opgeslagen. Een deel van deze suikers wordt bij de hand gehouden door je spieren en lever om snel te kunnen worden aangesproken bij lichamelijke inspanning… Een ander deel van deze suikers wordt echter gesynthetiseerd en opgeslagen als lichaamsvet.

2. Wat doet suiker met je hongergevoel?

De (grote) hoeveelheid insuline die bij de consumptie van veel, snelle suiker vrijkomt, heeft – naast vetopslag – nog een tweede nadeel. Door een flinke stoot insuline, wordt je bloedsuiker namelijk snel en rigoureus verlaagt. Door een lage bloedsuikerspiegel ontstaat het typische hongergevoel.

Voorbeelden van deze hongersymptomen zijn samentrekkingen van je maag (hongercontracties), psychische hunkeringen naar voedsel en bovendien een onweerstaanbare trek in suiker! Suiker is namelijk de “beste” (lees: meest efficiënte) manier om je bloedsuikerspiegel weer hoger te krijgen. Suiker zorgt er dus niet alleen voor dat er lichaamsvet wordt opgeslagen, maar ook dat je nog meer suiker wilt eten.

Als je veel & snelle suikers eet, kom je dus terecht in een vicieuze cirkel terecht: suikers zorgen voor insuline, insuline zorgt voor lichaamsvet en hunkering naar nóg meer suikers.

Niet de smáák van suiker is verslavend

Veel mensen denken nog altijd dat de zoete smaak van suiker ervoor zorgt dat je gaat snakken naar méér. Zoals he hierboven kunt lezen, is dit echter niet het geval. Suiker is niet verslavend omdat je smaakpapillen en hersenen aangeven dat suiker “lekker zoet” is, maar omdat suiker dingen doet met je hormonen, bloed en organen.

Sterker nog: onderzoek heeft uitgewezen dat suiker zelfs verslavend kan zijn als je geen ‘zoet’ kan proeven. Dit is interessant, want dit bevestigt des te meer dat ook producten waarin je de suikers niet proeft verslavend zijn. Het laten staan van suiker en producten die duidelijk suikerrijk zijn (snoep, gebak, ijs etc.) is dus niet genoeg. Je moet alle koolhydraatrijke producten beperken die je bloedsuikerspiegel sterk beïnvloeden (wit brood, honing, maïs etc.) om een suikerverslaving te voorkomen!

Verschil tussen goede suikers & slechte suikers (Glycemische Index)

Er zijn suikers oftewel koolhydraten die je bloedsuikerspiegel en insulineniveau heel sterk beïnvloeden, maar ook suikers die hier nauwelijks invloed op uitoefenen. Er wordt al enkele jaren onderscheid gemaakt tussen “goede suikers” en “slechte suikers” aan de hand van de Glycemische Index (GI). De Glycemische Index werkt met een score van 1 t/m 100. Hoe hoger een product scoort op de index, des te sterker de invloed ervan op je insulinepeil en bloedsuikerspiegel en des te meer kans op een suikerverslaving.

De Glycemische Index werkt met slechte suikers (rood), matige suikers (oranje) en goede suikers (groen). Dit geeft het volgende totaalplaatje:

• Rood: Niet eten (hoge GI)
• Oranje: Beperkt eten (gematigde GI)
• Groen: Gewoon eten (lage GI).

Voorbeelden van slechte (rode) koolhydraten volgens de GI zijn: kristalsuiker, honing, melkchocolade, maïs, gekookte worteltjes, rode bietjes en koolraap. Kijk hier voor de groene, oranje en rode GI-tabel.

Nadelen van de Glycemische Index bij suikerverslaving

De Glycemische Index zegt helaas niet maar heel weinig over een voedingsmiddel met suikers. Er zijn namelijk een aantal aspecten waarmee de GI geen rekening houdt:

• Slechts 5% van alle voedingsmiddelen is getest op de GI.
• De GI is sterk afhankelijk van de rijpheid van producten.
• GI-metingen kunnen fluctueren…
• Zo kunnen aardappels een GI van 50 hebben, maar ook van 100.
• De bereidingswijze (hakken, snijden, bakken etc.) kan de GI veranderen.
• Vezels, eiwitten en vet in een maaltijd kunnen de GI van een product verlagen.
• GI zegt niks over voedingsstoffen; zo heeft watermeloen een GI van 72, maar rijk aan kalium, vitamine A en lycopeen.
• GI zegt niks over calorieën; zo scoren pinda’s slechts 14 op de GI, maar leveren ze maar liefst 550 calorieën per 100 gram.

Bovendien zijn er producten waarin heel véél ‘goede suikers’ zitten, en deze suikerrijke producten staan in de groene tabel… Maar véél suikers zijn sowieso slecht voor je, zelfs als ze je insuline en bloedsuiker niet sterk beïnvloeden. De GI is dus niet het effectiefste middel om een suikerverslaving te verhelpen of voorkomen.

Glycemische Lading om suikers te beoordelen

Om bovenstaande redenen is de Glycemische Index niet de enige leidraad die je moet gebruiken voor de beoordeling van suikers. Naast de invloedrijkheid van suikers moet je ook de hoevéélheid suikers van een product in de gaten houden!

Het verband tussen de hoeveelheid én de snelheid van suikers in een bepaald product worden aangegeven met de Glycemische Lading (GL). Omdat de Glycemische Lading veel meer zegt over de samenstelling van een voedingsmiddel, is de Glycemische lading een veel betere indicator voor suikers dan de Glycemische Index. Zie ook de tabel hieronder…

Voordelen van GL bij suikerverslaving…

Bovenstaande tabel geeft weer dat de Glycemische Index totaal geen rekening houdt met de hoeveelheid suikers in een voedingsmiddel. Zo hebben aardappels een GI van 95, maar bevatten ze slechts 14,8 gram koolhydraten per 100 gram product.

Roggebrood daarentegen een GI van slechts 55, maar bevat ruim 3 keer zoveel koolhydraten per 100 gram als aardappels. Wanneer een enorme hoeveelheid suikers langzaam wordt opgenomen, schiet je natuurlijk nog steeds niks op! Je wilt weinig suikers die ook nog eens langzaam worden opgenomen.

De Glycemische Lading houdt wél rekening met het aantal koolhydraten en de insuline die nodig is om ze te verwerken. De Glycemische Lading is daarom een veel betere indicator dan de Glycemische Index als je een suikerverslaving wilt tegengaan.

Voorbeelden van goede suikers

Suikers zijn de meest efficiënte energieleveranciers die er zijn, maar ze zijn niet per se nodig om te kunnen overleven. Als je geen suikers eet, nemen vetten en eiwitten de functie van suikers over. Toch is de huidige “anti-koolhydraten-lobby” niet goed bezig. Er zijn namelijk genoeg suikers c.q. koolhydraten die erg gezond zijn en bovendien niet of nauwelijks invloed hebben op een suikerverslaving.

Het gaat hierbij om complexe koolhydraten (polysachariden e.a.) die uit lange molecuulketens bestaan. Deze suikers worden langzaam verteerd, waardoor ze een voldaan gevoel geven en geen “pieken” in je bloed veroorzaken. Bovendien bevatten deze koolhydraten belangrijke voedingsstoffen zoals vitamines, mineralen en voedingsvezels. Voorbeelden van dit soort goede suikers zitten in:

• Volkorenbrood & volkorenpasta
• Zilvervliesrijst & (zoete) aardappels
• Volkoren ontbijtgranen (havermout e.a.)
• Fruit & vruchten
• Noten, zaden en pitten
• Olijven + paddenstoelen

Een positieve bijkomstigheid van deze suikers is dat het lichaam veel energie verbruikt (lees: calorieën verbrandt) bij de vertering en verwerking van complexe koolhydraten c.q. suikers. Vooral afwisseling van deze goede en gezonde suikers is belangrijk!

Weetje: fruit wordt nog altijd afgekraakt door “anti-koolhydraten-goeroes”, maar er is geen enkele fruitsoort met een GL van boven de 10!

Let wel: suiker is niet dé grote boosdoener qua overgewicht

Een paar weken geleden las ik een artikel op NU.nl over suiker, of liever gezegd, de onduidelijkheden rondom suikers. Het onderzoek, waar het artikel over gaat, is interessant omdat hierin talloze studies naar de effecten van suiker uit het verleden worden besproken (=meta-analyse). Het meest interessante gedeelte uit het artikel voor Gezond’r.nl zal ik even citeren…

Suiker is niet de schuldige, maar de combinatie van factoren wel

Suiker is op zichzelf dus niet dé grote boosdoener, hoe graag we ook zouden willen dat al onze gewichtsproblemen te wijten zijn aan één enkele stof. Het simpelweg weglaten van bepaalde voedingsstoffen uit je eetpatroon –zoals suikers of koolhydraten– lijkt dus niet heel erg effectief of efficiënt.

Waar het vooral om gaat, is de combinatie van suiker met andere voedingsstoffen. Zo kan een appel evenveel suiker bevatten als een snoepje, maar een appel bevat óók veel vezels. Bovendien is het volume groter ten opzichte van de energie, dus: je zit sneller vol van een appel dan van een snoepje. Daarom word je niet dik van een appel en wel van snoep.

Vet vervangen door suiker en/of complexe koolhydraten

Wat overigens ook interessant is aan dit onderzoek, is dat duidelijk wordt geconcludeerd dat je afvalt als je producten eet waarbij het vetpercentage is verlaagd en suiker of complexe koolhydraten zijn toegevoegd. Dit zal ongetwijfeld kloppen, maar wat vaak vergeten wordt, is dat mensen van deze ‘vetvrije’ producten méér eten in vergelijking tot producten mét vet —juist omdat het zogenaamd ‘gezond’ zou zijn– en daarmee het veronderstelde voordeel tenietdoen (of zelfs omkeren). Kortom: trap hier niet zomaar in…

Belangenconflict? Vet vervangen door eiwitten…

Even vooropgesteld: dit onderzoek, waarvan een schrijver wordt betaald door onder andere Unilever, ging voornamelijk over de toevoeging van suiker en complexe koolhydraten aan producten waarbij het vetpercentage is gereduceerd. Interessant genoeg staat in het onderzoek dat eiwitten als vervanging voor vet in plaats van suiker en complexe koolhydraten veel beter werken om overgewicht tegen te gaan.

Er is alleen één probleem: van eiwitten raak je erg snel verzadigd, dus je eet minder, dus je koopt minder, dus de producent verdient minder, dus wordt dit stukje over eiwitten weggelaten uit alle conclusies en uit de samenvatting. Misschien ben ik te paranoïde als het gaat om dit soort belangenverstrengelingen, want het zal ongetwijfeld ook met de smaak te maken hebben.

Als smaak de oorzaak is, kan wellicht op het hoogtepunt van de gezondheidshype (we zijn er nog lang niet) een pak yoghurt worden geïntroduceerd dat vijf keer zo duur is, maar wel écht bijdraagt aan een slanker lichaam omdat het massa’s toegevoegde eiwitten bevat. Misschien moet het dan ook maar in ultra-kleine verpakkingen die in twee hapjes op zijn om het product nog exclusiever te laten lijken… oh wacht…

Suikerverslaving: conclusie…

Vermijd grote aantallen koolhydraten en beperk bovendien grote hoeveelheden slechte suikers ter voorkoming of behandeling van een suikerverslaving. Vergeet de Glycemische Index en gebruik de Glycemische Lading als graadmeter voor de kwaliteit van suikerrijke producten.

In dit Engelstalige artikel op de diabetes-website Mendosa.com vind je ruim 2500 producten met hun Glycemische Lading (GL). Probeer de gemiddelde GL van alle voedingsmiddelen die je op een dag eet niet boven de 15 te laten uitstijgen als je een suikerverslaving wilt verhelpen of voorkomen. Met diabetes kun je beter onder de 10 blijven.

Heb jij last van een suikerverslaving (gehad)? En heb jij iets gehad aan bovenstaande informatie? Laat a.u.b. hieronder je reactie achter!

Tips om minder zin in zoet te krijgen

1. Suiker heet vaak niet suiker

Een ‘suiker’ of ‘koolhydraat’ wordt vaak niet bij de naam van het beestje genoemd. Bovendien zijn er talloze verschillende suikers die verslavend werken. Let goed op voedingssuikers. Voorbeelden hiervan zijn dextrose, fructose, maltose, galactose, sacharose en glucose (alles wat eindigt op ‘ose’). Ook alles wat ‘honing’, ‘kandij’, ‘stroop’ of ‘siroop’ in de naam heeft bevat veel suiker. Probeer de inname van alle suikers en zoetstoffen sterk te beperken.

Ken alle verborgen namen van suiker in levensmiddelen (lees: namen van suiker) en probeer ze zoveel mogelijk te vermijden. Dit is de simpelste en misschien zelfs ook de belangrijkste tip tegen zoetverslaving…

2. Eet met gerust hart fruit bij zoetverslaving

Het klinkt simplistisch, maar fruit bevat hoofdzakelijk suikers waar je veel minder snel dik van wordt, en bovendien is het zoet in fruit veel minder zoet dan dat van snoep. Daardoor is het effect op je hersenen ook minder. Schrap fruit dus geenszins uit je dieet als je kampt met een zoetverslaving!

Dus ook vers fruit bevat (veel) suikers. Fruitsuiker heet fructose. Als de fructose in vers fruit zit, ben je er in ieder geval zeker van dat je naast de fruitsuiker een heleboel belangrijke voedingsstoffen binnenkrijgt en geen “lege koolhydraten”. Bovendien is fruit veel minder zoet dan snoep, waardoor het effect op de hersenen veel geringer is. Dus: als je zin hebt in iets zoets, neem dan fruit!

3. Vermijd suikervervangers

Niet alleen ‘échte suiker’ veroorzaakt dit vreugdevolle gevoel en de bijbehorende verslavingsverschijnselen, maar ook synthetische zoetstoffen. Dit zijn stofjes die o.a. Light producten zoet maken. Synthetische zoetstoffen zorgen ervoor dat je minder snel dik wordt, maar het effect op je hersenen is gelijk aan echte suiker. Alles wat zoet is, is dus in meer of mindere mate verslavend; ook synthetische zoetstoffen. Er zijn talloze van dit soort zoetstoffen met ieder hun eigen naam en E-nummer.

Suikervervangers zorgen er misschien voor dat je minder snel dik wordt, maar het verlangen naar zoet neemt niet af. Daarnaast zijn er veel aanwijzingen dat suikervervangers niet erg gezond zijn als je ze in grote mate eet of drinkt. Cola Light zorgt dus evengoed voor een zoetverslaving of suikerverslaving, omdat het effect op je hersenen gelijk is aan echte suiker.

4. Vermijd wit (brood, rijst, pasta)

Of het nu gaat om witbrood, witte pasta of witte rijst… Ze bestaan uit simpele koolhydraten en deze worden in je lichaam omgezet naar suikers. Alleen als je veel sport kun je prima witte producten eten, maar voor de gemiddelde persoon zijn de versies met vezels veel beter (dus volkorenbrood, zilvervliesrijst en volkorenpasta). De vezels zorgen ervoor dat de suikers amper worden opgenomen in je lichaam en je bloedsuikerspiegel zal ook niet zo sterk stijgen dan met de witte varianten zonder vezels. Volkorenproducten kunnen je dus bijstaan in je strijd tegen de zoetverslaving!

Witbrood, witte pasta en witte rijst bevatten enkelvoudige, snelle koolhydraten (monosachariden). Bij veruit de meeste mensen worden deze veelvuldig en snel opgenomen. Daardoor zorgen witte producten voor een grotere suikerkick dan de vezelrijke volkoren varianten met langzame, gecompliceerde koolhydraten (disachariden, oligosachariden en polysachariden).

5. Drink niet te veel vruchtensap

Vruchtensappen zijn vaak tot in het oneindige gefilterd, waardoor de fruitvezels er allang niet meer in zitten. Sterker nog: vaak bestaat een vruchtensapje uit water met suikerrijke “vruchtenconcentraten”. De natuurlijke suikers in fabrieksmatig verwerkt vruchtensap worden daarom veel te snel door je lichaam opgenomen, met hetzelfde effect als bij punt 4 beschreven staat.

Een glaasje vruchtensap op zijn tijd is prima. Drink er echter niet te veel van. Vruchtensap mist namelijk een groot deel van de vezels die in fruit horen te zitten. Hierdoor worden de fruitsuikers sneller opgenomen in het bloed. Neem dus liever heel fruit.

6. Drink niet te veel alcohol

Ook alcohol wordt vervaardigd uit suiker… Alcohol zorgt er bovendien voor dat je wilskracht niet zo sterk is als wanneer je nuchter bent.

Ook alcohol bestaat uit een speciale vorm van koolhydraten / suikers. Matig daarom je alcoholinname.

7. Zorg dat je weinig suiker in huis hebt

Snoepjes voor de kinderen zijn vaak een grote boosdoener, en hoe vaak komt het voor dat je zelf meer opgegeten hebt dan zij? Hoe minder suiker je in huis hebt, des te minder snel je in de verleiding komt. Bovendien kun je kinderen heel goed leren om te genieten van niet-zoete smaken. Zoet is een simpele smaak, terwijl veel groenten en fruit een complexe smaak hebben. Je moet groente en fruit daarom in veel gevallen leren eten. Jong geleerd is oud gedaan! (bron)

Suikerverslaving voorkomen & verhelpen

Heb je voortdurend zin in zoetigheid? Misschien ben je dan wel suikerverslaafd. Als je suiker eet, stijgt de bloedsuikerspiegel. De lever probeert de suikers vervolgens om te zetten in vet, zodat je bloed weer “normaal” wordt; vandaar dat je dik wordt van veel suiker. Het effect van suiker op de hersenen is wellicht nóg heftiger. Zoetigheid zorgt er namelijk voor dat er dopamine wordt aangemaakt in de hersenen. Dopamine zorgt voor een gevoel van gelukzaligheid. Zodra de dopamine verdwijnt krijg je een dip en wil je meer. Zo ontstaat het opgedrongen positieve gevoel dat zoetigheid teweegbrengt.

Als je dopamineniveau niet snel genoeg wordt aangevuld, ontstaan er ontwenningsverschijnselen. Hoe meer suiker je eet, des te groter de dip naderhand en des te meer suiker je nodig hebt om je weer goed te voelen. Maar wat kun je tegen een suikerverslaving doen? Het enige juiste antwoord is: LANGZAAM AFBOUWEN. In een klap van 4 scheppen suiker in je thee naar suikerloze thee is veel moeilijker te verdragen dan afbouwen van 4 naar 3 ½, naar 3, naar 2 ½, naar 2 naar 1 ½, naar 1. Als je te snel afbouwt, is de kans bovendien groot dat je het al na korte tijd helemaal zat bent en jezelf volpropt met suikerrijke zoetigheden. Hierbij een aantal handige tips voor het afbouwen van je suikerinname en het voorkomen of verhelpen suikerverslaving.

Suikervrij dieet: 4 tips om te stoppen met suiker eten

Suiker is een verzamelnaam voor een grote groep koolhydraten. Voorbeelden van suiker zijn tafelsuiker (sacharose), druivensuiker (glucose of dextrose), fruitsuiker (fructose), melksuiker (lactose) en moutsuiker (maltose). Suikers worden steeds vaker gezien als een belangrijke veroorzaker van overgewicht. Veel mensen proberen dan ook minder suiker te eten om te vermageren en gewicht te verliezen. Hierbij 4 tips om je inname van suiker te verminderen en uiteindelijk zelfs suikervrij te kunnen eten.

Suikervrij dieet: tip 1 – Gebruik suiker niet als toevoeging

Suiker werkt verslavend. Hoe meer je ervan eet, des te meer je ervan nodig hebt om jezelf prettig te voelen. Als je lange tijd een klein schepje suiker in je thee doet, ben je na een tijdje geneigd om een vol schepje te nemen… En een tijdje daarna twee schepjes. Het is daarom beter om geen suiker toe te voegen aan voedingsmiddelen zoals koffie, thee, yoghurt, kwark en fruit.

Tip 2: Zoek goede alternatieven voor suiker

Een suikerverslaving is grotendeels geestelijk. Als je lichaam je vertelt dat het suiker nodig heeft, neem dan iets gezonds. Neem een glas water, een kop suikervrije thee, een volkoren boterham met pindakaas of een handje rauwe pinda’s of nootjes. Je zult merken dat je drang naar suiker verdwijnt, zonder dat je suiker hoeft te eten.

3. Suikervrij dieet: onderken de gevolgen van suiker

Zie suiker niet als een vorm van troost of beloning. Het enige wat suiker doet is lege energie geven die grotendeels wordt omgezet in lichaamsvet. Het eten van suiker doet je slechts heel eventjes goed voelen, maar je kunt er de rest van je leven last van blijven ondervinden. Zie suiker daarom als een negatieve factor in je leven, niet als een positieve.

Tip 4: Mijd suikervervangers & zoetstoffen

Alle natuurlijke en kunstmatige zoetstoffen zijn slecht voor je. Ze stimuleren bepaalde gevoelscentra en doen je hersenen denken aan suiker. Zodoende blijf je gewend aan zoetigheid en blijft je verlangen naar zoetigheid op de voorgrond. Fruit is de enige suikerrijke snack die wel goed voor je is. Ook honing, …-siroop, en …-stroop zijn niet meer dan vloeibare suiker. Hetzelfde geldt voor frisdranken en alcohol.

Onderzoek naar suikerverslaving: suiker is écht verslavend!

Heb je ook vaak zo’n trek in iets zoets zoals snoep of een gebakje? Voor zover nu bekend was, dachten we dat de drang naar (het eten van) suiker voornamelijk te maken had met emotionele afhankelijkheid. Met andere woorden: zoet geeft bijvoorbeeld een troostgevoel, dus daarom willen we iets suikerrijks eten als we ons ongemakkelijk of depressief voelen. Dit is niet helemaal waar, zeggen wetenschappers van Princeton op basis van hun nieuwe onderzoek… Zij hebben namelijk bewijs gevonden dat het eten van suiker eenzelfde soort geestelijke verslaving tot gevolg heeft als cocaïne, alcohol en nicotine.

Ze hanteerden deze stelling: als het (over)eten van suiker écht een vorm van verslaving is, dan zouden er langdurige effecten in onze hersenen zichtbaar moeten zijn. Daarnaast zijn hunkering en ontwenningsverschijnselen kritieke onderdelen van een verslaving, en dat is wat men nu succesvol heeft aangetoond in laboratoriumonderzoeken naar suiker. Door ratten héél veel suiker te eten te geven, werden zij afhankelijk. Ze werkten harder om een nieuwe suikerdosis te bemachtigen. Als ze door hard te werken eindelijk suiker kregen, dan aten ze meer dan ooit tevoren. Hiermee tonen de onderzoekers aan dat hunkering en ontwenningsverschijnselen zeker aanwezig zijn as het aankomt op suikerconsumptie c.q. suikergebruik, en dat suiker daarmee een verslavende stof is.

Als de ratten na een langdurige periode van veel suiker eten ineens geen suiker meer kregen, dan werden ze erg onrustig. Ook gaven de onderzoekers op deze momenten alcohol. Opvallend was dat de ratten veel meer alcohol consumeerden dan wanneer ze niet afhankelijk waren gemaakt van suiker. Dit is ook verslavingsgedrag: de verslavende stof vervangen met andere verdovende of geestverruimende middelen. Ook het geven van de drug amfetamine had een opvallend effect op de ratten die verslaafd waren aan suiker: ze kregen een dosis amfetamine die normaal gesproken geen effect had op ratten, maar de aan suiker verslaafde ratten werden hyperactief; een indicatie dat suikerverslaving een langdurig effect heeft op de hersenen en dat een suikerverslaving dus een échte verslaving is.

Dit onderzoek naar suikerverslavingen heeft zodoende aangetoond dat het eten van veel suiker –zéker wanneer je honger hebt– kortstondige neurologische effecten heeft die erg lijken op gebruik van cocaïne, morfine en nicotine. Het eten van suiker zorgt ook voor langdurige effecten in de hersenen en daarmee voor de drang om de verslavingssubstantie te vervangen door een ander verslavend middel zoals alcohol. Het onderzoek naar de verslavende effecten van het eten van suiker is vooral belangrijk voor het ontwikkelen van medicijnen en methoden om ervan af te komen. geven de wetenschappers aan.

Test je kennis omtrent suiker & andere zoetstoffen

Suiker bevat veel snelle koolhydraten en calorieën. Het is dan ook verstandig om je suikerinname te beperken als je op dieet bent. Dit klinkt simpel, maar suiker bestaat in vele soorten en varianten. Er zijn bovendien tal van andere zoetstoffen op de markt. Indien je de ingrediëntenlijst van voedingsmiddelen enkel controleert op het woord ”suiker”, dan ben je er dus nog niet. Wat weet jij eigenlijk over suiker? En hoeveel suiker gebruik jij? Test je kennis over suiker en andere zoetstoffen hieronder!

1. Wat is geen natuurlijke zoetstof?

• Galactose
• Sacharine
• Glucose
• Dextrose

2: Wat is geen kunstmatige zoetstof?

• Aspartaam
• Sucralose
• Nutralose
• Neotaam

3. Een gram suiker is evenveel als…

• ¼ theelepel
• ½ theelepel
• ⅓ theelepel
• 1 theelepel

4. Mensen krijgen het meeste toegevoegde suiker binnen door:

• Brood en broodgerelateerde producten
• Dranken
• Diepvriesvoedsel
• Snoep

5. Wat is een andere naam voor tafelsuiker?

• Glucose
• Fructose
• Sucrose
• Sucralose

6. Het consumeren van te veel suiker (suikervergiftiging) kan leiden tot leverschade…

• Juist
• Onjuist

7. Wat is lactase?

• De wetenschappelijke benaming voor bruine suiker
• Een enzym dat lactose afbreekt
• Een vitamine die voorkomt in tafelsuiker en de hersenen stimuleert
• Een natuurlijke zoetstof die voorkomt in borstmelk

8. Gegranuleerde witte suiker is afkomstig van:

• Bieten en suikerriet
• Suikerriet & melasse
• Melasse + honing

Antwoorden

1: Sacharine; 2: Nutralose; 3: Een gram suiker staat gelijk aan ¼ theelepel. Een standaard theelepel suiker bevat dus 4 gram; 4: Dranken. Denk hierbij niet alleen aan frisdranken, maar ook aan vruchtensappen met toegevoegde suiker, sportdranken en alcoholische dranken; 5: Sucrose; 6: Als je zoveel suiker gebruikt dat het schadelijk is voor je lichaam, dan spreken we van een suikervergiftiging. Net als een alcoholvergiftiging, kan een suikervergiftiging je lever aantasten; 7: Een enzym dat lactose afbreekt. Lactose (melksuiker) is een natuurlijke zoetstof die voorkomt in melk en melkproducten; 8: Bieten en suikerriet.

Gebruik jij veel suiker en/of andere zoetstoffen? Vragen of opmerkingen over suikerverslaving c.q. zoetverslaving? Geef hieronder een gil! :) Deel hieronder jouw ervaringen en bevindingen omtrent suikerverslavingen…