Hoogsensitieve personen ontvangen veel meer omgevingssignalen dan anderen vanwege hun overontwikkelde zintuiglijke waarnemingsvermogen. Zodoende worden externe prikkels – zoals geluiden, gesprekken, geuren, spanningen, stress en emoties – extreem duidelijk en intens waargenomen. Doordat de hersenen van hooggevoelige personen veel frequenter en intenser worden geprikkeld, kan mentale en emotionele overbelasting ontstaan. Kortom: hooggevoeligheid…
Hoogsensitiviteit wordt niet gezien als ziekte, maar veeleer als karaktereigenschap. Foutieve omgang met hooggevoeligheid kan desalniettemin leiden tot onder meer vermoeidheidsklachten, CVS/ME, fibromyalgie, overspannenheid of zelfs een burn-out. Vooral hoogsensitieve kinderen kunnen ernstig worden beïnvloed en beperkt door hun hoogsensitiviteit. Daarom hierbij 9 tips voor hoogsensitieve volwassenen & kinderen om beter om te leren gaan met hun hooggevoeligheid…
1. Kenmerken & symptomen herkennen van hoogsensitiviteit
Hoogsensitiviteit kan een karaktereigenschap zijn die je probleemloos met je meedraagt. Mensen kunnen echter ook last ondervinden aan hoogsensitiviteit. In dat geval is het belangrijk om de kenmerken en symptomen van een HSP te kunnen identificeren. De belangrijkste kenmerken van hoogsensitiviteit zijn:
- Veel in je opnemen (ook stemnuances & lichaamstaal)
- Je snel ongemakkelijk voelen & snel van slag zijn
- Ontwikkelde fantasie & intuïtie
- Creatief & kunstzinnig
- Perfectionistisch & accuraat
- Sociaal & zorgzaam
- Hulpvaardig & goedgezind
- Makkelijk verliefd worden
- Makkelijk verbanden zien & verbindingen leggen
- Interesse in spiritualiteit & mystiek
- Neiging tot afzondering
- Behoefte aan harmonie
- Hekel aan zakelijke, competitieve of vijandelijke omgeving
- Veel plannen maken & weinig ondernemen
- Stressgevoelig (symptomen als maagpijn, onrustige darmen, kriebelende zenuwen of onbehaaglijkheid)
- Je volledig – maar hals over kop – ergens in storten
- Jezelf vaak op de laatste plaats zetten
Al deze kenmerken hoeven overigens niet per se te duiden op hoogsensitiviteit.
2. Hooggevoeligheidstest ondergaan als hoogsensitief denkt te zijn
Veel mensen herkennen bepaalde kenmerken van hoogsensitiviteit bij zichzelf. Dat is logisch, want het zijn er nogal wat. Als je een sterk vermoeden hebt dat je hoogsensitief bent, dan kun je een hoogsensitiviteit-test ofwel hooggevoeligheidstest ondergaan. Op de website ‘Hooggevoelig.nl’ vind je een handige online “hoogsensitiviteit test” die je binnen een mum van tijd de gewenste opheldering kan geven.
3. Beperkingen accepteren als je hoogsensitief bent
Hoogsensitiviteit kent verschillende vormen en gradaties. De een heeft er weinig tot geen last van; de ander ervaart dagelijks problemen en belemmeringen door toedoen van zijn/haar hoogsensitiviteit. Als je door je hooggevoeligheid wordt beperkt, dan is het van cruciaal belang om je beperkingen als zodanig te herkennen, te erkennen en als een deel van jezelf te accepteren. Het negeren van je beperkingen lijdt doorgaans namelijk tot verergering van je klachten. Door open te staan voor je hoogsensitiviteit, zul je bovendien bekender worden met je grenzen.
4. Duidelijke grenzen stellen indien je hoogsensitief bent
Hooggevoeligheid ofwel hoogsensitiviteit is afgeleid van de Engelse term ‘Highly Sensitive Person’ ofwel ‘HSP’, wat zoveel betekent als “uiterst gevoelige persoon”. In Nederland staan mensen met hooggevoeligheid bekend als ‘hoogsensitieve personen’ of ‘hooggevoelige personen’. Hoogsensitieve personen zijn vaak geneigd tot helpen, toegeven, toestaan, opofferen en permitteren. Voor een hoogsensitief persoon is het echter extra belangrijk om grenzen te stellen. Omdat indrukken en prikkels zo intens en frequent worden ervaren, wordt dit al snel te veel. Het is dan ook belangrijk om duidelijke grenzen te stellen… Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen in je omgeving. Bovendien is het belangrijk om je grenzen nadrukkelijk aan te geven en ze niet te (laten) overschrijden.
5. Naar je lichaam luisteren in geval van hoogsensitiviteit
Je lichaam is sterk verbonden met je geest. Als je goed naar je lichaam luistert, zul je dan ook veel te weten komen over je mentale en emotionele grenzen. Je zult leren welke prikkels, signalen en indrukken je de meeste energie kosten en hoe je deze kunt ontlopen. Let wel: je leert je leert je grenslijnen en beperkingen vaak pas kennen na een lange periode van “trial & error” (vallen & opstaan). Toch kunnen hoogsensitieve personen (HSP) hun voordeel doen door open te staan voor de signalen die worden afgegeven door hun eigen lichaam.
6. Voldoende rust nemen als je hoogsensitief bent
Rust, Orde & Regelmaat (ROR) zijn de belangrijkste pijlers voor een HSP. Ze zorgen er namelijk voor dat je niet wordt overmand door je hoogsensitiviteit. Mensen, emoties, lawaai en veeleisend werk, kunnen je binnen relatief korte tijd lichamelijk en emotioneel uitputten. Het is daarom uiterst belangrijk om je regelmatig terug te trekken en alleen te zijn. Ook slaap(kwaliteit) en pauzes zijn extra belangrijk voor een HSP. Dankzij voldoende rust, orde en regelmaat kun je je accu opladen en alle opgedane indrukken en invloeden verwerken.
7. Aantal indrukken beperken indien je hoogsensitief bent
Indrukken zijn alle dingen die we dagelijks meemaken. Indrukken worden beleefd door te horen, te zien, te voelen, te proeven en te ruiken. Indrukken worden daarom ook wel zintuigelijke waarnemingen of prikkels genoemd. Hoogsensitieve personen (HSP) zijn extreem ontvankelijk en gevoelig voor indrukken. Als je hoogsensitief bent, moet je jezelf dus niet te vaak of langdurig blootstellen aan indrukken en prikkels. Volgepropte agenda’s en druk bezochte plekken kun je dan ook maar beter vermijden als HSP zijnde. Zodoende wordt je minder makkelijk overdonderd door externe prikkels en andermans emoties.
8. Emoties de baas blijven in geval van hoogsensitiviteit
Hooggevoelige personen pikken andermans emoties doorgaans moeiteloos – en vaak onbewust – op. Als je hoogsensitief bent, kan het dus lastig zijn om jouw emoties te onderscheiden van andermans emoties. Als je je niet voldoende afschermt voor de mensen om je heen, kunnen de gevoelens van een ander zelfs als de jouwe aanvoelen. Het is daarom van cruciaal belang om interne en externe emoties uit elkaar te houden. Als je je zonder aanwijsbare reden verdrietig, moedeloos of boos bent, probeer dan te achterhalen of de emoties die je voelt ook echt de jouwe zijn. En houd in gedachten dat je nimmer verantwoordelijk bent voor andermans gevoelens of problemen.
9. Ervaring & kennis opdoen als je hoogsensitief bent
Ervaring maakt wijs. Het is dan ook raadzaam om zo veel mogelijk informatie en kennis op te doen met betrekking tot hoogsensitiviteit. Praat erover met lotgenoten… Lees enkele boeken over hooggevoeligheid (o.a. ‘Hoogsensitieve Personen’ van Elaine N. Aron)… En struin het internet af naar nieuwe wetenswaardigheden en onderzoeksresultaten!
Hooggevoeligheid bij kinderen…
Hooggevoelige kinderen zijn ontvankelijker voor “zintuiglijke waarnemingen” dan andere kinderen. Het gaat hierbij niet alleen om horen, voelen, ruiken, proeven en zien, maar veeleer om het oppikken van andermans emoties. Doordat emoties makkelijker worden opgepikt en intenser binnen komen, hebben ze een grotere impact op je kind. Hooggevoelige kinderen kunnen zodoende overdonderd raken door andermans emoties.
1. Indrukken beperken bij hooggevoelige kinderen
Indrukken komen voort uit alle dingen die we dagelijks meemaken. Indrukken worden beleefd door horen, zien, voelen, proeven en ruiken. Overgevoelige kinderen dienen niet aan te veel indrukken te worden blootgesteld, en al helemaal niet tegelijkertijd. Volgepropte agenda’s en druk bezochte plekken dienen dan ook zo veel mogelijk te worden vermeden. Voldoende slaap en regelmatige pauzes zijn bovendien een must.
2. Geluiden dempen voor een hooggevoelig kind
Extreem harde, hoge of lage geluiden en meerdere geluiden die elkaar verstoren (ruis) kunnen erg hinderlijk zijn voor hooggevoelige kinderen. Zet de muziek daarom niet te hard… Zet geen televisie aan tijdens het eten. Praat niet door elkaar heen (dus ieder op zijn beurt) en beperk onnodig lawaai in de klas, thuis en andere omgevingen.
3. Hooggevoelig kind = geduld uitoefenen!
Hooggevoelige kinderen nemen doorgaans meer details waar dan andere kinderen. Waarnemen vergt zodoende meer aandacht, concentratie en tijd. Hooggevoelige kinderen doen er dan ook langer over om informatie te verwerken en situaties tot zich door te laten dringen. Het is belangrijk dat hooggevoelige kinderen hiervoor de tijd krijgen. Pushen of haasten werkt doorgaans averechts. Geduld, orde, regelmaat en rust hebben doorgaans een positieve uitwerking.
4. Concentratie van hooggevoelige kinderen vergemakkelijken
Hooggevoelige kinderen zijn doorgaans snel afgeleid. Licht, kleuren, bewegingen en geluiden kunnen een hooggevoelig kind gemakkelijk uit zijn/haar concentratie brengen. Ook om die reden is een rustige, ordelijke en gedisciplineerde omgeving wenselijk.
Als een overgevoelig kind serieus wordt genomen en wordt bijgestaan door zijn/haar omgeving, dan zal hij/zij beter leren omgaan met de onzekerheid, gespannenheid, ongemak en angst die overgevoeligheid met zich mee kan brengen. Heb jij aanvullende tips & adviezen voor hoogsensitieve personen? Laat hieronder je reactie achter!
75 Reacties
hallo, ik ben Luna ik ben ook een HSP zo leven is niet echt gemakkelijk want ik ga nog maar naar het 2de middelbaar. maar ik ben ben niet alleen een HSP ik ben ook dyslectisch. en die 2 dingen vechten echt altijd in mijn hoofd ik kan daardoor geen gelukkig leven lijden omdat ik op mijn school heel veel kinderen zien die met gemak altijd een 10/10 score en dan in vergelijking met mij is dat soms maar een 5 of 6 en dat is niet altijd even leuk ik heb 3 jaar gelden de ene persoon naar men hart verloren ze was 94 jaar. nu door mijn hoogsensitiviteit heb ik een hele ruimte met alleen maar materiaal foto’s … van haar staan maar ik steun jullie ook allemaal met wat jullie meemaken met jullie HSP want ik weet echt dat da niet gemakkelijk is ik ga ook naar 2 helemaal verschillende psychologen omdat ik echt nooit goed in mijn vel zit en zo ik heb ook veel van jullie berichten gelezen dus nu weet ik dat ik niet de enige ben!
Het is moeilijk als je met bv een familie zit en voelt dat de atmosfeer niet de jouwe is. Onrust, machteloosheid, vluchtgedrag zijn normaal als er zoveel emoties in ene keer op je af komen. Zelf ben ik ook nog eens paranormaal en voel ik dus alles dubbel. Zeer vermoeiend en rusteloosheid tot zeer onaangenaam is het gevolg. Ik zonder mij vaak af, met hond op t strand, dan laad ik op en kan ik er weer even tegen. Dat doe ik meerdere keren per week en het doet mij wonderen. Vind t erg lastig deze onrust maar op zijn tijd jezelf op nummer één zetten en e natuur in doet wonderen!
Heel goed, dat ik dit nu lees, zelf ben ik ook hoog sensitief, ik kan heel gauw atmosferen aanvoelen en op pikken zodra ik ergens binnenkom. Ook als iemand anders in een stress is kan dat zo op mij overslaan, ik kan heel goed stemmingen en situaties aanvoelen. Het kan ook zo maar opkomen en achteraf ben ik dan ook uitgeput, ik vermijd ook grote groepen mensen, ben gek op dieren die geven mij ook plezier en rust.
Bedankt voor je geweldige post! Zelf hebben zijn ook allebei HSP, mijn vrouw en ik, en hebben we ook al gemerkt dat deze tips inderdaad het verschil kunnen maken. Ook B12 heeft voor mijn vrouw een positief effect…
wat fijn om dit allemaal te lezen en te weten dat ik niet alleen ben. Met de jaren heb ik mijn best gedaan om HSP om te draaien in positieve energie en dit lukte me vrij goed. Tot de dag ik mijn nieuwe partner leerde kennen. Hij is manisch depressief en ik moet zeggen dat ik nog onmogelijk tot rust kan komen. Wanneer hij depressief is ga ik mee ten onder en wanneer hij manisch ja… dit kunnen jullie wel voorspellen wat dit doet met me!!! Kan iemand hier mede een mening over delen want momenteel zie ik geen uitweg meer om me goed te voelen tenzij heel veel afstand nemen.
Hoi Eva, wat fijn om te lezen, maar niet fijn voor jou. Ik ervaar hetzelfde. Het ergste vind ik dat m’n intuïtie me nu zegt alles achter me te laten, maar als ik hem zie denk ik no way dat ik jou laat gaan. Dit veroorzaakt veel huilen, paniek en depressie bij mezelf. Ik ben radeloos…
Hoi Eva, Ik heb een bipolaire stoornis een leerstoornis en ik ben hoog sensitieve Voor hoog sensitieve en bipolaire Gelden veelal de zelfde regels dus dat Is gunstig voor jou en jou partner Rust en regelmaat zijn de toverwoorden Afstand nemen is voor jullie bijeen Goed maar dat het verdomd moeilijk Kan zijn veel alleen te zijn daar weet ik Alles van ik ben er van overtuigd dat elke Relatie draait om vast houden en los laten En veelal zijn we veel te veel geneigd Om te veel vast te houden en te weinig Los te laten en dit kan relaties erg Verstikkend maken hoeveel tijd Je samen besteed hoefde niks te zeggen Over hoeveel je van elkaar houdt Ik wens je heel veel succes met afstand Nemen doe het voor de liefde ga er voor! Groet, Meindert-jan
Probeer erover te communiceren.
Hallo allemaal, ik ben eveneens HSP. Ik heb ooit gelezen dat de voorste kwab in de hersenen ervoor zorgt dat zodra je onder de indruk bent van een prikkel (ik vermoed negatieve prikkel of stres) dat hierdoor de rest van de hersenen als het ware worden afgeblokt. In mijn dagelijks leven heb ik dit veelvuldig meegemaakt. Om dit te voorkomen tracht ik zo rustig mogelijk te blijven in zulke situaties door me bijvoorbeeld tot in het absurde toe voor te bereiden voor vergaderingen. Nu had ik laatst een beetje alcohol gedronken (slechts in beperkte mate zodat het functioneren niet in het gedrang kwam) voor een intens moment. Vreemd genoeg was ik veel rustiger in mijn hoofd dan gewoonlijk. Zijn er mensen die dit herkennen? Aangezien het niet de bedoeling is om voor een intens moment steeds alcohol te nuttigen, vroeg ik me af of hier medicatie voor bestaat? Veel succes aan iedereen in jullie zoektocht! Groetjes, Hans
Ik ben er onlangs achter gekomen dat ik superhoogsensitief ben . Wat mij helpt is mij een paar dagen opsluiten . Daarmee bedoel ik : thuisblijven , absolute rust , niemand mag over de vloer komen ! Door een paar dagen niet buiten te komen word ik even prikkelvrij . Geen geluid , absolute rust ! Ik ben er nog lang niet , maar ik weet wel wat ik moet doen . Niet gemakkelijk voor mijn partner , maar gelukkig gunt hij mij die rust die ik erg broodnodig heb ! Ik maak ook nog steeds fouten maar ik begin het te leren . Hou moed aan iedereen , het is iets waar we doormoeten , en het is niet gemakkelijk . Maar afdoende leert men . Ik hoop dat ik mijn levenskwaliteit in de toekomst sterk kan verbeteren . Maar het is en blijft een proces met vallen en opstaan . Ook nog dit ; voeding is een belangrijk aspect ! Het is niet de totale oplossing , maar het is een onderdeel . schrap gluten , zuivel , aardappelen , suiker , en pasta . Niet makkelijk , maar het helpt voor een stuk .
O ja , ik ben nog iets vergeten , GEEN internet ! GEEN gsm ! Dat zijn negatieve prikkels ! Dus nu ga ik afsluiten .
Ik vind het gewoon jammer dat heel veel mensen spotten met hoogsensitief zijn. Ik voel heel veel dingen aan maar kan ze niet altijd plaatsen. Kan iemand mij doorverwijzen waar ik kan leren omgaan met die impulsen?
Leuk hè zon lang bericht lezen als je al veel info heb op gedaan in een dag? ????
Heeft er soms iemand ervaring met of kritische commentaar op de Penta Power Phone Tag? Ik probeer dingen te vinden waardoor ik minder ‘opgeslorpt’ word door laptop, tv e.d. Alvast bedankt, en vele steun aan alle gevoelige zielen! :-)
Ilse
Ik ben 23 jaar en kwam er een halfjaar geleden achter dat ik HSP ben. Tenminste dat het zo heette. Ik merk dat ik van kleine dingen erg gelukkig kan worden, maar ook omgekeerd. Ik voel anderen erg goed aan en ik ben vaak een vertrouwingspersoon voor iemand. Ik probeer steeds wijzer te worden over HSP. Mijn vraag is: ik ben snel ziek, terwijl mijn weerstand goed is. Dit weet ik zeker omdat ik gezond eet (ik let er zelfs extra op), ik sport 4x per week en neem al mijn vitamines optimaal op. (Ook laten testen). Heb je dus sneller een griepje als je HSP bent? Misschien door de vele prikkels of door de vermoeidheid daarvan. Per jaar ben ik ongeveer 6x ziek.
Ik weet nu sinds een jaar dat ik hsp ben, ik ben 42 jaar oud en vanaf maart 2013 vanwege de crisis (faillissement), op straat komen te staan en met vele strubbelingen af en toe een baan kunnen hebben. Maar hierbij zijn er ook verschillende struikelblokken geweest alsook nu weer helaas. Het lukt me maar niet om alle negativiteit buiten te houden en het brengt me telkens weer naar een zware depressie. Ik weet dat HSP zijn niet per definitie negatief is, maar het helpt me in elk geval niet om me in mindere periodes positief op te stellen en te blijven. Alle collega’s die dus net nieuw zijn voor mij, blijven maar energie opslurpen waardoor ik angstig wordt en daardoor in de stress schiet en zo blijft de visuele cirkel maar draaien keer op keer. Ik teer dan nu op 2 boterhammen per dag en dan ’s avonds een heel klein maaltje. Met de bijbehorende huilbuien als het me teveel wordt.
Elwin, sport je? Ga hardlopen, fietsen, wandelen, ga de natuur in. Praat er over. Eet normaal, pak wat je lekker vindt en goed voor je is. Niet te veel suikers, dat vermoeid je alleen maar. Scherm je af, ontvang wat nuttig is. Dat is best aan te leren: Ga uit is het voor mij bestemd of niet? Niet = blokkeren.
Ik weet dat ik hooggevoelig ben, ik voel de stemmingen van anderen aan en neem ze vaak over. Ze kunnen mij soms helemaal gek maken. Ik ben nu bijna 47 en langzaam aan het ontdekken hoe ik hier mee om moet gaan. Ik ben jarenlang depressief geweest en nog voel ik me niet altijd lekker in mijn vel zitten. Hulp heb ik vaak gezocht maar helaas nooit gevonden wat mij echt kon helpen. Over mijn hooggevoeligheid spreek ik nauwelijks. Toen ik klein was, heette hooggevoelig, overgevoelig zijn en zo wilde ik niet overkomen. Ik heb hier dus nooit enige begeleiding in gehad. Ik liep ook steeds tegen een deur aan, mensen begrepen het niet. Ben als kind zelfs voor heks uitgemaakt. Nu vind ik dat mooie mensen maar als kind werd je met heksen bang gemaakt, dus daar wilde je niet mee vergeleken worden. Doordat ik zo graag normaal wilde zijn ben ik ziek geworden. Ik kon in deze maatschappij niet mezelf zijn en dat trekt je lichaam op een gegeven moment niet meer. Ik begon me steeds meer terug te trekken, want ik kon mensen niet meer geven wat ze van mij wilde. Nog steeds leef ik een vrij geïsoleerd leven. Ik ben tot het besef gekomen naarmate ik ouder ben geworden, dat dit geïsoleerde leven, het ook niet is. Om geen pijn te voelen, gebruik ik vaak een blowtje of een biertje, maar ook dit is niet de weg. Nu ben ik bezig te accepteren hoe ik ben en dat is moeilijk, want ik heb mezelf natuurlijk jaren naar beneden gehaald en dat is niet zomaar omgezet. Dat ik dit nu hier neerschrijf is een teken, dat ik op de goede weg ben, want dit is niet makkelijk voor mij. Mezelf kwetsbaar opstellen op dit gebied vind ik heel moeilijk omdat ik helaas nog nooit iemand ben tegen gekomen waarmee ik hier over zou kunnen praten en dan zoek ik geen therapeut, want dat is voor mij op de lange termijn niet betaalbaar. Ik ben van vertrouwen dat dat in de toekomst goed zal komen. Ik ben i.i.g. bezig mijn onderbewuste te ‘programmeren’. Dat gaat tijd kosten heb ik door, maar ik zet door want ik heb geen zin meer om me ongelukkig te voelen… (°ʖ°)
Leuk dat je jezelf als heks ziet. En wat is daar mis mee. Deels klopt die gedacht ook wel. HSP’ers kunnen voorspellende gedachten hebben doordat ze sneller dingen aanvoelen (komen). Ik snapt je blowtje en biertje echter dat is een vlucht. Ik heb hier 3 HSP’ers in huis waarvan 1 koos voor het vak psychologie. Vreselijk interessant. Praat er over en bijna iedereen heeft wel zo’n iemand in zijn buurt. Het is dan ook geen taboe, het is een soort van gave dat je meer ziet dan een ander.
Beste Miranda, Ik herken me volledig in je verhaal, therapeuten genoeg gekend, maar helaas niet echt geholpen, ook medicijnen geprobeerd maar steeds slechte reactie (waarschijnlijk door overgevoeligheid ook aan deze dingen). Wat mij helpt om positief te blijven denken in moeilijke momenten zijn de ideeën van de Dalai Lama. Eigenlijk herken ik me wel in HSP en ik was nu op deze site omdat mij een collega me onlangs vertelde dat ik waarschijnlijk HSP ben, en ik moet zeggen, ik kan er mij volledig in vinden. Er zijn ook al heel wat dingen die ik deed uit mezelf: drukte vermijden, regelmaat, ordenen etc. Maar ik zoek nog naar andere zaken om me regelmatig een goed gevoel te geven natuurlijk. In ieder geval, ik hoop voor ons dat we verder vinden wat we nodig hebben, in deze harde wereld. Knuffel.
Dank je wel Paul, zal hier eens achteraan gaan.
Ik slik al meer dan een jaar B-complex 100 van Solgar.
Dat je B-complex slikt, garandeert helaas niet een afdoende vitamine B12-niveau in cellen en weefsels. Er kan namelijk iets misgaan in de opname en omzetting naar actief B12. Bovendien kan B-complex in theorie zorgen voor een overschot aan vitamine B6, wat eveneens verregaande gezondheidsklachten teweeg kan brengen. Ik beweer overigens geenszins dat er sprake is van een vitamine B-probleem, enkel dat de mogelijkheid bestaat.
Sinds 3 weken weet ik dat ik HSP ben. Ik ben een vrouw en 55 jaar oud. Twee maanden geleden ‘onderuit’ gegaan. Gelukkig met mijn hart niets mis, wel burn-out verschijnselen. Door crisis 3 jaar werkloos geweest, sinds bijna 2 jaar weer een baan als huishoudelijk medewerker. Maar begin te beseffen dat dit werk me stress geeft, 3 jaar geleden PDS en fibromyalgie geconstateerd, nu HSP erbij… Denk dat het te zwaar voor me is. Voorheen altijd secretariële functies gehad. Herkent iemand dit?
Dit klinkt veeleer als een vitamine B12-tekort…
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn: Vitamine B12-tekort: klachten, behandeling & supplementen…
Ik ben zelf nog best wel jong (12), maar toch vinden mensen dat ik te gevoelig ben en ik heb zelfs een test gedaan waar uit bleek dat ik 21 van de 23 HSP ben. Ik kom hier nog maar net achter want ik was opzoek naar een antwoord waarom ik telkens voorspellende dromen heb. Maar nu ik hier achter ben gekomen weet ik niet hoe ik het tegen mijn vrienden en familie moet vertellen dus hou ik het liever geheim. Heeft iemand tips om dit zo te houden???
Beste Dane, ik snap dat het ‘HSP-schap’ je verwart en je het je familie niet wil vertellen. Maar dat betekent niet dat je niet op zoek moet gaan naar iemand aan wie je het wel kunt vertellen en die je kan helpen om beter met je hoogsensitiviteit om te gaan. Je leven kan dan echt minder moeilijk worden. Is er niet iemand in je buurt die je wel vertrouwt?
Lieve Dane, misschien heb je iets aan deze site van Femke de Grijs: FemkeDeGrijs.com -> Kennisbank -> Voorspellende Dromen… Heel veel succes!
beste mensen ik weet niet als ik HSP heb eerlijk gezegd weet nu pas dat het bestaat reden daarvan dat ik continu aan het denken ben en op zoek ben gegaan naar mensen met deze zelfde gedachten ik herken mezelf in al deze aangegeven zaken of punten, ik heb de laatste tijd veel last ervan om te spreken met mensen die kortzichtig zijn denken, hypocriet, oneerlijk en voorspelbaar om een paar voorbeelden te noemen en naarmate ik ouder wordt nu 44 heb ik zelf het idee dat bepaalde zintuigen sterker worden vooral gehoor dat normaal minder zou moeten worden naarmate je ouder word ik ben heel erg benieuwd als ik hier iets mee kan of misschien samen met andere ga in elk geval wel naar mijn huisarts om hier over te spreken
Die fase heb ik jaren terug ook gehad peter… Als jou dokter spiritueel / paranormaal begaafd is of verder kijkt dan de neus lang is zou ik zeggen ga naar die beste man of vrouw toe. maar anders zou ik toch eens een spirituele / paranormale life coach gaan opzoeken die healt en reinigt en magnetiseren kan. vele weten niet hoe ze moeten reinigen en bij zichzelf te moeten gaan staan in hun kracht in hun bron in hun liefde.. wie en wat ze zij en contact te maken en te vragen aan de universum en om zich te aarden. hooggevoeligheid heb je niet voor niets… Het is een ontwikkeling van je ware aard en je intuïtie naar wie je echt bent. Wij mensen hebben wel leraars nodig maar tevens moeten we ook leerling zijn… Mijn groeiproces momenteel is dat ik mezelf niet meer voor vijfhonderd procent geef.. Zowel na mijn geliefde gezin als na de vele vele mensen wat ik al in mijn leven heb mogen helpen en inmiddels in mijn spirituele praktijk … doe ik geen gezonde grenzen voor mezelf aangeven en mijn rust niet neem en geen verbinding maak met de universum en me niet aard en niet oplet met wie ik omga … word ik gek van alles wat bij mij binnenkomt… Ik ben helder weten, helder voelen, helderhorend, helderruikend helderziend niet de toekomst maar ik mag de dingen helder zien en voelen waar de mens vast loopt waar blokkades zitten en door combinatie van mijn gave het magnetiseren. Kan en mag ik mensen helpen van zowel lichamelijke geestelijke en zielsklachten af te helpen.
Ik doe me werk met plezier en met liefde het is wie ik ben! Dat jij sterker gaat horen is dat jij je helderhorendheid bent aan het ontwikkelen… Let de komende tijd eens goed op alles wat je hoort en ervaart en schrijf het op hoe gek het ook voor jezelf ook klinkt of ervaart schrijf het op in een klein boekje en wat jezelf ook kan doen is lekker jou moment je rust te pakken en je handen op je oren te leggen en alleen te voelen en te ervaren.. Iedere gedachte die op komt daar kijk je heen en laat je het los. Hoe mooi of pijnlijk die gedachte ook is… het is voorbij of het ligt nog in de toekomst… om het hier en nu gaat het …boven de ego uit.
We kennen zoveel kanten uit in het leven zoveeeeel mooie hulpmiddelen maar het allerbelangrijkste is toch wel dat we durven te kijken en te voelen ons te ontwikkel en te gaan zijn waarvoor we hier zijn. Mijn leven is zwaar geweest heel zwaar van misbruik van mijn geest en lichaam. drie burn outs ook lichamelijke. … honderden diepe depressies , maar ik kreeg wat ik nodig had om me te ontwikkelen Door te leren te zien en grenzen leren te leggen en positief liefdevol te worden en vanuit mijn hart heb leren te praten en niet vanuit ego en mensen en kan helpen… Ik ben benieuwd naar jou ontwikkeling! Warme groet bianca
Hoi, ik heb een vriendin die is HSP, is net zwanger, 2 maanden, maar ze kan mij niet luchten of zien, zelfs mijn aanwezigheid is voor haar heel vermoeiend. Onze relatie is ook steeds slechter en slechter aan het worden sinds ze zwanger is … we wisten het bij 6 weken en het ging al een maand niet soepel tussen ons. Wat kan ik nou doen, als ik haar spreek via de app, zegt ze dat ze van me houdt en me mist, maar zodra ik bij haar ben, irriteert ze zich mateloos aan mij en word ze heel erg moe van me letterlijk. Ik maak me echt zorgen. Krijgt zelfs steken in d’r buik…
Voor jou pietje en je vriendin raad ik jullie beiden eend aan om jullie te laten magnetiseren….Niet alleen zei maar ook jij, zodat de energie herstelt kan worden tussen jullie . ze pikt door haar hoogevoeligheid nu nog meer prikkels van jou op. Het kan bij haar liggen of bij jou of onbewust zit het niet goed voor haar meer tussen jullie door dat er iets is gebeurt in het verleden.. en dan moeten er keuzes gemaakt worden maar voordat het zover is of komt zou ik toch jullie eens lekker laten ontladen. Warme groet Bianca
Ik vraag mij af of de ‘aandoening’ HSP –want daar hoor ik ook bij– bij het ouder worden zich pas kan openbaren. Heel vaag kan ik mij uit m`n jeugd iets ervan herkennen, want ik was altijd al een eenling en zelden voelde en voel ik me thuis in een groep. Goed, dat ik nu al 9 jaren in een seniorenwoongroep woon, kon niet anders want toen had ik geen andere keus. Intussen ben ik 72 en als het ware nog opgescheept met de bekende verschijnselen…
Ik ben er eergisteren zelf achter gekomen dat ik een HSP ben. Ik ben momenteel 20 (man). Mei 2015 een afspraak gemaakt bij de huisarts omdat ik dacht dat ik een angststoornis had (veel zweten, bang wat andere van mij denken, niet naar feestjes gaan, bang voor teveel mensen in 1 ruimte). Huisarts mij doorgestuurd naar een praktijkbegeleider. 16 juni had ik een afspraak gepland. 2 juni mijn moeder overleed aan een bacterie in een prothese bij de aorta. Mijn steun en toeverlaat in 1 klap weg. 16 juni eerste afspraak bij de praktijkbegeleider. Zij heeft mij een paar tips en een site als informatie gegeven. Hierna volgende nog 2 gesprekken. Op den duur ging het wel iets beter. Op vakantie met vrienden hartstikke leuk (nog wel angst bij de vrouwen, veel zweten). Tot ik op vakantie 1 nacht niet kon slapen en alleen maar (negatief) zat te denken en maar denken tot ik op een gegeven moment dacht nu maak ik een einde aan mijn leven. Ik kan dit langer niet verdragen. Gelukkig niet gedaan omdat ik een nuchtere persoon ben en al snel dacht dat je met zelfmoord niks beter maakt. Alleen maar erger (voor je familie, vrienden etc.). Blijkt dat dit een burn-out (kleine depressie) was. Ik na de vakantie een spoedafspraak gemaakt bij de praktijkbegeleider en zij heeft mij doorgestuurd naar een psycholoog. Afgelopen dinsdag het eerste gesprek gehad en me bijna helemaal blootgegeven (qua wat er in mijn hoofd zit, niet de kleren uit). ;) 1 ding durfde ik niet face to face te zeggen: dat ik vroeger seksuele dingen heb gedaan met 2 vrienden vroeger. Dit heb ik in die middag via een e-mail naar haar geschreven. Ik begin nu met een relatie met een leuke meid. Ken ik al 10 jaar (vakantievriendin). Maar nu zit ik heel erg met de vraag of ik homo ben of niet door wat er vroeger is gebeurd. En moet eerlijk zeggen dat ik gelukkig word in mijzelf als ik denk aan een vrouw met kinderen en een eigen huis dan dat ik met een man verderga. Als ik homo was zou ik dan niet zo nuchter geweest zijn en er al voor uitgekomen zijn? Iedereen maakt toch wel een fouten zoals ik vroeger heb gedaan dan? Het lijkt wel of ik doordraai over dit onderwerp denk er continue aan…
Je bent een aardig iemand en nog erg jong.. als je wat verder in je leven komt zul je er achter komen dat bijna iedereen wel stiekem geëxperimenteerd heeft. ;) En je mag dat zelfs nog prettig hebben gevonden. Je bent geen homo.. je bent op de schaal van homo/hetero waarschijnlijk zelfs 80÷ hetero.. gefeliciteerd! Je bent geen homofoob. ;) Praat er maar eens over in de toekomst als je de lief van je leven gevonden hebt bij wie je je veilig genoeg voelt om te praten over wat je mee maakt in het leven.. dan komt het allemaal goed.
Ben al een tijdje op zoek naar een tweedehands uitgave van het boek van Felix Brabander: ‘Follow Your Senses’. Hoor er zulke goede berichten over! Maar heb geen €79,- te besteden! Is er iemand van jullie die het boek niet meer nodig heeft en het aan mij over zou willen doen voor een redelijke prijs?
Bol.com tweedehands boeken…
Pffffff, eindelijk weet ik wat er gaande is met mij. Ik ben (bijna) 46, 20 jaar drugsverslaafd geweest, 11/01/2005 laatste keer gebruikt, dus nu 10 jaar clean. Laatste drie jaar ’s avonds klein beetje wiet gebruikt om mijn koppie tot rust te brengen, maar ik was dit eigenlijk al snel weer zat. En dus drie weken geleden ook gestopt met cannabis. Maar toen begon het, ik werd weer helemaal gestoord door alles wat ik meemaakte, wat binnenkwam, en wat ik niet kon plaatsen. Ik naar de dokter en daar brak ik… janken, helemaal de weg kwijt… Nu heb ik vanavond op advies gelezen wat HSP inhoudt en mijn HELE levensgeschiedenis krijgt EINDELIJK zijn plaats door de definitie hooggevoeligheid. Ongelofelijk dat ik hier nu pas achter kom. Ik dacht altijd dat ik gewoon een erg gevoelige persoon was, maar hooggevoeligheid blijkt toch ff anders in elkaar te steken. Ik ben nu heel emotioneel, maar wat ben ik blij dat ik nu weet wat er gaande is met mij. Ik wens deze hooggevoeligheid mijn ergste vijand niet toe. Bedankt iedereen voor al het beschrevene!
Hoogsensitiviteit omhelst zowel potentiële voordelen als potentiële nadelen. Sommigen ervaren hooggevoeligheid als gave, anderen als vloek.
Hi momenteel zit ik in de trein en lees de verhalen en het besef hsp te zijn. Ik las je verhaal en het raakt me.. gek he ???? maar ikzelf heb ook jaren gekampt met veel problemen en nu nog steeds in mn nieuwe werk. Maar ben blij dat ik weet wat er aan de hand met me is. hooggevoeligheid. Mooi om te lezen dat ik niet de enige ben..
Ik ben 44 en zit sinds kort thuis met een burn-out. Ik ben sindsdien zoekende hoe het kan. En ik las 3 dagen geleden over HSP. Mijn mond viel open. Alles valt op z’n plek. Ik voel alles en het is me teveel geworden. Ik kan 100 situaties beschrijven die nu dankzij HSP duidelijk worden. Meest opvallend is dat ik al jaren slechte ogen heb (-1,5) maar geen bril of lenzen draag. “Ik zie genoeg ” zei ik altijd tegen mijn man, die dat niet begreep.
Lieve mensen, Een beetje onzeker durf ook ik hier een reactie te plaatsen. Al enige tijd las ik artikels over hooggevoeligheid en alle puzzelstukjes vielen op hun plaats.. Ik heb vooral heel veel last van te streng te zijn voor mezelf: Ik ben nog jong, net afgestudeerd en begonnen aan mijn eerst job. Maar hoe leuk het ook is, als nieuwe starter maak ook ik nog soms fouten, en ik vind dat ver-schrik-ke-lijk! ik vind het enorm moeilijk om fouten te maken en blijf met een bepaalde opmerking (die trouwens volledig terecht is, omdat ik iets beter of anders had kunnen doen) enorm lang zitten. Zijn er onder jullie soms die hier tips voor hebben? Ik weet dat ik deze dingen zou moeten aanvaarden en verder gaan, maar zelfs de kleinste opmerkingen blijven rondspoken in mijn hoofd (want ja, dat heb ik niet goed gedaan…). Dit terwijl ik het meer dan normaal vind dat andere mensen eens iets fout doen, niemand is perfect! Maar als ik dan zelf eens een opmerking krijg van de baas blijkt dat ik dit voor mezelf niet kan hanteren…
Dit klikt enigszins als perfectionisme, gepaard gaande met faalangst en een sociale fobie (angst om kritiek te ontvangen (en/of uiten)). Ik ben geen psycholoog of andersoortig expert, maar ik herken bepaalde elementen. Misschien is het een idee om er eens met een (ervarings)deskundige over te praten… wellicht Maatschappelijk Werk of een eerstelijnspsycholoog, aangezien je er veel last aan lijkt te ondervinden?
Elien, ik heb net hetzelfde probleem. Ik kan het moeilijk verwerken wanneer ik fouten maak. Ik heb onlangs de tip gekregen om bewust eens een fout te leren maken (vind ik verschrikkelijk) en dan tegen mezelf te zeggen… “Je mag fouten maken!” Probeer het ook eens, ik vind dit nog altijd zeer moeilijk.
Elien, ik heb precies hetzelfde. Het blijft maar rondspoken in mijn hoofd tot ik er depri van ben. Heb nu van de huisarts Citalopram gekregen in lage concentratie. Ik ben hier heel blij mee! Ik kan nu veel beter omgaan met fouten en met het zien van leed. Ik word er niet suf of onverschillig van, maar kan er beter tegen en het blijft niet meer mijn leven zo beheersen.
Hoi Elien, Dit is een herkenbaar HSP-leven. ;-) Ik ben iets ouder dan jij, maar ik heb dat ook ervaren. En nog vind ik fouten maken moeilijk. Het is ook begrijpelijk dat veel hoogsensitieve personen, als ze door hun omgeving niet herkend en begrepen worden, perfectionisme ontwikkelen. Ander punt wat hierin meespeelt, is dat HSP’s ook gewoon graag dingen goed doen, niet om het perfectionisme, maar gewoon, omdat iets half doen, echt dom is. Klinkt aardig serieus, hè? ;-) Trial and error… is inderdaad de weg en die duurt lang. Dat geeft inderdaad ongeduld. Begrijpelijk is het wel, hooggevoelige personen leren soms dingen heeeeeel langzaam. Maar, als ze het dan geleerd hebben, hebben ze het ‘dieper’ geleerd dan de gemiddelde ander. Ik heb daar wetenschappelijk ook iets over gelezen, het geleerde wordt dieper verwerkt. En gewoon beter doordacht. Ik denk dus dat je jezelf hiermee ook mag geruststellen. Je vindt fouten maken verschrikkelijk, maar je bent werkelijk goed bezig. Langzaamaan zul je groei gaan zien! Puntje is wel dat als een hoogsensitieve persoon overbelast is geraakt, het bijna onmogelijk is om iets te doen met tips van een psycholoog. Ik kreeg daarom van de psychiater een lage dosis Lexapro geloof ik, dit gaf wel de rust om emotioneel weer de oude te worden en tegelijk de dingen te leren die nodig waren. Daarna kon de Lexapro weg en ben ik tevreden met wie ik ben. Volwassen worden duurt lang voor een HSP, maar dat geeft niet. Weet je wat een leuke vergelijking is? Een hooggevoelige persoon is vergelijkbaar met een orchidee. Geweldige planten, maar ze hebben specifiek zorg nodig om te groeien. Bedenk daarbij een paardenbloem (de gemiddelde ander), die overal en zoveel makkelijker groeit. Heeft wel iets hoopvols… Laatste: onze maatschappij in NL is niet zo dol op HSP’s. Noem economie een van de belangrijkste dingen en merk op hoe de maatschappij gericht is op ‘productie’ van mensen/karakters die het goed en gemakkelijk doen. Wat hierbij vergeten wordt is dat HSP-types (20% van alle mensen!) in groepen en leefgemeenschappen heel nuttig zijn. Zij zien juist de verbanden, zijn vaak de ‘wijzen’, enz. Alleen doen ze er langer over om volwassen te worden. Ik wil je bemoedigen je waarde te kennen en te waarderen! Lees ook eens iets van Elaine Aron, dat is het enige boek wat ik werkelijk nuttig en goed, betrouwbaar noem op dit gebied. Hartelijke groeten!
Oh, ik zie net dat jullie al een paar maanden geleden geschreven hebben. Nou ja, benieuwd of je inmiddels je draai hebt gevonden. ;-)
Hmmm, nog iets vergeten… HSP’s denken vaak te snel. ;-) Voordat ik wist dat ik hoogsensitief was, was ik vrij ‘wanhopig’. Ik ben naar de huisarts gegaan met de vraag of er niet iets met me was! Nou, dat dacht hij bepaald niet, ik kon zoveel en deed zoveel, op hoger niveau. Maar ik mocht gelukkig langs een psychiater die ik kende. Zij heeft me toen hoogsensitiviteit uitgelegd en ik heb er zo veel over geleerd… Niet zwak, niet ziek… gewoon hooggevoelig. De puzzel paste! Nu probeer ik mijn hoogsensitieve kids te bemoedigen en te helpen, geweldig! Zij zijn de generatie HSP’s die heerlijk open kunnen zijn en mogen leren over hun bijzondere eigenschap. Geweldig!
Op tijd naar bed gaan en opschrijven wat er goed gaat.. geen ’to do list’ maar een ‘done list’! Een dagboek bijhouden en het van je afschrijven.. helpt bij kleine tot matige fouten. Verder jezelf knuffelen mentaal en fysiek.. je bent een mens.. geen god, en jong genoeg om nog van fouten te leren.. succes! :-)
ook ik herken een heleboel uit jullie verhalen: alleen willen zijn, geen lawaai, gesprek met meer dan 2 personen verschrikkelijk etc. etc. Maar waar ik echt heel down van word, is het leed van dieren. Ik merk het nu weer sinds 2 weken nieuwe buren en die hebben een hond, die 24 uur per dag aan de lijn ligt, en niet wordt uitgelaten. Hij heeft wel een hok en krijgt te eten. Het schijnt van tijdelijke aard te zijn, want de tuin is nog niet goed afgezet en anders zijn ze bang dat hij wegloopt. De buurman heeft hem genomen omdat zijn broer was overleden. Ik moet er wel bij zeggen dat ik in Spanje woon en daar de mores met dieren anders is. Veel honden zitten daar aan lijnen en buiten. Maar ik trek het mij zo aan dat ik er 24 uur per dag mee blijf lopen. Wie heeft een tip om me dat niet zo aan te trekken?
Herkenbaar! Kan ik ook helemaal niet tegen. Ik heb een keer midden in de nacht aangebeld bij mensen die hun hond in de achtertuin hadden gelaten terwijl ’t vroor. Ik hoorde hem janken terwijl ik in m’n bed lag. Ze waren hem vergeten en lagen al te slapen. Gelukkig werden ze wakker van de deurbel.
Een tip: Mijn coach zegt dat ik alleen zorgen mag hebben over dingen die binnen mijn invloedssfeer liggen. Alle andere kwesties moet ik mij van afwenden omdat dat alleen maar energie kost. Dus als je t kunt veranderen: doen! Bel aan en vraag of je hem af en toe mag uitlaten. En is die situatie niet reëel? Denk dan dat jij niet 24/7 ziet wat er met de hond gebeurt. Ze laten hem vast wel tussendoor uit en hij krijgt ook vast lekker eten. Dat is al meer dan voor de meeste (zwerf)honden in Spanje.
Oh ik zit achter mijn beeldscherm te janken van opluchting. Ik kan me hier volledig in herkennen. Er is afgelopen jaar zoveel gebeurt wat vrij heftig voor me is geweest. Ik kon maar niet plaatsen waarom ik zo sterk emotioneel op sommige voorvallen reageerde. Ik heb momenteel een sterke relatie, maar zelfs mijn vriend krabde zichzelf vaak op het hoofd over mijn stemmingswisselingen en huilbuien. Hij is overigens het complete tegengestelde van een HSP’er, dus dat is soms wel moeilijk, maar hij is ontzettend gek met me en toont veel begrip. Ik heb mezelf al jaren tegengewerkt en afgevraagd waarom ik zo heftig op dingen reageerde: bur-nout en huilbuien compleet, zullen wel je hormonen zijn zeiden ze dan. Daar ging ik zelf in mee, alleen wel een beetje raar dat ik 24/7 last van hormonen zou hebben niet? Met het lezen van dit artikel sprongen de tranen in mijn ogen (ben overigens nog niet uitgehuild), eindelijk weet ik wat ik heb en weet ik waar ik aan moet werken. En kan ik anderen dit laten lezen met betrekking op mij.
Ik word nu steeds emotioneler. En het word me echt te veel HSP te zijn! Filteren lukte me steeds, maar ook de filter raakt vol. Het is echt een probleem bij mij! ’t Blijft ook maar doorgaan. Ik geef m’n grenzen aan en doe van alles om rust te houden, maar het lijkt niet meer te lukken. En ik weet niet hoe en wat! De emoties zitten me echt ff niet mee…
Boektip: “Becoming The Most Important Person In The Room” van Rose Rosetree. Je leert jezelf beschermen tegen prikkels en meer in balans te komen. Heeft mij ook geholpen. Tezamen met meditatie of yoga, joggen of wandelen, ademhalingsoefeningen, op tijd naar bed gaan en mezelf niet overladen met activiteiten. Dagritme is heel belangrijk. Uitputting en veel prikkels (zoals het journaal of spannende tv programma’s) maken je heel gevoelig.
Beste Sonja, Filteren is een bewuste actie om controle te krijgen over je prikkels. Dit is een onrealistische uitputtingsslag. Hiermee pleeg je roofbouw en blijf je constant in je hoofd zitten. Hierdoor kun je niet aarden. Je aandacht gaat meer uit naar de buitenwereld (de prikkels) waar je als HSP toch al teveel mee bezig bent door je meervoudige, overactieve zintuiglijke waarneming. Ik heb inmiddels het boek van Felix Brabander getiteld ‘Follow your senses’ in huis. Het was echt een openbaring! Het is een hardcover van 40 euro die je via internet kunt bestellen. Het leest makkelijk weg. Hij geeft ook coaching. Misschien kun je hier iets mee. Ik ga er ook zeker mee aan de slag. Ben zo blij te lezen over en mensen in mijn omgeving te ontmoeten die ook HSP zijn. Ik vond het zelf heel moeilijk om te aarden, maar ontspanningstherapie (methode van Dixhoorn) helpt me hierbij. Misschien ook iets voor jou? Dan even naar huisarts. Hij/zij kan je dan in contact brengen met een Praktijk voor Fysiotherapie die ook deze vorm van hulpverlening biedt. Succes toegewenst!
Hee, je zegt dat je alles aan je hoogsensitiviteit doet. Maar doe je niet te veel? Want ja je mag je zelf niet over belasten. Dit is precies de vraag die ik me stel als er niks werkt tenminste niet op lange termijn. Wat ook een probleem bij mij is is vooral het medeleven hebben voor andere en dan heb ik het niet over het normale medeleven. Maar het depressieve medeleven. Ik voel wat hun voelen maar ik weet deze gedachte zijn niet van mij want ik ben een positivo. :) Meteen denk ik dat een meisje zich zelf wil verwonden wanneer ze iets ergs heeft meegemaakt. En dan loop ik ook de hele dag mee in me hoofd. Bijna al mijn vriendinnen zijn depressief en ik begrijp dat eerlijk gezegd niet omdat ik elke dag voor de leuke en positieve dingen onbewust en bewust vecht. En ja tuurlijk denk ik het is niet mijn probleem of wordt ik ineens boos op dat hun mijn advies niet aannemen. Ook denk ik op dat moment niet rustig wanneer ik weer een dip bericht krijg van iemand en kan ik me pas later rustig krijgen. Maar op dat moment en heel veel later i am freak out. Ik vindt het gek genoeg ook heel interessant om problemen op zoeken van andere en dat helemaal te ontleden. Wat zou ik hier eventueel mee kunnen doen? Want dit is zo zonde van mijn tijd. Moet ik doorgaan met mijn gedachtes dat ik ze niet kan helpen. Moet ik een deel van mijn vriendinnen verlaten of is er nog een oplossing die toevallig niet weet maar andere mensen wel? By the way mijn kat voelt wat ik voel ze is nu heel onrustig. ????
Onze zoon van 12 jaar heeft ook HSP. We zijn hier achter gekomen omdat hij een ontzettend “vol” hoofd had, nare gedachten en heel verdrietig was. Via de huisarts zijn we terechtgekomen bij een kinderarts. Deze stuurde ons door naar een kinderpsycholoog. Zij constateerde al snel HSP. Via een gesprek met een andere ouder wiens kind ook HSP heeft, ben ik in contact gebracht met een kindercoach. Tweemaal is mijn zoon nu daar geweest, zij praat en doet op een creatieve manier onze zoon begeleiden. Om weer plezier te krijgen in allerlei dingen. En vooral dat hij de moeite waard is, dat hij voor zichzelf op moet komen. Nee moet leren zeggen. Dat hij niet het verdriet van anderen op zich kan nemen. Zeker niet zo’n jong iemand (zoals het vliegtuigongeluk in Rusland). Ik hoop dat hij hier veel van leert en goed met zijn hooggevoeligheid om kan leren gaan. Daarnaast lees ik ontspanningsoefeningen voor ’s avonds voor het slapengaan. Het boekje heet De Wensster. Dit werkt voor hem ook heel ontspannend!
Wat geweldig wat u als ouder voor hem doet! Ik zou willen dat ik zoveel steun in mijn jeugd had gekend… Klein puntje op de ‘i’: hij heeft geen HSP, hij is een HSP. ;-) Ik heb zelf inmiddels het boek ‘Follow Your Senses’ van Felix Brabander in huis. Deze hardcover is voor 40 euro via internet te bestellen en hij biedt ook coaching aan las ik. Ik vond het boek een prachtige openbaring. Ook leer ik veel van de tips en trucs op internet. Je zoon is niet alleen, dat blijkt wel uit alle reacties hier. Ik hoop dat dit hem een fijn gevoel geeft.
Magnetiseren helpt ook.
Ik ben helemaal een HSP, al sedert mijn kindertijd. Maar de openbaring kwam er pas recent. Mijn directe omgeving snapt het echter niet, en wil mij forceren in de vakjes waar zij zelf in passen. Ze snappen niet dat ik het écht meen als ik vraag om met rust te worden gelaten, nee dan gaan ze nog vaker bellen omdat ze “bezorgd” zijn. En als ik dan zeg, ik ben HSP, denken ze dat ik ergens psychisch ziek ben en dus hulp nodig heb. Nee ik heb gewoon rust nodig, geen drukke mensen in mijn vrije tijd. En waarom weet ik niet, maar ik trek nu net zo’n mensen aan, blijkbaar. Die me opzadelen met al hun stress en persoonlijke issues, die ik dan weer zodanig sterk aanvoel, dat ik er zelf slapeloze nachten van heb. Dan zijn ze verontwaardigd als ik ze mijd, mijn telefoon niet opneem als ze bellen, en/of hen zeg dat ik hen niet kan helpen, dat ik niet de juiste persoon ben. Ik heb al zo’n drukke job, waardoor ik al zoveel moet filteren. Mijn vrije tijd eis ik dan echt voor mezelf op, anders hou ik het niet uit. Ik heb al een auto immuunziekte, ik heb al tinitus, ik heb al een burn out gehad. Vandaag heb ik deze site gevonden, en heb meteen de link op mijn facebook pagina gedeeld. Hopelijk komt er zo meer begrip, want ik kan het meestal zelf helemaal niet goed uitleggen.
Hoi Nathalie, Ik herken me enorm in wat je verteld! Ben er ook sinds een paar maanden achter dat ik HSP ben, en bij mij zijn er ook mensen in mijn omgeving die het niet willen begrijpen en het zien als een psychische aandoening, en anders wel als iets wat ik mezelf aanpraat. Het zijn vooral de mensen die ik al heel lang ken. Ik begin nu aan mezelf te denken, en ren en vlieg niet meer voor ze zoals ik vroeger dus altijd wel deed en nu ben ik in hun ogen veranderd, slokt m’n werk al m’n tijd op of ze gooien het op m’n verleden waarin ik veel heb meegemaakt en maken er dan van dat het daardoor wel zal komen en zeggen dat ik binnenkort wel weer “de oude” word. Wat ik ook zeg en aangeef waar IK behoefte aan heb, en dat is dus rust orde en regelmaat, het wilt er gewoon niet in. Ben nu al 1 vriendin kwijt waar ik 14 jaar bevriend mee was. Maar ik moet zeggen dat ik er steeds meer vrede mee krijg en dat het me steeds “minder doet” Ik ben jaren niet mezelf geweest, heb mezelf jaren voor andere voorbij gelopen, trok altijd probleemgevallen en drukke mensen aan, en dat word allemaal steeds minder sinds ik er gewoon lak en heb en de tijd en rust voor mezelf neem en begin mezelf steeds meer te begrijpen en te accepteren. Komt ook vooral doordat ik er veel informatie over heb opgezocht. Als mensen me geen ruimte willen geven als ik het ze al tig keer heb gevraagd en uitgelegd is het voor mij klaar. Ik moet aan mezelf denken anders ga ik er echt aan onderdoor en zo moet jij ook gaan denken. De meeste mensen in je directe omgeving gaan het uiteindelijk wel accepteren en waarschijnlijk ga je 1 of 2 mensen kwijt raken die het gewoon niet gaan begrijpen. Dat scheelt dan ook weer een hoop onrust en prikkels waar je al zo gevoelig voor bent. Ik heb nog een tip; is een goed en handig boek, heb hem laatst besteld bij Bol.com als e-boek maar kan ook als gewoon boek besteld worden. Marian van den Beuken, “Hooggevoeligheid als Kracht”. Veel succes! x Mariska
Ik begrijp je maar al te best beste Nathalie… Er zijn velen zoals wij, doch jezelf beschermen is een MUST. Ik begin méér en méér van me af te bijten en te rusten als ik het voel opkomen. Niet altijd evident, doch NOODZAKELIJK! Hoe? Dit moet je proberen uit te maken voor jezelf… ’t Is NIET makkelijk, zelfs héél moeilijk, en vervallen steeds in opnieuw ’toelaten’ is moeilijk te voorkomen, vooral in het begin… Méér aan jezelf denken en egoïstischer worden. Dit is moeilijk voor mensen zoals wij… De meesten durven het NIET toe te geven dat ze CVS hebben en HSP… want zoiets gaat meestal samen. Véél moed en lieve groetjes, Thérèse
HSP kan ook bestaan in combinatie met hoogbegaafdheid. HSP komt de laatste 10 jaar meer voor doordat de wereld is veranderd. Je krijgt meer “input”, gevraagd en ongevraagd. Neem je nog wel tijd om te onthaasten? Zou een wandelen, fietsen in de natuur (in de stilte dus, zonder MP4, iPod, etc.) elke week je kunnen “ontladen” enerzijds. En innerlijk tot rust komen, en met volle teugen genieten, verwonderen en stil worden anderzijds? Belangrijk is het om in je familie en of vriendenkring iemand te vinden, waar je mag en kan komen, zonder dat je tot iets verplicht word, je hoeft je niet te bewijzen en je mag zijn wie je bent. En dat je afspreekt om samen te genieten van een mooie film op tv of barok muziek met piano of fluit, etc. als muzikaal behang, terwijl je samen deelt met elkaar. En dat stiltes in het gesprek niet hoeven worden opgevuld, ook dat mag er zijn. Wat zijn mogelijkheden om regionale groepen op te zetten van/voor HSP’ers met meerdere mogelijkheden om samen te doen in kleine groepjes?
Goeden morgen Jan. Ik vond deze website en zag de reacties over de hooggevoeligheid. Ikzelf weet nu ruim 3 jaar dat ik hooggevoelig ben en sinds 1.5 jaar een beetje hier concreet mee om te gaan. En veel mannen hiermee heb ik nog niet ontmoet… en ook niet veel mannen die begrijpen hoe je met hooggevoeligheid om kunt gaan. Zelf ben ik op zoek naar mensen die dit ook hebben om eens wat ervaringen uit te wisselen. Haha hoeft niet van mij in een hele grote groep als in een college, maar gezellig met een klein clubje. Wat ik zeker aan jou verhaal “waar “vind is dat het leven al mooi is met de natuur, wandelen, fietsen, watersport strand e.d. Zonder dat daar te veel extra’s bij komt kijken of mensen ontmoeten die snappen wat veel prikkels met je doen en je daarvoor niet afwijzen, omdat je te ingewikkeld voor ze bent. Dit heb ik overigens alleen bij mannen. Vriendinnen kunnen hier allemaal prima mee omgaan waardoor het een stuk makkelijker is… Groeten, Petra
Ik heb al een hele tijd dat ik geloof dat ik ook HSP heb/ben. Ik ben altijd moe. Heel gevoelig voor alles, vaak last van stemmingswisselingen. En achteraf het gevoel, waarom was ik nou boos, verdrietig, geïrriteerd? Ik snap er gewoon niks van. En na veel op internet gelezen te hebben, ben ik ervan overtuigd. Maar heb geen idee hoe ik ermee om moet gaan. Het put me zo uit dat ik zelfs neig naar depressiviteit. Als ik uit school kom, wil ik het liefst naar bed. Alleen zijn. Ik wil graag hulp. Maar heb geen idee waar ik die kan zoeken en of ik daarvoor naar de huisarts moet. Gr. Manon
Ha Manon, Ik kan je ontzettend aanraden om naar je huisarts te gaan en hem/haar te vertellen wat je hebt. Schaam je er niet voor. Ik ben bijna 44 jaar en kom er na bijna 2 ADHD-onderzoeken achter dat de symptomen van een HSP helemaal op mij slaan. Er valt nu zo veel op z’n plaats! Ik ben verdrietig, maar ook heel erg opgelucht. Het heeft een naam!
Hallo Manon, Het is zo herkenbaar. Ik geef een workshop over hooggevoeligheid en lees net je hulpvraag. Misschien heb je daar behoefte aan? kijk maar even of je jezelf daarin herkent en ga daarnaast ook naar de dokter om het te bespreken.
Als ervaringsdeskundige zou ik het volgende willen zeggen: voordat je zelf weet hoe het zit, heeft de omgeving je al heel veel (vaak minder aardige) etiketten opgeplakt. Let op de kleine kinderen in je omgeving zodat die niet onzeker over zichzelf worden. Ze hebben situaties vaak al door voordat de volwassenen het zien/voelen en worden dan voor zeurpiet, klagertje of lastpak aangezien. Laat ze (desnoods achteraf) weten dat ze gelijk hadden als dat zo was. Zo kunnen ze het onderscheid leren voelen tussen “opgepikte” en eigen emoties etc. Ga als je hooggevoelig bent niet te dichtbij mensen staan of zitten. Banken zijn uit den Boze! Ga verzitten, ergens anders staan, op een feest of bijeenkomst, als je merkt dat de jouw stemming/humeur verandert, dus beïnvloed wordt (voor gevorderden, ha ha). Wij zeggen weleens: schuif eens op, je zit/staat op/in m’n aura! Er wordt gelachen, maar jij bent er vanaf! Zet je verstand op nul zodra je kunt, al is het maar een minuut en zwijg. Dan kan je er weer een poos tegen. Succes!
Hoogsensitief en al halverwege de dag rode geïrriteerde ogen. Herkent iemand dit? Heeft iemand tips misschien?
Jeps, heb daar zelf nu reeds 2 jaar last van. Maar moet er dan wel aan toevoegen dat ik lijd aan de ziekte van Pfeiffer, wat inmiddels wel al zo’n beetje uitgemond is in CVS. Ik las zojuist hierboven dat het ook door HSP veroorzaakt kan worden/zijn.
Ik denk dat je eens naar je leefomgeving zou moeten kijken: te droge lucht, te veel staren naar schermen of andere stilstaande, kleine objecten. Oogdruppels tegen droge ogen kunnen ook goed helpen. Succes!
Ik heb ook last van rode geirriteerde ogen, en weet sinds kort dat ik ook HSP ben.
Ik ben ook HSP en krijg vaak aan het einde van de ochtend last van prikkende, branderige ogen. Misschien een teken dat ik even rust moet pakken? Soms is het een paar weken weg en soms heb ik er weken achter elkaar last van. Het prikkende gevoel in mijn ogen heb ik dan ook vaak in mijn neus, tandvlees en in mijn nek (alsof die spieren kriebelen/branden).