Stress is een vorm van emotionele of mentale spanning die uitwerkt op je lichaam. Stress kan worden veroorzaakt door werkdruk (werkstress), files (file-stress), zeurende mensen (irritatie-stress) enzovoort. Door toedoen van deze stress-triggers worden stresshormonen aangemaakt (o.a. cortisol, adrenaline en noradrenaline). Zowel de stress zelf als de stresshormonen brengen verschillende symptomen en kenmerken (stressklachten) met zich mee. Hierbij 10 symptomen & gevolgen van stress…

1. Oorsuizen kan een symptoom van stress zijn

Oorsuizen door stress komt erg veel voor. Om die reden wordt oorsuizen ook wel piepstress genoemd. De medische term voor oorsuizen of piepstress is tinnitus. Als je oren suizen door toedoen van stress, dan hoor je een fluit- of pieptoon in één of beide oren. Dit geluid komt niet van buitenaf, maar wordt voortgebracht door de hersenen onder invloed van stresshormonen. Je kunt helaas weinig doen tegen oorsuizen.

Omdat oorsuizen een belangrijk symptoom is van stress, is het echter wel een duidelijk signaal dat je stress dient te verminderen of zelfs stressmanagement moet overwegen.

2. Hoofdpijn

Stress is een belangrijke factor bij het ontstaan van hoofdpijn. Hoofdpijn die wordt veroorzaakt door stress wordt ook wel spanningshoofdpijn genoemd. Hoewel de specifieke achterliggende oorzaak van spanningshoofdpijn nog niet vaststaat, gaat spanningshoofdpijn altijd gepaard met spierspanningen en lichamelijke, mentale en/of emotionele stress. Hoofdpijn door stress is gering tot matig van aard en voelt dof, drukkend en/of klemmend. Hoofdpijn als symptoom van stress, uit zich bovendien aan beide zijden van het hoofd.

Als je vaak last hebt van (onverklaarbare & spontane) hoofdpijn, dan wordt het dus tijd om te ontstressen.

3. Spierstijfheid is een potentieel stress-symptoom

Stress veroorzaakt spierspanningen. Met name de nek, de schouders en de rug worden (onbewust & ongemerkt) veelvuldig of zelfs continu aangespannen in stressvolle situaties en periodes. Als je je nekspieren en schouderspieren continu aanspant, dan worden deze spieren stijf en pijnlijk.

Als je veelvuldig last hebt van stijve spieren, dan is het raadzaam om jouw oorzaken en symptomen van stress te inventariseren en onder handen te nemen. Doe rustiger aan of neem een time-out

4. Hartkloppingen worden vaak veroorzaakt door stress

Stress kan hartkloppingen veroorzaken. ‘Hartkloppingen’ betreffen een onregelmatige en/of abnormaal snelle hartslag. Hartkloppingen door stress kunnen op hun beurt angst of paniek-aanvallen veroorzaken. Paniek kan weer leiden tot zweten, versnelde ademhaling of zelfs hyperventilatieAls je last krijgt van hartkloppingen in stressvolle situaties, dan ben je of niet erg stressbestendig of je ervaart simpelweg veel te veel stress. In beide gevallen is het goed om hulp te zoeken. Stress-training, stress-management of stress-counseling kan wellicht uitkomst bieden.

Hartkloppingen kunnen duiden op langdurige, overmatige stress. De kans bestaat dat je uiteindelijk overspannen raakt of zelfs een burn-out tegemoet gaat. Sta daarom eens bewust stil bij jouw werkstress, stress-klachten, stress-verschijnselen en stress-symptomen!

5. Slaapproblemen & (over)vermoeidheid

Stress wordt vaak veroorzaakt door persoonlijke problemen. Vooral onzekerheden m.b.t. werk, financiën en relaties leveren veel stress op. Stress en stresshormonen maken je rusteloos… Je gaat piekeren, en tobben… Hierdoor kunnen slaapproblemen ontstaan… Je slaapkwaliteit verslechtert en je slaapduur wordt verkort… Hierdoor kunnen weer uiteenlopende emotionele klachten ontstaan waaronder prikkelbaarheid, chagrijnigheid en (over)vermoeidheid.

Als je slaap wordt verstoord door stress, dan dien je de oorzaak van jouw stressklachten z.s.m. aan te pakken.

6. Maag- & darmklachten kunnen een teken van stress zijn

Stress kan problemen veroorzaken m.b.t. je spijsvertering. Omdat er meer bloed wordt gepompt naar – en energie wordt verbruikt door – je spieren, wordt je spijsvertering even op een laag pitje gezet…Zodoende kan stress je eetlust sterk verminderen. Daarnaast kan stress misselijkheid veroorzaken doordat stresshormonen je braakcentrum prikkelen. En in ernstigere gevallen kan stress leiden tot maagpijn, darmkrampen, stressdiarree, overgeven en zelfs gewichtsafname.

Overigens zijn ook eetproblemen, bloedsuikerschommelingen, zoetverslavingen, hongeraanvallen, (vr)eetbuien, voedselverslavingen en zelfs eetstoornissen in veel gevallen gerelateerd aan overmatige stress.

Maag- en darmklachten door stress, kun je tegengaan m.b.v. speciale medicijnen tegen misselijkheid, overgeven, maagpijn en zuurbranden.

7. Relatie hoge bloeddruk & stress

Je bloeddruk kan onnodig hoog worden als gevolg van boosheid, ergernis, angst en stress. Stress is sowieso niet bevorderlijk voor je hart en bloedvaten, maar een verhoogde bloeddruk is extra belastend voor je hart- en vaatstelsel. Bovengenoemde factoren werken elkaar bovendien in de hand. Zo kan stress ergernis teweegbrengen en kan boosheid stress veroorzaken. Als je hart je lief is, kun je stress-symptomen en stress-klachten dus maar beter beperken.

Laat in stressvolle periodes je bloeddruk opmeten om eventuele hartproblemen te kunnen bestrijden.

8. Chronische stress heeft hyperadrenalisme tot gevolg

Het alarmmechanisme van stress is normaliter van korte duur. Zodra het “gevaar” geweken is, vervalt je lichaam weer in zijn normale staat. Als je echter last hebt van chronische stress, dan is er weinig tot niks meer voor nodig om stress te ervaren. Bovendien blijven de stress-symptomen veel langer voortduren of gaan ze helemaal niet meer weg. Als stress zich heel vaak ( of zelfs continu) voordoet en als het evenwicht zich niet –of slechts heel langzaam– herstelt, dan spreekt men van chronische stress. Bij chronische stress is bovendien sprake van verhoogde adrenaline-spiegels.

Als stressklachten zich ontwikkelen tot chronische stress, dan dien je stress-situaties uit de weg te gaan of juist stressbestendigheid te ontwikkelen.

9. Overspannenheid is een duidelijk symptoom van stress

Verplichtingen, problemen en gebeurtenissen brengen prikkels met zich mee. Prikkels gaan gepaard met een bepaalde spanning. Als de omstandigheden meer van je vragen dan je aankan, kun je overspannen raken. Overspannenheid gaat vaak samen met prikkelbaarheid, oververmoeidheid, lusteloosheid en concentratieproblemen. Alles wordt je te veel… Je verliest het overzicht… En je hebt nergens meer zin in. Overmatige stress of chronische stress kan overspannenheid enorm in de hand werken.

Als je overspannen bent (of tegen overspannenheid aan zit), dan is het raadzaam om hulp te zoeken bij je huisarts, Maatschappelijk Werk, een psycholoog of een psychotherapeut.

10. Burn-out behoort tot de ernstigste stress-symptomen

Een burn-out houdt in dat je het gevoel hebt opgebrand te zijn. Je energie en motivatie zijn na jarenlange overbelasting uitgeput, en behandeling is dan ook een vereiste. Een burn-out wordt meestal in de hand gewerkt door stress, overspannenheid, uitputting, onzekerheid en depressie. Als een burn-out wordt gediagnosticeerd door een psycholoog, psychotherapeut of psychiater, dan betekent dat dat je je grenzen stelselmatig (herhaaldelijk & langdurig) hebt overschreden.

Een burn-out kan het uiteindelijke gevolg zijn van overmatige stress; probeer het dan ook niet zover te laten komen…

Tot slot

Stress brengt dus tal van klachten, kenmerken en symptomen met zich mee. Van oorsuizen en hoofdpijn en van overspannenheid tot burn-out. Als je stress wilt behandelen of voorkomen, dan dien je absoluut deze 11 tips in acht te nemen om stress te verminderen en optimaal te ontstressen!

Heb jij andere klachten & symptomen door toedoen van stress dan de 10 bovenstaande stress-symptomen? Of heb je vragen of opmerkingen over de gevolgen van stress? Laat dan hieronder je reactie achter!

74 Reacties

  1. Hallo, Ik heb jaren achter elkaar heel veel dieptepunten meegemaakt en sinds november vorige jaar weer iets waardoor ik geestelijk geknakt ben. Veel spanning hierdoor en veel huilbuien. En het ergste is braakneigingen. Elke dag maar weer; soms 2 à 4 maal, maar ook 2 à 8 maal. En dit brengt mij helemaal in onzekerheid. Ik sliep eerst helemaal niet; nu gelukkig wel beter. Ik gebruik homeopathische middelen zoals Bloem Ruval Extra Forte om rustig te worden en voor het slapengaan Bloem DormaFleur Extra Forte. Maar elke dag weer de braakneigingen en last van maag / darmen en misselijkheid ook soms. Nu heb ik Iberogast genomen en gemberthee gedronken. Wat kan ik het beste nemen tegen braakneigingen. Want ik wandel veel en zwem drie maal in de week een uur. Om me weer vertrouwen te geven en te voelen… Want de braakneigingen beïnvloeden mijn zelfvertrouwen. Is er een stressarm band of moet ik iets anders proberen of moet ik rustig doorgaan met wat ik nu doe. Want ik ken mezelf niet meer…

  2. Ik heb ook mijn leven lang last van een knoop in mijn buik veroorzaakt door allerlei vormen van stress. Vervelend als je midden in de nacht wakker wordt met een knoop in mijn maag, een soort harde hockeybal. Blijkbaar kunnen spanningen dat zelfs tijdens je slaap onbewust veroorzaken. Dat midden in de nacht wakker worden met een knoop veroorzaakt ook weer onrust en stress, en zo beland je in een soort vicieuze cirkel. Bijzonder dat je geest je lichaam zo kan beïnvloeden. Ik geloof echter dat je lichaam omgekeerd ook je geest kan beïnvloeden. Tot kort geleden deed ik daarom vaak spier ontspanningsoefeningen, zoals genoemd in punt 3 van hierboven genoemde artikel. Hiervoor had ik altijd een geluidsbestand klaar naast mijn bed, vroeger op de walkman, tegenwoordig op de smartphone. Ik gebruik daarvoor de spierontspanningsoefening van GGZ Drenthe (aanspannen spieren, en vervolgens helemaal ontspannen). Dat werkt over het algemeen prima, tenzij je een echt grote vorm van stress hebt. Probleem van deze spierontspanningsoefeningen is namelijk dat deze (bijna) niet werken op de buikspieren. Ik heb allerlei middelen geprobeerd om van die hockeybal af te komen, van het doen van sit-ups tot aan massage met een shiatsu kussen. Het werkte maar een beetje. Recentelijk heb ik echter bij toeval een manier ontdekt die me wel helpt, en die ook nog eens te doen is zonder dat je helemaal wakker hoeft te worden, en ook nog eens bijna niets kost, wat ik graag deel, misschien dat het voor andere mensen ook werkt. Ik had een elektrisch massage apparaat gekocht voor enkele euro’s op een Chinese website. Dit is een apparaat die instelbare spanning zet tussen (herbruikbare) plakkers die op de huid worden geplakt. Een soort AED dus… toen ik een keer weer zo’n harde hockey bal in mijn buik had kwam ik op het idee deze bal tussen twee plakkers te plaatsen. In het begin was het vrij pijnlijk, de spanning moest op de laagste stand. Toch voelde het wel prettig, en langzaam kon ik de spanning steeds meer opvoeren. En na de massage hield ik er een heerlijk ontspannen gevoel aan over die ik helemaal in mijn hoofd voelde. Mijn hockeybal was weggemasseerd tot een soort schuimpje. Geen idee of jullie iets hebben aan deze ervaring. Bij mij helpt het, en dat wilde ik even delen!

    • Bernadette

      Ik heb ook vaak enorm last van zo’n harde bal in mijn buik na nare dromen. Hoe heet dat massage apparaat en waar koop je dat? Ik kan t niet vinden.

  3. Afgelopen jaar erg veel stress ervaren door ernstige zenuwpijn (hernia) en zeer nare en ernstige bijwerkingen mentaal en fysiek door anti0epileptica die ik tegen de pijn voorgeschreven kreeg (lyrica, pregabaline). Toen pijn wat was afgenomen en mijn hersenen en hormoonstelsel wat bijkwamen na een maand of 2 afgekickt te zijn, bleek mijn relatie niet zo betrouwbaar als ik had gehoopt. Drie maanden door een hel omdat ik ook nog weinig aankon door breinverbouwing v/d anti epileptica, kan veel tijd kosten (tot 2 jaar, aldus mijn medisch psycholoog) voor brein en hormoonstelsel weer gereset is en ik normaal functioneer. Helaas reageer ik overal vrij heftig op. Piekeren, nachtzweten, hartkloppingen, maagproblemen, misselijkheid, extreme vermoeidheid, slaapproblemen, haaruitval zijn het gevolg. Ondertussen opbouwen op werk, vraagt ook veel extra’s maar levert gelukkig ook wat op. Enkele weken geleden relatie maar beëindigd, ex ging emotioneel vreemd met zijn ex met BPS symptomen, die mijn reputatie op het werk heeft getracht te schaden toen ik confrontatie aanging daarover. Veel zorgen gehad over mentale gezondheid van mijn ex. Begin het achter me te laten maar stress symptomen blijven onverminderd aanhouden. Zodanig, dat ik af en toe halve dagen zo duizelig ben dat ik niet kan bewegen. Bizar. Ik weet, kost gewoon heel veel tijd om te herstellen van een jaar met zoveel stress en onrechtvaardigheid. Vraag: wat is er bekend over relatie tussen anti-epileptica dat breinverbindingen en hormoonstelsel verandert en omgang met stress?

    • De potentiële verbanden waarnaar je vraag zijn nagenoeg oneindig; vooral op correlatief en indirect niveau. Hieromtrent zijn –op individueel vlak– niet zomaar 1-2-3 concrete uitspraken te doen. Zijn je schildklierhormoonwaarden, vitamine D, vitamine B12 en vitamine B6 al eens gecontroleerd?

    • Hoi ik lees net je reactie ik heb hetzelfde in de overgang kunstmatig geweest met stoppen daarvan alles wat overbelast ik kon niets meer alles was te veel beeld geluid en duizelig hyperventilatie paniek erboven op straatverbod erdoor verschrikkelijk gespannen nu hoge bloeddruk en pijn steken in mijn hoofd en gesprongen aderen ogen en vlies zit ruimte tussen ik denken teveel druk op m’n hoofd en hele erge druk en nare pijn hart. Heb ook verschrikkelijk haaruitval. En zenuw tikken achter mijn ogen en nu begint mijn pink ook. Enige wat ik kreeg was neurologisch onderzoek cardioloog huisarts doet net of ik gek ben en onderzoeken zien ze niks maar klachten verergeren. Oxazepam is alles wat ik kreeg. Hoe kom je bij zo psycholoog die jij hebt ik voel me machteloos onbegrepen en vind het doodeng hoe ik me voel. Veel liefs

    • Bloemetje, ook aan jou wil ik dan ook vragen of je schildklierparameters, vitamine B12, vitamine B6, vitamine D en elektrolyten al eens onder de loep zijn genomen…

    • Nu 17 september 2020, bijna 3 jaar later. Ik heb inderdaad een uitgebreid bloedonderzoek laten doen, april 2017 al. Na driekwart jaar onder behandeling heb ik sinds februari 2018 frequente B12 injecties na aangetoond tekort. Vitamine D was te laag, slik sindsdien bij om klachten a.g.v. D tekort op te lossen. Na 2 jaar injecties begin ik eindelijk goed op te knappen. M.b.t. stress heb ik erg veel te verduren met mijn zus met borderline die behandeling weigert. Doordat ik mijn zenuwstelsel en hormoonstelsel adequaat laat genezen door de B12 behandeling ben ik de kracht gaan vinden me los te gaan weken van de giftige manipulatie die ik sinds mijn 8e jaar heb ervaren. Momenteel midden in dat proces. Dat geeft buitengewoon veel stress waardoor ik nu overspannen thuis zit. Interessant hoe ik door aanpak B12 en vitamine D mentaal en emotioneel zo gezond werd dat ik kracht kreeg een giftige situatie definitief aan te pakken. Door de opnamestoornis (pernicieuze anemie/Addisson-Biermer) reageert mijn lichaam veel heftiger op spanning. Ik kom door alle stress opnieuw uit op dit artikel voor informatie en dacht: even een update geven :-) Jouw advies om bloedonderzoek te laten doen was een hele goede: daar zat namelijk idd iets verkeerd. Schildklier en B6 waren goed, trouwens. Dank voor je advies destijds.

  4. Ik had en heb zoveel stress dat mijn lichaam helemaal niet meer functioneerde. Ik ben 58 jaar en was 36 jaar getrouwd. Ik kon niet meer zelf eten en drinken, niet meer lopen en was incontinent. Mijn ex stopte me in een zorghuis met demente mensen. Ik heb een zwart gat in 2015 er aan over gehouden. Met behulp van fysiotherapie en ergotherapie klim ik er langzaam boven op. Doordat ik in 2015 zeer ernstig ziek ben geweest heb ik daarbij ook nog polyneuropathie overgehouden en afgelopen mei werd mijn gehoor ook nog een heel groot stuk afgenomen. Hulp van mijn eigen gezin krijg ik weinig. Ik moet het hebben van de leuke dingen met mijn broer zijn gezin en nog van enkele andere mensen. Ik kan nu weer kleine stukken met een rollator lopen en woon inmiddels weer op mezelf. Ik zit de grootste deel van de dag in een rolstoel, want zelfstandig lopen alleen gaat niet. Ik hoop nog wat meer te winnen met mijn therapeut maar niemand weet waar ik uit kom. Ik zie nu heel duidelijk in dat mijn huwelijk met een man die een kort lontje heeft mij helemaal kapot heeft gemaakt. Ik wil wel zeggen dat hij mij nooit lichamelijk mishandeld heeft. Ik zou graag mensen ontmoeten die hetzelfde hebben meegemaakt. Want door een leven met alleen maar stress is mij dit overkomen en het ergste vind ik dat het contact met mijn kinderen minimaal is. Ik weet alleen maar dat ze mijn kant van het verhaal nog nooit gehoord hebben en omdat het niet zo goed loopt kan ik hen dat ook niet vertellen omdat ik bang ben dat ze het contact met mij helemaal verbreken.

    • Wat een ontzettend naar verhaal! Hoe gaat het inmiddels met je? Heb je weleens bloedonderzoek laten doen en je B12 laten testen, na minimaal 3 tot 6 maanden geen supplementen met B12 erin? De klachten die je opnoemt zijn typisch voor het brede scala aan klachten dat je vd ziekte van Addisson-Biermer kunt krijgen: B12 opnameprobleem.

  5. is het mogelijk dat je als je 67 bent en overlijden van partner en broer heb gehad nu ineens allemaal lichamelijk klachten krijg en heel veel opvliegers er wordt tegen mij gezegd door huisarts overspannen en heel veel stress maar wil er graag van af zeker die zogenaamde opvliegers iemand raad

    • Beste Thea, Stress is een extreem breed begrip. Met stress bedoelen we een vorm van spanning die in het menselijk lichaam optreedt als reactie op externe prikkels. Deze spanningsreactie wordt gevolgd door een bepaald patroon van fysiologische reacties. Bovendien zijn er meerdere definities en omschrijvingen / omlijningen van de term ‘stress’. Vaak wordt met stress een bepaalde situatie of prikkel aangeduid. Soms wordt onder stress de psychische, fysiologische en/of biochemische verandering verstaan die het gevolg is van een bepaalde situatie of prikkel. Stress kan dus zowel worden gezien als oorzaak (stressvolle situaties en prikkels), maar ook als gevolg (gestrest of overspannen zijn)… Een conditie die stress veroorzaakt wordt ook wel ‘stressor’ genoemd. De lichamelijke reactie op stress noemen we ook wel stressrespons. De stressrespons is dus het proces ten gevolge van de stressor… En de stressor is de aanleiding voor de stressrespons. Stress kan door allerlei stressoren worden veroorzaakt: zowel door onplezierige als door plezierige situaties… Zo kan extreme werkdruk of financiële strubbeling voor stress zorgen, maar een huwelijksdag of lange reis evengoed. Elke (negatieve of aversieve) prikkel of conditie die spanning veroorzaakt, is in theorie stressvol. Ook stimuluscondities en omgevingscondities kunnen stress teweegbrengen en cognitieve prestaties negatief beïnvloeden; denk maar eens aan lawaai, slaapgebrek, informatie-overload, drugsgebruik en oververhitting. Dit fenomeen wordt ook wel het ‘stimulusmodel van stress’ genoemd. Dit model staat het dichtst bij de oorspronkelijke natuurkundige betekenis van stress: “een kracht die op een lichaam inwerkt”. Dan heb je nog stressoren op emotioneel vlak: negatieve prikkels of situaties die sterke emoties zoals ergernis, angst, verdriet of woede oproepen. Denk maar eens aan straf / afstraffing, gevaardreiging, ontslag, verlies van een geliefde, et cetera. Kortom situaties die de basisbehoeften van de mens in gevaar brengen: veiligheid, gezondheid, liefde en primaire of secundaire bestaansmiddelen. En dan speelt ook nog persoonlijkheid een rol: zo is neuroticisme de sterkste persoonlijkheidsvoorspeller voor stresssymptomen. Anderzijds voorspellen stressvolle negatieve levensgebeurtenissen op hun beurt een toename in neuroticisme. Sociale factoren en milieufactoren zouden eveneens een rol kunnen spelen… Mijn punt is dat stress een extreem complex en gecompliceerd begrip is. Vandaar dat het heel gemakkelijk is om allerlei klachten ‘op stress te gooien’. Er is namelijk niemand die kan aantonen dat een bepaalde klacht niets met stress te maken heeft. In 99% van de gevallen zal stress –in welke betekenis van het woord dan ook– heus wel een rol spelen, in welke hoedanigheid dan ook… Dus kun je een droge mond krijgen van stress? Vast wel… Is het niet primair, direct of causaal, dan wel secundair, indirect of correlatief… Kun je hier iets mee? Nee, niet echt. Wat je wilt weten is of er daadwerkelijk sprake van overmatige stres, waardoor deze hypothetische stress wordt veroorzaakt, hoe je de betreffende stressor in het vervolg kunt vermijden en of dit je droge mond verhelpt… Zo niet, dan moet je de oorzaak misschien toch elders zoeken… In directe zin is een droge mond maar al te vaak het gevolg van uitdroging, continue mondademhaling, voeding, roken, veel praten, hyperventileren, hormoonhuishouding, medicijngebruik, een aandoening van de speekselklieren, koorts of chronische diarree. Het kan dan ook raadzaam zijn om allereerst reële oorzaken uit te sluiten, alvorens stress als oorzaak aan te wijzen. Hopelijk kun je hier iets mee… Groeten, Paul

  6. Ik loop al zeer lange tijd rond met pijnlijke schouders en nek. Ik ben ook bekend met chronische hyperventilatie. Elke keer tijdens rustmomenten (vakanties en weekenden) heb ik er last van. Ik ben dan ook erg moe maar slaap dan erg slecht. Ik heb al cesartherapie gevolgd en ken de ontspanningsoefeningen. Ik kan er wel een boek over schrijven, maar bij mezelf toepassen lukt niet altijd. Zit ik tegen burn-out aan? Wat kan ik het beste doen?

  7. K kan slecht poepen en als het lukt dan komt er allen een hardt keuteltje uit kan dat hartkloppingen ver oorzaken last van me linker schouder blad altijd al gehad heb kromme rug maar voel me nooit duizelig of Light in mijn hoofd af en toe wel ff licht in me hooft maar das binnen 10 seconde weg soms heel benauwd als k snel opsta en dan sta k ff stil en is het over heeft dit allemaal met stress te maken

  8. Beste Paul, Ik zal het kort proberen te houden maar geef me a.u.b. een reactie op dit… Ik heb een druk eigen bedrijf maar heb door omstandigheden even alles dicht gegooid ik heb een jaar of 4 aan een stuk Door gewerkt Veel stress gehad en zoveel mee gemaakt dat ik er bij wijze van spreken een boek over kan schrijven! M’n klachten zijn nu dagelijks zo erg dat ik niet meer normaal kan functioneren het voelt alsof ik helemaal op ben en m’n lichaam op uitvallen staat. Een goed voorbeeld ik reed vanmiddag om mijn auto op de snelweg en moet letterlijk bij iedere pomp stoppen omdat zelfs auto rijden onmogelijk is ik krijg weg trekkers zie alles op me afkomen. Verder rijden echt onmogelijk… Vervolgens ben ik in staat om naar het ziekenhuis te rijden maar daar aangekomen zwakt het weer af.. pak thuis aangekomen een oxazepam en een glas wijn.. uur later zwakt alles weer af en ga slapen (zweet ook veel in m’n slaap). Dan gaat en soms weer een paar dagen goed rust goed uit wat ik voorheen niet deed en dan komen vanuit het niets deze aanvallen weer.. letterlijk een hel.. Dokters kunnen vaak niks vinden.. Wat zouden dit kunnen zijn en zijn deze verschijnselen vooral dat voorbeeld met auto rijden bijvoorbeeld bekend en wat kan ik hier aan doen? Bedankt en groeten

    • Beste Gerard, Dit kan echt van alles zijn… Van neurologische klachten (t.a.v. epilepsie, zenuwaandoening, vitamine B12-tekort, vitamine B6-overschot, o.i.d.) tot psychologische problemen (t.a.v. angststoornis, paniekstoornis, emotiestoornis, stressstoornis, dwangstoornis o.i.d.). Daar kan ik aan de hand van je verhaal niets zinnigs over zeggen. Sowieso ben ik geen arts. Heb je hier al eens met een psycholoog of psychotherapeut over gesproken? Heb je al eens neurologisch onderzoek ondergaan?

    • Hoi, Dit is niet best! Je hebt gewoon een burn-out of je zit er bijna tegenaan… Wat voor bedrijf heb je? Kun je anders niet je werk delen (delegeren)? Rustig aan hè! ????

  9. Ben 45, en heb enkele jaren geleden een burn-out gehad. Ben hiervoor behandeld, maar merk dat ik sindsdien niet meer de oude ben als daarvoor. Ben erg gevoelig voor stress geworden. Slik nu sinds enkele maanden propanodol 70mg, om mijn hartslag wat lager te houden (had ook last van hartkloppingen), maar mijn bloeddruk blijft 150/90 (als ik rust neem zakt hij wel naar 130/85). Ben sinds enkele maanden van baan veranderd, mijn vrouw heeft sinds een jaar of 2 reuma, en merk dat dit alles niet in mijn koude kleren gaat zitten. Ben snel geïrriteerd, en merk aan mezelf dat ik de rust niet krijg die ik nodig heb.

    • Zijn je schildklierhormoonwaarden, vitamine D, vitamine B12 en ijzer al eens gecontroleerd?

  10. Beste, ik heb nu al 3 keer dat als ik stage moest doen de laatste week daar van overgegeven. Ik had de link eerst nog niet gelegd met stage, maar was er nu achtergekomen. Ik krijg dan heel erge buikpijn en rillingen / zweten en moet dan even erna overgeven. Zou ik hier iets tegen kunnen doen? Mijn dokter zegt pilletjes nemen voor mijn maag maar ja, ik ga volgend jaar nog 4 keer stagen moeten doen en het jaar daarna weer… Als dit elke keer gebeurt… Alvast bedankt…

    • Merel van Es

      Lieve Madonna, Ik heb dit vroeger ook gehad. Ik begreep niet waar het door gebeurde. Dacht dat ik faalangstig was. Ik heb hierdoor veel laten gaan in mijn leven. Uiteindelijk met heel veel geduld en moeilijke tijden en ook psychologische hulp ben ik er doorheen gekomen. Inmiddels ben ik Natuurgeneeskundig therapeut geworden en heb vorig jaar de Theta Healing opleiding gedaan. Het is een methode waarbij je bij je onderliggende oorzaken van angst, onzekerheid, boosheid, en zo voort kunt komen en ze eenvoudigweg oplossen. Misschien is er een goede Theta Healer bij jou in de buurt die er eens naar zou kunnen kijken? Ik had gewild dat ik dat toen ooit had kunnen doen. Ik werk nu nog steeds aan eigen proces stukken en het lost veel op voor mij. Lieve Groet, Merel

  11. Beste, Ik heb door hevige stress en emotionele spanningen oorsuizen / tinnitus gekregen. Dit heb ik nu al 5 weken, maar de stress is dan ook nog steeds volop aanwezig. Als de stress uiteindelijk helemaal verdwijnt en ik weer goed in mijn vel zit, gaat het oorsuizen dan ook weer weg? Heb er eg veel last van. Alvast bedankt!

  12. Ik ondervind al zeker 8 jaar stress door verschillende gebeurtenissen en factoren van buitenaf. Ik ben altijd enorm sterk geweest en hielp altijd anderen maar ben nu een schim van wie ik ooit was. Op zich ben ik wel een optimist en denk al acht jaar morgen, volgende week zal het wel beter gaan of ik vind wel een oplossing. Toen ik echter ook nog de door medicatie veroorzaakte depressie van mijn partner over me heen kreeg waarin ik het leidend voorwerp was en er nog niks van de voorgaande problemen was opgelost zijn de filters er bij mij uit. Sinds een jaar of drie komt alles 1 op 1 binnen en reageert mijn lichaam en hoofd direct ergens op. En nu nu dan eindelijk na 10 jaar knokken de problemen opgelost gaan worden is het op m’n maag en darmen etc geslagen. Dat is het enige dat ik nog niet had en niet verwachtte ook. Maar door enorme stress ontladingen van het moment geeft dat toch ook weer zijn neerslag op lichaam en geest. Ik lees altijd dat je de stress factoren weg moet nemen op moet lossen, maar dat kan gewoon niet altijd aangezien ze van buitenaf komen en aangedaan worden. Je kan niet weglopen voor een rechtszaak, je kan niet weglopen voor ziekte van een partner, je kan niet weglopen als huis en tuin in 5 minuten voor je ogen voor 80 procent geruïneerd worden en dat zijn maar een paar voorbeelden. Ik heb ze wel verwerkt door de tijd heen maar word er van buitenaf dan iedere keer weer aan gekrabd door de overheid, de bank, advocaten en noem maar op. Ik heb dan ook bovenstaande symptomen allemaal en al jaren lang op de maag en darm na en die sinds deze week. En dan nog zie ik er het positieve in, het zal wel weer weg gaan en misschien gelijk een paar pondjes kwijt. Dingen waar ik kracht uit put is mijn creativiteit van potlood op papier tot 3D computer technische creativiteit, dat houd me op de been maar word ook weer bekritiseerd regelmatig. Ik heb medicatie voor een paniekaanval en herken ze al lang inmiddels. Niemand ziet het aan me en geloven het dan ook haast niet tot ze er bij zijn dat er daadwerkelijk iets gebeurd wat ik niet in de hand heb zoals letterlijk instorten bij een telefoontje wat ik krijg. Psychisch zit ik heel goed in elkaar, heb altijd mensen geholpen met psychische problemen en trauma’s met goed resultaat. En toch en dan puur door oorzaken van buitenaf, aan 1 stuk door ca. 8 jaar lang gebeurt het mij ook. En nu, nu er echt flink licht is aan het eind van de tunnel merk evengoed dat ik toch gewoon echt op ben, ook de ontladingen vallen erg slecht… er zijn dingen die blijven als de ziekte van mijn partner maar normaal gesproken kan ik daar heel goed mee omgaan en we kunnen ook erg goed praten er over. Toch ben ik echt op en ik vraag me af of ik ooit weer mezelf word en of hoe ik daar aan mee kan werken. Mijn partner idem dito… verschil is alleen dat door medicatie van zijn ziekte een chronische depressiviteit is ontstaan en hij daar medicatie voor krijgt die heel goed werkt en hij dus een filter heeft voor stress. Kan goed zijn dat ik door een bericht zit te janken in de ene kamer en hij zit te fluiten of zingen in de andere… dan zeg ik vaak ook geef mij die tabletten ook maar voor de grap. Wat ik me nu afvraag is moet ik dit uitzitten wat mijn persoonlijke voorkeur heeft of laat ik me helpen door medicatie… therapie op het psychische vlak zie ik voor mij niet als een oplossing, er zijn geen verborgen trauma’s of achterliggende verborgen oorzaken. Ik kan goed praten over alles en heb mensen om mij heen om mee te praten die dat ook goed kunnen opvangen en kanaliseren. Ik zit ook niet opgesloten in mezelf met alle vraagstukken… zou medicatie voor een periode een oplossing zijn voor mij?

    • Hallo Loredana, ik herken heel veel in jouw verhaal. Sinds een jaar of 9 regelmatig hoofdpijnen. Die duren dan een dag of 3 en dan moet ik plat. In de loop van de jaren worden de hoofdpijnen niet minder in frequentie, minimaal twee maal per maand, maar wel iets minder in heftigheid. Het gaat nu echter vaak gepaard met steken in de oren en de laatste maanden met heftige misselijkheid en braken. Geen migraine, geen clusterhoofdpijn. We komen er wel steeds meer achter dat het vaak is als ik ergens heel erg naar uit kijk, menig feestje of leuk iets moet daardoor worden afgezegd. Of als ik ergens tegenop zie, of als ik me heel veel zorgen maak om een ander. Ben al een aantal jaren in de overgang, maar om nu alles daar op te schuiven… Ik roep vaak net als jij: ik wil er gewoon vanaf, desnoods met hulp van een pilletje. Maar het liefst doe ik het op alternatieve manier. Heb jij nog reacties gehad op jouw schrijven? Vriendelijke groet!

  13. Hallo, Sinds 2 weken heb ik enorm veel stress/angst. Na ongeveer 5 dagen stressen kreeg ik 3 dagen lang nachtzweten, alsof ik een bad heb genomen. Ik kon niet meer slapen. Net wanneer ik in slaap val word ik met angst wakker. Nu slaap ik weer normaal, alleen word ik wel wakker rond 4 uur en krijg geen oog meer dicht. Ik ga om 22:30 naar bed en tot 04:00 uur word ik zeker 6 keer wakker. Tegelijkertijd begon diarree. Ik voel mijn darmen gewoon bewegen en hoor rare geluiden uit me buik. Na het eten moet ik ongeveer binnen 30 minuten naar de wc met diarree. Ben naar de huisarts gegaan die zegt dat ik buikgriep kan hebben dus bloed laten afnemen. Ik heb het af en toe benauwd, geen koorts. Voel me niet lekker meer in me vel. Hoe kan ik hiermee omgaan?

    • Beste Batuhan, Je spreekt over angst, maar waar ben je precies bang voor? Of je darmklachten gerelateerd zijn aan je stress- en angstgevoelens (wat overigens best weleens zou kunnen…), durf ik niet te zeggen, maar hoe dan ook denk ik dat (in elk geval een deel van) de oplossing schuilt in de aard en overwinning van je angsten. Misschien is het een idee om hier eens over te praten met maatschappelijk werk of een eerstelijns psychotherapeut? Sterkte & groeten, Paul

  14. Hallo ik zit op de voorgezet onderwijs. Ik heb iedere keer na school heel erg hoofdpijn en voel ik me erg misselijk, heeft dit te maken met stress?

    • Er zijn echt talloze mogelijke/potentiële oorzaken van hoofdpijn. Of stress in jouw geval de boosdoener is, durf ik echt niet te zeggen… Ga er desnoods even mee langs de huisarts. Beterschap! Groeten, Paul

  15. Beste Paul. Ik ben een jonge meid van 25 maar ben helaas in de laatste jaren mijzelf een beetje verloren. Ongeveer 4 jaar geleden kwam ik thuis te zitten i.v.m. problemen aan mijn schouders. Door onbegrip van artsen, familie en vrienden werd ik minder zeker van mijzelf. Ik merkte dat ik vanaf toen meer stress, spanningen en meer piekerde. Toen er op gegeven moment uitkwam dat ik geopereerd moest worden aan beide schouders namen ze mij serieus maar mijn onzekerheden zijn daar helaas niet mee verdwenen. Door het vele thuis zitten merkte ik dat ik het al spannend vond om alleen naar de supermarkt te gaan en stress en angst nam alleen maar toe. Nu 4 jaar later merk ik dat ik mezelf langzaam terug krijg maar nog steeds heb ik veel last van angst, stress en spanning terwijl ik geen idee heb waardig ooit vandaan is gekomen. Ik zit zelf te twijfelen om met een maatschappelijk werkster te gaan praten om te werken aan mijn zelfvertrouwen maar weet niet of dat nodig is. Graag hoop ik op reacties.

    • Beste Kimmie, Is dit de Kim die zojuist een reactie achterliet onder een ander artikel over stress (wat ik inmiddels heb beantwoord)? Hoe dan ook lijkt het me een topplan om langs maatschappelijk werk (tegenwoordig ‘instituut voor maatschappelijk welzijn’) te gaan. Ikzelf heb in ieder geval heel veel gehad aan maatschappelijk werk tijdens een voor mij extreem emotionele en stressvolle periode. Hopelijk geldt dat voor jou ook. Heel veel sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul P.S. Ook je huisarts zou in dit opzicht hulp kunnen bieden, maar dan moet je wel een goede ‘band’ met hem/haar hebben.

  16. Ik heb last van hartkloppingen, vooral bij kleine inspanningen zoals de trap lopen, verder heb ik best wel een onrustig gevoel.. ook heb ik diarree en soms heb ik buikpijn, soms komt het ook als ik bijvoorbeeld chocolade eet. verder heb ik striae gekregen op mijn benen.. moet ik naar de huisarts gaan of zelf een oplossing zoeken?

  17. Ik lig al bijna twee jaar in scheiding daarvoor ruim 10 jaar een bar slechte relatie gehad nu inmiddels verhuisd met twee kinderen en vriend… De laatste paar weken erg moe snel geïrriteerd elke dag hoofdpijn, vreselijke pijn in mijn nek en schouders, alsof er letterlijk een blok beton op me rust. Ben nu op het punt dat ik eigenlijk niks meer wil en kan. Wil gewoon de hele dag in bed liggen, alles gaat op de automatische piloot, is dit stress? Of ben ik door alle stress in een depressie aan het zakken???

  18. Noor Spanenburg Reageer

    Hallo, Ik heb het om de maand dat ik opsta met veel keelpijn. Moeilijk slikken. En ik moet dan heel veel overgeven ( 7 keer per uur). Dat duurt meestal 1 à 2 dagen. Kan de oorzaak stress zijn?

    • Ik sluit niet uit dat stress een rol speelt. Doen de klachten zich voor in extreem stressvolle periodes? Heb je last van aanvullende klachten: hoge buikpijn, lage buikpijn, misselijkheid? Doen de klachten zich voor nadat je specifieks hebt gegeten? Als je regelmatig zonder aanwijsbare reden meermaals per uur moet overgeven, zou ik overigens absoluut eens langs de huisarts gaan. Sterkte!

    • Noor Spanenburg

      Bedankt voor de reactie! Het enige wat altijd aanwezig is: het begint met keelpijn en daarna is er misselijkheid en zeer veel overgeven. Ik ga ook de huisarts raadplegen. Groetjes, Noor (12 jaar)

    • Ik had niet door dat je pas 12 jaar oud bent. Waarom hebben je ouders je nog niet mee naar de huisarts genomen? Dit lijkt mij persoonlijk in ieder geval niet onverstandig als een dusdanig jonge meid met zulke heftige (slokdarm)klachten te kampen heeft. Je klachten zouden bijvoorbeeld te maken kunnen hebben met een maagzuurprobleem. Hopelijk kan je huisarts je snel verder helpen. Beterschap!

  19. Hallo, ik ben een meisje van 16 jaar en ben al even op zoek geweest naar een antwoord op mijn vragen, maar kan het niet zo goed vinden. Ik zal mijn verhaal even vertellen, en hopelijk antwoordt er iemand… Ik had de tweede week van de paasvakantie iets heel raars, ineens voelde ik dat rond de plaats waar m’n hart zit, ’t begon te trillen en ik dacht meteen dat het iets met mijn hart te maken had. Ik begon te bibberen en had golven van stress door me heen. Ik ben uiteindelijk gekalmeerd, maar vanaf dan had ik altijd de angst dat het terug zou komen. Ik heb toen nog twee keer zo’n rare stressmomenten gehad waarbij mijn hart sneller begon te slaan. En ik werd zo bang dat ik moest beginnen te wenen. Ik heb ook zo heel soms heel even dat ik die trilling weer voel op de plaats waar mijn hart is, maar dat is ook meteen weer weg. Als ik aan iets anders denk of met iets anders bezig ben dan komt het meestal niet voor, die trillingen, maar het is al een paar keer gebeurd dat het wel kwam zonder dat ik eraan aan het denken was. Ik ben altijd zo bang dat er iets heel ernstig aan de hand is en ben waarschijnlijk van plan om naar mijn huisarts te gaan. Maar misschien hebben jullie hier een antwoord op. Zou het iets met mijn hormonen te maken hebben? Of is het erger? Help mij a.u.b.?

    • Beste Tinne, Neemt je hartslagfrequentie ook echt toe? Dus gaat je hart sneller kloppen qua aantal kloppingen per minuut? Aanvalsgewijze tachycardie (verhoogde hartslag) kan verschillende oorzaken hebben. Stressaanvallen zou ik het niet willen noemen… Je hartritme kan wel worden beïnvloed door stress, maar meestal is stress slechts een uitlokkende factor of een symptoom… En dus doorgaans niet het probleem an sich. Aanvallen van een verhoogde hartslag duiden veelal op ‘paroxismale supraventriculaire tachycardie’ (PSVT), een hartritmestoornis die zich hoofdzakelijk voordoet bij jonge mensen en eerder onaangenaam dan gevaarlijk is. Paroxismale supraventriculaire (boezem)tachycardie is een regelmatige, snelle hartslag (160 tot 200 slagen per minuut) die elders ontstaat dan in de hartkamers, plotseling optreedt en ook plotseling weer ophoudt. Mogelijke onderliggende oorzaken van PSVT zijn Wolff Parkinson White-syndroom (WPW), een aangeboren hartafwijking waarbij een extra verbinding tussen de hartboezems en hartkamers bestaat. Ik ben overigens GEEN arts, dus er zou ook iets totaal anders aan de hand kunnen zijn. Aanvallen van extrasystolen bijvoorbeeld, of aanvallen van hyperventilatie. In geval van extrasystolen verandert ook het ritme van je hartslag. Gevoeld als een soort pauzemoment, gevolgd door een voelbaar hevigere hartslag (boemboem… BOEM!). In geval van hyperventilatie is doorgaans ook sprake van ademhalingsproblemen. Persoonlijk zou ik hier inderdaad even mee langs de huisarts gaan, dan heb je in een mum van tijd meer zekerheid. Heel veel sterkte! Groeten, Paul

  20. Hallo Student van 20 jaar, deze stressklachten komen mij zeer bekend voor. Ik ben zelf 22 jaar en er is bij mij kort geleden vastgesteld dat ik een gecombineerde vorm heb van ADHD en ADD. Hier krijg ik nu medicijnen en coaching voor en dit heeft mij erg geholpen. De door jou genoemde verschijnselen en klachten zijn bij mij nu bijna helemaal verdwenen. Helemaal zullen ze nooit verdwijnen, sommige mensen zijn nou eenmaal gevoeliger voor stress en spanningen dan anderen en daarmee moet je leren leven. Alleen de stress is nu een stuk minder, waardoor ik er wel mee kan leven. Je zou hier onderzoek naar kunnen doen (kijk op internet voor een aantal tests en als deze positief uitkomen neem contact op met je huisarts). ADHD en ADD zijn in tegenstelling tot wat veel mensen denken een lichamelijke aandoening, zij maken juist meer of minder van een bepaald stofje in de hersens aan dan andere mensen. Dit stofje zorgt ervoor dat je stop kan zeggen (ergens niet aan denken of iets doen of laten). Dit kunnen mensen met ADHD en/of ADD dus niet of minder. Dwangmatig gedrag om iets niet of wel te doen en dagdromen zijn hier goede voorbeelden van. Dit geeft een hoop stress en daarom zijn mensen met ADD en ADHD vaak ook sneller depressief. Bovendien slapen ze in het algemeen slecht (hier zijn medicijnen en kruiden voor). Het is bovendien erfelijk, dus als iemand in je familie het heeft is er een grote kans dat jij het ook hebt. Het is een erkende aandoening en de meeste medicijnen zijn vergoed in je basisverzekering. Hoop dat dit helpt en veel sterkte!

  21. student 20 jaar Reageer

    Ik loop de hele dag te piekeren en te denken, en voordat ik het doorheb, is het alweer avond en ga ik in bed liggen en val vanzelf wel een keer in slaap. Als de wekker weer gaat dan wil ik alleen maar in bed blijven liggen. Ik doe er alles aan om in bed te blijven liggen. Als ik dan toch mijn bed uitkom, gaat alles zo traag, terwijl ik een jaar geleden prima functioneerde. ’s Ochtends kijk ik mezelf in de spiegel aan en vraag wat er toch aan de hand is. Als het dan zaterdag is word ik om 9 uur ’s ochtends wakker en ga ik pas een keer mijn bed uit om 1 uur ’s middags om ff te douchen en plof daarna op de bank of ga een spelletje spelen. Op stage kan ik me niet concentreren, ben soms wel een uur aan het dromen, zonder dat ik het doorheb. Dingen waar ik eerst een uur over deed, duren nu een dag of zelfs langer. Als mijn ouders kritiek hebben, dan regeer ik altijd heel kortaf en soms schreeuw ik zelfs. Dat deed ik een jaar terug misschien 1 keer per maand, want ben verder een heel relaxte persoon en paste me makkelijk aan anderen aan. Maar nu niet meer. Iedereen die ik de laatste tijd heb ontmoet, lijk ik geen band mee te hebben. En de mensen met wie ik altijd contact had beginnen ook minder te worden. Heb een vriendengroep van 18 personen, maar ben er nooit meer bij. Altijd zeg ik dat ik ziek ben of dat ik een zere rug heb, maar heb er gewoon geen zin in. Lichamelijke klachten: ik word zwaarder, zere onderrug en bovenrug, vaak hoofdpijn, ’s ochtends weleens misselijk, dan moet ik een keer kotsen en dan gaat het wel weer. Heb heel vaak last van diarree, moet soms wel 6 keer per dag naar de wc. Ik ben altijd moe, maar kan niet altijd goed in slaap komen… tenzij ik echt moe ben. Gemiddelde nachtrust is 5 a 6 uur en als ik wakker word, heb ik niet altijd het gevoel dat ik geslapen heb. Ben in een jaar tijd bijna tien kilo aangekomen. Elke keer als ik wat ongezonds pak, begint mijn vader te zeuren. En hij brengt het op een hele vervelende manier, waardoor ik woedend word van binnen. Wat me ook opvalt de laatste paar maanden is dat ik een heel droog gevoel in mijn mond heb, waardoor ik dorst blijf houden.

    • Beste Student, Ben je hiermee al eens naar de huisarts geweest? Er zou namelijk best weleens sprake kunnen zijn van een schildklier-gerelateerd probleem. Schildklierproblemen kunnen uitwerken op o.a. je pijnbeleving, gemoedstoestand, lichaamsgewicht, energieniveau etc. Heb je ook hoge of lage buikpijn? Misselijkheid en overgeven zouden namelijk ook wel symptomen van schildklierproblemen kunnen zijn, maar ’t zou bijvoorbeeld ook kunnen duiden op een ontsteking van het spijsverteringssysteem. Ik ben GEEN arts en weet dan ook niks zeker -het zou immers ook iets totaal anders kunnen zijn, zelfs gerelateerd aan depressiviteit of iets dergelijks- maar ik probeer in ieder geval met je mee te denken. Persoonlijk zou ik eens langs de huisarts gaan hiermee en vragen wat hij/zij van je schildklier denkt… Sterkte & beterschap toegewenst! Groeten, Paul

  22. Hallo, Ik heb vaak erg last van hoofdpijn en buikpijn. Zelf denk ik dat het komt door stres op school. Ik zit uren aan mijn huiswerk omdat ik bang ben dat ik een toets niet goed ga maken. Soms zit ik huilend voor mijn boek omdat ik bang ben dat ik het proefwerk ga verpesten. Vaak maak ik een planning. Volgens m’n planning ben ik om 9 uur klaar. Maar uiteindelijk zit ik toch weer tot half 11. Als ik van me klas hoor dat er een cijfer op magister staat van een proefwerk (wat ik voor mijn gevoel heel slecht heb gemaakt) durf ik niet eens te kijken. Soms als ik een onvoldoende heb, durf ik niet de les in en de docent van ’t vak waar ik een onvoldoende voor had aan te kijken. Hoe vaak ik het ook probeer, ik kom er niet vanaf. Kan deze stress misschien ook een reden zijn van de blindedarmontsteking die ik heb gehad?

    • Beste student, Ik ben GEEN arts, maar de klachten die je beschrijft, doen -naar mijn ondeskundige mening- sterk denken aan faalangst. In de meeste woordenboeken wordt faalangst omschreven als “de angst niet te voldoen aan gestelde verwachtingen”. Aangezien verwachtingen worden gesteld door mensen, heeft faalangst alles te maken met de manier waarop jij tegen mensen aankijkt en anderen tegen jou. Faalangst is sterk gerelateerd aan je zelfbewustzijn/zelfrespect, zelfbeeld, zelfvertrouwen en incasseringsvermogen. (bron) Door angst om te falen kan iemands zelfvertrouwen zelfs sterk afnemen. Vaak is faalangst ook verweven met perfectionisme, prestatiedrang, (sociale) onzekerheid en/of een gevoel van minderwaardigheid. De drang om succes te boeken en de angst om te mislukken wordt deels veroorzaakt door de eisen en verwachtingen van je omgeving, maar het is toch ook grotendeels iets wat iemand zichzelf oplegt. Het is niet verkeerd om ambities te hebben en goed te willen presteren, maar voorbijgaan aan je eigen motivatie, capaciteiten en grenzen werkt veelal averechts. Als faalangst onrealistisch van aard is en onder aan de streep negatief uitpakt, is het goed om hier iets aan te doen. Je gezondheid is immers minstens zo belangrijk als je schoolwerk. Aangezien je veel stress ervaart door je potentiële/hypothetische faalangst lijkt het me bijvoorbeeld niet verkeerd om hier eens over te praten met je huisarts of de decaan/leerlingbegeleider/mentor op school. Ik kan helaas niets concreets voor je betekenen, maar hopelijk hebt je iets aan deze info. Heel veel sterkte in ieder geval met het bevechten van de stress die je ervaart! Groeten, Paul

  23. Wat hier is uitgelegd, klopt helemaal. Het komt mij zo bekend voor! Helaas heb ik nooit goed naar m’n lichaam geluisterd en stond alles op de automatische piloot met alle gevolgen van dien… Nu op mijn 42e jaar in een depressie tot uiting gekomen. Stond op instorten en was helemaal radeloos. Ben in paniek naar m’n werkgever gegaan en een heel goed gesprek gehad. De achterliggende reden van deze depressie is nog niet boven water, maar hoop met hulp deze ellende te overwinnen! Ik heb wel het gevoel dat ik maar net op tijd ben geweest. Anders had ik mezelf niet meer kunnen redden denk ik… Succes iedereen!

  24. Hoi, Ik denk dat ik veel stress heb door een paar symptomen: – Veel plassen; – Af en toe hoofdpijn; – Sneller moe (wel normaal slapen); – Armspieren onbewust inspannen…Ik zit in mijn examenjaar van HAVO en heb faalangst en ben perfectionistisch. Ik heb iets gedaan wat fout is naar het eerste meisje waar ik verliefd op ben. Ik krijg op alles kritiek en niemand op 1 docent na helpt mij. Komt dit door stress en wat moet ik eraan doen? Graag z.s.m antwoord. Bedankt. Mvg, Anoniem

  25. Tja, men hoeft niet oud te zijn om hartproblemen te krijgen. Stress veroorzaak het ook heb ik gemerkt. Er overlijden zelf mensen aan hartcomplicaties die nog geen 50 jaar oud zijn…

  26. Hallo, Ik heb elke dag stress voor school, elke keer ben ik heel gestresseerd. Kheb nog nooit een dag gehad zonder stress. Voor ‘nen toets ben ik heel gestresseerd. Kheb heel veel last gehad van hoofdpijn, verhoogde bloeddruk, verhoogde hartslag… Kheb zoveel stress dat ik gewoon niets wil doen, niets voor school. Altijd als ik een toets leer waar je eigenlijk niet veel moet voor leren, dat normale mensen na 30 minuten geleerd hebben, bij mij zal da 3 uur duren en ik zal nog niet klaar zijn. Kheb ook heel veel black-outs, gewoon da ik iets leer en dan al na 10, 20, 30 minuten weer vergeet. Kweet echt niet wat ik moet doen… Help mij!

    • Corien Tins

      Dag Andrey, Ik lees net je reactie op het stukje over stress. Ik ben een moeder van schoolgaande kinderen. Het is heel logisch dat je stress ervaart bij bv een toets. Soms kun je zelfs beter presteren onder stress. Als het te sterk wordt en je ervaart er een black out door, werkt het tegen je. Het is goed om hulp te zoeken. Ga met je verhaal naar de huisarts of je mentor op school. Misschien ben je wel perfectionistisch, mag je geen fouten maken van jezelf, faalangstig. Hier zijn trainingen voor, je leert dan met je stress om te gaan. Ik ervaar zelf, als ik mijn probleem bij God breng, dus er voor bid, dat Jezus mij helpt en rust geeft. Misschien kun jij dat ook eens proberen. Andrey heel veel sterkte bij je probleem. Groetjes, Corien

  27. Goedendag, Van de week had ik ergernissen, waaronder relatie en financieel. Snel moe. Onoplettend. Niets interesseert me. Pijn in linkerflank. Slecht slapen of juist heel goed… Wat gebeurt er met me? Vijf jaar geleden was ik dag in dag uit moe. Ze zeggen dat het bloedarmoede is. Maar volgens mij is het iets anders, de huisarts kan ’t niet vinden. Zou dit stress kunnen zijn? Ook geïrriteerd, hoofdpijn, veel roken, moe. Wie kan me raad geven?

  28. John, Kijk ook eens bij chronische hyperventilatie. Ikzelf ben daar erg ziek van geweest, tot de fysiotherapeut de symptomen van latente hyperventilatie herkende. Sindsdien had ik de klachten grotendeels onder controle. Ik had darmklachten en moest veel overgeven, vooral ’s nachts. Ook was ik misselijk. Als ik te druk ben geweest, word ik nog weleens misselijk aan ’t eind van de dag.

  29. goethals, isidoor Reageer

    Avena Sativa en andere natuurlijke middelen zullen helpen, maar volledig stress doen verdwijnen zal niet lukken. Het zit in de genen met andere woorden, je bent ermee geboren en zal het moeten aanvaarden.

  30. Beste Paul, Ik ben nooit ziek en eet altijd gezond, sport veel en heb nooit stress. Maar twee weken geleden heb ik enorm veel last gehad van stress en emotionele spanningen door bepaalde omstandigheden en door angst om een ziekte te krijgen waardoor ik ook minder ben gaan eten. Deze spanningen hebben onbewust en bewust constant aangehouden. Een week daarna kreeg ik last van mijn maag en darmen (krampen) en winderigheid. Dit hield 4 dagen aan, toen ben ik 2 dagen op stap geweest o.a een festival (de hele dag aan het bier) en de dag daarna begon het over te slaan op diarree waarbij ik één keer ietwat misselijk werd op het eind van de dag. Verder alleen darmproblemen/diarree, dit hield zo’n 5-6 dagen aan en toen was het over. Natuurlijk ga ik ervan uit dat dit alles is gekomen door mijn angst/stress en de verminderde eetlust en dat stelt dan ook wel gerust. Zou ik er dan ook blindelings van uit kunnen gaan dat deze symptomen zijn veroorzaakt door al mijn stress, angst en gepieker daarvoor in combinatie met weinig eten? Dat zou mij in ieder geval gerust stellen en dan weet ik dat ik moet stoppen met dit gestress. Met vriendelijke groet en enorm bedankt, John

    • Beste John, Ik ben GEEN arts, dus ik kan en mag geen medische uitlatingen doen over de geaardheid van je maag- en darmproblemen. Ik kan hier in ieder geval absoluut geen uitsluitsel over geven. Natuurlijk kan het in theorie best zo zijn dat overmatige mentale spanning negatief uitwerkt op je spijsverteringsstelsel, maar of het dé oorzaak is van je diarree, dat hoeft natuurlijk niet. Dus niet per se en niet uitsluitend. Het kan best zijn dat je darmen al overstuur waren door spanning en dat je op het festival net even wat verkeerds hebt gegeten. Dat angst en stress gepaard gaan van een verminderde eetlust is overigens ook niet zeldzaam. Ik zou je erg graag geruststellen, en ik beweer overigens geenszins dat er iets ernstigs met je aan de hand is of zou kunnen zijn, integendeel (iedereen heeft immers weleens diarree en maag- of darmkramp)… maar voor een medisch consult dien je echt je huisarts te raadplegen. Heel veel sterkte! Groeten, Paul

  31. Ik heb al 2 jaar last van uitslag op mijn polsen en handen. Vreselijke jeuk… Ook jeuk aan mijn enkels. Heb allerlei bloedtests gehad en een jaar bij het VU gelopen om te kijken waar het vandaan zou kunnen komen. Ze kunnen niets vinden… Al snel gooien ze het in je omgeving dan maar op stress? Ikzelf vind dat ik geen stress ondervind. Ik slaap goed, eet goed en voel me niet opgejaagd. Mensen om me heen zeggen, je hebt WEL stress!? Elke handeling of gewoonte die je zou kunnen hebben, benoemen ze dan als stress. Wordt stress je ook niet aangepraat? Als dokters niets kunnen vinden, is het dan stress?

    • Beste Emma, Nee, stress is een bekend dooddoenertje dat erg vaak wordt gebruikt indien een onderliggende oorzaak van een medisch probleem niet kan worden gevonden. Stress speelt zeker een rol bij talloze klachten en aandoeningen (en ik sluit echt niet uit dat stress ook in jouw geval een rol speelt), maar het gaat naar mijn mening behoorlijk ver om jeukende huiduitslag volledig af te schuiven op stress, vooral als je naar eigen zeggen en inzicht niet of nauwelijks (merkbare) stress ervaart. Dus ter antwoord op je vraag: nee, als dokters niets kunnen vinden, hoeft er zeker niet per se stress ten grondslag te liggen aan je klachten. Het gebeurt in de praktijk maar al te vaak dat patiënten een second opinion aanvragen of op eigen initiatief naar een ander ziekenhuis of een andere specialist gaan, waarna de achterliggende/onderliggende oorzaak alsnog wordt gevonden. Daar heb ik persoonlijk maar al te veel ervaring mee. Groeten & heel veel sterkte, Paul

  32. Ik ben hooggevoelig met faalangst (of erger, faalangst lijkt nog te zacht uitgedrukt hier, maar er is echter niks gediagnosticeerd) en ervaar ook heel veel stress, met name op school, waar de prestatiedruk erg hoog is. Maar waardoor ik ook veel niet durf is de angst om slecht gevonden te worden. Deze angst geeft mij zo veel stress dat ik er helemaal doorheen zit. Ik haal slechte cijfers en heb gewoon geen zin meer. Elke avond moet ik wel huilen van dit probleem en pieker ik de hele nacht door, wat een depressief gevoel geeft. Zoals ik al zei: ik heb geen zin meer. Ik verwaarloos m’n eten en slaapritme en deze zijn beide sterk verminderd. Hierdoor val ik af, terwijl ik al te dun ben. En ben ik erg vermoeid op school door het slaaptekort. Mijn plan was om een jaartje pauze te houden (eventueel te gaan werken om nog íets te doen, en uiteraard iets aan m’n faalangst te doen dan (kan ik er nu écht niet bij hebben, dit zijn teveel prikkels en nóg meer stress (sociaal doen = stress bij mij)). Nu wil ik er wel mee naar een docent op school, want die weten nu van niks. Het probleem is dat ik ’t niet durf… M’n moeder neemt me niet meer serieus omdat ik het aan haar wel heb gemeld, maar zij onderneemt niets zonder dat ik zelf de knoop doorhak. Maar ik ben te bang de knoop door te hakken, ik ben te bang dat anderen m’n zwaktes zien… Heeft er iemand tips zodat ik wel de knoop durf door te hakken of een tip voor een andere aanpak?

    • Beste Amy, Wat een nare situatie zeg, ik hoop dat er snel verbetering optreedt. Heb je er al eens over gedacht naar de schooldecaan te stappen? Binnen voortgezet en hoger onderwijs is doorgaans een decaan aanwezig; dit is een studentenadviseur die gespecialiseerd is in het aanhoren (en meewerken aan een oplossing) van allerhande problemen. Deze persoon heeft volop ervaring met allerlei probleemsituaties en zal je dan ook serieus nemen, zonder te oordelen, dus misschien dat de drempel voor jou daardoor wat lager is. Ook Maatschappelijk Werk zou uitkomst kunnen bieden, daar kun je vrijblijvend terecht; vanaf je 16e zelfstandig, op jongere leeftijd met toestemming van een ouder/verzorger (deze leeftijdsgrenzen weet ik niet zeker). Als je in het dagelijks leven zo veel problemen ondervindt aan je angst is het bovendien niet ongerechtvaardigd om dit eens met je huisarts bespreken. Deze kan je helpen om op de “juiste” plek terecht te komen voor passende hulp. Heel veel sterkte toegewenst! Groeten, Paul

  33. Alle symptomen zijn op mij van toepassing… Bij mij komt het door pesterijen op het werk. Vanmorgen kon ik het gewoon niet opbrengen om te gaan. Gisterenavond na het werk de hele tijd staan huilen omdat ik het gewoon niet meer kon verdragen. Ik ben nochtans wel heel stressbestendig, maar na maanden van werken in een vijandige omgeving wordt iedereen ziek… Straks eens een bezoekje brengen aan de huisarts en hopen dat hij mijn klachten serieus neemt en me enkele dagen rust voorschrijft zodat ik eens rustig kan ademhalen en alles op een rijtje kan zetten…

  34. Ik heb door stress epileptische aanvallen gehad, maar ik heb geen epilepsie volgens onderzoeken…

  35. Paul (Redactie) Reageer

    Beste Anoniempje, Lees dit artikel eens over stress verminderen & ontstressen. Er staan verschillende praktische tips in m.b.t. cursussen en trainingen, maar ook tips om aan jezelf te werken en op eigen kracht stressbestendiger te worden. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Maak anders eens een afspraak met je huisarts. Misschien heeft jouw stress wel een duidelijke, achterliggende oorzaak die je simpelweg over het hoofd ziet. Het is immer moeilijk om objectief naar jezelf en je gezondheid te kijken. Als je huisarts je niet kan helpen, kan die je misschien doorverwijzen naar een psychotherapeut of psycholoog. Of ga eerst eens gratis & vrijblijvend naar Maatschappelijk Werk (daar is niet eens een doorverwijzing van je huisarts voor nodig). Hopelijk heb je iets aan deze informatie. Groeten, Paul

  36. Ik heb nu mijn derde burn-out in 7 jaar te pakken. Ik ben hooggevoelig en alles behalve stressbestendig. Bij conflictsituaties schiet ik direct in de stress. Problemen thuis neem ik mee naar mijn werk en problemen op mijn werk kan ik aan het eind van de werkdag niet loslaten. Alle bovenstaande symptomen zijn op mij van toepassing, behalve de maag en darmklachten. Ik wil echt heel graag van de stress af, maar stress is niet echt te voorkomen en moeilijk te vermijden. Zijn er manieren om stressbestendiger te worden? Trainingen, cursussen, boeken etc. Ik zou heel graag in contact komen met iemand die echt een oplossing heeft om beter met stress om te gaan. Iemand die echt heeft geleerd om beter tegen stress te kunnen, dus geen vage mind-tuning of emotionele bevrijding of energiebanen verleggen! Gewoon een praktische oplossing. Alvast heel erg bedankt voor eventuele reacties! Ik ben echt klaar met de stress en burn-outs. Word er gewoon depri van…

    • Ik ben namelijk zelf hooggevoelig en ondervind enorm, maar dan ook echt enorm veel stress.

    • Misschien een late reactie, maar Google eens naar ‘Brene Brown’ en lees haar boek: de kracht van kwetsbaarheid (nadat je haar twee fantastische TED-presentaties hebt bekeken). Ik begrijp je, zelf ook een ervaringsdeskundige, toen ik Brene gezien had gingen mijn ogen open!

    • Brand Break

      Misschien dat ik u kan helpen om een beetje stoom af te blazen en eens lekker te genieten van het goede leven. :)

    • Ik herken mezelf ook goed in stress. Hoofdpijn. Geïrriteerd. Moe. Maag-darmklachten. Conflicten zoeken. Onzeker zijn over alles. Ik weet het niet…

Plaats een reactie

Je reactie wordt voor publicatie gekeurd door de redactie en dient te voldoen aan de regels voor reacties.