Een “lijmoor” is een alternatieve benaming voor een ophoping van plakkerig vocht achter het trommelvlies. Het gaat hierbij om lijmachtig ontstekingsvocht, bestaande uit o.a. wondvocht, slijm, etter, bloed, bacteriën en antilichamen. In dit artikel bespreken we de symptomen en behandeling van een lijmoor…
Oorzaken lijmoor
Als de slijmvliezen in het oor opzwellen, bijvoorbeeld door verkoudheid, griep, allergie, astma of roken, kan vocht achter het trommelvlies niet wegvloeien via de buis van Eustachius. Bacteriën vermenigvuldigen zich in het ontstekingsvocht, waardoor de last groeit. Zodoende ontstaat toenemende druk op het trommelvlies en hevige oorpijn. Als het vocht indikt en plakkerig wordt, spreekt men van een lijmoor.
Lijmoor bij kinderen
De buis van Eustachius kan dicht gaan zitten zonder dat er sprake is van een bacteriële of virale infectie. Dit gebeurt vaak bij kinderen tot 8 jaar, omdat zij van nature over een zeer korte en nauwe buis van Eustachius beschikken. De druk en pijn worden alsmaar erger totdat het trommelvlies knapt en een “loopoor” ontstaat.
Jonge kinderen die met regelmaat last hebben van lijmoren en/of middenoorontstekingen krijgen doorgaans “buisjes” aangemeten.
“Otitis media effusie”
De officiële, medische benaming van een middenoorontsteking is ‘otitis media’. Het lekken en ophopen van vocht in een lichaamsholte wordt ook wel ‘effusie’ of ‘serosa’ genoemd. Zodoende staat een lijmoor tevens bekend als:
- Otitis media effusie
- Otitis media serosa
In dit artikel blijven we deze aandoening van het middenoor lijmoor noemen…
Symptomen lijmoor
Bij een lijmoor is er sprake van effusie. Er hoopt zich vloeistof op achter het intacte en gesloten trommelvlies. Deze vloeistof is doorgaans een lijmachtige substantie, vandaar de term lijmoor. Het belangrijkste symptoom van een lijmoor is hevige oorpijn die gepaard gaat met toenemende druk op het trommelvlies. De overige symptomen van een lijmoor zijn vergelijkbaar met die van een “normale” middenoorontsteking:
- “Vol gevoel” in het oor
- Slecht horen & oorsuizen
- Verkoudheidsklachten (keelpijn, hoesten & snotteren)
- Opgezette lymfeklieren in de hals
Bij chronische (continue) aanwezigheid van vocht achter het trommelvlies, kan doofheid van het desbetreffende oor ontstaan, en bij jonge kinderen kan zich een spraakachterstand ontwikkelen.
Behandeling lijmoor
In sommige gevallen gaat een lijmoor vanzelf over. Door de druk van het ontstekingsvocht op het trommelvlies, zal het trommelvlies namelijk knappen, waardoor het vocht uit het oor wegvloeit. Het trommelvlies kan zichzelf herstellen zodra de lijmachtige substantie vanachter het trommelvlies is weggelopen.
In sommige gevallen is het wondvocht letterlijk lijmachtig (dik & extreem plakkerig). Hierdoor kunnen de middenoorbeentjes verlijmd raken, waardoor permanente doofheid kan optreden. Jouw huisarts kan je doorverwijzen naar de KNO-arts om te bepalen of er sprake is van risico op verlijming.
In risicogevallen zal er een gaatje in het trommelvlies van het lijmoor worden geprikt, waarna de lijmachtige vloeistof via een drain uit het oor wordt gehaald. Soms dient het lijmoor te worden nabehandeld met zure oordruppels, antibiotica of een oortampon. Bij herhaaldelijke vochtophoping achter het trommelvlies worden doorgaans “buisjes” in het trommelvlies geïmplanteerd.
Tot slot
Een lijmoor hoeft niet per se gepaard te gaan met ontstekingsverschijnselen. Ook als een kind slecht hoort en/of in het verleden oorklachten heeft gehad, kan er sprake zijn van een sluipend lijmoor. Ga dus ook bij gehoorvermindering of gehoorafwijkingen bijtijds naar je huisarts of KNO-arts. Naarmate een kind ouder wordt, worden de buizen van Eustachius langer en wijder, waardoor de kans op een lijmoor sterk afneemt.
Heb jij ervaring met de behandeling van een lijmoor? Vertel a.u.b. hieronder jouw verhaal…
