Je schildklier bevindt zich in de keel, pal voor en onder het strottenhoofd, aan weerszijde van de luchtpijp. Door verschillende oorzaken kan een ontsteking van de schildklier ontstaan, waarbij zich verscheidene klachten voordoen. Een ontstoken schildklier staat bekend onder verschillende benamingen, namelijk:
- Schildklierontsteking
- Thyreoïditis / thyroïditis
- Schildklierinfectie
Bij een schildklierontsteking door een ziekteverwekker (virus e.a.) spreekt men liever van schildklierinfectie dan schildklierontsteking…
Wat is een schildklierontsteking?
Een ontstoken schildklier is een reactie die meestal wordt uitgelokt door een virus of auto-immuunziekte. Doordat een virus of je eigen immuunsysteem de schildklier aanvalt, treden er allerlei symptomen op. Deze klachten zijn meestal tijdelijk, maar soms ook blijvend van aard.
Symptomen van een ontstoken schildklier
Een schildklierontsteking veroorzaakt niet altijd klachten. In veel gevallen voelt een ontsteking van je schildklier hetzelfde als griep met keelontsteking. Zodoende wordt thyreoïditis lang niet altijd als zodanig herkend. De bekendste symptomen van een ontstoken schildklier zijn als volgt:
- Struma (vergrote & opgezette schildklier)
- Gevoel van een “brok in de keel”
- Keelpijn & heesheid
- Vertraagde of versnelde schildklierwerking
- Lichte temperatuursverhoging
Meestal zijn de symptomen bij een ontsteking van de schildklier vergelijkbaar met die van griep, verkoudheid en keelontsteking.
Soorten schildklierontstekingen…
Een ontsteking van de schildklier kent verschillende vormen. De belangrijkste soorten thyreoïditis zijn als volgt:
1. Hashimoto-thyreoïditis
Ontsteking van de schildklier is een belangrijk verschijnsel bij de ziekte van Hashimoto. In dat geval spreekt men ook wel van ‘Hashimoto-thyreoïditis’ of ‘thyreoïditis van Hashimoto’. Deze vorm van schildklierontsteking komt het vaakst voor. Hashimoto-thyreoïditis is een auto-immuunstoornis waarbij je immuunsysteem antilichamen aanmaakt die je schildklier beschadigen. Deze vorm van schildklierontsteking staat daarom ook wel bekend als auto-immuunthyreoïditis.
2. Subacute thyroïditis
Subacute thyroïditis is een schildklierontsteking waarbij een ontstekingsreactie optreedt die gekenmerkt wordt door granulomen. Deze vorm van schildklierontsteking staat tevens bekend als:
- Granulomateuze schildklierontsteking
- De Quervain thyreoïditis
- Virale thyroïditis
Een virale ontsteking van de schildklier komt vrij vaak voor. Meestal gaat het om een dusdanig milde vorm dat de aandoening voor griep wordt aangezien. Een “gewone” subacute schildklierinfectie ontstaat langzaamaan en verdwijnt weer vanzelf. Meestal ontstaat futloosheid, hoofdpijn, spierpijn en verhoging. Na enkele dagen wordt de schildklier ietwat groot en gevoelig. In dat geval ontstaat pijn bij slikken, draaien van de hals en druk op de keel. Pijn kan uitstralen richting de oren.
Deze ontsteking van de schildklier is naar alle waarschijnlijkheid te wijten aan een virus en wordt daarom ook wel virale thyreoïditis genoemd. Omdat de exacte oorzaak niet van belang is, wordt er nauwelijks onderzoek naar gedaan. Deze vorm van schildklierinfectie is vernoemd naar diens ontdekker: de Zwitserse chirurg Fritz de Quervain.
3. Acute thyroïditis
In zeer zeldzame gevallen wordt de schildklier geïnfecteerd door bacteriën. In dat geval spreekt met ook wel van een bacteriële schildklierontsteking of bacteriële thyreoïditis. Er ontstaat dan van het ene op het andere moment fikse keelpijn. Meestal is een streptokokkenbacterie de boosdoener. Behandeling is doorgaans niet nodig, maar soms wordt een antibioticakuur voorgeschreven.
4. Stille thyroïditis
Stille thyroïditis is een vorm van schildklierontsteking die verloopt zonder pijn. De symptomen en het beloop zijn verder vergelijkbaar met die van een subacute ontsteking van de schildklier. Er worden echter vaker en meer antistoffen in het bloed gevonden zoals bij Hashimoto. In sommige gevallen van een “stille” schildklierontsteking treedt vertraging van de schildklier op die zelfs chronisch kan zijn. Eenzelfde beeld treedt vaak op bij vrouwen na hun bevalling (zie hieronder).
5. Postpartum-thyreoïditis
Bij veel vrouwen treedt binnen één jaren na hun bevalling een “stille” schildklierontsteking op. Dit fenomeen wordt ook wel postpartum-thyreoïditis genoemd. Vaak is de schildklier ietwat vergroot (struma). Verdere symptomen zijn vrij zeldzaam. Als zich aanvullende symptomen voordoen, dan is er eerst sprake van een vertraagde schildklier gevolgd door een overactieve schildklier.
Een ontstoken schildklier na de zwangerschap heeft waarschijnlijk te maken met veranderingen in de hormoonhuishouding en het immuunsysteem. Eventuele klachten verdwijnen doorgaans binnen enkele maanden, maar doen zich vaak bij een volgende zwangerschap opnieuw voor.
6. Thyroïditis van Riedel
Thyroïditis van Riedel is een chronische vorm van schildklierontsteking… Waarbij blijvende verbindweefseling (fibrose) en verharding (sclerose) van de schildklier optreedt. Thyroïditis van Riedel staat ook wel bekend als:
- “Riedelse” schildklierontsteking
- Fibroserende / fibreuze thyreoïditis
- Scleroserende schildklierontsteking
Door de schildklier-fibrose ontstaat een buitengewoon harde, opgezette schildklier (struma)… Evenals een vertraagde schildklierfunctionaliteit (hypothyreoïdie). Chronische fibreuze thyreoïditis van Riedel is gelukkig zeer zeldzaam.
7. Amiodarone schildklierontsteking
Sommige hartritmestoornissen worden behandeld met Amiodaron. Amiodaron is een anti-aritmicum: een geneesmiddel om het hart in een optimaal ritme te doen kloppen. Deze hartmedicatie wordt verkocht als het merkloze amiodaron en onder de merknaam Cordarone®. In zeldzame gevallen treedt een schildklierontsteking als bijwerking op. Als amiodaron een ontsteking van de schildklier veroorzaakt, dan spreekt men ook wel van ‘amiodarone thyroïditis’.
8. Schildklierontsteking met thyreotoxicose
Bij een zeer ernstige ontsteking van de schildklier kan thyreotoxicose oftewel thyrotoxicosis ontstaan. Deze aandoening is als het ware een bloedvergiftiging door je eigen schildklier. Thyreotoxicose ontstaat meestal doordat schildklierfollikels kapot gaan vanwege een zeer hevige ontsteking van de schildklier.
Hierdoor lekt continu schildklierhormoon in de bloedbaan, waardoor een gevaarlijk hormoonoverschot in je bloed kan ontstaan. Thyreotoxicose wordt gekenmerkt door het syndroom van Basedow: warme vochtige huid, trillingen, vermagering & sterk verhoogde ruststofwisseling.
Behandeling van schildklierontsteking
Thyroïditis is meestal mild van aard en geneest doorgaans vanzelf. Eventuele pijn kan worden onderdrukt met paracetamol of ibuprofen. Een schildklierontsteking onderzoeken en behandelen is enkel nodig indien de schildklier niet binnen 3 tot 6 weken vanzelf geneest… Of als de schildklierfunctie blijvend wordt ontregeld en er een gebrek of overschot aan schildklierhormonen ontstaat.
Een dergelijke verstoring van de schildklierwerking is meestal aantoonbaar middels bloedonderzoek. De schildklier is bij een ernstig verstoorde schildklierwerking doorgaans pijnlijk vergroot en bovendien ontstaan aanvullende schildklier-symptomen. Bij dit soort schildklierklachten worden soms schildklierhormonen, schildklierremmers, bètablokkers en/of corticosteroïden voorgeschreven.
Via de volgende links kun je meer lezen over: schildklier-symptomen, schildklier-onderzoek en schildklier-behandeling.
Heb jij ervaring met een ontsteking van de schildklier? Deel hieronder jouw vragen & opmerkingen…
57 Reacties
İk heb een vraagje. İk ben een man van 39 jaar oud. İk heb last van de schildklieren. Zwetend lichaam, extreem benauwdheid, hartritme hapert, diarree, moeheid, sufheid, misselijkheid, een rondje lopen, heb ik meteen last van mijn voeten alsof ik 24 uur lang heb gestaan. Het begon allemaal met griep en ik ben naar huisarts gegaan en die heeft verwezen naar ziekenhuis voor bloedafname. Uitslag was: “te snel werkende schildklieren”. De dag erna weer een afspraak bij ziekenhuis afdeling internist. Dokter schreef medicijnen zoals pijnstiller en hartritme houdend medicijn. De dag erna alweer een afspraak bij de ziekenhuis voor echografie, want mijn schildklieren waren opgezwollen. Bij echo schijnt dat ik ontstoken schildklieren heb en moet hiervoor antibiotica gebruiken. Maar wat ik raar vind volgens de bloedafname schijnt dat mijn schildklieren te snel werken en nu bij echo sprake van een ontsteking. Heeft iemand een uitleg? Alvast bedankt.
Zoals in het artikel hierboven staat beschreven, kan een schildklierontsteking ervoor zorgen dat de schildklier te veel hormonen aanmaakt. Kortom: een te snelle schildklier.
Beste Paul, hier ben ik weer :) ik ben 50 jaar en kreeg de diagnose Basedow op mijn 23ste. In 2 jodiumslokken is mijn schildklier toen kapot gemaakt, iets dat ik achteraf betreur! Inmiddels is mijn oudste zoon 23 geworden en met allerlei vage klachten bij de dokter beland: zijn schildklier is ontstoken. Zijn T4 was hoog (vond ik) 21.5 (referentie tussen de 12 en 22), maar de dokter zei: prima! Nu 3 weken later is zijn T4 18. Ik wil voorkomen dat hij een behandeling krijgt die hij achteraf betreurt. Onlangs bestelde ik het boek: Thyroid Healing van Anthony William. ken jij dit boek? Het is heel recent, een beetje zweverig, maar erg interessant. En deze meneer beweert dat de meeste schildklierziekten door een virus worden veroorzaakt en dat het NIET het lichaam is dat zich tegen de schildklier keert. We zijn al begonnen met mijn zoons dieet te veranderen. We hebben de dokter, ook al vond ze het maar onzin, overgehaald wat vitamines en virussen te testen. Het liefst ging ik met hem naar een holistische arts, maar weet niet of ik die hier in Portugal kan vinden. Wat denk jij? Veel groeten en een fijne dag gewenst! :)
Wat ik nog vergeten ben te vertellen, is dat hij uiteraard is doorverwezen naar de endocrinoloog… De diagnose thyroiditis is gesteld a.d.h.v. een echo van de keel. Mijn zoon heeft jaren geleden (5 jaar of zo) een virus gehad waar zijn keel van opzette en volgens hem is dat nooit meer helemaal weggegaan. Altijd had hij opgezette klieren en een strak gevoel in zijn keel, maar wilde er nooit mee naar de dokter…
Beste BlanChe, Ik ben opgegroeid in ‘zweverigheid’. Mijn moeder was medium (zij deed o.a. aan pendelen, tarot, bachbloesemtherapie, magnetiseren, kruishout, homeopathie…) en ik ben dan ook van kinds af aan groot voorstander van bepaalde alternatieve geneeswijzen. Naarmate ik ouder werd, ben ik echter kritischer gaan kijken naar zowel regulier als alternatief genezers. Beide groepen c.q. groeperingen omvatten weldoeners en rotte appels. Ik ben bekend met ‘Medical Medium’ Anthony William en ben absoluut GEEN fan. :( Het beste stuk dat ik over hem –en zijn denkwijze en werkwijze– heb gelezen, is dit. Zijn theorieën omtrent auto-immuunschildklieraandoeningen en virussen zijn wat mij betreft nergens op gebaseerd en zijn adviezen zijn tot op zekere hoogte gevaarlijk. :? (bron) Los van Anthony William ben ik héél erg benieuwd naar de TSH-waarde en T3-waarde van je zoon…
Hallo Paul, Bij mijn eerste uitslag hebben we alleen de vrije T4 getest en die was 21,3 pmol/L. De tweede test had ik TSH 2.65u UI/mL, vrije T4 18.1 pmol/L, T3 totaal 2.03 nmol/L en thyroglobuline 26.30ug/L. Dit was allemaal redelijk normaal maar de antistoffen hebben we de laatste keer ook getest: anti TG 25 UL/mL en anti TPO 213,6 UI/mL.
Beste Michel, Zoals ik BlanChe al eens heb verteld onder een ander schildkliergerelateerd artikel ben ik niet thuis in de gebruikte grootheden. Rekeneenheden c.q. maatvoeringen als UI/ML en UL/ML kan ik helaas niet duiden. Is dit iets Portugees?
Hoi Paul, UI/ml is internationale eenheid per mililiter maar op zijn portuguees, ik had niet door dat ze het vertaalden. UL/ml is microliter per mililiter.
Ah, oké. In het Engels spreekt men van International Units, dus dan neem ik aan dat je in het Portugees spreekt van Unidades Internacionais, dus inderdaad IU… :P Overigens wordt de ‘u’ in de afkorting van microgram en microliter gespeld met de Griekse kleine letter μ en niet met de Latijnse hoofdletter U. Dit even om verdere verwarring te voorkomen. :) Voor een overzicht van de meest gangbare referentiewaarden en grenswaarden qua schildklierparameters kun je het beste even kijken in –of reageren onder– deze artikels:
Beste Paul, Om terug te komen op de waarden van mijn zoon. Is er reden om aan te nemen dat het om een auto-immuunziekte gaat, of kan er bij een schildklierontsteking van voorbijgaande aard ook zulke TPO waarden ontstaan? Wat kunnen we doen, qua voeding bijvoorbeeld, in afwachting van de afspraak bij de endocrinoloog? Erg bedankt en groeten, BlanChe
De referentiewaarde-uitslag van ‘anti-TG’ (thyreoglobuline-antistoffen) moet kleiner zijn dan 280 internationale eenheden per milliliter bloed (IE/ml). En de referentiewaarde-uitslag van ‘anti-TPO’ (thyroidperoxidase-antistoffen) moet kleiner zijn dan 60 internationale eenheden per milliliter bloed (IE/ml). Beide bloedwaarden van je zoon vallen dus ónder de onderste grenswaarden. Aangezien schildklierantistoffen in zulke lage concentraties óók kunnen voorkomen bij gezonde mensen, gaat de medische wetenschap ervan uit dat er beneden de ondergrens géén sprake is van een auto-immuunschildklieraandoening. Mocht je hieraan twijfelen, dan zou je een second opinion kunnen overwegen. Of inderdaad eerst afwachten op de conclusie van de huidige internist-endocrinoloog… Want de COMBINATIE van een schildklierontsteking, een relatief hoog T4 en ‘allerlei vage klachten’ en de aanwezigheid van –zij het weinig– antistoffen zou méér kunnen zijn dan een toevallige samenloop van omstandigheden.
Hallo Paul, Jij schreef dat de anti TPO < 60 IE/ml moet zijn. De anti TPO van mijn zoon is 213,6 EI/ml. dat is toch veel te hoog en de reden waarom onze huisarts hem heeft doorgestuurd naar de endocrinoloog. met frisse groeten, BlanChe
Excuses, ik las het oorspronkelijk bericht verkeerd en heb beide waarden omgedraaid… :? Anti-TG’ (thyreoglobuline-antistoffen) moet kleiner zijn dan 280 internationale eenheden per milliliter bloed (IE/ml) en is met 25 prima. De referentiewaarde-uitslag van ‘anti-TPO’ (thyroidperoxidase-antistoffen) moet kleiner zijn dan 60 internationale eenheden per milliliter bloed (IE/ml) en is met 213,6 inderdaad veel te hoog (aanvankelijk dacht ik te hebben gelezen dat anti-TG met 213 onder de 280 bleef en anti-TPO met 25 onder de 60 bleef…). Ik citeer even een eerdere reactie: “Anti-TPO oftewel anti-thyroid peroxidase-antilichamen zijn specifiek gericht tegen het auto-antigen TPO: een glycoproteïne. Deze glycoproteïne katalyseert normaliter jodiumoxidatie en de jodinatie van tyrosine-zijketens (thyroglobuline-tyrosyl / -tyrosine) in de schildklier. Het overgrote merendeel van alle anti-TPO-antilichamen wordt geproduceerd door schildklier-infiltrerende lymfocyten (afweercellen)… en in beduidend mindere mate ook door lymfeklieren en beenmerg. Hoe omvangrijker de aanwezigheid van anti-TPO in je lichaam, des te slechter deze metabolische processen zullen verlopen en des te meer schade de schildklier oploopt. Anti-TPO-antistoffen komen voor bij ongeveer 90% van alle Hashimoto-patiënten en bij ongeveer 75% van alle Graves-patiënten. De statistische kans op één van (of allebei) deze auto-immuunschildklierziekten is dus aanzienlijk in geval van verhoogde anti-TPO-waarden. Maar ook 10 tot 15% van alle ‘gezonde individuen’ kan te hoge anti-TPO-waarden hebben. De exacte oorzaak hiervan is vooralsnog onbekend, maar er zijn aanwijzingen voor verbanden tussen anti-TPO enerzijds en (ogenschijnlijk willekeurige) andere auto-immuunziekten anderzijds, waaronder coeliakie en lupus.” Het vervelende is, dat er nog heel veel onbekend is over auto-immuunschildklieraandoeningen en schildklierantistoffen. Men weet bijvoorbeeld niet of de aanwezigheid van antistoffen de oorzaak is van het probleem of juist het gevolg van een –vooralsnog onbekend– onderliggend probleem. Het enige wat men bij verdenking of aanwezigheid van een auto-immuunschildklieraandoening kan doen, is afgaan op TSH, T4, T3 en antistoffenbeloop, en aan de hand daarvan (levenslang) bijsturen met synthetische schildklierhormonen en/of schildklierremmers. En in geval van gevaarlijk hoge, lage of schommelende waarden de lichaamseigen schildklierwerking platleggen middels een operatieve schildklierverwijdering of radioactieve jodiumslok. :( Zie eventueel ook:
Hopelijk kan de internist-endocrinoloog uitsluitsel geven; heel veel sterkte ermee; ik duim voor jullie!
Weer heel erg bedankt Paul, voor je inzet om onze vragen te beantwoorden… BlanChe en Michel
Ik loop vanwege een versnelde schildklier al een paar weken bij de internist. Ik heb een scintigrafie gehad en daaruit blijkt een schildklierontsteking; één die gelukkig al over de top heen is. Wat ik echter raar vind, is dat mijn bloedwaarden steeds verder verslechteren. Mijn TSH is nu 0,001, mijn vrije T4 37, T3 9,48 en BSE 95. Is er een logische verklaring voor het verschil tussen de scintigrafie (ontsteking is over de piek heen) en de bloedwaarden. Alvast veel dank voor de reactie.
Door in de menopauze te komen neem ik L-Thyroxine 75 en word ook behandeld met nog andere hormonen. Na enkele maanden inname kreeg ik keelklachten waar niemand de oorzaak kon van vinden, na zoveel tijd voelen en gewaarworden ben ik er van overtuigd dat dit schildklierproblemen zijn maar de endocrinoloog zegt dat dit niet kan omdat mijn bloedwaarden oké zijn, dit duurt ondertussen al een half jaar, soms lijkt het dat er een steen in mijn keel zit, zou hier graag van af geraken.
Synthetische schildklierhormonen (levothyroxine en liothyronine) zijn niet bedoeld ter behandeling van overgangsverschijnselen. Ze zijn uitsluitend bedoeld voor de behandeling van een te trage schildklier. Weet je misschien welke bloedwaarden men heeft gecontroleerd en hoe hoog deze precies waren? Een brokgevoel in de keel KAN inderdaad duiden op schildklierproblemen door een overschot aan schildkliermedicatie. Zie eventueel ook de volgende artikels:
Beste Paul, even een vraagje. Ik ben al 33 jaar Hashimotopatiënt. Afgelopen november had ik een dag of 10 keelpijn, niks dramatisch, maar in die tijd kreeg ik ’s nachts last van hele snelle hartkloppingen (en nog steeds af en toe) zelfs opgenomen geweest in het ziekenhuis (hartkloppingen en koorts). Nu aan de bètablokkers en dat neemt helaas nog niet alle klachten weg maar helpt wel. Wel geregeld bloed geprikt TSH is rond de 1,5 (prima dus) maar T4 nog wel wat verhoogd 25,6. Daar de arts geen virus in mijn bloed aantreft denken ze niet aan een schildklierontsteking, maar ik als ervaren schildklierpatiënt dus wel: de keelpijn, de koorts, extra schildklierhormoon die de snelheid hartslag verhoogd en ik begrijp eruit dat je een virus niet altijd in het bloed hoeft aan te treffen. Wel heb ik last van intoleranties gedurende de Hashimoto jaren (gluten o.a. kruiden, misschien lactose)? Ik begrijp dat een ontsteking wel even kan duren? Denk jij ook aan een ontsteking Paul of aan iets anders? Heb verder geen pijn aan de schildklier, wat lichtgevoelig maar dat heb ik altijd wel gehad. Alvast bedankt voor je hulp, Paul!
Of er sprake is van een schildklierontsteking is moeilijk te zeggen. Hashimoto staat er eigenlijk niet om bekend dat het de schildklierwerking versnelt. Misschien dat je te veel schildkliermedicatie gebruikt? Of misschien is er óók sprake van Graves? Koorts en hartkloppingen kunnen het gevolg zijn van een schildklierontsteking, maar ook van een te snel werkende schildklier of een overschot aan schilkliermedicijnen. Overigens wordt glutenintolerantie steeds vaker in verband gebracht met Hashimoto… Misschien heb je nog wat aan (de reacties onder) de volgende artikels:
Helaas kan ik je niet veel duidelijkheid geven… Heel veel sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul
Als de schildklier even ontstoken raakt, veranderd de hypo vaak in hyper, dit is een gevolg van de ontsteking. Zodra de ontsteking afneemt, wordt de waarde vaak ook weer anders. Als bij mij de keel en oorpijn start, verander ik niet de hoogte van medicatie, anders blijf ik bezig. Meestal nemen de klachten na een week af. Ik heb Hashimoto en gebruik Euthyrox. Sterkte!
Ik heb maanden rond gelopen met een schildklierontsteking. Eerst een dubbele oorontsteking gehad en de is over gegaan in een ontsteking van de schildklier. Vreselijke hoofdpijnen en kaakpijnen gehad. Heb ik ong 2 1/2 maand mee rondgelopen. Deze klachten gingen over en ik had even een periode dat ik me stukken beter voelde en weer actief kon zijn. Da heeft even geduurd en ik voelde me daarna steeds moeër worden. Uiteindelijk, helemaal opgezwollen, ontzettend moe, droge huid, 12 kg aankomen enz. Bloeduitslagen logen er niet om. TSH van 122.180 en t4< 5,1 anti stoffen 252. Ben door de huisarts aan de levothyroxide gezet. Snel opbouwen naar 125. Werd toen erg down en ben terug gegaan naar 100. Ben ong 5 weken geleden begonnen. De ergste hypo klachten zijn nu weg, niet meer zo opgeblazen. Nu voel ik me ontzettend beroerd, erg ziek, veel spanning in mijn lijf, geen trek, beetje misselijk. Vreselijk emotioneel. Raar in mijn hoofd. Kan niet zeggen dat het beter met me gaat. Voel de moeheid niet alsof mijn lijf steeds aan staat. Ben vanmorgen opnieuw geprikt. Is het normaal dat het allemaal zo heftig is?
Ik reageer even op mijn eigen vraag. Het gaat hier namelijk steeds slechter. Ik ben teruggegaan naar 50 levothyroxide. Ik voel me steeds beroerder worden. Echt goed ziek. Voornamelijk heel erg veel last van spanning en voel veel weerstand van mijn lijf. Alsof alles op zijn kop staat. Ik heb een heftige schildklierontsteking gehad. Mijn vraag is nu eigenlijk kan het zijn dat er toch iets beschadigd is in of aan mijn schildklier waardoor ik zulke heftige klachten heb. Ik ging er namelijk een beetje vanuit dat ik langzaam beter zou worden met medicatie maar ik word maar zieker en zieker. Ik hoor vandaag of ik een nieuwe specialist krijg, word nu respectloos behandeld. Mijn tsh is nu 15 en t4 18.8. Ik weet dat ik qua waardes er nog niet ben maar dit voelt niet goed. Ik voel me niet moe, moet het wel zijn maar er is iets wat mij alert houdt.
Hoe heftiger de schildklierontsteking, des te heftiger de symptomen. Wat er precies aan de hand is met je schildklier, is moeilijk te zeggen. De belangrijkste vraag lijkt me waardoor je schildklier ontstoken is geraakt… Dus wat is de ziekteverwekker? Dit kan een bacterie zijn, maar bijvoorbeeld ook een virus of een auto-immuunziekte… Weet je misschien ook hoe hoog je T3 (FT3 of TT3) was?
Beste Paul, ik heb hashimoto en medicatie. Maar ik heb constant pijn aan mijn keel. Pijn met slikken, pijn met aanraken, pijn met draaien en hap vaak naar lucht. Er is geen verdikking. Toch denk ik dat het de schildklier is. Huisarts zegt dat je geen pijn kunt hebben aan de schildklier. Daar had ze nog nooit van gehoord. Wat denkt u?
Ik ben geen arts, maar voor zover ik weet kan de schildklier wel degelijk pijn doen. Of schildklierweefsel daadwerkelijk (sensore) gevoelszenuwen omvat, durf ik niet te zeggen… Maar los daarvan kan een schildklierontsteking wel degelijk pijn veroorzaken in direct omliggende / aangrenzende weefsels. Zodoende ervaar je wel degelijk een gezwollen en pijnlijke schildklier door toedoen van een schildklierontsteking, waarbij pijn veelal uitstraalt naar keel, oren en kaken. En een schildklierontsteking is maar al te vaak het gevolg van de ziekte van Hashimoto. De medische term hiervoor is ‘Hashimoto’s thyroiditis’ oftewel thyreoïditis / schildklierontsteking van Hashimoto…
@Bas: Wat een k@# reactie zeg! Zonder dat de maatschappij daarvoor opdraait. Bah bah!
Beste, Bij mij is deze week een ontstoken schildklier ontdekt en een iets versnelde schildklier. De waarden tussen de 6 en 9 weken zich moet verbeteren. Ik moet hier wel meer rust voor nemen als dat ik nu heb. Dit betekent praktisch dat ik moet snijden in een drukke baan. Hier lees ik niets over. Klopt het dat met rust de schildklierontsteking kan verzwakken? Of???
Ja, het klopt dat rust in bepaalde gevallen de genezing van ontstekingen kan bevorderen. Maar in geval van een schildklierontsteking is de impact van rust grotendeels afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de betreffende ontsteking. In zijn algemeenheid is het nemen van voldoende rust gezondheidsbevorderend, maar het exacte effect dat voortvloeit uit rust is logischerwijs niet vooraf in te calculeren.
Beste Paul, Mijn waardes waren de eerste keer 42,3 en de laatste keer 51 dat betekent dat ik een te snel werkende schildklier heb. Nu krijg ik voor de meerdere keer een zere keel, verkoudheid pijn bij mijn oren. Wat zou dat kunnen betekenen? Arts heeft gezegd dat het binnen 4 maanden ongeveer over moet zijn.
Welke waarde was 42,3 en later 51 en in welke grootheid werd de waarde genoteerd? Er zijn namelijk nogal veel verschillende bloedwaarden gerelateerd aan de schildklier, dus om misverstanden / miscommunicaties te voorkomen, lijkt me dit goed om duidelijk te hebben. Ging het bijvoorbeeld om TSH, FT4, (T)T4, FT3, (T)T3, antistoffen, ontstekingswaarden…? Mocht je vrije T4 te hoog zijn geweest (wat ik naar aanleiding van je verhaal) verwacht, dan zou er bijvoorbeeld sprake kunnen zijn van een auto-immuunschildklierziekte. Maar dat is aan de hand van je beknopte verhaal moeilijk in te schatten… Wat geeft je arts aan?
Het is inderdaad de T4 waarde. De dokter denkt inderdaad aan een ontsteking. Maar dit speelt al zeker anderhalve maand en ik blijf klachten houden, het wordt niet minder zoals verwacht. De radioactieve behandeling zal niet genoeg aanslaan naar aanleiding van een test. Mijn T4 waarde Inderdaad. Nu ben ik verkouden, zere keel hoort dat erbij? De arts zei dat het een ontstoken schildklier is en dat het herstel zo’n 3-4 maanden nog duurt. Ik ben al zo’n anderhalve maand onderweg.
Telkens als Ik een virus heb gehad krijg Ik een vets elfde schildklier. Betaken the dit dat er een schildklierinfectie is en kan deze steeds terug keen. Mijn waarde wisselen nog Al maar weet me gewoon geen raad af en toe.
Beste Erna, Ik begrijp je vraag niet… :(
Hoi, na mijn 1e zwangerschap (28 jaar) kreeg ik last van mijn schildklier, kwam binnen zeer korte tijd 30 kilo aan. Artsen gaven geen gehoor aan mijn klachten, kreeg na 2 jaar antidepressiva voorgeschreven, voordat ik eindelijk voor ’n korte periode Thyrax kreeg. Huisarts zei toen mijn waardes waren op ’t randje, terwijl ik 2 jaar slapend heb doorgebracht. Bij m’n 2de zwangerschap ’tzelfde probleem. Heb toen na een maand of 3 tijdelijk Thyrax gekregen, maar had ondertussen alweer +/- 30 kg eraan zitten (35jaar). Met 44 jaar ben ik gestopt met roken en hierna was ik op zeer korte tijd weer +/-30kg aangekomen. Ben ondertussen verdubbeld in gewicht (letterlijk). Internist zei: schildklier deed niks meer. Gebruik nu 177,5 mg Euthyrox, maar voel mij nog steeds niet goed. Heb sinds 2014 ’n ontstoken schildklier die regelmatig en nu blijvend opgezet is. Hierdoor heb ik ademhalingsproblemen en slikklachten. Word door de huisarts van ’t kastje naar de muur gestuurd: van longfoto’s, longfunctietest, allergietests, KNO-arts die aan mij vraagt wat ik kom doen… Volgens hem was het overduidelijk Hashimoto en mijn internist zegt alleen maar ’t bloed is goed, over ’n halfjaar telefonisch consult en over ’n jaar weer terug en ondertussen slaap ik mijn leven voorbij!
Het beste / belangrijkste wat je naar mijn mening kunt doen, is je bloeduitslagen opvragen. Vraag bij je huisartsassistent(e) de uitslagen van al je bloedtests op en bestudeer de waarden van je TSH, FT4, FT3 en schildklierantistoffen. Mochten deze waarden nog niet allemaal zijn gecontroleerd dring hier dan op aan! Alleen door een duidelijk totaalplaatje van je schildklierparameters / schildklierindicatoren kun je schildklierproblemen aantonen, uitsluiten en identificeren. Zie eventueel ook:
Ik heb een dikke hals, een opgezet gezicht en gezwollen oogleden. Erg moe en veel slapen. Ik begrijp hoe erg dit is… Ook bij mij niks te zien in het bloed.
Beste , ik heb reeds 7 maanden slikklachten / passageklachten ter hoogte van de schildklier. Ik leef op soep , pudding , ijs … geen vast voedsel. 10 kilogram vermagerd. Alle onderzoeken gedaan : echo hals , CT-scan hals , gastroscopie , laryngoscopie , slikvideo … Het enige wat ze kunnen zien zijn cystes op de schildklier ( 4,4 & 2,6 ) en een schildklierontsteking. Niemand kan mij helpen ???
Dag Paul, Ik ben een meisje van 18 jaar en heb een schildklierontsteking. Waarschijnlijk werkt mijn schildklier ook traag. Mijn vraag is of het wel normaal is om op zo een leeftijd met schildklier te maken hebben?
Beste Jolien, In principe is het nooit “normaal” om schildklierproblemen te hebben. Dat geldt eigenlijk voor iedere kwaal, aandoening of ziekte. Een dergelijk probleem wordt dan ook niet voor niets vaak een ‘afwijking’ genoemd. Hoe ouder je wordt des te groter de kans op gezondheidsaandoeningen en -afwijkingen in z’n algemeenheid… Maar er bestaan ook een heleboel gebreken en ziektebeelden die zich juist onder kinderen, jongeren of jongvolwassenen voordoen. Over het algemeen manifesteren schildklierontstekingen zich vaker bij vrouwen dan bij mannen. Hoe “normaal” (statistisch gezien gebruikelijk) een schildklierontsteking bij een 18-jarig meisje is, is moeilijk te zeggen. Dit is vooral afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de betreffende schildklierontsteking… Er zijn immers verschillende vormen van thyroïditis met ieder een totaal andere oorzaak. De bekendste en vaakst voorkomende vorm is chronische Hashimoto-thyroïditis (door de auto-immuunziekte van Hashimoto); het lichaam maakt dan antilichamen aan die de eigen schildklier aanvallen, waardoor de schildklier ontstoken raakt en te traag kan worden. Deze vorm van schildklierontsteking ontwikkelt zich meestal traag en begint veelal met een gezwollen / opgezette schildklier (struma) en hyperthyreoïdie (te snelle schildklier)… Dan heb je de subacute granulomateuze thyroïditis, oftewel de ziekte van De Quervain, die waarschijnlijk wordt veroorzaakt door een virus; deze vorm veroorzaakt doorgaans griepachtige verschijnselen, een pijnlijke schildklier, slikklachten, een ietwat versnelde schildklierwerking en overproductie van schildklierhormonen (gevolgd door een ietwat vertraagde schildklierwerking en onderproductie van schildklierhormonen). Deze vorm wordt veelvuldig verward met een keelontsteking, maar gaat gelukkig meestal vanzelf over… Dan is er nog de stille / latente thyroïditis die vooral voorkomt bij vrouwen die onlangs een bevalling achter de rug hebben; deze vorm manifesteert zich bij ongeveer één op de acht vrouwen binnen enkele maanden tot een jaar na de bevalling, naar alle waarschijnlijkheid door toedoen van veranderingen in het immuunsysteem ten gevolge van de zwangerschap… En tot slot heb je nog de acute bacteriële thyroïditis; deze vorm is zeer zeldzaam, volgt doorgaans op een bacteriële infectie van de hals (al dan niet door toedoen van een schildklierpunctie) en gaat gepaard met slikklachten en (hoge) koorts… Sowieso worden schildklierontstekingen veelvuldig in verband gebracht met hormonale schommelingen (zwangerschap, menstruatiecyclus, puberteit, overgang, et cetera), met verscheidene auto-immuunaandoeningen en met voedselintoleranties (t.a.v. gluten, lactose, fructose e.a.)… Hashimoto komt het meeste voor bij vrouwen tussen de 30 en 50 jaar, maar een bacteriële of virale schildklierinfectie kan in principe op iedere leeftijd voorkomen. Hoe dan ook kun je op iedere leeftijd met je schildklier te maken krijgen, maar naarmate je leeftijd vordert, neemt deze kans toe. Heel veel sterkte en beterschap toegewenst! Groeten, Paul
Heb een vraagje… ik ben een paar jaar geleden geopereerd aan mijn schildklier en de helft is weggenomen want ik had een struma… maar heb nu weer allerlei schildklierklachten zoals moeheid, koud zijn, stem hapert bij lange zinnen en schor, erge stijve spieren enzovoorts. Maar mijn waardes zijn iedere keer goed zegt mijn dokter hoewel ze wel schommelen… Hoe kan dit dan met all die symptomen? Mijn dokter zegt dat dit ook aan de overgang kan liggen maar ik voel gewoon dat het aan mijn schildklier ligt… Kunnen mijn waardes goed zijn en toch last van mijn schildklier hebben?
De definitie van “goede schildklierwaarden” is nogal relatief, interpretatiegevoelig en contextafhankelijk… Hoe zagen je TSH, FT4 en FT3 er tijdens de laatste bloedwaardebepalingen precies uit? En slik je momenteel schildkliermedicatie?
hoi paul… van de laatste keer weet ik niet… maar moet morgen weer bloedprikken dus dat is weer afwachten en ik heb na de operatie geen medicijnen gekregen
Vraag morgen om een printje / uitdraai van je bloedwaarden, dan kan ik er wellicht iets inhoudelijks over zeggen. Sterkte!
Ik slikte meer dan 2 jaar amiodaron en heb er een ontstoken schildklier aan overgehouden. Ik ben nu 3 weken gestopt met deze medicijn. Gaat het vanzelf over of moet ik in de toekomst er wat voor slikken? M.v.g. Jacques
Beste Jacques, Amiodaron is een benzofuraanderivaat dat onder andere wordt ingezet bij hartkramp / angina pectoris en ten behoeve van hartritmecontrole en hartslagfrequentiecontrole bij atriumfibrilleren. Schildklierklachten vormen een bekende bijwerking van amiodaron. (bron + bron + bron + bron) Ik neem aan dat je met de amiodaron gestopt bent in overleg met je arts? Een medicijn-geïnduceerde schildklierontsteking gaat (voor zover ik weet) in veruit de meeste gevallen vanzelf over wanneer met de uitlokkende medicatie wordt gestopt. Het kan echter wel raadzaam zijn om een week of 6 na te zijn gestopt nog eens je TSH en FT4 te laten controleren om te zien of je schildklier de draad naar behoren heeft opgepakt. Logischerwijs is iedere persoon anders en kan niemand met absolute zekerheid voorspellingen doen, dus de toekomst moet uitwijzen hoe je schildklier en schildklierfunctie zich herstellen. Vraag bij eventuele inhoudelijke vragen en/of twijfels opheldering bij je artsen! Groeten, Paul
Dag Paul, ik wil je graag iets vragen. Na 3 miskramen sta ik onder controle in het UMCU bij een gynaecoloog. Mijn Anti TPO waarde blijkt 2238. TSH is 1.7 en T4 is 15. Is het verstandig om nu nog weer zwanger te worden, ook gezien het feit ik 40 jaar ben. Zou Hashimito aan de orde kunnen zijn? Hartelijke groet, Maureen Peters
Sorry, ik zag mijn 1e bericht niet meer en heb daarom een 2e bericht getypt.
Beste Maureen, Ik heb je eerdere bericht beantwoord en zie nu ook je later berichtjes verschijnen. Wat ik me dus nog afvroeg, is of je al langere tijd schildklierpatiënt bent en dus al langere tijd schildkliermedicijnen gebruikt… Groeten, Paul
Dag Paul, Ik wil je graag iets vragen; na 3 miskramen ben ik nu onder behandeling bij een arts in het UMC Utrecht. Ik heb vandaag de bloeduitslag gekregen van de anti TPO. Deze is 2238! Google vertelt me dat dit de oorzaak zou kunnen zijn van mijn 3 miskramen én ook een verklaring zou kunnen zijn voor alle vage klachten die ik al tientallen jaren heb zoals o.a. moe, futloos, gewichtstoename, koud hebben, geen kracht in mijn armen / handen en vingers, droge huid, etc.). Mijn schildklierwaarden zijn vaak getest, maar mijn anti TPO nog nooit eerder. Gezien het feit ik 40 ben, maak ik mij zorgen of het verstandig is om nu op korte termijn nog weer zwanger te worden of eerst te proberen mijn anti TPO waarden en klachten te verminderen. Wat is jouw advies? Lijkt Hasmito voor de hand liggend? Hartelijke groet, Maureen Peters
Ik bedoel Hashimoto.
Beste Maureen, Anti-TPO oftewel anti-thyroid peroxidase-antilichamen zijn specifiek gericht tegen het auto-antigeen TPO: een glycoproteïne. Deze glycoproteïne katalyseert normaliter jodiumoxidatie en de jodinatie van tyrosine-zijketens (thyroglobuline-tyrosyl / -tyrosine) in de schildklier. Het overgrote merendeel van alle anti-TPO-antilichamen wordt geproduceerd door schildklier-infiltrerende lymfocyten (afweercellen)… en in beduidend mindere mate ook door lymfeklieren en beenmerg. Hoe omvangrijker de aanwezigheid van anti-TPO in je lichaam, des te slechter deze metabolische processen zullen verlopen en des te meer schade de schildklier oploopt. Anti-TPO-antistoffen komen voor bij ongeveer 90% van alle Hashimoto-patiënten en bij ongeveer 75% van alle Graves-patiënten. De statistische kans op één van (of allebei) deze auto-immuunschildklierziekten is dus aanzienlijk. Maar ook 10 tot 15% van alle ‘gezonde individuen’ kan hoge anti-TPO-waarden hebben. (bron + bron + bron) De exacte oorzaak hiervan is vooralsnog onbekend, maar er zijn aanwijzingen voor verbanden tussen anti-TPO enerzijds en (ogenschijnlijk willekeurige) andere auto-immuunziekten anderzijds, waaronder coeliakie en lupus. Mocht er inderdaad sprake zijn van Hashimoto en/of Graves (met –langdurig onbehandeld gebleven– hypothyreoïdie tot gevolg), dan kan dit inderdaad tot miskramen gebben geleid. :( Naast de aanwezigheid van TPO-antistoffen zijn je FT4, FT3 en TSH hierbij echter ook van cruciaal belang. Ben je op de hoogte van deze bloedwaarden? Mocht je TSH te hoog zijn en je FT4 (en eventueel je FT3) te laag, dan is een auto-immuunschildklieraandoening (Graves en/of Hashimoto) met een traag, nauwelijks of zelf niet functionerende schildklier tot gevolg min of meer een gegeven. Zeker gezien je verhoogde anti-TPO. Wat je nu dus eigenlijk nog wilt weten, is de hoedanigheid van je TSH, FT4 en eventueel FT3. Advies over schildklier en zwangerschap mag ik niet geven, want ik ben geen arts. Dit zul je dan ook met je gynaecoloog en internist-endocrinoloog moeten bespreken. Hoe dan ook, ONWIJS veel sterkte toegewenst! Echt verschrikkelijk dat men hier pas na al die jaren achterkomt! Beetje dom mijnerzijds, maar nu ik erover nadenk… was je voorheen niet helemaal op de hoogte van (mogelijke) schildklierproblemen of ben je juist al langer gediagnosticeerd schildklierpatiënt, maar wist je de onderliggende oorzaak niet? Ik ben heel erg benieuwd… Groeten, Paul
Ik heb vanmorgen een echo van mijn schildklier gehad omdat de rechterkant vorige week verdikt was. Nu heb ik al 2 jaar Thyrax en zijn de TSH en FT4 in orde, maar toch heb ik erge klachten. Nu zei de echografist dat de rechterkant van de schildklier sterk doorbloed was en links niet. En dat had hij nog nooit gezien… De schildklier was niet meer te dik. Iemand al eens eerder gehoord van een half doorbloede schildklier? Ik krijg over een week de uitslag…
Ik heb sinds oktober nu voor de 5e x een zere, hese keel. Tevens heb ik schildklierproblemen, wordt er onderzoek gedaan naar een ontstoken schildklier middels bloedonderzoek? Bij de huisarts word ik helaas niet wijzer.
Beste Cindy, De klachten, symptomen en verschijnselen van een schildklierontsteking zijn afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Een acute infectie door bacteriën of virussen gaat veelal gepaard met een pijnlijke hals, (hoge) koorts, moeite met slikken en opgezette lymfeklieren in het halsgebied. Een thyroiditis c.q. thyroïditis c.q. thyreoïditis c.q. strumitis kan echter ook een andere oorzaak hebben, waaronder de ziekte van Hashimoto, een (subacute) granulomateuze thyroïditis (De Quervain-schildklierontsteking), een stille / latente / steriele ontstekingsreactie door onbekende oorzaak, postpartum / postnatale schildklierontsteking (dus na zwangerschap)… Afhankelijk van de veroorzaker kan een schildklierontsteking leiden tot een te snelle of te trage schildklierwerking. Bovendien kan de schildklier vergroot zijn (struma). De diagnose ‘schildklierontsteking’ wordt nagenoeg altijd gesteld aan de hand van de verschijnselen en daarnaast door lichamelijk onderzoek. Middels bloedonderzoek kunnen de schildklierhormoonspiegels, schildklierantistoffen en ontstekingsparameters worden gecontroleerd. Los daarvan kan de schildklier worden afgebeeld via een echografie en/of scintigrafie. Mocht daarna nog altijd twijfel over de diagnose blijven bestaan, dan kunnen schildkliercellen met een naald worden opgezogen (schildklierpunctie) voor microscopisch onderzoek. Hopelijk verklaart dit één en ander. Sterkte!
Hallo Marjo, Ik lees net jouw bericht nadat ikzelf een geweldige uitleg heb gekregen over hetgeen er aan mijn schildklier mankeert en wat ik ermee moet doen. Neem eens contact op met een therapeut in Volendam van Faro Neuro & Health Center. Veel succes ermee!
Ik heb sinds 5 jaar een traag werkende schildklier. Het blijft een wisselend proces bij mij. Soms blijft het maanden stabiel en vervolgens moet ik toch weer meer gaan slikken. Ook heb ik al geruime tijd nu last van irriterende struma, ik kan er nu het kouder wordt geen kraagje op velen en al maanden een kuchje en regelmatig keelpijn. Ik ben verpleegkundige, maar maak regelmatig fouten. Ik lijk wel dement en kan me moeilijker concentreren. Ik vind dat ik niet meer als verpleegkundige kan werken, maar m’n baan opzeggen is ook geen optie, want we hebben het geld hard nodig. Hebben jullie tips hoe ik dit moet oplossen. Kan ik mezelf hiervoor laten afkeuren en hoe moet dat?
@ Marjon wat denk je van een omscholing zodat je toch je geld kunt blijven verdienen zonder dat de maatschappij daarvoor opdraait…? Noem maar wat…