Anorexia Nervosa: wat is deze eetstoornis? + de symptomen…

Body · Door Ilse

De term ‘eetstoornis’ is een breed begrip. Zo bestaan er in beginsel allerlei verschillende eetstoornissen en voedingsstoornissen met ieder hun eigen kenmerken en symptomen. Maar wat is nu eigenlijk het verschil tussen de verscheidene eetstoornissen? Op die vraag zal ik de komende tijd ingaan in een aantal losse artikels. Vandaag meer informatie over de bekendste van de 2 officiële (medisch erkende) eetstoornissen, namelijk Anorexia Nervosa (AN)…

Wat is Anorexia Nervosa?

De letterlijke betekenis c.q. vertaling van Anorexia Nervosa luidt ‘gebrek aan eetlust door psychische oorzaak’. De term Anorexia Nervosa is erg misleidend, want er is geen sprake van gebrek aan eetlust. Iemand met anorexia ervaart wel degelijk honger, maar probeert er niet aan toe te geven. Eten –of beter gezegd niet eten– is een obsessie of zelfs een verslaving.

Iemand met anorexia streeft ernaar het hongergevoel te onderdrukken. Er wordt weinig tot niets gegeten, en de voeding die wordt gegeten, wordt in veel gevallen weer geloosd. Op deze manier worden het lichaamsgewicht beheerst en de lichaamsomvang beïnvloed. De obsessieve controle over het eigen lichaam en het alsmaar dunner willen worden staan centraal bij anorexia.

Mensen met Anorexia hebben vaak de dwangmatige behoefte om hun emoties en omgeving onder controle te houden en een laag zelfbeeld. De eetstoornis Anorexia is een uitzonderlijke reactie op een variëteit aan interne en externe conflicten zoals stress, angst, ellende, en het gevoel het leven niet in de hand te hebben. Anorexia is een destructieve manier om met deze emoties om te gaan.

Mensen die aan Anorexia lijden zijn extreem bevreesd om dik te worden en buitengewoon bang om dik te worden gevonden – hoewel niet iedereen met Anorexia deze angst heeft. Veel Anorexia-patiënten zijn bang om de controle kwijt te raken over de hoeveelheid die ze dagelijks eten. Ze gaan daarom obsessief diëten en hongeren zichzelf uit om op die manier hun gewicht te beheersen, maar ook de gevoelens en acties die met de negatieve emoties in verbinding staan. Sommigen hebben het gevoel dat ze geen plezier in het leven verdienen en onttrekken zichzelf daarom van plezierige situaties (inclusief eten).

Oorzaak van anorexia

De exacte oorzaak van Anorexia Nervosa is niet altijd aanwijsbaar. Vaak gaat het om een combinatie van sociale omstandigheden en erfelijke factoren. Professor Craig Johnson van de ‘National Eating Disorders Association’ en de ‘University of California’ stelt als volgt: ‘De genen laden het pistool, de omgeving haalt de trekker over.’ Zo kunnen moeders het verkeerde voorbeeld geven door onverantwoord te lijnen. Ouderlijke opvoeding kan een rol spelen, maar dat hoeft niet per se. Toch heb je twaalf keer meer kans om ook zelf met anorexia in aanraking te komen als anorexia in je familie voorkomt. (bron)

Veel mensen geven de hedendaagse media de schuld van anorexia. Zo zouden films, televisieseries, videoclips, modebladen en reclame-uitingen ondergewicht verheerlijken en aanzetten tot buitensporige vermagering. Popsterren, topmodellen en actrices zijn immers overwegend slank en mager… Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de media inderdaad bijdragen aan de ontwikkeling van eetstoornissen, maar kunnen niet als (hoofd)verantwoordelijke worden aangemerkt. (bron)

Anorexia nervosa: grip & beheersing

Anorexia ontstaat vaak bij mensen met een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen. In veel gevallen is anorexia een uitzonderlijke en ongebruikelijke reactie op een combinatie van innerlijke en externe conflicten zoals stress, angst, ellende en het gevoel het leven niet in de hand te hebben. Anorexia is vaak een wanhopige en destructieve manier om met dit soort emoties om te gaan.

Iemand met “anorectische aanleg” kan afvallen aangrijpen en uitbuiten om een gevoel van houvast, controle of macht te bewerkstelligen. Men heeft dan iets om handen waar men “goed” in is. Het gevoel van trots en succes dat hierdoor teweeg wordt gebracht, werkt verlokkelijk. Men slaat al snel door in het afvallen, en de strikte beheersing van het eetgedrag en de controle over het eigen lichaam worden dan een obsessie of verslaving.

Twee anorexia-typen

Anorexia Nervosa uit zich niet bij iedere patiënt hetzelfde. Er zijn twee verschillende anorexia-typen te onderscheiden, namelijk:

1. Beperkende anorexia (type 1)

Anorexia type 1 betreft het ‘vastende type’. Dit “vasters-type” wordt ook wel ‘beperkende anorexia’ of ‘pure anorexia’ genoemd. Er wordt overwegend streng gelijnd of gevast, maar er wordt niet stelselmatig geprobeerd eten kwijt te raken. “Vasters” oefenen dus uitsluitend controle uit door strikte beperking van de voedselinname, soms in combinatie met lichamelijke activiteit.

2. Purgerende anorexia (type 2)

Anorexia type 2 is het ‘purgerende type’. Deze variant van Anorexia Nervosa staat tevens bekend als het ‘boulimische type’ of ‘gemengde type’. Purgeren betekent ‘de maag ledigen’. De anorexiapatiënt lijnt niet alleen, maar leegt tevens de maag door middel van zelfopgewekt braken (vinger in de keel) en/of misbruik van laxeermiddelen, plaspillen of drugs. Het kan tevens voorkomen dat men zich eerst overgeeft aan een vreetbui en vervolgens purgeert. Het ziektebeeld van onerixa type 2 kent dan ook boulimische aspecten.

Bij wie komt anorexia het vaakst voor?

Anorexia kan zich al manifesteren bij kinderen vanaf 6 jaar. De grootste groep anorexiapatiënten bestaat uit meisjes en vrouwen tussen de 14 en 25 jaar oud. De ontwikkeling van anorexia vindt meestal plaats tijdens –of net vóór– de puberteit, veelal tussen het 11^e en 14^e levensjaar. De afgelopen jaren zijn er echter ook steeds meer vrouwen die op latere leeftijd (30+ of 40+) anorexia ontwikkelen, in het bijzonder na de laatste bevalling. Anorexia komt zes tot tien keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Desalniettemin zijn er ook steeds meer jongens en mannen die aan anorexia lijden. En bovendien steeds meer jonge kinderen; met name meisjes vanaf 6 jaar.

Anorectische symptomen…

Gedrag dat een anorexia-patiënt typeert is: obsessief fitnessen, het overdreven tellen van calorieën en grammen vet, zichzelf uithongeren, het beperken van voedselinname, overgeven door eigen toedoen, het gebruik van dieetpillen, laxeermiddelen of diuretica en een aanhoudende bekommernis om het eigen lichaam.

Iemand met Anorexia kan de ziekte op verschillende manieren uiten. Een intrinsieke eigenschap van een Anorexia-patiënt is het strikt proberen te beheersen van de voedselinname. Soms kan iemand die lijdt aan Anorexia normale maaltijden nuttigen en enkel bij gelegenheden inperken. Soms nuttigen Anorexia-patiënten zelfs junkfood en snoep.

Het drinken van veel koffie of thee en roken komt ook voor. Anorexia-patiënten kunnen honger ontkennen, redenen verzinnen om niet te hoeven eten, voedsel waarvan ze claimen het te hebben opgegeten verstoppen, dieetpillen gebruiken om hun eetlust te beperken of voedsel kwijtraken/lozen door over te geven of laxeermiddelen in te nemen.

Anorexia gaat in elk geval altijd samen met de weigering om het lichaamsgewicht te handhaven op een ‘normaal gewicht’ dat past bij iemands lengte en leeftijd. Er wordt voortdurend gestreefd naar ondergewicht. Anorexia wordt hoofdzakelijk gekenmerkt door de volgende 4 kernsymptomen:

Verstoord lichaamsbeeld
Onderdrukken van eetlust en hongergevoel.
Extreme angst om dik te worden die niet afneemt door vermagering
Gewichtsafname van ten minste 15% van het oorspronkelijke lichaamsgewicht

Hoewel de anorexiapatiënt wel in staat is om ondergewicht bij een ander op te merken, blijft deze diens eigen toestand ontkennen, zowel tegenover zichzelf als tegenover anderen. Het eigen eetgedrag en de lichamelijke gevolgen daarvan worden bovendien verborgen gehouden uit angst voor andermans bemoeienis, invloed en druk.

Criteria voor medische / klinische diagnose

De volgende criteria worden doorgaans door artsen en specialisten gebruikt om de diagnose Anorexia Nervosa te stellen. Het is echter zo dat je zelfs aan Anorexia kan lijden zonder aan een van de volgende criteria te voldoen. Met andere woorden: als je eetproblemen hebt, is het gevaarlijk om deze criteria te lezen en daarna te zeggen “Ik voldoe niet aan de symptomen dus ik heb geen Anorexia”. Raadpleeg bij eetproblemen daarom altijd een dokter…

Weigeren om het lichaamsgewicht op of boven een minimaal gewicht te houden voor de desbetreffende leeftijd en lengte.
Extreme angst om aan te komen of dik te worden, zelfs al heb je onderwicht.
Ontwrichting in de manier waarop je je lichaamsgewicht en lichaamsvorm ervaart. Het lichaamsgewicht of de lichaamsvorm overmatig laten meetellen bij het vormen van een zelfbeeld, of ontkenning van de ernst van het huidige lage lichaamsgewicht.
Het uitblijven van de menstruatie voor meer dan 6 maanden bij vruchtbare vrouwen (Amenorroe).

Samenvatting Anorexia Nervosa…

Anorexia-patiënten vinden zichzelf ten onrechte te dik en zijn dwangmatig bezig met lichaamsgewicht en vermagering. Vaak heeft dit gedrag te maken met emotionele en psychische conflicten en de behoefte ergens controle over uit te kunnen oefenen. Wanneer iemand diens emoties, relaties en leven niet meer in de hand heeft, blijft alleen nog het eetgedrag over om te domineren. Anorexia is echter géén oplossing voor problemen, maar een uiterst destructieve methode om emoties te onderdrukken…

1. Kernomschrijving

Wanneer je lijdt aan Anorexia Nervosa ben je ervan overtuigd dat je dik bent en dat ook je omgeving dat als zodanig ervaart. Hoe dun je in werkelijkheid ook bent.. Je bent niet alleen bang om door anderen dik te worden gevonden, maar ook voor het “dik zijn” op zich. Obsessief eetgedrag en dieetgedrag en uithongering zijn logischerwijs zeer efficiënte methodes om je lichaamsgewicht te beheersen, maar ook ontzettend slecht en slopend voor je lichamelijke gezondheid. Anorexia gaat vaak gepaard met:

Een laag en vertekend zelfbeeld
Interne conflicten (psychische factoren)
Externe conflicten (omgevingsfactoren)
De overtuiging geen plezier in het leven te verdienen
Onttrekken aan plezierige situaties (waaronder eten)
Angsten & ellende

2. Symptomen

Iemand die aan Anorexia lijdt, is de hele dag obsessief bezig met zijn of haar gewicht. Anorexia Nervosa is –voornamelijk in de beginfase– zeer moeilijk te herkennen. Eetgedrag en dieetgedrag worden angstvallig verborgen gehouden en pas achteraf (vaak pas na jaren) herkend aan de hand van uiterlijke / lichamelijke gevolgen. De volgende signalen kunnen kenmerkend zijn:

Snel en continu afvallen
Dun en fragiel uiterlijk
Opvallend weinig opscheppen + eten
Maaltijden overslaan
Angstig gedrag rond etenstijd
Vaak alléén (willen) eten
Alleen magere producten nuttigen
bsessieve uitlatingen t.a.v. eetgedrag en uiterlijk
Obsessief bezig zijn met calorieën en voedingswaarden
Overmatig sporten & fitnessen met als doel gewicht te verliezen

Andere voorbeelden van potentiële symptomen van Anorexia Nervosa zijn:

Opzettelijk overgeven
Gebruik van laxeermiddelen
Voedsel mijden
Gevaarlijk gewichtsverlies
Weinig tot geen controle over eetgedrag
Onthouding van deelname aan gangbare maaltijden

Hoewel veel anorexiasymptomen gerelateerd zijn aan voedselinname, hoeft het niet per se zo te zijn dat iemand die aan Anorexia Nervosa lijdt niet of nauwelijks eet. Zo zijn er ook anorexiapatiënten die juist véél eten en zelfs junkfood nuttigen. Dit gedrag wordt dan vaak op een later moment gecompenseerd door:

Inname van dieetpillen en/of laxeermiddelen
Absurd kleine porties eten
De maaltijd stiekem grotendeels ‘laten staan‘
vergeven door eigen toedoen
Veel koffie en/of energiedrankjes drinken

Zij die aan Anorexia lijden, weten hun obsessie m.b.t. eten doorgaans lange tijd geheim te houden. Sommige anorexiapatiënten proberen hun ziekte koste wat kost te verbergen, onder andere door:

Honger te ontkennen
Te liegen over wat hij/zij eet
Eten stiekem te verstoppen
Smoesjes te verzinnen om niet deel te hoeven nemen aan de maaltijd
Heimelijk voedsel weggooien

Anorexia Nervosa gaat vrijwel altijd gepaard met één of meerdere mentale c.q. psychische c.q. geestelijke symptomen. Enkele mogelijke voorbeelden hiervan zijn:

Dwangmatige gedragingen en dwangneuroses
Neerslachtigheid
Sociale terugtrekking / sociaal isolement
Stemming wordt volledig bepaald door huidig lichaamsgewicht
Diepgaande bezorgdheid t.a.v. eetgedrag en uiterlijk
Verward of depressief gedrag

[adsense]

3. Anorexia herkennen

Anorexia Nervosa is – met name in de beginfase – erg lastig om te herkennen. Een anorexiapatiënt doet er namelijk alles aan om afwijkend eetgedrag verborgen te houden. Bovendien wordt de ziekte doorgaans angstvallig ontkend. Zelfs doctoren herkennen de symptomen en gevolgen van anorexia vaak niet als een patiënt geen expliciete aanwijzingen geeft. Als je oplettend bent, dan zou je anorexia kunnen herkennen aan de volgende signalen:

Verbazingwekkend snel & aan één stuk door afvallen
Opvallend weinig eten + maaltijden overslaan
Tijdens de maaltijd herhaaldelijk naar het toilet begeven
Het liefst afgezonderd de maaltijd gebruiken
Steeds meer sociale afzondering waardoor een isolement ontstaat
Angstig of nerveus gedrag rond etenstijd
Rituelen, uitvluchten en trucjes om voedsel te mijden
Extreme opvattingen & obsessieve uitlatingen over eten en uiterlijk
Overwegend caloriearme producten eten (komkommer, sla, bleekselderij e.a.)
Onzeker, verward en/of neerslachtig gedrag

In de meeste gevallen wordt anorexia pas herkend aan een fragiel uiterlijk en andere lichamelijke symptomen die na verloop van tijd optreden.

4. Lichamelijke gevolgen

Anorexia Nervosa kan op de langere termijn ernstige of zelfs levensbedreigende gevolgen teweegbrengen. De belangrijkste lichamelijke veranderingen en verschijnselen zijn als volgt:

Ernstig of ondergewicht door uithongering
Lusteloosheid, vermoeidheid, fysieke zwakte & flauwvallen
Hormonale veranderingen (onvruchtbaarheid, menstruatieproblemen e.a.)
Menstruatieperioden missen / overslaan
Droge, grauwe & gevlekte huid
Donshaartjes op het lichaam
Dof, vaal, sluik & stroachtig haar
Haaruitval & kale plekken
Broze, breekbare & pijnlijke botten
Tanderosie, tandpijn, tandbederf en uitval van tanden
Spierpijn & spierkramp
Broze & afgebrokkelde nagels
Maagklachten & darmklachten
Hartritmestoornissen & hartfalen
ebrek aan essentiële voedingsstoffen
Overlijden wegens ondervoeding

De symptomen van Anorexia Nervosa worden alsmaar erger naarmate de ziekte langer voortduurt, er minder wordt gegeten en meer wordt gepurgeerd. Na verloop van tijd kún je niet eens meer eten doordat je lichaam het ontwend is geraakt. Zie voor meer details eventueel ook: De slopende gevolgen van anorexia voor je lichaam…

5. Stappenplan

Wanneer je lijdt aan Anorexia Nervosa, dan kun je het volgende doen:

Erken je problemen, pas dan kun je ze verhelpen.
Probeer over je problemen te praten met iemand die je vertrouwt.
Schaam je niet voor je ziekte, dat is echt niet nodig.
Zoek vooral hulp wanneer je daar klaar voor bent. Hoe later je hulp zoekt, hoe moeilijker de weg terug.
Huisartsen zijn aangewezen vertrouwenspersonen.

Behandeling van Anorexia Nervosa

Zonder hulp van anorexia herstellen is extreem moeilijk. Met de juiste hulpverlening is genezing echter goed mogelijk. Indien je lijdt aan Anorexia Nervosa, kun je het beste iemand in vertrouwen nemen die je goed kent. Hierbij valt te denken aan een familielid, vriendin of schooldecaan. Je kunt ook naar een professional gaan met geheimhoudingsplicht. Hierbij valt te denken aan je huisarts of de GGZ (Maatschappelijk Werk). Het is belangrijk om te beseffen dat je je nergens voor hoeft te schamen. Hoe eerder je hulp zoekt, des te eerder je kan worden behandeld, des te gemakkelijker de weg terug en des te groter de kans op volledig herstel.

Anorexia in combinatie met andere eetstoornissen

Anorexia Nervosa is een eetstoornis waarbij men extreem bang is dik te zijn, dik te worden en door anderen als dik te worden beschouwd. Anorexia is een ziekte die gekenmerkt wordt door extreem diëten (en sporten), een zeer negatief en onjuist zelfbeeld en de compulsieve behoefte om controle uit te oefenen op zowel het eigen lichaam als externe factoren. Hoewel de dwangmatige behoefte om af te vallen en slank te zijn het bekendste kenmerk van de ziekte is, liggen hier vaak diepere psychologische oorzaken aan ten grondslag. Voorbeelden zijn: extreme stress, angst, onzekerheid, laag zelfbeeld en een gevoel van machteloosheid.

Anorexia komt vaak voor in combinaties met andere eetstoornissen. Periodes waarin Anorexia overheerst, wisselen in zo’n geval af met periodes waarin een andere eetstoornis de kop op steekt, waaronder Boulimia Nervosa, eetbuienstoornis/Binge Eating Disorder (BED), Orthorexia nervosa en/of Anorexia/Boulimia Atletica.

Heb jijzelf ervaring met Anorexia Nervosa of zijn er anorexiapatiënten in je directe omgeving? Deel hieronder jouw ervaringen, bevindingen, vragen en opvattingen omtrent de eetstoornis anorexia…

138 comments

Ter Hofsede
2 februari 2018
Wat zijn de symptomen van anorexia op latere leeftijd?
Reply

Paul
2 maart 2018
Voor zo ver ik weet precies hetzelfde als op vroegere leeftijd.

Mark
2 februari 2018
Hoi, Ik heb bijna een maand een relatie met hele lieve vrouw. We zijn naar bed geweest met elkaar. Toen ik haar naakt zag, schrok ik een beetje en ben ik gaan twijfelen of ze anorexia heeft of niet. Want ze was echt broodmager en maak me zorgen om haar want ik wil haar niet kwijt en weet niet wat ik moet doen? Ik zit wel misschien te denken om naar m’n ouders te stappen, maar ik weet niet of dat ik dan het goeie doe. Zij denken dan misschien: die zijn snel naar bed geweest met elkaar. Kunnen jullie mij hierbij helpen en advies geven?
Reply
Rik
2 februari 2018
hoi, ik heb een vraag: wat kan ik doen als een goede bekende van mij aan anorexia lijdt? Ze praat er veel met mij over, maar niet veel met dr moeder. op dit moment gebeurt er niets aan, tenminste niet structureel. Wil aan één kant niet tussen haar en haar moeder inzitten maar denk wel dat moeder het onderschat of dat ze niet eerlijk tegen moeder is. Ze heeft volgens mij dringend hulp nodig en dat geeft ze zelf ook aan. Kan ik iets doen? moet ik iets doen?
Reply

Paul
2 maart 2018
Heb je de tips in bovenstaand artikel al gelezen?

Natasja
2 februari 2018
Ik zou het tegen haar moeder zeggen, hiermee help je haar enorm. Vandaag bij mij op school is er ook zoiets gebeurd en dat heb ik ook samen met mijn vriendinnen tegen haar moeder gezegd, en nu gaat het al wat beter met haar.
Reply
Wiske
2 februari 2018
sorry, maar ik zou het niet zeggen. praat er met haar over. praat er met haar over, en praat er met haar over. vraag waarom ze het niet aan haar moeder vertelt, wat ze zou doen als jij dat deed, dat soort dingen. dan kom je er vanzelf achter hoe ze reageert als ze het doet. want het ligt niet alleen bij haar, ook aan de reactie van haar moeder. mijn moeder zou als ze het te weten komt het aan iedereen vertellen waaronder mijn vader, ze zou boos worden! ze zou me een enorm schuldgevoel geven, ik zou geen vrijheid meer hebben. help dat? nee. sorry, maar ik zou eerder met een ander persoon in de sociale omgeving praten. en dan kun je misschien toewerken naar je moeder, als dat dan nog nodig is.
Reply
Petra
2 februari 2018
Ik heb een jaar geleden een gastric bypass laten doen. Nu een aantal complicaties gehad. Twee hernia’s en een vet-infarct in m’n buik en sinds enkele weken galblaas weggenomen. Nu ben ik bijna 60 kilo afgevallen. Met alle gevolgen van dien. Heb laatst meer dan een week aan sondevoeding gelegen. Ik kan niks meer van eten verdragen. Altijd ziek en doodmoe! Ik kan niet meer… Krijg heel vaak hypo’s, bibberen van kop tot teen. Kletsnat van ’t zweet. Ontzettend veel hartkloppingen als ik met mijn ogen beweeg, 1000 op een dag. Da’s verschrikkelijk! Heb ook geen immuunsysteem meer sinds de gastric bypass. Nu al een 5-tal weken een bacterie in mijn darmen met als gevolg diarree. Ik krijg niet voldoende steun en hulp van de dokter vind ik. Neem elke dag 17 pillen in. Ik ben 44 jaar, 1.72 meter lang, woog 106 kilo en nu nog 49 kilo. Heb ook wel heel bang om terug dik te worden. Maar nu heb ik het gevoel dat ik zo niet lang meer verder kan leven… Ik kan niks meer, soms is ademen al een te grote inspanning. Wat moet ik doen? Help mij a.u.b.! Heb een dochter van 14 die zwaar autistisch is en MCDD heeft. Die heeft pas een zelfmoordpoging gedaan, maar kan haar nimmer bezoeken. Mijn lichaam kan dit niet aan om ernaartoe te rijden. Tis meer dan een uur rijden, een klein stukje wandelen en dan met haar iets leuks doen… Ik kan het niet. Mijn lichaam kan dit niet meer aan, te fel verzwakt door de gastric bypass. Help mij a.u.b.!
Reply
Hanne
1 oktober 2016
Hey, Ik ben Hanne, 15 jaar en 2 maanden geleden ben ik naar de dokter geweest omdat ik me zwak voelde en mijn regels al 5 maanden niet had gekregen. Ze hebben mij gewogen en gemeten enzo en ze vertelde dat ik bijna anorexia heb. Ik geloof ze tot op de dag van vandaag nog altijd niet. Want steeds als ik in de spiegel kijk zie ik een dik persoon staan. Iedereen zegt dat ik mager geworden ben en meer moet eten maar ik vind mezelf helemaal niet mager. Ik eet over het algemeen wel goed denk ik. Ik ben alleen wel heel gefocust dat ik niet meer dan 1190 calorieën per dag eet. En de afgelopen weken zou ik dat willen verlagen naar 1000. Sommigen zullen denken dat ik een hopeloos geval ben. Dat ik niet zo moet doen en dat ik zielig ben. Maar ik kan er niets tegen doen. Het is net alsof er een stem in mijn hoofd zit en zegt wat ik wel en niet mag. Door die stem heb ik ook al 2 keer overgegeven. Ik zit gewoon met mezelf en mijn lichaam in de knoop. Dus als je raad of tips hebt… Laat maar komen.
Reply

Marielle
21 oktober 2016
Heei! Alsjeblieft geloof deze mensen! Het is niet goed om zo weinig te eten, je lichaam heeft veel meer nodig dan deze kleine hoeveelheid eten die je binnen krijgt! Ik spreek uit ervaring want op dit moment zit ik in het zelfde schuitje als jou (ben ook 15). Als je blieft, zorg goed voor je lichaam! Je bent het waard om gelukkig te zijn en niet elke keer maar weer te kijken naar die hoeveelheid calorieën! Echt je bent niet dik! Je bent te dun! Geloof alsjeblieft deze mensen, ze hebben er voor gestudeerd! Je kan het! En weet dat er altijd Iemand is die er voor je wilt zijn!

schatiex
30 april 2016
hei, ik heb een vraag. Ik heb al lang een probleem met eten maat geen eetstoornis. Ik heb 1 vriendin een klein beetje verteld en zij is meteen naar een docent op school gegaan, me docent heeft meteen me psycholoog het vertel en me ouders. Ik ontkent nog steeds alles, ik ben al een keer opgenomen maar toch vertel ik niks. ik eet niet veel en wat ik eet moet er meteen uit via laxeermiddel. Heeft iemand tips want ik begin steeds minder te eten en veel meer laxeermiddel te slikken het begon bij 1 a 2 per dag en nu zijn het 2 pakjes van 60 pillen in 1 week. xx
Reply

Hilde
1 mei 2016
Ik heb het donkerbruine vermoeden dat je eigenlijk zelf al doorhebt dat je wel degelijk te kampen hebt met een eetstoornis. Misschien niet met anorexia, maar wellicht wel met boulimia of een “eetstoornis niet anderszins omschreven” (ES-NAO). Hoe zo’n eetpatroon door anderen genoemd wordt, maakt eigenlijk niet uit… Het gaat erom dat het heel erg ongezond en zelfs gevaarlijk is. Dus stop met ontkennen en start met vertellen. Besef dat je ouders, je vriendinnen en je docenten het beste met je voorhebben. Ze willen je helpen en steunen! Ze willen een gezond, fijn en veilig leven voor je! Laat dit toe! Ik kan je uit ervaring vertellen dat je deze mensen over een paar jaar ENORM dankbaar zult zijn. Nu kun je je er weinig bij voorstellen, maar achteraf zul je jezelf afvragen waarom je het ze niet VEEEEEEL eerder hebt verteld… Hoe sneller je hulp aanvaardt hoe beter!!!
Jan
1 september 2016
Neem direct contact op met Centrum Eetstoornissen Ursula!!! Onze dochter ligt nu in het ziekenhuis en is net zo begonnen. Red je leven vandaag nog. Nu kan het nog!

sky
2 september 2015
Hallo ik ben bang om dik te worden ik voel me nu al dik. Overdag kan ik me redelijk beheersen maar ’s avonds prop ik me vol. Mijn gewicht blijft stabiel terwijl ik ongeveer maar 1100 kcal. eet. Ik snap er niks van hierdoor durf ik overdag niet meer te eten dan ik nu doe. Verder drink ik liters cola-light per dag. Wat moet ik doen, herkent iemand dit?
Reply

Maike
11 juni 2016
Hai Sky, Je moet meer kleine beetjes over de dag eten, dat om 2 a 3 uur houd je verbranding op gang, eiwitten helpen daar goed bij. Eenmaal per dag eten en vooral ’s avonds is niet goed… Drink veel water en groene thee… als je dat lust… ontbijt altijd!!! Beste voor verbranding!!! Stofwisseling op gang houden is afvallen, ik hoop dat je hier wat mee kunt… Oh ja sporten drie keer per week kan mag niet ontbreken… Succes!
Harry
25 september 2016
Laat die cola eens staan. dat veroorzaakt dat je maar niet meer afvalt. en honger blijft houden. verder normaal eten, calorieën tellen is onnodig

heyyxx
8 april 2015
Hey, Heel veel mensen om me heen zeggen dat het niet goed met me gaat en dat ik anorexia heb. Ik ga nu wel bij mezelf nadenken van klopt dat? En nu ik zo denk, denk ik best dat dat kan. Wat moet ik nu doen? Toch aan ze toegeven of er nog vol tegenin gaan?
Reply

Lilian
9 april 2015
Absoluut toegeven en hulp van je omgeving aanvaarden. Hoe eerder je hulp aanvaardt, des te groter de kans dat je er snel bovenop komt en er geen blijvende schade door oploopt. Hoe langer anorexia nervosa aanhoudt, des te ingrijpender de lichamelijke en mentale gevolgen. Ik kan het weten… Heel veel sterkte toegewenst!
heyyxx
9 april 2015
Te laat! Iedereen om me heen is boos en heeft me geblokkeerd. Ze zijn klaar met me…
Lilian
9 april 2015
Als je niemand in je directe omgeving hebt die je kan helpen, dan zijn er altijd professionals die je bij kunnen staan. Praat er met je huisarts over… Ga vrijblijvend langs maatschappelijk werk… Verder zijn er allerlei instanties die je eventueel kunnen bijstaan. Google maar eens op hulp bij anorexia of hulplijn bij eetstoornis.
heyyxx
9 april 2015
Dat is het probleem, ik wil hoe dan ook ervoor zorgen dat me ouders het niet weten, dat wil ik echt niet!
Lilian
9 april 2015
Ik weet niet hoe oud je bent, maar vanaf je 16e kun je anoniem naar je huisarts of naar maatschappelijk werk, dus zeggen dat je ouders er niks van mogen weten. Ook kun je op school een contactpersoon erover vertellen en diegene laten beloven dat het tussen jullie tweeën blijft.
heyyxx
9 april 2015
Ik ben 14. Dat heb ik al een keer eerder gehad en ze beloven zo veel en dat ze niks zullen zeggen, maar ondertussen weten je ouders gewoon alles.
elza
27 juli 2015
Ik wil afvallen maar hoe moet ik afvallen?
Paul
28 juli 2015
Beste Elza, Afvallen doe je op een gezonde, verantwoorde manier. Vooral lichaamsbeweging is belangrijk, maar ook gezond, gevarieerd, gematigd en bovendien NATUURLIJK eten. In dit verzamelartikel met afslanktips vind je zo’n beetje alle effectieve afvaltips die ik door de jaren heen heb verzameld. Niet alleen ten aanzien van eten, maar ook voor wat betreft cardiofitness, krachttraining en een algehele gezonde leefstijl. Hopelijk heb je er iets aan… Succes!

Anna
17 september 2013
Net als Anoniempje denk ik: misschien is het niet verkeerd om hulp te zoeken bij je obsessie met eten, maar meer nog bij de problemen die je hebt met het accepteren van jezelf. Wellicht kan Human Concern je daarbij helpen. De therapeuten die werkzaam zijn bij Stichting Human Concern zijn allereerst professionele hulpverleners en daarnaast ervaringsdeskundigen. Zij zijn allemaal genezen van een eetstoornis en hebben dus hetzelfde als jij meegemaakt. Kijk eens op Humanconcern.nl of op het forum Ikookvanmij.nl.
Reply
anoniempjex
23 juni 2013
Heee, Ik ben 13 en weeg 39,5 kilo. Ik weeg niet echt veel, maar ik honger mezelf niet uit of zo. Ik vind mezelf te dun, maar ik lust bijna geen gezond eten. Ik kom niks aan van ongezond eten. Een jongen uit m’n klas denkt dat ik anorexia heb, maar het is niet zo. Wat moet ik doen? XO
Reply
coen
27 november 2012
Mijn vriendin heeft de meeste symptomen van anorexia. Wat moet ik doen om haar te helpen? Zelf ontkent ze het… HELP!!!
Reply

Paul
9 april 2015
Hier vind je een artikel over eetstoornissen waarin wordt beschreven hoe je personen met eetstoornissen kunt herkennen, helpen en begrijpen. Heel veel succes en sterkte toegewenst voor jou en je vriendin!

Skinny
2 augustus 2012
Amber, maakt het echt uit of je voldoet aan de diagnose ‘eetstoornis’? Je bent ongelukkig, je zit ergens mee, reden genoeg om naar een psycholoog te gaan! Eetstoornissen gaan trouwens niet over je gewicht. Met een eetstoornis kun je te dun zijn, maar ook een normaal gewicht hebben, of zelfs overgewicht. Eetstoornissen zitten tussen je oren. Eetbuien zijn trouwens ook heel normaal erbij. Ik heb zelf trouwens ook een eetstoornis. Maar echt niet omdat ik dat wil, of omdat ik op een skelet wil lijken of zo. Ik ben doodsbang om te eten en doodongelukkig, als ik ook maar IETS wil, dan is het van die stomme eetstoornis af.
Reply
Amber
7 juli 2012
Ik weet niet of ik een eetstoornis heb… Ik ben wel abnormaal veel bezig met gewicht en eten, dat geef ik toe, maar ik geef niet (meer) over, gebruik geen laxeermiddelen en eet soms wel gewoon veel. Ik haat het dat ik zo dik ben en dat ik nooit iets lekkers kan laten liggen. Dan voel ik me zo vreselijk! Ik ben 11 en heb een paar weken geleden stiekem appelazijn capsules gekocht, zonder dat mijn ouders het weten. Ik lees van alles de achterkant (naar de voedingswaardetabel) en ik wil graag afvallen. Maar ik eet zoveel dat ik niet zeker weet of ik wel een eetstoornis heb. Dit is wat ik gemiddeld eet per dag: ONTBIJT – Een bakje yoghurt met biologische cruesli; LUNCH – 1 Grapefruit; AVONDETEN – Rijst, pasta of aardappelen met vlees of kip en groenten – Waterijsje of stuk chocola… Please, help me! Heb ik anorexia!?
Reply
Anoniem
13 juni 2012
Ik heb een beetje het probleem… Ik ben zo aan het ‘niet veel eten’ gewend dat ik al vol word bij 1 hap! Het komt het meeste door me stress vanwege thuissituatie.
Reply
lisa
3 juni 2012
Ik heb zelf ook eens een eetstoornis gehad en ik ben zelfs een keer voor de wc gezeten met mijn vinger in mijn keel en ik was aan het braken. Ik ben toen ongeveer 6 kilo afgevallen en ik ben er daarna ook meteen mee gestopt. Ik voelde me niet lekker meer, maar nu wil ik het weer doen… Ik vind mezelf gewoon een lelijk wicht die veel te dik is! Ik heb ook nog wel een beetje overgewicht. Ik ben met mijn moeder een beetje gaan praten over hoe ik me voelde want mijn moeder kan ik wel vertrouwen. En nu praat ik soms nog wel met haar en het helpt wel, dus wat ik wil zeggen: Als iemand zich hier lelijk vind ga er dan met iemand over praten, iemand die je vertrouwt, je komt dan vanzelf wel weer van het gevoel af! – Lisa
Reply
Marina
17 mei 2012
Ik ben 1.63, ik weeg 42.5 kg, heb een BMI van 16 en ik beweeg heel veel. Ik sla ook regelmatig maaltijden over. Vrienden noemen me allemaal veel te dun, maar ik voel me hartstikke dik. Heb ik anorexia?
Reply

hannie
27 maart 2016
Het lijkt me heel duidelijk dat je anorexia hebt. Wist je dat zelf niet al een beetje? Laat je helpen, sterkte!

Sara
18 april 2012
Ik snap echt niet waarom mensen denken, dat mensen moedwillig beslissen om anorexia te willen hebben. Ik heb het zelf gelukkig niet echt, of althans bij mij is het niet zover gekomen dat het heel erg is, maar dat kwam ook door docenten bij mij op school hun maakten zich heel snel zorgen om mij, omdat ik dunner werd en ik was op school heel afwezig en ik gooide m’n eten altijd weg en m’n vriendinnen hadden daarover ook met docenten gepraat en het is al 2 keer bij gym gebeurd dat ik bijna flauwviel omdat ik niet had gegeten van te voren. Maar heb er met eentje de laatste weken veel mee gepraat en zij heeft mij laten inzien dat ik echt fout bezig ben geweest, ik ben dan ook al weken bezig om weer ‘normaal’ te kunnen zijn, ze heeft me ook hulp gegeven door een afspraak te maken bij een schoolarts maar ik heb daar over alles gelogen omdat m’n ouders niks weten en die zaten erbij. Het is ook echt heel moeilijk om toe te geven en er in je eentje voor te vechten. Toch probeer ik het, omdat ik m’n ouders geen verdriet wil doen. Maar ik was gelukkig er nog niet zo in door geslagen dat ik echt anorexia heb. x Sara
Reply
Sanneke
6 maart 2012
Ik ben 13 jaar oud en 1.66 lang. Ik weeg 40 kg en heb een BMI van ongeveer 14.5 tot 15. Ik eet ’s ochtends en op school nooit en heb nooit last van honger of trek. Ik eet ’s avonds wel mijn avond eten omdat dit moet van mijn ouders en snoep af en toe ook wel eens wat maar dit is meestal kauwgum. Mijn vriendje, vriendinnen en familie klagen er regelmatig over dat ik eens wat meer zou moeten eten. Ik wil echt geen anorexia hebben want het lijkt me echt niet fijn om deze moeilijke periode mee te moeten maken. Als ik geen eetlust heb komt mijn vriendje vaak naar me toe om te vragen of er iets is, vaak is er dan niks maar heb ik echt geen honger. Hij maakt zich zorgen om me maar ik zou niet weten waarom. Weeg ik te weinig? En hebben jullie misschien advies? Groetjes, Sanneke
Reply
hyhyhy
14 februari 2012
Ik ben 1.56 en weeg 53 kilo. En deze kenmerken heb ik… Ik tel de calorieën, ik eet bijna niet op een dag, ik doe er alles aan om niet te hoeven eten… Zou ik anorexia hebben of is dit het ideale gewicht?
Reply

Paul
16 februari 2012
Anorexia en ondergewicht zijn niet hetzelfde. Je kunt anorexia hebben zonder ondergewicht en je kunt ondergewicht hebben zonder anorexia. Ondergewicht betekent eigenlijk niets meer of minder dan dat je ’te weinig’ weegt navenant je lichaamslengte, lichaamsbouw en leeftijd… Anorexia daarentegen, is een klinische eetstoornis, een psychische ziekte… Natuurlijk is het wel zo dat er nagenoeg altijd ondergewicht ontstaat als je maar lang genoeg aan anorexia lijdt. Dat neemt niet weg dat er veel meer mogelijke oorzaken zijn van ondergewicht, waaronder overmatig sporten, streng lijnen, medicijngebruik, schildklierproblemen, stofwisselingsziekten, et cetera. Hoe dan ook passen de SYMPTOMEN die je beschrijft in ieder geval wel bij het ziektebeeld van anorexia, vooral het bijna niet eten en er alles aan doen om niet te hoeven eten. Persoonlijk zou ik hier absoluut eens met je ouders of andere naasten over praten. Of met je huisarts… Heel veel sterkte!

Rifka
22 november 2011
@ Meisje met een eetstoornis… Nee ik snap het, ik vroeg het me ook gewoon af. Ik zou het ook niet willen hebben en ik snap niet waarom mensen het zouden willen hebben. Ik hoop wel altijd dat ik dunner ben maar ik weet ook wel dat ik niet dunner zou hoeven worden. Maar als het dunner kon had ik dat graag, maar ik zorg (hoop ik) wel dat het niet tot een anorexia geval wordt. :D
Reply
Meisje met een eetstoornis
18 november 2011
@Rifka: Als je écht wilt weten of je een eetstoornis heb, kan je je het beste laten onderzoeken.. Maar het slikken van laxeermiddelen kán een symptoom zijn, maar dat hoeft niet. Lees verschillende reacties dat mensen een eetstoornis ‘willen’ hebben… Nou even serieus hoor, kan daar echt niet bij met mijn hoofd. Begrijp gewoon niet waarom mensen anorexia zouden willen hebben… Net of het leuk is of een hype! Ik heb zelf een eetstoornis, maar niet omdat ik het wil. Had liever ook gezien dat ik relaxed kon leven zonder me druk te maken over al dat eten. Maar het is geen knoop die ik even aan of uit kan zetten (helaas).
Reply
Rifka
9 november 2011
Ik heb ook een vriendin met anorexia, maar ze is heel dun en vind zichzelf te dik. Ze noemt mij dun, maar ik ben gewoon dikker dan haar! Dus dat ze zichzelf dik vindt, vind ik een raadsel. Ze is ECHT HEEL mager! Ze is 1.55 meter lang en ze is 14 en ze weegt ongeveer 37.2 kilo dus dat is echt veel te licht! En ze heeft een BMI of zo van 15,48. Als ze nog dunner wordt, wordt het heel lelijk. Wat kan ik doen om haar te laten geloven dat ze dun is!? P.S. Ze is ook aan de laxeerpillen… en ik heb hetzelfde eetpatroon als haar en vind mezelf ook te dik, maar ik ben niet aan de laxeerpillen of zo… Kan het zijn dat ik een lichte vorm van anorexia heb?
Reply
Soraya
13 augustus 2011
Hallo, Ik heb zelf ook anorexia, ik ben 1,76 en ik weeg 48 kilo. Voordat ik anorexia had woog ik 65 kilo, ik voelde mezelf te dik en ben heftig gaan afvallen het begon met gezond eten, tot weinig eten tot helemaal niks meer eten. Alleen water drinken heel de dag water drinken. Ik ben bang voor eten ook al ziet een reep chocola er super lekker uit en zou ik het zo op willen eten, als ik dat zou doen zou ik me gelijk dik vinden. Het gaat nu al veel beter met me, ik eet nu 3 keer per dag en soms een rijstwafel tussen door, het gaat niet snel maar er is een begin. Vaak hoor je iedereen zeggen dat je je niet aan moet stellen, maar het is een serieus probleem waar je niet zomaar van af kan komen, hierbij heb je begeleiding nodig. Ik verzon allerlei smoesjes, zo van nee ik heb al een zak chips op, nee ik heb teveel ontbeten. Trok veel lagen kleding aan zodat het niet zou opvallen, wilde niet meer dat mijn vriend aan me zat, best stom ben je eindelijk slank schaam je je nog. Ik besef nu dat zo dun zijn veel lelijker is dan hoe ik was, mijn haar is dun ik ben bleek en mijn polsen stellen niks meer voor. Ik ben blij dat ik word geholpen en ik hoop dat ik nu op 19 jarige leeftijd het probleem eindelijk achter me kan laten. x Soraya
Reply
Persoontje
7 juni 2011
Hallo iedereen! Ik zit met een probleem, jullie zullen vast wel weten waar het over gaat, anders zou ik niet op deze site komen. Ik vind namelijk dat ik wel wat dunner mag zijn. ik vind me zelf niet te dik, absoluut niet, maar ik wil wel graag wat dunner zijn. ik ben 15, weeg rond de 49, 50 en ben 1.71 m. ik wil liever niet 50 wegen, dat vind ik te veel. het liefst weeg ik rond de 47 en 48. ik heb al een aantal keer eerder mijn verhaal geschreven op deze site. onder dezelfde naam. ik ben erg in de buurt van anorexia geweest, en dat wil ik niet nog een keer. ik at namelijk vaak alleen nog maar ontbijt en avondeten. Ik fiets wel veel, maar dat is omdat ik gewoon ver naar school moet fietsen. ik fiets ongeveer 20 km per dag, op een doordeweekse dag dan. Maar ik wil dus graag wat afvallen, en ik wil niet dat het weer zo uit de hand loopt, want ik zat echt op het randje van anorexia heb ik het idee. ik dacht alleen nog maar aan afvallen, weinig eten, calorieën tellen en ik keek elke dag in de spiegel naar me buik. Ik kijk nu nog minimaal 3x per dag naar me buik, en als ik hem te dik vind, span ik me buik aan om te kijken hoe ik hem WEL wil hebben. en als ik dat zie, besluit ik om niet meer te snoepen tot ik weer de buik heb die ik wil hebben. maar de volgende dag snoep ik dan alsnog, en dan voel ik me weer kut omdat ik zoveel gesnoept heb. maar ik mag van mezelf me middag eten niet meer overslaan, omdat ik dan bang ben dat het echt helemaal fout zal gaan. Kan iemand mij helpen? want het zit me echt heel erg dwars. Ik wil het niet aan iemand vertellen, want me ouders en vrienden zullen zich dan alleen maar zorgen gaan maken en continu op me gaan letten wat ik eet. ik eet nu trouwens 1 boterham als ontbijt, 2 tussen de middag en gewoon avondeten. verder snoep ik tussendoor (wat ik dus niet meer wil doen) . Ik wil het graag zelf oplossen. Heeft iemand dus een idee hoe ik er vanaf kan komen? Dus dat ik me niet meer bezig hou met het constant letten op me buik en dan ik niet te dik wordt etc. Hopelijk! xxx
Reply

Soraya
13 augustus 2011
Hee meid, Ik heb hetzelfde probleem en herken gevoelens van mezelf vroeger. Stop met maaltijden overslaan, en tuurlijk kan je stoppen met snoepen! Heb je echt hele erge trek neem dan gewoon een appel of een plakje ontbijtkoek. Succes! Soraya

Eva
21 mei 2011
Hoi, I wil graag iets vragen… Ik wil heel graag model worden, alleen ik ben daar de dik voor denk ik. Veel meisjes uit mijn klas zeggen dat als ik door ga (ik eet niet veel) dat ik dan nog eens anorexia krijg, maar dat vind ik zelf niet waar. Ik ben 14 en ben 1.72, hoeveel moet je dan ongeveer wegen? Ik vind het trouwens dom dat mensen zeggen dat het aanstellerij is, of hun eigen schuld! Het is een ziekte! Ik heb er alleen maar respect voor, en ik hoop, dat iedereen die anorexia heeft gauw beter wordt en geneest! xx Eva
Reply

Persoontje
7 juni 2011
Hee anoniem! Ik zou maar uitkijken met te veel en te snel willen afvallen. Ik heb het een periode ook gedaan, dan sloeg ik me middageten over en at ik alleen ontbijt (1 boterham) en avondeten.) ik zat echt op het randje van anorexia, ik ben gelukkig op tijd gestopt. ik dacht ook altijd: ow, ik krijg toch geen anorexia, want ik stop als ik me figuur weer mooi vind. maar het probleem is, als je het gewicht hebt gekregen wat je wou, denk je: ow, ik kan nog wel wat lichter/dunner worden. Dus kijk uit met wat je doet. Ik ben 1.71 en weeg rond de 49 50. ik denk dat ik wel een beetje het figuur heb van een model. dus jij zou dan rond de 50 51 moeten wegen. maar iets meer mag wel, want ik ben eigenlijk te licht, en dat weet ik. maar ik wil zelf niet zwaarder worden, terwijl daar helemaal niks mis mee is. maar anders zit ik niet meer lekker in me vel. Hoeveel weeg je als ik vragen mag? Succes! xxx

anoniempje
12 mei 2011
Hey, Ik ben een meisje van bijna 14 ik ben 1.60 m (niet zo heel erg lang dus) en weeg nu 44 kilo. Ongeveer vier maanden geleden woog ik 48 kilo en dat vond ik te veel ,vooral omdat ik niet zo lang ben. Ik ben altijd al best wel bol geweest maar lette daar nooit zo op. In groep acht begon ik mezelf dik te vinden en wilde ik afvallen. Dus ging ik maaltijden overslaan en at alleen als het echt moest. Toen ik naar de brugklas ging hield ik dit niet meer vol. Nu zit ik in de tweede en sinds een half jaar of zo ben ik weer heel erg bezig met m’n gewicht en hoe ik eruit zie. Ik ben heel erg onzeker en wil graag afvallen. Dus begon ik met minder eten, als ik iets at kotste ik het uit. Een tijdje hield ik dit vol maar het was echt heel irritant. De hele tijd was ik misselijk en duizelig en als ik iets moest eten werd ik ook heel misselijk, alsof m’n lichaam eraan gewend was het uit te kotsen. Ik vertelde het aan m’n beste vriendin en die zei natuurlijk dat ik anorexia had, dat ik moest stoppen en hoe gevaarlijk anorexia is. Ik wilde niet stoppen want het werkte en ik dacht dat ik kon stoppen wanneer ik dat wilde, dus deed ik alsof ik gestopt was. Na een tijdje kwam ze daar achter omdat ik vaak misselijk en duizelig was en niks meer at. Toen besloot ik om maar te stoppen, maar ik kon het niet… De drang om af te vallen was heel groot en ik zocht dus steeds een manier om af te vallen. Die vriendin heeft toen allemaal dingen opgezocht om thuis te doen (crunches, oefeningen om je benen te trainen en zo). Die doe ik nu dus en ik eet weer wat meer (ik woog trouwens door dat afvallen 43 kilo). Ik ontbijt gewoon want ik weet dat dat heel belangrijk is en in de avond eet ik ook. De lunch probeer ik vaak over te slaan en tussendoor probeer ik ook niet zo veel te eten. Ik drink ook heel veel water. Ik wil nog steeds afvallen maar ik probeer het nu dus op een gezonde manier. :) Ik raad dit iedereen aan die wil afvallen, het gaat misschien niet zo snel als die andere manieren maar het is wel veel beter. Zelf vind ik niet dat ik echt een eetstoornis heb of dat ik dun ben of zo (sommige mensen om me heen vinden me wel slank maar ik zie in de spiegel toch echt wat anders…) En ik wil ff zeggen dat anorexia geen aanstellerige vrouwenziekte is of dat mensen met anorexia ondankbaar zijn en dat mensen die geen anorexia hebben ook niet moeten proberen het te krijgen, want dat is echt dom… :)
(Sorry voor m’n lange verhaal :D)
Reply
leoni
9 mei 2011
Hoi, Ik ben 13 en weeg 47.7 kilo en ben 1.62 meter lang. Ik eet heel weinig en let veel op calorieën. Ik weet niet wat ik moet doen… HELP MIJ! :(
Reply

Persoontje
7 juni 2011
Hee Leoni! Wat jij moet doen is weer normaal eten. Gewoon 3 maaltijden per dag. dan kom je echt niet aan, dan zul je juist op het gewicht blijven dat je wilt hebben. en af en toe een tussendoortje is ook niet erg. kan absoluut geen kwaad. En afvallen moet je niet, want je hebt een heel mooi gewicht voor bij jou lengte. je zit gewoon op het gemiddelde gewicht. En nu moet je niet mijn verhalen lezen, want ik ben niet zo goed bezig geweest de afgelopen jaren. ik heb geen anorexia, maar ben er wel dicht in de buurt geweest. ik weet hoe ik het wel moet doen, maar ik krijg dat nog niet helemaal voor elkaar. Ik hoop voor jou dat je nog niet zo ver ben, en dat je het dus nog makkelijker kan veranderen. als dat zo is, moet je dat vooral doen!!
je gewicht is super mooi bij jou lengte! Succes! xxx

nadine
13 maart 2011
Hoi, Ik ben 1,64 meter en weeg 51 kilo. Op school gooi ik mijn eten weg, en eet steeds minder. Ik ben 14 kilo afgevallen en mijn vriendin denkt nu dat ik anorexia heb. En thuis lopen ze ook steeds te zeuren dat ik te weinig eet. Als ik iets eet kijk ik eerst hoeveel calorieën erin zitten. Ik spuug ook vaak mijn eten uit en gebruik sinds kort laxeermiddel. Als iemand zegt dat ik te weinig eet ontken ik dat, en als ze erover door blijven gaan word ik boos. Ik ben ook best vaak duizelig en heb veel buikpijn. Ik wil wel eten, maar als ik dan iets te eten pak, krijg ik geen hap meer door mijn keel. Ik weet niet of ik anorexia heb en met wie ik hier het beste over kan praten. Kan iemand mij helpen… x Nadine
Reply

Persoontje
7 juni 2011
Hee Nadine, Jij weet vast zelf ook wel dat je totaal fout bezig bent. Maar ja, nu nog proberen er mee te stoppen. Ik weet dat dat moeilijk is, ik heb zelf op het randje van anorexia gezeten, ben net op tijd gestopt, maar ik ben nog steeds bezig met het letten op mijn figuur. Bij jou is het toch verder uit de hand gelopen, en zoals je het omschrijft, klinkt het alsof je anorexia hebt. je moet snel met iemand gaan praten die je echt goed kan helpen, want ik kan dat niet. Ga met je ouders praten, die zullen je vast willen helpen, of praat met een vriendin erover. en dan kun je samen proberen op een oplossing te komen. Je kan aan je ouders of vriendin vragen of ze je willen helpen door wat meer te eten. Of misschien bedenk je wel iets anders. Als dat niet werkt, zou ik toch echt professionele hulp zoeken. ga naar de huisarts, die kan je doorverwijzen naar mensen die er verstand van hebben. want wat ik je vertel is alleen wat ik weet van mezelf en van wat ik het gezien op tv en gelezen. Ik hoop dat je niet verder bent gegaan met afvallen! Succes meid! xxx

nina
14 februari 2011
Hallo mensen die dit allemaal lezen! Ik heb ook anorexia gehad en dat ging er heftig aan toe! Ik at nooit wat en dronk alleen maar water. Ik viel regelmatig flauw en werd vaak wazig voor mijn ogen. Mijn moeder heeft toen ingegrepen en ik ben naar een kliniek gegaan! Nu gaat alles weer goed en kan ik weer redelijk normaal eten. Mensen hoeven er dus niet kwaad om te worden want de mensen die aan anorexia lijden willen alleen maar dat mensen hun niet zielig gaan vinden want het is een eigen keuze! xxx Nina
Reply
Jaimy
8 februari 2011
Hoi iedereen! :) Ik begrijp iedereen die zeggen dat ze op een skelet lijken en zo, en dat ze lelijk zijn enzovoort… Maar ik heb er ook wel begrip voor. Ze willen een ideaal zelfbeeld en dat hebben ze niet. Daarom gaan ze afvallen omdat ze zich te dik vinden. Als ze in de spiegel kijken vinden ze zichzelf ook te dik, terwijl ze super dun zijn. Maar meiden die willen afvallen, anorexia is niet goed voor jullie. Je wordt ziek en je kan alleen maar gaan flauwvallen. Ook kan je haaruitval hebben en haargroei in je gezicht. Dat willen jullie toch niet?! Doe geen domme dingen met je lichaam. Je leeft maar 1x en daar moet je van genieten, en niet verpesten! xxx en sterkte voor iedereen die er vanaf wilt komen. En stuur niet van die afkattende reacties!
Reply
persoontje
2 februari 2011
Hee iedereen! Ik zit met een klein probleempje. Ik wil afvallen, en daar ben ik dan ook mee bezig. Het zal niet uit de hand lopen, want ik heb een grens voor mezelf gesteld. Ik denk niet dat ik ooit tot die grens kom, maar het is gewoon voor het geval dat. Ik zal wel even vertellen wat er aan de hand is. Een week en 2 dagen ben ik al bezig. Ik ben dus maandag begonnen, ik had mijn middageten overgeslagen en niet gesnoept. ik had dus ontbeten (1 boterham) en ’s avonds gegeten. Dinsdag had ik wel tussen de middag gegeten, want ik ging met vriendinnen even winkelen, dus ik kon er niet onderuit komen. Woensdag donderdag en vrijdag heb ik weer alleen ontbeten (1 boterham) en avond gegeten. Afgelopen weekend had ik met een vriendin afgesproken en we gingen een film kijken en hebben we heel veel gesnoept. zoveel dat ik misselijk was. Ik voelde me weer heel dik en ik had het idee dat al het werk voor niks was geweest. Dus wou ik deze school week weer verder gaan met waar ik gebleven was. Maandag en dinsdag ging dat helemaal fout. Ik ontbeet (1 boterham), at middageten (2 boterhammen), ik snoepte heel veel en at avondeten. Vandaag (woensdag) heb ik ontbeten (1 boterham) en gedineerd, daar zaten 310 kcal in zag ik op de verpakking. Vorige week maandag woog ik 48,5 en afgelopen zaterdag woog ik 47,5. Ik wil graag 47 wegen. Dus ik wil nog een beetje afvallen, daarna ga ik weer normaal eten. Ik wil niet veel meer snoepen. Ik ben 169 cm lang en 15 jaar. Ik beweeg ook heel erg veel. Ik fiets elke dat meer dan 20 kilometer, behalve in het weekend. Dit wou ik graag even kwijt, want ik kan dit niet aan mijn vrienden vertellen of zo, dan gaan ze zich zorgen maken ben ik bang. xxx Persoontje
Reply

klalalalala
7 februari 2011
Best ‘persoontje’, Ik heb 2 jaar anorexia gehad, maar nu gaat net weer goed met mij. Ik herken mezelf heel goed in jouw verhaal omdat ik op precies dezelfde manier ben begonnen met uithongeren. Je hebt een hartstikke mooi gewicht dus ik zou zeggen niks meer aan doen! Wacht in ieder geval totdat je uitgegroeid bent, want het is nu nog zooo slecht voor je lichaam! De gevolgen van anorexia zijn bij mij zo erg dat ik waarschijnlijk nooit meer ongesteld ga worden en dus geen kinderen meer kan krijgen! Dus alsjeblieft: wees blij met je lichaam en doe geen domme dingen! xxx

Pieter
19 januari 2011
Personen die gemakkelijk te kwetsen zijn, zijn vatbaar voor anorexia. Maar ook personen die in hun jeugd daadwerkelijk op extreme wijze gekwetst zijn, zijn hiervoor vatbaar. De oorzaken zijn vaak hetzelfde als die bij bindingsangst en de gevolgen ook. Bindingsangst en anorexia horen bij elkaar! Bang voor afwijzing, bang voor intimiteit en alles onder controle willen houden. Streven naar perfectie en het onbereikbare ideaal of liefde!
Reply
greet
7 januari 2011
Roos is een beetje jaloers op ons. Dat wij rapper kunnen afvallen dan jullie…
Reply
roos
21 december 2010
Hoi hoi. De mensen die hier mee bezig zijn, en die zich bezig houden met anorexia. Hou hiermee op dit is ontzettend ziekelijk wat jullie doen, denk eens aan mensen die strenge medicijnen gebruiken, en hierdoor niet eens af kunnen vallen… En dan ook alleen maar aankomen. Mensen die aan anorexia doen, stop ermee en hou je op een gezonde manier met afvallen bezig.
Reply

persoontje
9 januari 2011
Wil je even normaal doen… Denk je soms dat iedereen die afvalt expres anorexia wil krijgen of zo… Ze kunnen niet opeens stoppen, het is een ziekte, je kan toch ook niet opeens beter worden van een ziekte als je er geen zin meer in hebt. Misschien moet je je eens wat beter in een onderwerp verdiepen voordat je er zulk commentaar op geeft…

dikkertje
28 oktober 2010
Ik ben 1.73 en weeg 59 kilo. Sinds januari ben ik gaan lijnen. Ik kwam van 71 kilo en hield echt zoo van eten en at ook alles. Tot ik mezelf eens goed bekeek in de spiegel en dacht zo’n jonge meid die er zo vadsig uit ziet dat kan niet. Nu ben ik al 12 kilo kwijt en ben zo trots maar nog lang niet tevreden. Ik wil gewoon mijn doel bereiken en dat is 50 kilo en als ik dat wil dan wil ik dat. Iedere dag denk ik aan afvallen en eten. Kan niet stoppen om er over na te denken. Overdag eet ik bijna niks en dan ’s avonds vind ik het zooo moeilijk om een vreetbui te weerstaan. En kan dan zo erg van mezelf balen dat ik me weer heb laten gaan. Hoe weersta je nou die vreetbuien? Ik denk dan in mezelf: zal ik het er uit spugen? Maar dat durf ik echt niet dus ga dan weer super k*t naar bed. Toch ga ik er alles aan doen om mijn doel te bereiken want ik kan het niet aanzien. Herkent iemand dit?
Reply

vetzakje
10 december 2010
Ja ik heb dat ook erg vaak gehad! Je kan misschien als je een vreetbui voelt opkomen een cracker met honing eten of andere afleiding zoeken. Het eruit spugen zou ik niet doen als je dit nog nooit hebt gedaan want het is super slecht voor je en het werkt verslavend. Als je wil mag je me gerust berichten! Veel sterkte!

persoontje
21 oktober 2010
Hallo iedereen. Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt, en ik wil het liever niet aan mijn vrienden of zo vertellen, want dan ben ik bang dat ze zich zorgen gaan maken. Ik ben een meisje van 15 jaar. Ik ben 169 cm en weeg op dit moment ongeveer tussen de 46 en de 47 kilo. Ik vind mijn gewicht te zwaar, 47 vind ik te zwaar, en ik voel me dik op dit moment. Het is niet dat ik mezelf zie als een dik persoon, want ik weet dat ik dun ben, maar ik VOEL me dik. Ik wil graag wat lichter zijn. Het liefste weeg ik 45,5. Deze week (vanaf maandag) heb ik 3 boterhammen gegeten en avondeten. En ik fiets 22 kilometer per dag (voor school). Maar ik heb het idee dat ik helemaal niks ben afgevallen, dus ik weet niet wat ik moet doen. Ik weet dat ik verkeerd bezig ben, maar ik wil per se minimaal 1 kilo afvallen, want ik vind mijn figuur niet mooi zo. Ik vind ook niet dat ik een persoon ben die anorexia kan krijgen of zo. Ik ben (sinds ik me kan herinneren) altijd al bezig geweest met niet te veel snoepen en zo. Ik heb er altijd op gelet dat ik niet té dik zou worden, maar de laatste 2 jaren is het wat meer geworden. Maar toch, ik denk niet dat ik anorexia heb, want ik heb nog steeds erg vaak vreetbuien (waar ik heel erg van baal, want dan voel ik me ook weer erg dik) en ik wil niet lichter worden dan 44,5. Kunnen jullie mij helpen? xxx
Reply
greet
27 september 2010
Hoi. Ik ben tijdens mijn anorexiaperiode naar een diëtist geweest en zij heeft mij een eetschema gegeven, waar ik mij aan moest houden. In het begin was het moeilijk voor mij omdat ik de controle verloor over het eten, maar na een tijd, besefte ik dat ik verkeerd bezig was. Zij heeft mij van mijn anorexia afgeholpen. Misschien dat het ook iets voor jou!
Reply

Mayaa
18 juli 2015
Ik moet even mijn verhaal kwijt… Ik ben nu 22 jaar en ben 1m61 en weeg 45 kilo. Das beetje ondergewicht maar op zich valt het mee, maar ik ben zo moe, ik heb geen energie, ik kan zelfs mijn werk niet meer doen hoe het moet. En ook ik kan niks meer verdragen. Ik wordt snel kwaad. Vroeger was dat totaal niet het geval en had ik een normaal gewicht van 58 kilo. Ik was gezond en een heel opgewekt iemand, maar nu was ik toch beginnen te lijnen en ik leefde alleen op water en Cracottes, heel de dag door, maanden aan een stuk. Ik viel af en redelijk snel. En ik kreeg ook geen menstruatie meer, maar nu besef ik echt dat dit niet meer kan en wil ik terug normaal kunnen eten… Omdat ik graag zwanger zou willen worden… Maar ik ben bang dat mijn lichaam zo veel tekorten heeft dat het nimmer gaat… Of weet iemand hoelang het duurt voordat je lichaam terug in orde is? Nu doe ik mijn best om naar de 52 kilo te gaan, maar het gaat trager dan ik dacht. En ook blijf ik er altijd mee in mijn hoofd zitten. Ik wil bijkomen, maar toch ook niet bang zijn dat mensen mij dik gaan vinden, terwijl ik er nu bijna uitzie als een skelet. Het is ook echt niet mooi! Help a.u.b.
Paul
19 juli 2015
Als je maandenlang op water en voedingsstofloze crackers hebt geleefd, dan is de kans op essentiële nutritionele tekorten inderdaad zeer aanzienlijk. Bespreek je situatie sowieso met je huisarts. En laat in overleg met hem/haar allereerst je bloed controleren op ijzer, vitamine D, B-vitamines en voor de zekerheid schildklierwaarden (TSH & FT4). Dit zijn allemaal voedingsstoffen die essentieel zijn om zwanger te kunnen worden, maar ook van invloed kunnen zijn op je energiehuishouding en emotionele gesteldheid. Onwijs veel sterkte toegewenst!

Andrea
22 september 2010
Hoi, Ik ben 1.78 en ik weeg 51 kilo. Nu zeggen veel mensen meteen dat ik anorexia heb, maar zelf vind ik van niet. Ik let wel op wat ik eet en zo, maar ik honger mezelf niet uit! Oké, ja ik weeg wel heel weinig en word ook wel blij als ik afval, maar ik moet bijna janken als ik foto’s van mensen met anorexia zie. Toch blijf ik dan weer doorgaan met afvallen… Heeft iemand tips? Liefs, A
Reply
Nana
12 augustus 2010
Ik ben 1,65 en weeg 45 kilo. Ik vind zelf dat ik nog te dik ben. Op dit moment voel ik me duizelig en heb hoofdpijn. Ik voel vooral dat m’n spieren ook slap worden. Ik wil er zo graag nog wat af! Maar diep van binnen weet ik dat het niet goed is. :( xxx Nana
Reply

Nicole
11 september 2010
Hoi, Ik wil jullie mijn verhaal vertellen… niet dat ik anorexia heb hoor. Voor anderhalf jaar geleden zijn al mijn medicijnen voor psychische problemen afgebouwd… Ik slik nu niets meer. Maar doordat ik zoveel pillen slikte was ik ruim 40 kg aangekomen. Nu anderhalf jaar verder ben ik die 40 kg gelukkig kwijt met hulp. Maar nu kan ik niet meer stoppen om af te vallen. Ik weet dat het niet goed is, maar toch zegt een stem in mijn hoofd dat ik ermee door moet gaan. Dit is mijn verhaal. Liefs, N.
Paul
13 september 2010
Beste Nicole, Dit klinkt wel degelijk als (de beginfase van) anorexia nervosa. Sowieso is de kans op anorexia relatief groot als je een verleden hebt van psychische problematiek. Persoonlijk zou ik er toch eens over praten met naasten of je huisarts/psycholoog. Heel veel sterkte & beterschap toegewenst! Groeten, Paul

greet
31 juli 2010
Ik heb ook anorexia. Ik ben 1.76 en weeg nu 56.2. Ik lijd al aan anorexia vanaf mijn achttiende.
Reply
Tmmra
29 juli 2010
Lola, Ik vind het echt debiel dat je zo over anorexia praat! Ik voel me echt heel erg beledigd, want ik heb het zelf! Mensen moeten eens normaal gaan doen en wat respect tonen! En er zijn 2 dingen dat echt iedereen moet onthouden: Hele dunne meisjes hebben niet altijd anorexia! En meisjes met anorexia zijn niet altijd extreem dun! Ik begrijp dat niemand snapt hoe ik en anderen zich voelen… Als iemand uitleg wil over het gevoel van anorexia, kan ik het wel uitleggen. Dan moet je hier even op reageren, dan stuur ik een stuk tekst door. ;) Xx EN HEB RESPECT!
Reply
Meisj'
30 juni 2010
Hallo ik ben een meisje van 17 ik heb vaak het gedacht dat ik veel te dik ben en dan kijk ik naar mijn benen en mijn buik en dan walg ik gewoon… ik word daar heel slecht van ik eet op heel de dag bijna niets en drink ook weinig en dan wordt mijn ma kwaad. Ik ben 1m67 en weeg ongeveer 54 kilo en als ik nog maar denk aan het getal 54 word ik al depressief ik zou alles bijeen kunnen roepen. Ik zou soms gewoon mijn vet willen laten wegsnijden van mijn buik en benen. Ik vraag me ook af of ik een ziekte heb of zo? Want steeds als ik niets eet is mijn ma echt kwaad op mij. Wil iemand mij a.u.b. iets laten weten?! x Grtjsz Meisj’
Reply
Noortje
30 juni 2010
Hey Lola, Je moet mensen niet beschuldigen die anorexia hebben! Het is een ziekte waar je niks aan kan doen. Je wordt er in meegetrokken en het is heel moeilijk om er vanaf te komen. Op zo’n moment denk je niet aan de mensen in Afrika of zo, anorexia heeft er echt niks mee te maken en ik zie ook echt geen verband. Leef mee met de mensen die anorexia hebben en ga ze niet schuldig proberen te voelen. Het is echt heel kut om te hebben en moeilijk om er ooit nog van af te komen. Je hele dag staat in teken van het niet eten, je staat er ’s ochtend mee op en je denkt er ook weer aan als je in slaap valt. Na een tijdje is anorexia je leven zonder dat je het wilt. Daardoor sluit je je af voor alles behalve het niet eten, je gaat minder met je vrienden om, je doet minder voor school, je leven draait alleen nog maar om niet eten, weinig calorieën en steeds minder kilo’s…
Reply
vanessx
21 juni 2010
Je kan niks tegen anorexia doen. Zodra het eenmaal in je hoofd zit gaat het niet meer weg. Het is gewoon elke dag weer een wedstrijd met jezelf, en als je die wint voel je je geweldig. Ikzelf word misselijk van eten, omdat het nu eenmaal zo in m’n hoofd zit. Net zoals iedereen zegt; ik doe het niet voor de aandacht, ik wou “gewoon wat afvallen” wat is geëindigd als angst voor eten. Elk hapje maakt je voor jouw gevoel dik… En vervolgens word je zelfs van niet eten dik… En ga je intensief sporten… Je gaat je ziek voelen en dat voelt geweldig…
Reply
iemand
12 juni 2010
Je zegt dat je 1.60 lang bent en 47 kilo weegt. Maar voor jouw lengte is dat helemaal niet te licht. Een vriendin van mij heeft ook die lengte en dat gewicht, en die ziet gewoon goed in het midden van haar BMI. Ik ben bijna 10 cm langer dan jou, en ben ietsje lichter, en ik zit nog op het randje van een gezond gewicht. Dus ik snap jouw verhaal niet met dat je anorexia hebt.
Reply

Paul
14 juni 2010
Dit kan te maken hebben met leeftijd. Naarmate je ouder wordt verandert namelijk je ‘ideale BMI’ omdat ook je vetverdeling en ideale vetpercentage veranderen… Als meisje/vrouw krijg je immers borsten, heupen, geprononceerdere billen… Overigens is de diagnose anorexia niet uitsluitend afhankelijk van je lichaamsgewicht. Een extreem laag lichaamsgewicht is uitsluitend een mogelijke indicator/aanwijzing voor anorexia. Er zijn ook mensen met anorexia die (nog) geen extreem ondergewicht hebben. En evengoed zijn er mensen die wel degelijk ondergewicht hebben, maar geen anorexia. Er zijn immers meer mogelijke oorzaken van gewichtsverlies en ondergewicht.
elvida
29 januari 2015
Ik ben 17 jaar en 1,64 lang, weeg 46/47 en eet heel de dag niet, behalve avondeten en daarna koffie en koekjes. Af en toe fruit of snoep, ligt eraan wat er thuis is. Ik wil super graag afvallen naar 40 kilo maar het lukt niet want ik val niet af. En ik sport ook af en toe maar niks helpt. Please ik heb advies nodig! Xxx Elvida

izz
3 juni 2010
hoi allemaal,
voor degene die ana/mia willen zijn, dit wil je echt niet!ikzelf ben superperfectionistmisch en heb 4 jaar van mijn hele leven verkloot omdat ik een wannarexic was. 1 van mijn vriendinnen heeft ook anorexia gehad, bij haar lag het meer psychisch. Maar zij woog minder dan 40 kilo, nu weegt ze 42 (nog niet echt veel ofzo), ikzelf woog in mijn slechtste jaar 42 kilo (niet super erg nog) en ben nu gelukkig 46 kilo bij een lengte van 1.65, maar ik ben nu wel veel gelukkiger dan toen, ik geef toe, ik ben nog steeds niet blij met mijn figuur, maar ik gun het mezelf nu om gelukkig te zijn!Ik bedoel wat wil je nou? gelukkig zijn en ietsje meer/normaal wegen, of doodongelukkig ondergewicht en een verhoogd risico om dood te gaan? Kom op zeg dat is het toch niet waard? denk ook is aan de gevolgen ervan, laguno, flauwvallen, draaierig, haaruitval, daar wordt je allemaal ook niet echt mooier van..En mensen die het willen moeten eigenlijk ook niet echt zeiken, ik bedoel, weet je wel wat echte ana’s doormaken of door hebben gemaakt? ik bedoel kom op zeg.. zijn jullie nou zo naief..
Reply
Char.
28 mei 2010
Anorexia wil je echt niet krijgen! Ik ben een 15-jarig meisje en ik wilde het eerst ook, maar toen liep alles uit de hand. Ik bleef maar afvallen, en ik zag mezelf steeds dikker. Ik weeg sinds kort terug begin 50, het gewicht dat ik had voor de Anorexia. Ik ben 1m73. En ik vind mijn gewicht nu veel te veel. Maar ik moet het behouden, want ik was in therapie, en daar is dan de diagnose anorexia gesteld. Ik ben toen 3 maanden in therapie geweest, maar dat vond ik een hel. En toen ben ik ermee gestopt, het mocht van mijn ouders en toen zijn ze op zoek gegaan naar iemand anders. En ondertussen nam ik dan homeopathische medicijnen. Ik had heel vaak veel hoofdpijn en ik was vaak draaierig, met als gevolg dat ik geregeld flauwviel. Ik zal zeggen, absoluut geen pretje! Ik zie er nu al langer dan een half jaar van af, en het blijft een strijd. Elke keer wordt je ermee geconfronteerd, minstens 3x per dag. En ik blijf er van overtuigd dat ik dik ben. En ik geloof niemand die zegt dat het niet zo is. Anorexia is een verschrikkelijke ziekte en ik wens niemand het toe. En als er iets is wat ik al heb geleerd is, het dun zijn is het NIET waard! Want je vindt jezelf nooit dun, ook al zeggen mensen dat, dus dat is het niet waard. Niks is het waard om een stuk van je leven te vergooien. Had ik dat nu maar iets vroeger ingezien… Ik heb sinds kort voor het eerst een vriendje, en alles lijkt terug beter te gaan. Maar het einde is nog niet in zicht. Ik weet zeker dat ooit op een dag ik kan zeggen dat ik geen anorexia meer heb, maar het zal toch wel aanwezig blijven denk ik. x
Reply
thinthing
4 mei 2010
Meiden die hier zeggen anorexia te willen zijn gek! Je weet gewoon niet wat je zegt! Ik ben ondertussen al bijna 5 jaar bezig met mijn genezingsproces. Ik eet 3x per dag, dat houd in: 1 appel, een broodje of soep en iets zoets. Avond eten krijg ik vaak nog niet binnen en ik ben zo modder vet gewoon… Ik weeg nu bijna 50 kg sinds 2007 eet ik weer normaal, ik ben dus in 3 jaar tijd ongeveer 18 kg aangekomen! Ik heb absoluut geen bindingsangst, ik heb tijdens mijn zieke jaren zoals de psycholoog ze noemt 3 relaties gehad van 2,5 jaar, 1,5 jaar en eentje van een maand of 6. Eten kon ik niet in hun bijzijn en hun zien eten vond ik een kwelling. Jullie snappen het niet, het is soms niet dat we niet willen eten, in het begin wel, maar na een gegeven moment kan je lichaam ook geen voedsel meer aan! @Pieter, anorexia leid niet altijd tot de dood… Ik heb wel al 7 meisjes/lotgenoten verloren en daardoor leef ik nog, ik probeer te genezen voor hun en mijn andere vrienden. Anorexia zal altijd een deel van mij blijven… Het feit dat jij suggereert dat anorexiapatiënten suïcidaal zijn vind ik ronduit een belediging! Dat is een zeer klein percentage! We streven naar de perfecte lichaamsmaten en ik kan je eerlijk zeggen dat iedere keer als ik een dik iemand zie… inclusief mezelf in de spiegel, dat ik gewoon misselijk word. Veel mensen vinden mij zwak, maar volgens psychologen ben ik heel sterk, er is heel veel kracht nodig om een gevoel dat zo sterk is als honger te kunnen uitschakelen… En ik merk dat het inderdaad iedere dag weer moeilijker word om het te negeren… Eigenlijk zijn wij pro-ana’s gewoon dieetjunkies die moeten afkicken van het niet eten. Ik wil iedereen nog eens zeggen, pas wanneer je zelf lijdt of hebt geleden aan anorexia… dan pas kan je werkelijk zeggen hoe het is en hoe wij denken, doen en ons voelen… De meesten van jullie praten als die f#ck*n@ deskundigen van de CosmoGirl, jullie weten niet hoe het voelt! Als je eenmaal in die wereld van anorexia zit zul je anders praten. Wij worden omschreven als depressief, psychotisch, suïcidaal en dat soort dingen… Maar jullie zijn diegene die hier negatief aan het praten zijn. Wij hebben tenminste iets dat ons verbindt, ons gelukkig maakt. Ook al ben ik nog verre van genezen, ik maak het mee en mensen die het niet kennen, niet precies weten wat het is omdat ze het zelf niet hebben (gefeliciteerd overigens) moeten zich erbuiten houden. Ik ga toch ook niet tegen iemand die een handicap heeft zeuren over hoe moeilijk het zou zijn zonder dat ik het ervaar…
Reply

Sara
1 oktober 2011
Wauw je hebt echt gelijk, Ikzelf ben 1.67 en weeg 32 kilo.
Jurjan
9 april 2015
Ik begrijp je frustratie, maar dat mensen geen mening mogen hebben over dingen die ze niet zelf hebben meegemaakt gaat nogal ver! Je psycholoog heeft waarschijnlijk ook nooit anorexia gehad…

Pieter
2 mei 2010
Anorexia heeft alles te maken met perfectionisme en controle. Daarbij heel veel bindingsangst. Anorexia is het resultaat van een obsessieve-compulsieve stoornis en een narcistische stoornis. Deze twee stoornissen resulteren in anorexia. Mensen met anorexia zijn zeer dwangmatig bezig. Met een soort allergie voor voedsel heeft het niets te maken! Deze mensen voelen zich zeer onzeker en zijn zeer kwetsbaar en kunnen het leven eigenlijk niet aan en willen liever dood. Anorexia is eigenlijk een soort geestelijke dood en resulteert uiteindelijk in een lichamelijke dood. De pro-anorexia sites zijn niets anders dan dodelijke sites! Mensen met anorexia hebben geen plezier meer in het leven, omdat zij het perfectionisme najagen. Mensen met anorexia zijn uiterst bang voor intimiteit en niemand dringt echt tot ze door. Ze hebben als het ware zeer hoge muren om zich heen en daarom zijn ze moeilijk behandelbaar. Ze zijn ook uiterst koppig en eigenwijs. Wanneer je tegen ze zegt dat ze slank genoeg zijn, geloven ze je niet.
Reply
Angel
7 april 2010
Anorexia is niet zo makkelijk als je denkt. Het is echt een ziekte! En het is echt niet iets wat je zelf wilt! Omdat ik namelijk nu tegen deze ziekte vecht! Op dit moment lijd ik eraan. En geloof me het is niet makkelijk! Ik woog ooit 80 kilo. Ik vond me mezelf te zwaar en dat was ik ook wel. Dus ben gaan afvallen. Eerst gewoon op een normale manier. Maar daarna liep het helemaal uit de hand! Ik ging steeds minder eten. En ging echt ontzettend veel bewegen. Ben maar liefst in 3 maanden tijd 25 kilo kwijtgeraakt. Ik stond op een gewicht van 55 kilo. Maar het ging langzaam nog door. Ik heb nu wel hulp en zo. Maar betwijfel of dat helpt. Toen ik daar kwam woog ik 49 (bij een kliniek). De voedingslijst die me geven is voor iemand die af wilt vallen. Nu weeg ik maar liefst 47 kilo op een lengte van 1.60. O.o … Zelf denk ik dat ik anorexia kan overwinnen! omdat ik WIL eten. En sinds kort durf ik gewoon chocola te eten en chips! Maar aankomen lukt niet echt. Maar echt, deze ziekte is lastig en ik vecht al een tijdje. Het is geen makkie! Xx
Reply
Ja
29 maart 2010
Hee meiden, Ik heb soms ook vreetbuien daar wil ik vanaf maar dat lukt niet, ik ga dan die dagen daarop weer niets eten {niet veel}. Mijn moeder word boos als ik een keer niet in de ochtend eet ze gaat dan altijd van alles denken! Dus als mijn moeder thuis is moet ik eten. Soms heb ik daar moeite mee ik raak tegenwoordig veel sneller vol en word erg snel misselijk als ik wat heb gegeten. Ik ben een paar maanden bezig met lijnen. Eerst maakte het me niet veel uit hoe ik eruit zag met mijn figuur en zo… Maar nu wel! Binnen een paar maanden ben ik 9 kilo kwijtgeraakt en ik ben er erg blij mee! Als ik mensen vette dingen zie eten denk ik altijd bij mezelf, “Je moet eens weten hoeveel calorieën je binnenkrijgt!” Haha! Hebben jullie dat ook? x Ja
Reply
Ro
29 maart 2010
Hoi! Ik vind dit een goede site, ik heb net al jullie reacties gelezen! Ik vind mezelf ook echt te dik! Ik ben 1.68 en weeg 43 kilo. op school eet ik vaak niet, soms wel van 08.30 tot 16.30, ik word er chagrijnig van, en ik ben niet blij met mijn figuur, Vriendinnen maken er wel grapjes over, dat ik te dik ben, omdat ze mij allemaal zo dun vinden. Thuis let m´n moeder er heel vaak op, dus thuis eet ik gewoon. Ik ben bang dat ze er achter komt, maar ik wil echt afvallen,. IS dit een begin van Anorexia?
Reply

Guusje
27 juni 2011
Dit is meer dan het begin van anorexia. Dit IS anorexia.

Tallie
5 maart 2010
Hey meiden, Ik ben het met een heleboel meisjes eens. Anorexia krijg je niet zomaar en je kiest er ook niet voor! Ik was altijd verbaasd als ik hoorde dat iemand deze ziekte had. ik dacht dan, meisje jij bent zo dun! Hoe kun je zo denken? Totdat ikzelf begon met lijnen… Ik was helemaal geobsedeerd ervan. Ik lette erg op wat ik at en was trots op het einde van de dag als ik me aan mijn plannetje gehouden had. Ook werd ik vaak trots van een soort ‘hongerig’ gevoel. Ik heb van die heldere momenten dat ik denk, hoe kun je dat nou doen!? Maar het andere moment hou ik me sterk en denk ik, je wilt toch niet weer dik worden?! In oktober 2008 begon ik met lijnen. Na een jaartje woog ik 12 kilo minder… Ik was ook wel erg flink, en heb nu nog steeds een gezond gewicht. Daarom zou ik het geen anorexia kunnen noemen wat ik heb… Het lijkt er alleen verdacht veel op. Want de manier waarop ik afviel, is niet altijd verantwoord geweest. Na dat jaartje lijnen wilde ik stoppen, maar dat was best moeilijk. Ik heb regelmatig vreetbuien, als dit 1x voorkomt word ik wel chagrijnig. Maar aan de andere kant vond ik dat ik die berg snoep of chocola wel verdiende. Ik deed dan vervolgens wel de rest van de week gewoon weer lijnen. Maar de laatste tijd gebeurt het steeds vaker dat ik het niet volhoud, en te vaak vreetbuien heb… Ik heb in de laatste 2 maanden best vaak overgegeven… En ik heb mezelf voorgenomen dit niet meer te doen. Ik ben een verstandig meisje, maar kan soms gewoon van die momenten hebben dat er een knop omgaat. Geloof me, meisjes met anorexia zijn geen aanstellers! Meestal gebeurd het gewoon… En heel vaak heeft het met hun verleden te maken of met een verloren vertrouwen in mensen… x Tallie
Reply

Paul
7 maart 2010
Houd er rekening mee dat anorexia niet de enige eetstoornis is die er bestaat. Zo heeft je verhaal bijvoorbeeld raakvlakken met boulimia en eetbuienstoornis (BED). Ik beweer geenszins dat je hieraan lijdt, maar zodanig obsessief omgaan met eten is een slecht teken. Wellicht is het een idee om hier toch eens met iemand over te praten… Heel veel sterkte in ieder geval! Groeten, Paul

Plien
28 februari 2010
Hoi allemaal, Ik wil even mijn verhaal kwijt. Ik lees hier een paar reacties van mensen die anorexia WILLEN hebben, geloof me, dat wil je niet! Mijn beste vriendin heeft het nu al een jaar en 3 maanden. Ze was 3 maanden bezig met zichzelf uithongeren en ze zijn nu al een jaar bezig met de behandelingen. Momenteel is ze opgenomen in een kliniek, al voor de twee keer. De eerste keer dachten ze dat ze beter was maar ze is teruggevallen. De behandeling duurt zoo lang! Je komt er nooit meer vanaf! Echt, je wil géén anorexia hebben! Als reactie op iemand 22 januari 2010: je moet écht meer gaan eten! Gemiddeld moet je rond de 2000 calorieën per dag binnenkrijgen. 1000 is dus echt niet veel! 2000 is ook maar het minimale, dan kom je nog steeds niks aan. Groetjes, Plien
Reply
marieke
12 februari 2010
Ik vroeg mij af of mensen die aan anorexia lijden ook extreem veel bezig zijn om heel lekker eten (bijvoorbeeld taarten en zo) klaar te maken voor anderen en dan telkens een smoes verzinnen waardoor ze zelf niet mee-eten. Mijn huisgenoot bijvoorbeeld heeft in 5 dagen al 2 taarten klaargemaakt en neemt ze zelf niet onder het mom van ‘bekende smaak’. Zelf eet ze alleen maar fruit en koffie. Graag reactie ben benieuwd.
Reply
iemand
22 januari 2010
Hee iedereen, Ik vind het echt verschrikkelijk voor de mensen die anorexia hebben! Ik kijk vaak naar documentaires en zo erover, ze moeten echt betere regels stellen in die inrichtingen (zo heet dat toch?)… Ze sturen je gewoon weg als je weer net een gezonde BMI hebt… Maar eigenlijk zit ik met een probleem. Ik probeer ook af te vallen, niet veel, maar ik wil een platte buik. Ik ben 14 jaar, weeg 46.5 kg en ben 1.68 m lang. Op school probeer ik niet te eten, maar ik eet dan toch 1 boterham zodat mijn vriendinnen niks van me merken. Thuis neem ik niks tussendoor. ’s Avonds eet ik mijn bord maar leeg, want anders klagen me ouders, en heb dan wel altijd honger. Ik ontbijt ook nog. Ik tel elke dag hoeveel calorieën ik heb binnengekregen op internet. Meestal is het rond de 500. Maar vandaag en gister was het rond de 1000 en dat vond ik te veel! Ik was een paar dagen geleden ook heel erg duizelig op school. Ik had 2 boterhammen op. verder niks. ik voelde me heel slap en dacht dat ik bijna zou flauwvallen. Ik beweeg veel, ik fiets elke dag naar school en dat is 11 km om er te komen. Ik wil eigenlijk nog wel meer sporten maar daar heb ik geen tijd voor vanwege huiswerk, en me ouders en broer merken het dan… Hopelijk kan iemand mij helpen! -xx-
Reply

antwoord iemand
30 augustus 2010
Beste iemand, Jij zegt dat je geen anorexia hebt, maar 1.68 m en 45.6 kg wegen is heel weinig, je eet veel te weinig en bent constant bezig met het tellen van calorieën, je probeert voor je vriendinnen te verbergen dat je zo weinig eet door op school toch maar 1 boterham te eten, als zei er niet waren zou je hoogstwaarschijnlijk niks tussendoor eten. Je lichaam begint al met waarschuwen af te geven en te protesteren tegen het weinige eten d.m.v. een licht gevoel in je hoofd en het bijna flauwvallen. Ik denk dat je je conclusie bij moet stellen. Veel sterkte!
iemand.
Francisca
23 september 2010
Hoi Iemand, Op internet las ik jouw verhaal. Laat ik 1 ding zeggen, als je zo doorgaat heb je al anorexia en dan is de weg terug heel moeilijk. Afvallen geeft je niet de platte buik die je wilt hebben maar een hoop ellende in de toekomst. Als je een platte buik wil moet je gewoon je buikspieren gaan trainen. Ik hoop dat je niet bent blijven afvallen want dan ga jij de verkeerde kant op, en wat ik al eerder zei de weg terug is veel moeilijker. Ik heb nl. op mijn 12de anorexia gekregen, ik ben inmiddels 39 jaar en ben dik 20 jaar aan het vechten geweest om van de anorexia af te komen, nog steeds heb ik er last van alleen kan ik de anorexia nu weerstand bieden. Ik hoop dat je hulp zoekt want anders ga je nog een hele lijdensweg tegemoet zien. Groetjes, Francisca

ik
18 januari 2010
Ik heb geen anorexia, maar als ik op school ben dan zeggen mensen ook vaak van wow wat ben jij dun en zo. Soms vragen ze dan ook nog van heb jij anorexia of zo. Als ze dat vragen vind ik nooit leuk want eigenlijk eet ik juist best veel. Meestal nog maar als mensen die willen afvallen. Ik eet gewoon wanneer ik honger heb, maar ja, dat geloven ze dan ook weer niet. X
Reply
caby
21 december 2009
Hoi, Ik en een vriendin van me zitten heel erg met een probleem. Wij zijn namelijk bang dat een vriendin van ons anorexia begint te krijgen. Ze heeft gewoon een normaal figuur en gewicht, maar ze wil steeds minder eten en vindt zichzelf dik en lelijk. Afgelopen week is ze ook nog is 6 kilo afgevallen en daar is ze dan trots op. Weet een van jullie misschien iets waardoor we haar duidelijk kunnen maken dat ze niet dik is en dat ze weer normaal moet gaan eten? Alvast heel erg bedankt!
Reply
anoniempje
2 december 2009
Hey, Ik wil jullie even mijn verhaal vertellen. Ik ben een meisje van 16 jaar en loop al 2.5 jaar rond met anorexia. Mijn ouders weten van niets omdat ik het gewoon heel goed verberg. Ik draag verschillende lagen over mijn kleren zodat ze niet zien dat ik ben afgevallen. Ik spuug regelmatig mijn eten uit in de wc en ben streng aan het lijnen. Ik eet alleen het hoognodige omdat anders mijn ouders gaan zeuren dat ik niet eet. Voor de meisjes die anorexia willen hebben, ik kan jullie volkomen begrijpen. Niet dat het slim is. Het is kapot dom! Ik word nog steeds niet vrolijk van mezelf ook al weeg ik nu 39 kg. Ik weet van mezelf dat ik anorexia heb en elke avond zeg ik tegen mezelf ‘morgen ga ik weer eten’, alleen als ik dat in de ochtend op de weegschaal sta, wil ik toch nóg meer afvallen. Pas op jezelf, want anorexia is ongezond en gevaarlijk! Dat is mijn enige advies.
Reply
Ana
29 november 2009
Jullie moeten is in de anorexiapatiënten hun voeten gaan staan degene die daar tegen zijn. Jullie hopen toch niet dat het gemakkelijk is. Ik ben een meisje van 14 jaar en ik ben 1.65 meter groot en weeg 48 kg… Mensen die vies zijn van anorexia kijkt dan eerst naar hun eigen! Misschien ben jij niet depri maar ik wel, misschien vind gij u lichaam mooi maar ik niet. En nog verdere commentaar of mensen ik wil jullie wel helpen! xxx love Ana xxx
Reply

Paul
30 november 2009
Ik denk niet dat mensen vies zijn van anorexia, maar dat de idealisering en verheerlijking van deze ziekte als ongezond en onterecht wordt beschouwd. Mensen zonder anorexia moeten geen anorexia willen… Mensen met anorexia moeten worden geholpen…

heike
28 november 2009
Ik wil ook anorexia, maar ik wee niet hoe dak daar aan moe beginnen. xx
Reply
jana
20 november 2009
Hoi, Ik ben 12 ben 1.62 meter en weeg te veel vind ik zelf! Ik wil anorexia hebben! Ik ben nergens heen geweest of zo. Ik heb zelf beslist! xx
Reply

Guusje
27 juni 2011
Ik kan echt al die grietjes aan het begin van de pubertijd wel schieten: Ik WIL anorexia hebben. Ik heb een hele goede vriendin verloren aan anorexia, ongeveer een jaar geleden. Ze was 1.58 en woog nog maar 26 kilo. Je wil niet weten wat voor beeld dat is. En tot overmaat van ramp heeft nu ook mijn broer anorexia. Dus een klein advies voor iedereen die denkt anorexia te “willen” hebben, denk gewoon eens even na, stomme randdebielen! Google “anorexia” en bekijk de foto’s die tevoorschijn komen. Zo zag mijn vriendin er ook uit. En dat heeft haar dus haar leven gekost. Zorg dus gewoon dat je gezond bent, normaal eet, met voldoende variatie. En dat je gewoon normaal één tot twee keer per week sport.

star-girl
17 november 2009
Hey, Ik ben een meisje van 13 ben 1.53m en weeg 73kg. Ik weet ook wel dat dat veel te veel is daarom zou ik doodgraag anorexia hebben. M’n bff zegt dat ik dat beter niet zou doen want dat ik daardoor dood zou kunnen gaan, maar zij weet niet hoe het is om zo dik te zijn. Zelf weegt ze maar 45 kilo en ze is even groot als ik. Kan iemand mij helpen???
Reply

Paul
19 november 2009
Beste Star-Girl, Ik begrijp dat je graag zou willen afvallen, maar dit moet je totaal los zien van anorexia nervosa. Ik wil de definitie van anorexia graag nog even uiteenzetten, ook voor andere meiden (en jongens) die denken dat het al dan niet lijden aan anorexia een keuze betreft… Anorexia nervosa is een eetstoornis (eetstoornissen zijn psychische aandoeningen) waarbij je een vervormd beeld van je eigen lichaam hebt (verstoord/vertekend zelfbeeld); je ziet jezelf dus niet zoals je ECHT bent. In geval van anorexia heb je extreme, irreële angst om dik te worden en probeer je geen normaal/gezond lichaamsgewicht na te streven, maar een ONGEZOND gewicht. Er zijn dan ook alleen mensen die DENKEN dat ze anorexia willen omdat ze volledig onterecht het vertekende idee hebben dat anorexia een gemakkelijke en doelmatige manier is om af te vallen. Mensen die daadwerkelijk anorexia HEBBEN, hebben deze aandoening echter NOOIT gewild. Anorexia is immers een psychische ZIEKTE. Je kunt ook niet kiezen voor een depressie, voor een persoonlijkheidsstoornis of voor een burn-out. Zoiets overkomt je simpelweg door een combinatie van lichamelijke en psychosociale factoren… En dat anorexia een makkelijke manier is om af te vallen, is een van de grootste misvattingen die er bestaan. Dan zou je ook kunnen veronderstellen dat kanker of aids een makkelijke manier is om af te vallen. Maar dat is natuurlijk ONZIN. In zo’n geval heiligt je doel de ‘middelen’ niet. Mijn moeder (die is overleden aan maagkanker) woog op haar sterfbed nog slechts 25 kilo, maar geloof me, dat was GEEN bewuste keuze. Ik snap dat dit cru overkomt, maar dat doe ik bewust. Ik wil namelijk duidelijk maken dat anorexia geen ideaalbeeld is, maar een zeer ernstige, mogelijkerwijs levensbedreigende ziekte, waaraan je kunt sterven. Er zijn jaarlijks talloze mensen die aan de slopende gevolgen van anorexia overlijden! Nogmaals: als je ECHT overgewicht hebt, kan het raadzaam zijn om op een gezonde manier af te vallen. In geval van anorexia heb je niet echt overgewicht, maar denk je onterecht dat je te dik en te zwaar bent. Heel veel sterkte toegewenst! Groeten, Paul
Saar
2 oktober 2010
Hey meid, Niet direct denken dat je anorexia moet hebben, zeker niet op jouw leeftijd. Je zit nog in je groei, dus je lichaam kan nog helemaal veranderen. Voel je jezelf echt niet goed in je vel, dan kan je aan je ouders vragen of ze met je naar een diëtiste willen gaan. Die zal bijvoorbeeld frisdrank al afkeuren, maar cola light mag af en toe. Van sauzen mag ketchup, je mag 1 keer per week eens zondigen. Veel soep en fruit eten. Ik heb het ook zo gedaan en op mijn 13 woog ik meer dan jou. Het helpt! Ik ben nu 17 jaar en doe het nog steeds. Ik ben enorm gegroeid en pas nu in maatje 36. Ik kom vaak in aanmerking voor fotoshoots en al. Alleen door gewoon gezond te eten en te sporten. Veel succes meid en denk niet te snel dat je anorexia hebt! En wat Paul zegt klopt helemaal! x Saar
lola
6 augustus 2012
Je wil echt geen anorexia hoor! Een vriendin van mij heeft het en ze is er echt niet goed aan toe! Ze kotst de hele boel onder en is altijd ziek en heeft bijna alle symptomen van hierboven en ze is opgenomen en gaat misschien dood. Je wil echt GEEN anorexia! ik ben ZOOOO bang om haar te verliezen… Doe jezelf dit niet aan! XxX Lolagirl

Fayee
8 november 2009
Ik heb zelf ook anorexia gehad, ik ben nu 2 maanden uit een kliniek en ben weer een beetje op het goeie pad. Mensen zeggen dat ze het niet snappen… Ik snapte het eerst ook niet, totdat ik het zelf kreeg! Anorexia is werkelijk waar een ziekte die je niet kunt voorkomen. Klinkt stom maar het is net als een griep! Als je het hebt kom je er niet snel vanaf.. je ziet dingen die er niet zijn omdat je jezelf zo lelijk vind! Anorexia is een soort fobie… bang om dik te worden. Ik kreeg het gewoon vooral omdat mijn hele familie gewoon DIK is, en ik niet zo wil worden. De helft ervan hebben gewoon suiker ziekte. Zo wil ik niet worden, ik wil een mooie slanke vrouw worden! En door de kliniek word ik dat nog, want nu ben ik sterk om weer wat meer te eten. Maar anorexia blijft je hele leven wel bij je… Hoop dat mensen het nu een beetje snappen van onze kant, en niet meteen gaan schelden dat we ‘ondankbaar’ zijn! Dat is totaal niet zo… Mensen zouden het eens van onze kant moeten zien! Dan zou iedereen het misschien snappen…
Reply

Nicole
11 september 2010
You go Girl!!!!

Sweet Ponny
4 november 2009
Ik snap sommige mensen niet die zichzelf dit aandoen, iedereen is toch uniek? Niet iedereen is hetzelfde en of je nou dik of dun bent het gaat om het innerlijke! :)
Reply
Marit
29 juli 2009
Ik sta best te kijken van deze site. Ik weet zelf niet hoe het is om anorexia te hebben en het lijkt me ontzettend moeilijk. Dus mensen, denk ff na voordat je gaat schelden of zegt dat anorexia nervosa aanstelleritis is, want dat is het niet… Zelf ben ik 1.80m lang en ik weeg 57 kg, heb best wel ondergewicht volgens mij. Maar ja, zo ben ik gebouwd, en dat is soms best handig. :-) Kan alles eten wat ik wil en kom niet echt aan.
Reply
Bluegirl
30 april 2009
Soms vraag ik me weleens af… eigenlijk elke dag wel… elk eetmoment op de dag… kom ik er ooit vanaf? Zal ik mezelf ooit dun genoeg zien? Zal ik mezelf ooit gaan zien zoals anderen mij zien? Of liegt de hele buitenwereld en ben ik wel degelijk dik, zoals ik mijzelf zie? Ik zie mezelf als ik in de spiegel sta; dik, overal blubbert vet. Terwijl mijn BMI 15.36 bedraagt… Al jarenlang heb ik anorexia. Ik denk niet dat ik ooit nog uit mezelf iets zou kunnen eten zonder aan de voedingswaarde (calorieën, vet, koolhydraten enz.) te denken.
Reply
meisjem
10 april 2009
Hallo, ik ben een meisje van 16 jaar en ik denk dat ik ook anorexia heb. het gaat bij mij niet zo zeer om dun te zijn maar ik ben gewoon geobsedeerd door het getal dat ik weeg. Ik ben 1,72m en weeg 57 kilo. Ik weet dat ik te licht ben en dat ik aan moet komen maar ik kan het gewoon niet. Als ik 2 kilo aankom voel ik me gewoon echt niet lekker in mijn vel, ik ben dan heel de dag chagarijnig en eet zo min mogelijk. Ik denk dat ik dit heb gekregen toen mijn vriendinnen mij, voor mijn gevoel, buitensloten.Ik was vroeger ook altijd dikker dan anderen en hier heb ik mij altijd al onzeker over gevoeld. Ik ben nu ook echt niet trots op mijn lichaam, ik vind het niet mooi en vind het te dun maar aankomen kan ik niet. Ik ben ook al bijna een jaar niet meer ongesteld geweest en ik vind dat echt heel erg. Ik wil er echt iets aan doen maar ik weet echt niet hoe en ik durf er echt niet met mijn ouders over te praten. Hoe kan ik mezelf helpen? Zouden jullie mij misschien tips kunnen geven want ik ben echt niet gelukkig zo en ik wil echt dat ik weer gewoon normaal verder kan leven en deze periode achter me kan laten. Ik wacht op reacties. Liefs
Reply

greet
10 oktober 2010
Ik ben ook 1.72 en weeg 59 kilo. Ge hebt pas ondergewicht als ge een BMI hebt van 18.5. Gij hebt een gezond gewicht!
Iemand
5 november 2010
@Meisjem: Voor een meisje van 16 jaar met een lengte van 1,72 heb je pas ondergewicht bij 53 kilo. Ik ben zelf ook 1.72 en 16 jaar, ik woog eerst ook 57 kilo en dat is gewoon een goede gewicht bij je leeftijd en lengte. Al (als ik het goed uit m’n hoofd zeg) was het ideale gewicht 60/62 kilo. Maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. ;)

mirella
11 maart 2009
Voel me verder gezond hoor, ondanks mijn lage gewicht. Ik werk en fiets veel, dus heb geen anorexia! Ik ben nooit zwaarder geweest dan 41 kilo. Mijn vader is ook licht, hij is 58 kilo, ook weinig voor een man. Zit in de familie denk ik. Maar vind 40 kilo toch wel weinig, dus zou wel wat willen aankomen. Waar ik me wel eens zorgen om maak, is als ik zwanger zou willen worden. Krijg je niet meer problemen als je zo licht bent? Zwaarder bevalling of zo? Of minder kracht om te bevallen? Of is dat onzin?
Reply
mirella
11 maart 2009
Ik kan alles eten wat ik wil,en blijf 40 kilo. Denk dat anorexiapatiënten wel met me zouden willen ruilen. Maar ik wil juist aankomen,en dat lukt mij niet! Is gewoon de bouw denk ik. Ik ben soms wel mager vind ik zelf, je ziet een beetje mijn ribben, en knikkende knietjes, maar heb geen anorexia. Ik houd van lekker eten, maar kom geen gram aan. Ik zal wel geen anorexia krijgen. Zijn volgens mij meestal dikker meisjes die slank willen worden. Dus heeft iemand een tip om aan te komen?
Reply

Paul
13 maart 2009
Wellicht heb je iets aan dit stukje over gezond aankomen in gewicht…

Gia
7 maart 2009
Mannen krijgen ook anorexia, het is niet altijd om dun te zijn, het zit vaak emotioneler… En het is inderdaad makkelijk praten over anorexia als je deze ziekte niet hebt, maar het is een verschrikkelijke levensstijl en begint vaak al op een extreem jong leeftijd.
Reply
Dirk
3 januari 2009
Anorexia is geen eetprobleem, maar een probleem van vrouwenhersentjes. Ze willen perfect zijn en zijn dwangmatig. Ze gunnen zichzelf geen lol en hun partners ook niet, want in bed zijn ze een ijskonijn. Sommige vrouwen eten normaal, maar hebben toch anorexia. Seksuele en emotionele anorexia. Een mooie melkfles van buiten, waar je als partner niets aan hebt. Daarbij ook nog eens stiekem vreemdgaan.
Reply

Paul
5 januari 2009
Over het algemeen blijf ik graag objectief, maar de generaliserende en bagatelliserende onzin die jij uitkraamt is echt enorm disrespectvol naar zowel anorexiapatiënten als vrouwen an sich! Allereerst vraag ik me af wat je verhaal überhaupt met anorexia nervosa te maken heeft. Daarnaast begrijp ik niet hoe je jezelf dusdanig centraal kunt stellen binnen andermans gezondheidsproblematiek. Tot slot heeft anorexia niets met “vrouwenhersentjes” te maken, want mannen kunnen net zo goed aan/onder anorexia lijden. Wellicht is het een idee om je gal elders te spuwen…
Jo
2 juni 2011
Zo te zien ben je er erg mee geconfronteerd! Maar ik lees ook dat je begrip voor die vrouw niet erg groot is! Ga in gesprek met haar en verdiep je eens in haar problemen. Misschien is dit wel de oorzaak van haar Anorexia! Heb je dat al wel eens bedacht? Dat de aandacht niet van één kant komt, maar van 2 kanten moet komen? Egoïst!

Anoniem
16 december 2008
Hallo Flex-girl, Ik denk niet dat je helemaal gezond bezig bent. Ikzelf heb al bijna 3 jaar Anorexia (ben nu 15) en het is een k#t ziekte. Dus stop alsjeblieft met waar je mee bezig bent, of wil je in het ziekenhuis belanden? Wees voorzichtig!
Reply
Flex-girl
29 november 2008
Maar weet iemand of ik anorexia heb? :o Want ik weeg 37 kilo en ben 1,53 meter lang. Verder heb ik mijn eten een aantal keer uitgespuugd en gooi ik mijn brood weg op school. Ik honger mezelf uit op school en meestal thuis ook. Calorieën tellen gebeurt vaak bij mij, zelfs bij een gewone Kitkat! Ik voel me niet schuldig over mezelf uithongeren, maar als ik me depri voel, probeer ik het dus uit te spugen. Er zit een meisje in me klas, die is zo mooi dun, echt ongelooflijk! Toen woog ik 38 of zo… Maar ik wil gewoon een platte buik hebben en zo! Maar mijn moeder vindt dus dat ik te weinig eet, volgens mij let ze er regelmatig op :oops: Kan iemand mij helpen? Stuur alsjeblieft een berichtje!
Reply
sterre
28 november 2008
Hallo, jullie hebben geen anorexia, dus je weet ook niet hoe het is om in hen schoenen te staan. Ik bedoel die mensen hebben niet zelf gekozen om anorexia te hebben! Ze worden psychisch ziek en zien zichzelf te dik terwijl ze broodmager zijn. Daarom gaan ze afvallen en gebruiken laxeermiddelen en dieetpillen. Als ze zouden kunnen inzien dat ze hiervan dood gaan, dan zouden ze natuurlijk stoppen met deze shit, maar anorexiapatiënten zijn psychisch in de war, dus dat zien dan niet in. En het afvallen word en obsessie voor hen, want ze zien zichzelf steeds te dik! :-( Dus jullie moeten niet zomaar met die kansloze opmerkingen komen hoor! :?
Reply
Lara
26 november 2008
Sorry hoor, maar ik zat net eens te lezen en je kunt toch niet zeggen van ja, denk is aan de arme mensen hallo ik bedoel… De mensen die anorexia hebben kiezen er niet zelf voor om anorexia te krijgen hoor. ;) Dus hou je opmerkingen voor je en heb respect voor iemand die anorexia heeft.
Reply
pluisje
10 november 2008
Het is wel duidelijk dat de meesten van jullie geen idee hebben dat anorexia een ziekte is en niet zomaar slank willen zijn omdat het MOOI is. Kan dan ook erg boos worden om leeghoofden die lukraak een oordeel vellen over anorexiapatiënten. Verdiep je eerst eens in de ziekte en trek dan pas een oordeel!
Reply
Anoniem
7 september 2008
Ik vind dit wel een goed stukje over anorexia. Vaak lees je op internet alleen maar over de overdreven behoefte om dun te zijn en vaak wordt de link gelegd naar de media. Daar ben ik het niet mee eens en ik ben blij dat hier ook andere oorzaken genoemd worden. Oorzaken die voor mij veel bekender klinken. Tijdens mijn opname in de kliniek merkte ik ook dat veel groepsgenootjes een moeilijk verleden hebben waarna ze anorexia nervosa kregen. Hetzelfde geldt voor mij.
Reply
Saar
30 augustus 2008
Mensen met Anorexia kiezen er meestal niet bewust voor om die ziekte te krijgen, Anorexia gaat vaak samen met een te kort aan aandacht bijvoorbeeld. Meestal begint het gewoon met wat minder eten, minder snoepen, wat meer sporten etc. Maar dan vinden ze dat niet genoeg en gaan dus hun grenzen steeds verder en verder verleggen, en zo ontstaat dus anorexia. Xx.
Reply
anoniem
1 juli 2008
Ze mogen mijn eten hebben al die arme mensen. Het is dat ze te ver woonden anders zou ik het gewoon naar hun toe brengen… De landen zijn gewoon anders wij hebben genoeg om onszelf in leven te houden daarom gaat het bij ons niet meer om te levensmiddelen maar over je uiterlijk en alles. Je wilt toch perfect zijn of niet? Weg van al die nare reacties… Ikzelf walg van dikke mensen (klinkt beetje discriminerend) daarom walg ik ook van mezelf.
Reply
Val
11 juni 2008
Nou ja Lola, ik snap jouw reactie heel goed, maar kijk dat is gewoon een ideaal zelfbeeld… van iets wat veel te mager is. En heel veel negatieve gedachtes en schuldgevoelens… Je zegt het wel zo makkelijk, maar geloof me, dat is het zeker niet!
Reply
Lola
4 juni 2008
Ik snap het niet, mensen die ‘anorexia’ hebben/willen? Denk ’s aan al die mensen die geen eten hebben… :x Jullie zouden je moeten schamen… Aan de andere kant snap ik het wel… maar toch, jullie moeten mij dan ook snappen… :wink: Ze doen zo hard hun best om ‘mager’ te zijn dat ze soms niet door hebben hoe erg ze er wel aan toe zijn hé! :cry: En die mensen dan die op de straten liggen te ‘creperen’ omdat ze geen voedsel hebben!? :x Denk daar ’s aan voordat je op een skelet wil lijken a.u.b. :|
Reply

david
5 februari 2011
Ik geef je 100% gelijk. ;)
david
5 februari 2011
Mijn vriendin heeft anorexia, maar zij wilt ook geen anorexia. Ze heeft nooit honger hoe kan dat? Lola weet je wat ze kan doen?
Jo
2 juni 2011
Anorexiapatiënten zijn vaak wel mensen met psychische problemen. Vergeet dat niet!
--
20 mei 2012
Anorexia is geen keuze! Niemand wil dit meemaken, je kiest er gewoon niet zelf voor oké?! Ze willen niet op een skelet lijken zoals jij dat citeert. Ze hebben wel honger maar gaan dat echt niet toegeven. Veel mensen zullen niet eens toegeven dat ze een eetprobleem hebben. Dus maak geen opmerkingen van; ze doen ’t omdat ze aandacht willen dit dat. En mensen die dun zijn hebben niet meteen anorexia, waarschijnlijk hebben ze gewoon een snelle stofwisseling.
rebekka
18 januari 2013
Hoi, Ik ben Rebekka, en ik heb deze week te horen gekregen dat ik anorexia heb. Dat is me heel zwaar gevallen voor al omdat ik het altijd bleef ontkennen want ik had het niet dat kon gewoon niet want ik steek mijn vinger niet achter in mijn keel zo als de meesten doen ik heb gewoon geen honger, toen vroeg de arts aan mij wat vind je van je zelf ik zeg ik haat me zelf maar niet omdat ik te dik zou zijn nee helemaal niet zelf ik haat mijn lichaam omdat ik te dun ben en omdat ik me lelijk vind en zo lang ik me zelf lelijk vind blijven de mannen misschien ook van me af. Ik ben van mijn tiende tot mijn negentiende seksueel misbruikt en verkracht. Ik ben nu 25 en heb drie kinderen, ben getrouwd om mijn 23ste en nu heel gelukkig. Maar omdat ik nu mijn rust heb gevonden ben ik zieker geworden raar maar waar. dus je moeten schamen omdat je anorexia hebt sorry maar nee die mensen hebben juist alle hulp en steun nodig van de mensen om ze heen anders redden ze het niet. Want zelf wil je het ook niet maar soms sluipt zoiets er gewoon in en ben je de weg kwijt voor je het weet. Mijn anorexia is eigenlijk al begonnen toen ik 13 was en dat alleen maar om aandacht te krijgen van mijn ouders beter niet de goeie aandacht dan helemaal geen. En dan ga je door terwijl je het zelf niet eens meer door hebt tot ik op de spoedeisende hulp kwam te liggen met een kalium te kort en mijn hartritme op de 35 zat per min eerst dachten ze dat ik gewoon een ziekte had want die zaten bij ons ook in de familie. Maar dan gaan ze kijken naar mijn gewicht die is nu 46 kilo en mij BMI gehalte is 14 die hoort 18 te zijn. Dus bij deze oordeel niet te snel vooral niet als je niet weet waar je over praat.
Rebecca
Saarxd7
7 september 2013
Hey, ik begrijp je helemaal, dat dacht ik eerst ook! Maar nu heeft mijn vriendin misschien ook anorexia, ze vindt het moeilijk om over eten te praten, daar kan ze niks aan doen! Het is ook nog heel vaak zo dat je een stemmetje in je hoofd krijgt die je vertelt wat je ‘moet’ doen, en om dat tegen te houden is echt heel erg moeilijk…

Laat een reactie achter Reactie annuleren

Populaire artikelen

wat-is-mijn-ideale-gewicht-bereken-het-of-toch-niet

Anorexia Nervosa: wat is deze eetstoornis? + de symptomen…

Wat is Anorexia Nervosa?

Oorzaak van anorexia

Anorexia nervosa: grip & beheersing

Twee anorexia-typen

1. Beperkende anorexia (type 1)

2. Purgerende anorexia (type 2)

Bij wie komt anorexia het vaakst voor?

Anorectische symptomen…

Criteria voor medische / klinische diagnose

Samenvatting Anorexia Nervosa…

1. Kernomschrijving

2. Symptomen

3. Anorexia herkennen

4. Lichamelijke gevolgen

5. Stappenplan

Behandeling van Anorexia Nervosa

Anorexia in combinatie met andere eetstoornissen

Lees ook

138 comments

Ter Hofsede

Paul

Mark

Rik

Paul

Natasja

Wiske

Petra

Hanne

Marielle

schatiex

Hilde

Jan

sky

Maike

Harry

heyyxx

Lilian

heyyxx

Lilian

heyyxx

Lilian

heyyxx

elza

Paul

Anna

anoniempjex

coen

Paul

Skinny

Amber

Anoniem

lisa

Marina

hannie

Sara

Sanneke

hyhyhy

Paul

Rifka

Meisje met een eetstoornis

Rifka

Soraya

Persoontje

Soraya

Eva

Persoontje

anoniempje

leoni

Persoontje

nadine

Persoontje

nina

Jaimy

persoontje

klalalalala

Pieter

greet

roos

persoontje